Το ταξίδι της Μαστιχούλας

4ο Δημοτικό Σχολείο 2021-22
Δημιουργήθηκε στα πλαίσια των εργαστηρίων δεξιοτήτων στη 2η θεματική "φροντίζω το περιβάλλον"
με τίτλο: "όταν χαράζει στο Αιγαίο"

Μια φορά κι έναν καιρό, σ ένα όμορφο χωριό της Χίου που το όνομά του είναι Πυργί, γεννήθηκε ένα μικρό δεντράκι, που από τον κορμό του και τα κλαδάκια του έσταζε μυρωδάτη μαστίχα και γι αυτό την ονόμασαν Μαστιχούλα.

Ήταν ένα πολύ όμορφο δεντράκι, όχι και πολύ ψηλό, αλλά καμαρωτό και πλούσιο σε μικρά μικρά φυλλαράκια. Το όνειρό της ήταν να ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο.

Αφού μεγάλωσε αρκετά, αποφάσισε να κάμει το όνειρό της πραγματικότητα.
Ετοίμασε λοιπόν την βαλίτσα της, μπήκε στο βαπόρι κι έτσι ξεκίνησε το μακρύ ταξίδι της.
Μετά από πολλές μέρες ταξιδιού, έφτασε σε ένα μέρος που το ονόμαζαν Κίνα.

Είχε πάρα πολλούς ανθρώπους εκεί. Τα παιδιά έπαιζαν χαρούμενα κι ευτυχισμένα.
Όταν είδαν αυτό το περίεργο δεντράκι, απόρησαν και το ρώτησαν από πιο μέρος του κόσμου ήταν. Τότε αυτό περήφανα τους απάντησε, ότι καταγόταν από ένα όμορφο νησί της Ελλάδας που λέγεται Χίος.
Αφού έπαιξαν πολλά παιχνίδια του τόπου τους και η μαστιχούλα έμαθε πολλά καινούργια πράγματα γι΄αυτόν τον λαό, μοίρασε την μυρωδάτη μαστίχα της και συνέχισε το ταξίδι της.

Επόμενος σταθμός της ήταν η Ρωσία. Εκεί το κρύο ήταν τσουχτερό κι η μαστιχούλα πάγωσε. Όταν την βρήκαν κάποια παιδάκια ενός σχολείου, την πήραν στην τάξη τους για να ζεσταθεί. Την αγκάλιασαν με αγάπη κι έτσι συνήλθε. Τότε αυτή για να τους ευχαριστήσει, τους μοίρασε αυτό το πολύτιμο προϊόν της, την περίφημη μαστίχα της.

Καιρός ήταν να πάει στην επόμενη στάση της, σε μια άλλη μεγάλη χώρα που ήταν η Αμερική.
Εκεί τα κτίρια ήταν πανύψηλα που έφταναν μέχρι τον ουρανό. Αποφάσισε λοιπόν να μπεί σε ένα τεράστιο μπαλόνι και να πετάξει πιο ψηλά κι από τα κτίρια και από εκεί να πετάξει την μαστίχα ... σκάζοντας το μπαλόνι. Έτσι κι έγινε. Οι άνθρωποι της μεγάλης αυτής χώρας, είδαν να βρέχει μαστίχα κι άρχισαν να την μαζεύουν σε σακουλάκια. Ήταν χαρούμενοι κι ευτυχισμένοι.

Είχε ακούσει γι αυτή την μεγάλη ήπειρο, την Αφρική, όπου οι άνθρωποι ήταν φτωχοί και ότι τα παιδιά πέθαιναν κάθε μέρα από πείνα. Έπρεπε παρ' όλα αυτά να την επισκεφθεί για να το δει με τα ίδια της τα μάτια.
Και πραγματικά έτσι ήταν. Τα παιδιά ήταν πολύ αδύνατα, φτωχικά ντυμένα, αλλά όμορφα και καλοσυνάτα. Μόνο τη μαστίχα είχε να τους χαρίσει και το έκανε με όλη της την καρδιά. Τα παιδιά δέχτηκαν τα δώρα της και την αγκάλιασαν με πολύ αγάπη και στοργή. Επίσης της χάρισαν ένα καραβάκι που το έφτιαξαν φυσικά μόνα τους, γιατί είχαν μάθει αυτή την δουλειά από πολύ μικρά...