the cars of the past the future

1970 Fiat 128
O αντικαταστάτης του Fiat 1100, παρουσιάστηκε το 1969 και είχε σχεδιαστεί από τον Ντάντε Τζιακόσα, τον ίδιο άνθρωπο που βρίσκονταν πίσω από το θρυλικό Fiat 500. Το κόμπακτ 2πορτο ή 4πορτο σεντάν (αργότερα παρουσιάστηκε ένα 3πορτο στέισον και ένα 2πορτο κουπέ) ήταν το πρώτο αυτοκίνητο της εταιρείας με την φιλοσοφία «όλα εμπρός», με εμπρός κίνηση, εγκάρσια κινητήρα (το σύνολο των 1.1 λίτρων με αλουμινένια κυλινδροκεφαλή απέδιδε 55 ίππους) και ανεξάρτητη ανάρτηση, στοιχεία που είχαν άμεση επίπτωση στην οδική συμπεριφορά και την εκμετάλλευση χώρων.

1975 Citroen CX
H Citroen είχε καταλάβει ότι εάν ήθελε να επαναλάβει την επιτυχία του περίφημου «βάτραχου», θα χρειαζόταν κάτι εξίσου συναρπαστικό και τεχνολογικά προηγμένο. Με σαφείς αισθητικές επιρροές από το GS, ταυτόσιμη αντιμετώπιση σε ότι αφορά τις εκδόσεις του αμαξώματος, το CX έδινε πρωταρχική σημασία στο θέμα της αεροδυναμικής, όπως άλλωστε προδίδει το όνομα του (ο αεροδυναμικός συντελεστής στα γαλλικά), ενώ η διαφορετικότητα σε επίπεδο αισθητικής προσέγγισης, συνεχίστηκε και στο εσωτερικό. Οι καινοτομίες περιελάμβαναν μια νέας γενιάς υδροπνευματική ανάρτηση, ενώ κάτω από το καπό, το έργο της κίνησης ανέλαβαν τετρακύλινδρα σύνολα, μιας και ο περίφημος Wankel έπεσε θύμα της πετρελαικής κρίσης.

1979 Simca Chrysler Horizon Ξεκίνησε την καριέρα του ως Simca Chrysler Horizon, ενώ αργότερα συνέχισε ως Talbot Horizon, όντας το τελευταίο μοντέλο του Γάλλου κατασκευαστή υπό αμερικανικό έλεγχο. Το πεντάθυρο αυτό χάτσμπακ, διαδέχθηκε το πολύ αξιόλογο Simca 1100, συνεχίζοντας στο ίδιο μήκος κύματος αναφορικά με την χαμηλών τόνων εμφάνιση, την αντοχή, την πρακτικότητα, τους χώρους, την άνεση και την προβλέψιμη οδική συμπεριφορά. Το αργό και βαρύ τιμόνι, καθώς και το σχετικά υψηλό βάρος που περιόριζε την απόδοση, προβλημάτισαν ορισμένους εκλέκτορες.

1990 Citroën XM
H Citroen XM, ναυαρχίδα της γαλλικής εταιρείας τη δεκαετία του ’90, ήταν ένας συνδυασμός εξαιρετικής οδικής συμπεριφοράς και κορυφαίας άνεσης. Το αυτοκίνητο ήταν εξαιρετικά σταθερό στην ευθεία και έστριβε «σαν τραίνο» στις στροφές, χωρίς να αιφνιδιάζει ποτέ τον οδηγό. H ημιενεργητική ανάρτηση «Ιntractive» δεν άφηνε το αμάξωμα να γέρνει όταν έστριβε, ούτε να «πλέει» στις συνεχείς ανωμαλίες και στο όριο της πρόσφυσης (που βρισκόταν πολύ ψηλά) η υποστροφή ερχόταν ομαλά και προοδευτικά. To σχεδιασμένο από το γραφείο Bertone μοντέλο έμεινε στην παραγωγή μέχρι το 2000, αριθμώντας συνολικά 333.305 μονάδες παραγωγής.

