Οι Ήρωες της Ελληνικής Επανάστασης του 1821
Loading...
Loading...
Ρήγας Βελεστινλής ή Ρήγας Φεραίος (1757-1798)
Ο Ρήγας Φεραίος γεννήθηκε στο Βελεστίνο Θεσσαλίας, τις αρχαίες Φερές, από πλούσια οικογένεια. Το πραγματικό του όνομα ήταν Αντώνιος Κυριαζής. Ήταν δάσκαλος στο Πήλιο.
Είκοσι ετών σκότωσε έναν Τούρκο και έφυγε στο Λιτόχωρο, όπου ενώθηκε με τους αμαρτωλούς του θείου του, Σπύρου Ζήρα.
Στην Κωνσταντινούπολη έμαθε γαλλικά, ιταλικά και γερμανικά.
Ταξίδεψε στο Βουκουρέστι και στη Βιέννη, όπου έγραψε το Θούριο, έναν ύμνο που τραγουδούσε για να ξεσηκώσει τους Έλληνες και τύπωσε τη Χάρτα.
Η Χάρτα είναι ένας μεγάλος χάρτης με 12 φύλλα, που δείχνει την Ελλάδα και την περιοχή νότια του Δούναβη. Η Χάρτα έχει σχέδια αρχαίων πόλεων, αρχαία νομίσματα, σοφούς της περιοχής και παραστάσεις από την ελληνική ιστορία και μυθολογία.
Ο Ρήγας ήθελε να απελευθερωθούν οι Έλληνες και όλοι οι Βαλκανικοί λαοί και να ενωθούν.
Η αυστριακή αστυνομία συνέλαβε τον Ρήγα, όταν βρήκαν στην Τεργέστη πολλές προκηρύξεις που είχε τυπώσει για να ξεσηκώσει τους Έλληνες. Ο Ρήγας με τους συντρόφους του φυλακίστηκαν στον Πύργο Νεμπόισα, στο Βελιγράδι, δολοφονήθηκαν από τους Τούρκους χωρίς δίκη και ρίχτηκαν στον Δούναβη.
Ο Ρήγας Φεραίος γεννήθηκε στο Βελεστίνο Θεσσαλίας, τις αρχαίες Φερές, από πλούσια οικογένεια. Το πραγματικό του όνομα ήταν Αντώνιος Κυριαζής. Ήταν δάσκαλος στο Πήλιο.
Είκοσι ετών σκότωσε έναν Τούρκο και έφυγε στο Λιτόχωρο, όπου ενώθηκε με τους αμαρτωλούς του θείου του, Σπύρου Ζήρα.
Στην Κωνσταντινούπολη έμαθε γαλλικά, ιταλικά και γερμανικά.
Ταξίδεψε στο Βουκουρέστι και στη Βιέννη, όπου έγραψε το Θούριο, έναν ύμνο που τραγουδούσε για να ξεσηκώσει τους Έλληνες και τύπωσε τη Χάρτα.
Η Χάρτα είναι ένας μεγάλος χάρτης με 12 φύλλα, που δείχνει την Ελλάδα και την περιοχή νότια του Δούναβη. Η Χάρτα έχει σχέδια αρχαίων πόλεων, αρχαία νομίσματα, σοφούς της περιοχής και παραστάσεις από την ελληνική ιστορία και μυθολογία.
Ο Ρήγας ήθελε να απελευθερωθούν οι Έλληνες και όλοι οι Βαλκανικοί λαοί και να ενωθούν.
Η αυστριακή αστυνομία συνέλαβε τον Ρήγα, όταν βρήκαν στην Τεργέστη πολλές προκηρύξεις που είχε τυπώσει για να ξεσηκώσει τους Έλληνες. Ο Ρήγας με τους συντρόφους του φυλακίστηκαν στον Πύργο Νεμπόισα, στο Βελιγράδι, δολοφονήθηκαν από τους Τούρκους χωρίς δίκη και ρίχτηκαν στον Δούναβη.
Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, Ο Γέρος του Μοριά (1770-1843)
Η οικογένεια του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη ζούσε στο Λιμποβίσι Αρκαδίας. Ο ίδιος γεννήθηκε στο Ραμοβούνι Μεσσηνίας, αλλά μεγάλωσε στη Μάνη.
