Μυθολογία και Μουσική

Μύθοι για την μουσική στην Αρχαία Ελλάδα

Ο μύθος του Αρίωνα

Γεια σας, είμαι ο Αρίων. Είμαι γνωστός για την λύρα μου σε όλη τη Μεσόγειο..

Είμαι μουσικός στην αυλή του βασιλιά Περίανδρου. Μια μέρα καθώς γυρνούσα από την Ιταλία, όπου είχα κερδίσει σε ένα μουσικό διαγωνισμό, οι ναύτες του πλοίου θέλησαν να με πετάξουν στη θάλασσα για να μου πάρουν τα χρήματα.

Τότε ζήτησα το δικαίωμα να παίξω για τελευταία φορά μουσική κι έτσι τους τραγούδησα έναν ύμνο του Απόλλωνα. Το τραγούδι μου προσέλκυσε τα δελφίνια κι ένα από αυτά με έσωσε όταν με έριξαν στη θάλασσα.

Ο Ηρόδοτος έχει γράψει για μένα και ήμουν ο πρώτος μουσικός που έφτιαξε διθύραμβο.

Ο διθύραμβος είναι άσμα (τραγούδι) προς τιμή του θεού Διονύσου το οποίο ψαλλόταν από ομάδα ανδρών ή αγοριών με τη συνοδεία αυλού στις διονυσιακές γιορτές.
Η εξέλιξή του οδήγησε στη γένεση της αρχαίας τραγωδίας.

Ας δούμε την ιστορία μου από την αρχή...

Απόλλων και Μαρσύας
Ο Μαρσύας, γιος του Ύαγνη θεωρείται εφευρέτης του διαύλου και συνδέεται με τον θεό Διόνυσο. Όταν η Αθηνά έπαιξε με αυτό το όργανο η Ήρα και η Αφροδίτη την κορόιδεψαν, γιατί το πρόσωπό της παραμορφωνόταν σε κάθε φύσημα του αυλού κι έτσι τον πέταξε απειλώντας με φρικτές τιμωρίες όποιον τον μάζευε. Ο Μαρσύας, όμως, τον μάζεψε και με αυτόν προκάλεσε τον Απόλλωνα σε μουσικό αγώνα. Η τιμωρία του ήταν αναπόφευκτη, τόσο γιατί αψήφησε την Αθηνά όσο και γιατί συναγωνίστηκε ένα θεό. Επειδή, πριν την έναρξη του αγώνα, είχε οριστεί ο νικητής να επιβάλει στον ηττημένο όποια τιμωρία ήθελε, ο Απόλλωνας, παρασυρμένος από την οργή του, έδεσε τον Μαρσύα σε πανύψηλο πεύκο. Μετανιωμένος για τον θυμό του ο θεός έσπασε τη λύρα του και, σύμφωνα με κάποιες μαρτυρίες, μεταμόρφωσε τον Μαρσύα σε ποταμό της Φρυγίας που πήρε και το όνομά του.

Ανάγλυφο, από τη
βάση της Μαντινείας μέσα 4 ου αιώνα π.Χ.