(copy) A new book

Στη Φωκίωνος Νέγρη βρίσκεται το άγαλμα «Σκύλος» του γλύπτη Ευριπίδη Βαβούρη. Είχε τοποθετηθεί στο τελευταίο παρτέρι της Φωκίωνος Νέγρη το 1940, χωρίς κάποια ιδιαίτερη αφορμή και έκτοτε έχει αλλάξει σημείο έκθεσης τουλάχιστον τρεις φορές. Ο γλύπτης το δημιούργησε έπειτα από ανάθεση του Δήμου Αθηναίων.

«Τρεις Έρωτες». Σήμα κατατεθέν της πλατείας του Αγ. Γεωργίου, είναι ο ιστορικός ορειχάλκινος φανοστάτης, μια μπαρόκ σύνθεση με τρεις στεφανωμένους έρωτες που περιστρέφονται γύρω από ένα μεταλλικό στύλο. Καταλήγει σε 4 φωτιστικά. Οι "έρωτες" κρατούν ένα κύπελλο, ένα κλαδί κι ένα κέρατο. Είναι φιλοτεχνημένος από τον Γάλλο γλύπτη Antoine Durenne.

Κατά μήκος του πεζόδρομου της Φωκίωνος Νέγρη, στη συμβολή με την οδό Επτανήσου, μπροστά στο σιντριβάνι είναι τοποθετημένο το ορειχάλκινο προπολεμικό άγαλμα «Κόρη σε έκσταση» του γλύπτη Μιχάλη Τόμπρου, που παριστάνει μια γυμνή γυναίκα με τα χέρια ανοιχτά, σε κατάσταση έκστασης. Ο πλάτανος και ο κισσός που βρίσκονται γύρω της, αλλά και τα νερά του σιντριβανιού από τα οποία αναδύεται, δημιουργούν μια ιδανική ατμόσφαιρα για τους περιπατητές. Στο γλυπτό είναι φανερή η έμφαση στα καθαρά πλαστικά στοιχεία, η τάση για σχηματοποίηση της μορφής, η λιτότητα και η ρυθμική οργάνωση του περιγράμματος. Συνήθως τέτοιες γυναικείες μορφές μέσα σε σιντριβάνια αποκαλούνται «Λουόμενες».

Μετά το συγκρότημα των Δημοτικών Σχολείων και λίγο πριν φτάσουμε στην πλατεία Κυψέλης, συναντάμε την ορειχάλκινη προτομή του Σπύρου Μερκούρη, που φιλοτέχνησε ο γλύπτης Βάσος Φαληρέας, το 1931. Η προτομή είναι στημένη πάνω σε μαρμάρινη βάση, στην οποία υπάρχει χαραγμένη η επιγραφή: «ΣΠΥΡΟΣ ΜΕΡΚΟΥΡΗΣ ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΑΘΗΝΑΙΩΝ 1899–1914, 1929–1934».

Χαμηλά στον πεζόδρομο, στο ύψος της Ι. Δροσοπούλου, συναντάμε την ορειχάλκινη προτομή του τέως δημάρχου Αθηναίων, Κώστα Κοτζιά, έργο της γλύπτριας Λουκίας Γεωργαντή, που κατασκευάστηκε το 1967. Είναι τοποθετημένη σε μαρμάρινη βάση, στην οποία είναι χαραγμένη η επιγραφή: «ΚΩΣΤΑΣ ΚΟΤΖΙΑΣ ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΑΘΗΝΑΙΩΝ». Επί δημαρχίας Κοτζιά έγινε η κάλυψη του ρέματος Λεβίδη και επί υπουργείας του η διαμόρφωση της Φωκίωνος Νέγρη.

Στο λευκό μαρμάρινο γλυπτό, ο Κανάρης παρουσιάζεται αποφασισμένος με νησιώτικη φορεσιά, να κρατάει ένα δαυλό στο δεξί χέρι και να ετοιμάζεται να πυρπολήσει την τουρκική ναυαρχίδα. Στο κάτω μέρος του αγάλματος υπάρχει μια βάρκα με τη συμβολική ονομασία «Ελευθερία» και πάνω της έχει βαρέλια και μπαρούτι. Στη βάση του αγάλματος αναγράφεται το ονοματεπώνυμο του Κωνσταντίνου Κανάρη και είναι περιφραγμένο με σιδερένια κάγκελα.
Παρόλο, που ο Κανάρης καταγόταν από τα Ψαρά, το όνομά του συνδέθηκε στενά με την περιοχή της Κυψέλης, εφόσον εκεί έζησε τα τελευταία έτη της ζωής του, και για αυτόν τον λόγο αποδόθηκε στην πλατεία το όνομά του ως φόρος τιμής. Ο ανδριάντας φιλοτεχνήθηκε το 1876 από τον Λάζαρο Φυτάλη και τοποθετήθηκε το 1937 στην πλατεία της Κυψέλης, ενώ μέχρι τότε βρισκόταν στην αυλή του Μεγάρου Νεγρεπόντη στη Λεωφόρο Αμαλίας.

Ταφικό μνημείο του Αλέξανδρου Υψηλάντη.
Είναι το μοναδικό παράδειγμα «κοιμώμενης» επί σαρκοφάγου ανδρικής μορφής στην Ελλάδα. Το κλασικιστικού τύπου μνημείο αποδίδεται στον γλύπτη Λεωνίδα Δρόση (1834 ή 1836 ή 1843 – 1882), με έτος δημιουργίας το 1869 περίπου. Στο Πεδίον του Άρεως, όπου βρίσκεται σήμερα, τοποθετήθηκε το 1964.