Από μικρός πολέμησε τους Τούρκους, ώστε ο Βοεβόδας της Πάτρας ανέθεσε στους Προεστούς τον θάνατό του, αλλιώς θα σκότωνε τους ίδιους. Το 1818 μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία και τον Ιανουάριο του 1821 ξαναγύρισε στη Μάνη για να προετοιμάσει την Επανάσταση στην Πελοπόννησο. Στις 23 Μαρτίου 1821 μαζί με τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη και άλλους αγωνιστές κατέλαβαν την Καλαμάτα. Την επομένη κινήθηκε προς την Μεγαλόπολη, καθώς είχε οριστεί στις 25 Μαρτίου να βρίσκονται όλοι οι οπλαρχηγοί στις επαρχίες τους, για την επίσημη έναρξη της Επανάστασης.
Η εξυπνάδα και η τόλμη του τον ανέδειξαν σε αρχιστράτηγο της Πελοποννήσου. Με την τακτική του κλεφτοπόλεμου, προσπάθησε να κυριαρχήσει απέναντι στην αριθμητική υπεροχή του αντιπάλου. Πρωταγωνίστησε σε πολλές μάχες, όπως στη νίκη στο Βαλτέτσι, στην άλωση της Τριπολιτσάς, στην καταστροφή του Δράμαλη στα Δερβενάκια. Στη διάρκεια του Εμφυλίου πολέμου, ο ίδιος και ο γιος του φυλακίστηκαν στο Ναύπλιο. Όταν η Σφακτηρία και το Ναβαρίνο έπεσαν στα χέρια των Αιγυπτίων, ο Κολοκοτρώνης αποφυλακίστηκε για να αντιμετωπίσει τον Ιμπραήμ μαζί με τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη.
Το 1833, φυλακίστηκε και πάλι στο Ναύπλιο με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας και το 1834, μαζί με τον Πλαπούτα, καταδικάστηκε σε θάνατο. Έλαβε χάρη μετά την ενηλικίωση του Όθωνα το 1835, έγινε στρατηγός και έλαβε το αξίωμα του «Συμβούλου της Επικρατείας».
Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης πέθανε στις 4 Φεβρουαρίου 1843, από εγκεφαλικό επεισόδιο, επιστρέφοντας από γλέντι στα βασιλικά ανάκτορα, όπου τα τελευταία χρόνια ήταν υπασπιστής του Όθωνα.
Η οικογένεια του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη ζούσε στο Λιμποβίσι Αρκαδίας. Ο ίδιος γεννήθηκε στο Ραμοβούνι Μεσσηνίας, αλλά μεγάλωσε στη Μάνη.
Από μικρός πολέμησε τους Τούρκους, ώστε ο Βοεβόδας της Πάτρας ανέθεσε στους Προεστούς τον θάνατό του, αλλιώς θα σκότωνε τους ίδιους. Το 1818 μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία και τον Ιανουάριο του 1821 ξαναγύρισε στη Μάνη για να προετοιμάσει την Επανάσταση στην Πελοπόννησο. Στις 23 Μαρτίου 1821 μαζί με τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη και άλλους αγωνιστές κατέλαβαν την Καλαμάτα. Την επομένη κινήθηκε προς την Μεγαλόπολη, καθώς είχε οριστεί στις 25 Μαρτίου να βρίσκονται όλοι οι οπλαρχηγοί στις επαρχίες τους, για την επίσημη έναρξη της Επανάστασης.
Η εξυπνάδα και η τόλμη του τον ανέδειξαν σε αρχιστράτηγο της Πελοποννήσου. Με την τακτική του κλεφτοπόλεμου, προσπάθησε να κυριαρχήσει απέναντι στην αριθμητική υπεροχή του αντιπάλου. Πρωταγωνίστησε σε πολλές μάχες, όπως στη νίκη στο Βαλτέτσι, στην άλωση της Τριπολιτσάς, στην καταστροφή του Δράμαλη στα Δερβενάκια. Στη διάρκεια του Εμφυλίου πολέμου, ο ίδιος και ο γιος του φυλακίστηκαν στο Ναύπλιο. Όταν η Σφακτηρία και το Ναβαρίνο έπεσαν στα χέρια των Αιγυπτίων, ο Κολοκοτρώνης αποφυλακίστηκε για να αντιμετωπίσει τον Ιμπραήμ μαζί με τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη.
Το 1833, φυλακίστηκε και πάλι στο Ναύπλιο με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας και το 1834, μαζί με τον Πλαπούτα, καταδικάστηκε σε θάνατο. Έλαβε χάρη μετά την ενηλικίωση του Όθωνα το 1835, έγινε στρατηγός και έλαβε το αξίωμα του «Συμβούλου της Επικρατείας».
Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης πέθανε στις 4 Φεβρουαρίου 1843, από εγκεφαλικό επεισόδιο, επιστρέφοντας από γλέντι στα βασιλικά ανάκτορα, όπου τα τελευταία χρόνια ήταν υπασπιστής του Όθωνα.
