,

Τα έθιμα του Πάσχα

Μαίρη Λαμπρίδη

Loading...

Το Πάσχα είναι η μεγαλύτερη γιορτή των χριστιανών.
Με το Πάσχα γιορτάζουμε το πέρασμα του Θεανθρώπου από τη γήινη ζωή, τον μαρτυρικό θάνατό Του στον σταυρό και την ένδοξη Ανάστασή Του.
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν!🐣

Loading...

Loading...

Η προετοιμασία των χριστιανών για το Πάσχα ξεκινάει την Καθαρά Δευτέρα, αμέσως μετά τις Απόκριες! Τότε ξεκινάει μια μεγάλη περίοδος νηστείας 40 ημερών, η Μεγάλη Σαρακοστή.
Οι μέρες αυτές περνούν αργά και γι ´αυτόν τον λόγο, τα παλιά χρόνια που δεν υπήρχαν ημερολόγια, οι νοικοκυρές έφτιαχναν με ζυμάρι ένα ομοίωμα της Κυρά Σαρακοστής.

Loading...

Loading...

Η Κυρά Σαρακοστή δεν έχει στόμα γιατί νηστεύει, έχει στο κεφάλι της έναν σταυρό γιατί αυτές οι μέρες είναι άγιες και έχει τα χέρια της σταυρωμένα για δείξει την ταπεινότητά της. Είχε επτά (7) πόδια, όσα και τα Σάββατα μέχρι την Ανάσταση. Κάθε Σάββατο έκοβαν και ένα πόδι...

Ο Λάζαρος και τα κάλαντά του.

Το Σάββατο πριν τη Μεγάλη Εβδομάδα γιορτάζουμε τον Λάζαρο, την ανάσταση του αγαπημένου φίλου του Ιησού τρεις μέρες μετά τον θάνατό του.
Ο λαός μας έχει συνθέσει πολλά τραγούδια γι ´αυτό το γεγονός, τα οποία τραγουδούν νεαρά κορίτσια, οι Λαζαρίνες, κρατώντας καλάθι στολισμένο με λουλούδια. Οι Λαζαρίνες μαζεύουν το πρωί του Σαββάτου φρέσκα λουλούδια από τους αγρούς και στολίζουν τα καλάθια τους. Περνώντας από κάθε σπίτι ξεχωριστά, τραγουδούν τα παινέματα που ταιριάζουν στο κάθε σπίτι και αναγγέλλουν την ανάσταση του Λαζάρου. Οι νοικοκυρές τις φιλεύουν αυγά, καρύδια, ξερά σύκα, χαρούπια, ζαχαρωτά και γλυκά ή χαρτζιλίκι ( τα τελευταία χρόνια) ή τους μοιράζουν τα Λαζαράκια (ψωμάκια στο σχήμα του σαβανωμένου Λαζάρου).

Τα κάλαντα του Λαζάρου.

Καλώς μας ήρθε ο Λάζαρος, εφέτο και του χρόνου
σαν την καλή την Πασχαλιά, σαν τον καλό τον λόγο.
Με ίτσια με τριαντάφυλλα, με δροσερά λουλούδια.
Το καλαθάκι θέλει αυγό κι η τσέπη μου καρύδια
και το δεξί χεράκι μου θέλει έναν παρατζίκο.

Ήρθ´ο Λάζαρος ήρθαν τα Βάγια
ήρθ´η Κυριακή που τρων τα ψάρια.
Ξύπνα Λάζαρε και μην κοιμάσαι
ήρθ´η μάνα σου από την πόλη
σου ´φερε χαρτί και κομπολόι.
Γράψε Θόδωρε, γράψε Δημήτρη,
γράψε λεμονιά και κυπαρρίσι.

Πού ´σαι Λάζαρε, πού ´ναι η φωνή σου.
Πού σε γύρευε η άδερφή σου.
Ήμουνα στη γη βαθιά χωμένος
κι από τους εχθρούς βαλάντωμένος.
Βάγια, Βάγια των Βαγιών, τρώνε ψάρι και κολιό
και την άλλη Κυριακή, τρώνε το παχύ τ´αρνί.

Και του χρόνου!