Loading...
ERASMUSLoading...
Loading...
ERASMUSLoading...
Loading...
Loading...
Loading...
Loading...
Loading...
ERASMUS
O sabah açıklayamadığım tuhaf bir duyguyla erkenden uyandım ve sabırsızlıkla okul saatini bekledim .Hızla kahvaltı ettikten sonra okula fırladım.. Dersten sonra teneffüs oldu. Arkadaşlarımla oyun oynamaya çıktım. Birden tuhaf bir ses duydum. Sesin geldiği yöne bakınca tuhaf bir cisim gördüm..Bu bir uzay gemisi diye düşündüm.Gerçekten de öyleydi . Bütün okul bahçeye çıkmıştı.
Yer çatlamıştı. Okul zemini bir deprem oluyormuşçasına sallanıyordu.Herkes telaş içinde bir oyana bir buyana koşturuyordu. Bir anda roketin kapısı dumanlar içinde açıldı. İçinden yeşil minik bir uzaylı çıktı. Herkes birden 'aaaa 'diye bağırdı. Uzaylı korkmuş olsa gerek ki koşarak rokete geri girdi. Herkes uzaylı rokete girdiği için çok üzgündü. Roketten garip sesler gelmeye başladı.
Üstümüzü rokette değiştirdik. Uzaylı bize hazır olmamızı ve bu yolculuğun tehlikeleri olduğunu söyledi. Bizde elimizden geldiğince dikkatli davrandık. Uzayda garip bir gezegeni gösterdi ve "işte ben bu gezegende yaşıyorum" dedi. Hepimiz çok şaşırdık çünkü, uzaylı ilk kez konuşmuştu ve bizim dilimizden konuşmuştu. O gezegene ulaştık ve roketten indik. Herkes bizi saygıyla karşıladı. Herkes derken tüm uzaylılar.
Onlara 'MERHABA "diye seslendim ama beni anlamadılar. Küçük uzaylı "burada sadece ben sizin dilinizi biliyorum. Onlar sizi anlayamazlar. Sadece ben anlayabilirim' dedi.Küçük uzaylı dostumuz bizi misafir etti. O gece onun evinde kaldık.Sabah olunca onu hiç bir yerde bulamadım. Ama kahvaltı da hazırdı.
Bir de not bırakmıştı .Notta ' AFİYET OLSUN' yazıyordu. Ayrıca çalışması gerektiğini ve bu yüzden evden ayrılmak zorunda olduğunu yazmıştı . arkadaşlarımı da uyandırıp birlikte çok güzel bir kahvaltı yaptık.