2000 Toyota Yaris
Το σούπερμίνι αυτοκίνητο που αρχικά ξεκίνησε να παράγεται στην Ιαπωνία και αργότερα στην Γαλλία. Το κόμπακτ αμάξωμα των δύο όγκων ήταν διαθέσιμο σε τρίπορτες και πεντάπορτες εκδόσεις, ενώ κατόπιν ακολούθησε μία σχεδιαστικά αμφιλογόμενη έκδοση με την ονομασία Verso. Κάτω από το καπό έδωσαν το παρόν οι περίφημοι VVTi κινητήρες των 1.0 και 1.3 λίτρων, ενώ το εσωτερικό ήταν εξίσου ξεχωριστό με τον τρισδιάστατο ψηφιακό πίνακα οργάνων και τις πολυμορφικές προεκτάσεις στην εκμετάλλευση των χώρων.

2005 Toyota Prius
Ένα πραγματικά ευρύχωρο αυτοκίνητο, ακόμη και αν το συγκρίνουμε με τις μπερλίνες της μεσαίας κατηγορίας. H πανοραμική θέση για οδηγό και συνοδηγό, ο άπλετος χώρος για τα πόδια των πίσω επιβατών και ο ικανοποιητικός για τις αποσκευές τεσσάρων ανθρώπων με το κρυφό ράφι κάτω από τη μοκέτα δημιουργούν τις προϋποθέσεις για έναν άνετο γύρο της Eυρώπης. Aρχικά, η εκκίνηση του υβριδικού συστήματος σε μπερδεύει, αλλά γρήγορα εκτελείς σχεδόν αυτόματα τη διαδικασία, χωρίς να βγάζεις το τηλεχειριστήριο από την τσέπη. Aυτόματα ανοίγουν και οι μπροστινές πόρτες, τραβώντας το χερούλι, αλλά δεν κλειδώνουν έτσι, όταν απομακρύνεσαι από το αυτοκίνητο. Πώς είναι, τώρα, το ταξίδι με το υβριδικό Toyota; Oικονομικό, πάνω από όλα! Πόσο; H μέση κατανάλωση των 6,99 λίτρων/100 χλμ. τα λέει όλα.

2009 Opel Insignia Η ποιότητα κύλισης είναι εξαιρετική και η ανάρτηση αφήνει τη σιγουριά για άνεση ακόμα και επί ελληνικής ασφάλτου. Επίσης, εντυπωσιακός για τα δεδομένα της εταιρείας είναι ο επιλογέας του 6τάχυτου κιβωτίου με το οποίο συνδυάζεται ο κινητήρας. Ένα από τα σημεία που παραδοσιακά άφηναν σκιά στο οδηγικό προφίλ των αυτοκινήτων της φίρμας έχει αλλάξει άρδην, χάρη στις μικρές διαδρομές και στο πολύ καλό κούμπωμα. Το τιμόνι είναι αρκετά ελαφρύ, αλλά χωρίς να χαλάει τη γενικότερα καλή εικόνα του αυτοκινήτου, ενώ στη «θεϊκή» αυστριακή άσφαλτο η τετρακίνηση και τα τεράστια ελαστικά δε θα μπορούσαν παρά να συμβάλουν τα μέγιστα στην αποτελεσματικότητά του. To μεσαίο οικογενειακό της Opel πατάει με σιγουριά στις στροφές, τη στιγμή που το Adaptive (όπως το ονομάζει η Opel) σύστημα 4×4 προσαρμόζει την κατανομή στους δύο άξονες, ανάλογα με τον τρόπο οδήγησης. Μέρος των παραπάνω θα διατίθεται ήδη από τη μικρότερη εκδοχή με το σύνολο των 1,6 λίτρων (115 ίπποι)