Κορόνα Πλανετ

Κορόνα πλάνετ

Πρόγραμμα Οδυσσέας 2020-21
Στ'τάξη

Οι ήρωες της ιστορίας μας

Έμιλι

Τζιμ

Κλαίρ

Μάικ

Μέρμπλιν

Ελπίδα

Ένα σκοτεινό βράδυ του Μάρτη, τέσσερις φίλοι ο Μάικ, o Τζιμ, η Κλαιρ και η Έμιλι, πήγαν στο δάσος για να κάνουν μια μονοήμερη κατασκήνωση.

Εκεί που πήγαιναν να κοιμηθούν, άκουσαν έναν παράξενο θόρυβο.
Από περιέργεια βγήκαν έξω και είδαν ένα δέντρο που τους ζάλιζε.

Στο κέντρο του κορμού υπήρχε μια κουφάλα από την οποία δεν μπορούσαν να τραβήξουν τα μάτια τους, ένιωθαν να υπνωτίζονται...
Όταν συνήλθαν, ξύπνησαν σε ένα χώρο που έμοιαζε φυλακή ...

Loading...

Μα πού βρισκόμα
στε;

Loading...

Loading...

-Εμιλι: Παιδιά πού βρισκόμαστε
Τζιμ : Δεν ξέρω ,μοιάζει με φυλακή
Κλερ: Συμφωνώ ,νομίζω ότι είμαστε φυλακισμένοι
Μάικ : (χαμηλόφωνα ) Δείτε ! κάτι μικρά πλασματάκια είναι εκεί
Όλα τα παιδιά: Ποιοι είστε ; Πού βρισκόμαστε;
Κορονάκια: Εμείθ; Εμείθ είμαθτε οι διάθημοι θυνεργάτεθ του Κορονοϊού
Έμιλι :Τι; Ποιος είναι αυτός ο Κορονοϊός;
Κορονάκια: Μα είναι ο αρχηγόθ μαθ
Κλαιρ: Και εμείς πού βρισκόμαστε; Γιατί είμαστε εδώ;
Κορονάκια: Είθτε φυλακιθμένοι θτο καθτλο μαθ!!
Αυτά τους είπαν και εξαφανίστηκαν ….

Loading...

Μετά από αρκετές ώρες, τα παιδιά ένιωθαν απελπισμένα και έψαχναν τρόπο να βγουν από την φυλακή τους .
Κάποια στιγμή η Κλερ θυμήθηκε ότι είχε στα μαλλιά της ένα τσιμπιδάκι που ίσως να τους φαινόταν χρήσιμο.

Είδαν τον φρουρό να κοιμάται και προσπάθησαν να σκαλίσουν την κλειδαριά .
Τα κατάφεραν και περπατώντας στις μύτες των ποδιών προχώρησαν στο χώρο, χωρίς όμως να ξέρουν πού πηγαίνουν, προχωρούσαν στην τύχη.

Ένιωθαν κάτι να τους ακολουθεί ,η καρδιά τους πήγαινε να σπάσει. Ώσπου ξαφνικά είδαν μπροστά τους μια φουντωτή πορτοκαλί γάτα.
Στεκόταν ακίνητη και τους κοίταζε έντονα. Τα μάτια της έλαμπαν τόσο, που όλα τώρα τους φαινόταν πιο φωτεινά!

Γάτα: Τι συμβαίνει παιδιά, χαθήκατε;
Όλοι μαζί: Γάτα που μιλάει;;;;;;;
Γάτα: Μαγική γάτα παρακαλώ!
Είμαι η Ελπίδα.
Κλερ: Γεια σου Ελπίδα!
Μπορείς να μας βοηθήσεις αφού είσαι μαγική;
Γάτα : Ακολουθήστε με, ξέρω γιατί είστε εδώ, ξέρω τι πρέπει να κάνουμε. Θα σας τα πω όλα μόλις φτάσουμε στο σπίτι του αφέντη μου που είναι μάγος.
Εκεί ίσως βρούμε την άκρη.

Όλοι μαζί: φύγαμε!!

Τα παιδιά λοιπόν ακολουθήσαν την γάτα Ελπίδα, κατάφεραν να βγουν από το κάστρο και μετά από αρκετή ώρα, έφτασαν στο σπίτι του μάγου που ήταν ένα μεγάλο δέντρο.

Χωρίς να γυρίσει την πλάτη ο μάγος είπε:
«Καλώς τα παιδιά, σας περίμενα, γεια Τζιμ, γεια σου Κλερ, γεια σου Μάικ, πώς είσαι Έμιλι;
Έμιλι : Ωωω μα πώς μας γνωρίζετε; πώς ξέρατε ότι θα έρθουμε εδώ;
Μέρμπλιν: Έχω τέλειο Wi-fi, τα βλέπω όλα.
Ξέρω πώς ήρθατε εδώ, ξέρω γιατί σας κλείδωσε ο Κορονοϊός και πώς μπορούμε να τον εξουδετερώσουμε.

Καλώς τα παιδιά...