zoals ik dacht
gedichten
martin sjardijn
gedichten
martin sjardijn
Loading...
zoals ik dachttijd (Frévent 6 november 2018)
zo zag ik haar zittend
pulserend verlicht door de laptop
aan de geduldige tafel
stabiel dragend het leed van de dag
in stilte verlangend
naar versmelting van zinnen
tussen woorden en dingen
in het bad van de avond
zo zag ik haar zittend
pulserend verlicht door de laptop
aan de geduldige tafel
stabiel dragend het leed van de dag
in stilte verlangend
naar versmelting van zinnen
tussen woorden en dingen
in het bad van de avond
metamorfose
smeek dan te veranderen
in laurier zoals Daphne
dan wordt je mijn boom
een stevige eik
alsnog ter ere van de poëzie
die je me schonk
zo zal ik je gedenken
van Plato's bolmens
zoals we elkaar na scheiding vonden
tot Hermus en Aphrodite
zoals we op elkaar pasten
versmolten in taal
van een nieuw heel mens
omkranst in gedichten
smeek dan te veranderen
in laurier zoals Daphne
dan wordt je mijn boom
een stevige eik
alsnog ter ere van de poëzie
die je me schonk
zo zal ik je gedenken
van Plato's bolmens
zoals we elkaar na scheiding vonden
tot Hermus en Aphrodite
zoals we op elkaar pasten
versmolten in taal
van een nieuw heel mens
omkranst in gedichten
muze
je bent er nog
zoals gewoonlijk
op de weg
aan het strand
met grote burgemeesters
langs de haven
je lachende blik
het rode haar geverfd wijsgrijs
in verwachting van het nooit meer
en altijd het eindeloze landschap
met kwartels als fantoom
en bolbuikige mannen
liederlijk lachend
en altijd de vogels
het ruisen van geduldige peppels
het eeuwige luiden van de klok
iedere dag
altijd aanwezig
het luiden van de klok
je bent er nog
zoals gewoonlijk
op de weg
aan het strand
met grote burgemeesters
langs de haven
je lachende blik
het rode haar geverfd wijsgrijs
in verwachting van het nooit meer
en altijd het eindeloze landschap
met kwartels als fantoom
en bolbuikige mannen
liederlijk lachend
en altijd de vogels
het ruisen van geduldige peppels
het eeuwige luiden van de klok
iedere dag
altijd aanwezig
het luiden van de klok
muze
je bent er nog
zoals gewoonlijk
op de weg
aan het strand
met grote burgemeesters
langs de haven
je lachende blik
het rode haar geverfd wijsgrijs
in verwachting van het nooit meer
en altijd het eindeloze landschap
met kwartels als fantoom
en bolbuikige mannen
liederlijk lachend
en altijd de vogels
het ruisen van geduldige peppels
het eeuwige luiden van de klok
iedere dag
altijd aanwezig
het luiden van de klok
je bent er nog
zoals gewoonlijk
op de weg
aan het strand
met grote burgemeesters
langs de haven
je lachende blik
het rode haar geverfd wijsgrijs
in verwachting van het nooit meer
en altijd het eindeloze landschap
met kwartels als fantoom
en bolbuikige mannen
liederlijk lachend
en altijd de vogels
het ruisen van geduldige peppels
het eeuwige luiden van de klok
iedere dag
altijd aanwezig
het luiden van de klok
timaeus
al zou je wonen
in een huis
voorbij je dromen in het woud
met een bordes vol gaten
al sliep je onder bruggen
of in een tent van gaas
ik zou je lieven
zonder de handen van timaeus
zonder geld,
omdat er niets is om te hebben
niets is om te kopen
alleen de liefde
zonder zien, zonder gehoor
omdat er niets is om te horen
niets is om te zien
alleen de liefde
al zou je wonen
in een huis
voorbij je dromen in het woud
met een bordes vol gaten
al sliep je onder bruggen
of in een tent van gaas
ik zou je lieven
zonder de handen van timaeus
zonder geld,
omdat er niets is om te hebben
niets is om te kopen
alleen de liefde
zonder zien, zonder gehoor
omdat er niets is om te horen
niets is om te zien
alleen de liefde
de sociëteit
de voorzitter van de
kunstenaarsvereniging
loofde een prijs uit
voor het antwoord
op de vraag
van wie is het gedicht
met de zin
gul, gul, gul, gul, gul, gul,
en vogel
zij werd boos
toen ik mijn Ipad opende
de voorzitter van de
kunstenaarsvereniging
loofde een prijs uit
voor het antwoord
op de vraag
van wie is het gedicht
met de zin
gul, gul, gul, gul, gul, gul,
en vogel
zij werd boos
toen ik mijn Ipad opende