Ο Ταπόης και ο Κουασιμόδος

Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης
Βίκτωρ Ουγκώ

2ο Δημοτικό Σχολείο Πεύκης
Ε2

Ζιάννη Ολυμπία

Γουτού Γουπατού

Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης

Ο Μανώλης ο Ταπόης είναι ένας περιθωριακός ήρωας του Παπαδιαμάντη με κινητική αναπηρία και νοητική στέρηση που συγκινεί κάθε αναγνώστη.
Έκθετος και ευάλωτος γίνεται αντικείμενο χλευασμού από τα παιδιά της γειτονιάς. Όμως ο Παπαδιαμάντης δεν αφήνει τον Ταπόη αδικαίωτο. Ο Ταπόης κατορθώνει να υπερβεί τόσο τη σωματική όσο και τη λεκτική του αναπηρία, αναπτύσσει εναλλακτικούς τρόπους επικοινωνίας, ξεπερνά το σωματικό του έλλειμα και γίνεται ήρωας.
"Και ήρχετο η καρδιά του Μανώλη στον τόπον της. Είχεν αναλάβει μίαν υποχρέωσιν διά τας εορτάς. Επρόκειτο να συνοδεύη μερικά εκ των παιδιών της κάτω γειτονιάς, όσα ήσαν τέκνα ή ανεψίδια φίλων και προστατών του όταν θ' ανήρχοντο προς τα επάνω αφ' εσπέρας της παραμονής των Χριστουγέννων, ως και του Αγίου Βασιλείου και των Φώτων, ανά δύο και τρία, διά να τραγουδήσουν τα χαρμόσυνα τραγούδια εις τα σπίτια και εις τα μαγαζιά της επάνω ενορίας. Διότι δεν θα ετόλμων ποτέ να ανέλθουν μοναχά των εκεί επάνω."

Η Παναγία των Παρισίων

Βίκτωρ Ουγκώ

Ο Κουασιμόδος, ένας δύσμορφος καμπούρης που ζει στην εκκλησία Notre Dame εξυψώνεται από τον Ουγκώ σε ένα σύμβολο ηθικής και καλοσύνης που η ομορφιά της ψυχής του καλύπτει την παραμόρφωση της μορφής του.
«Τη στιγμή εκείνη ο Κουασιμόδος άστραφτε με μία εντελώς δική του ομορφιά. Ήταν πραγματικά ωραίος· αυτός, το ορφανό, το έκθετο, ο απόκληρος ένιωθε τρανός και δυνατός»
Είναι ο κωδωνοκρούστης στον καθεδρικό ναό της Παναγίας των Παρισίων και έχει μια τοξική σχέση με τον κηδεμόνα του, Δικαστή Φρόλο, ο οποίος του λέει συνεχώς ότι είναι ένα τέρας και ότι δεν θα γίνει ποτέ αποδεκτός από την
κοινωνία. Παρόλα αυτά, βρίσκει την ψυχική δύναμη να κυνηγήσει τα όνειρά
του και να βοηθήσει όσους αγαπάει με κάθε κόστος.