Β2 Τα τρία μικρά λυκάκια

Μια φορά κι έναν καιρό ζούσαν τρία μικρά λυκάκια
με φουντωτές ουρές και μυτερά αυτάκια. Το πρώτο ήταν άσπρο ,το δεύτερο μαύρο και το τρίτο
γκρίζο με πράσινη ουρά.

-Kαλά μου λυκάκια, μεγαλώσατε πια κι έφτασε ο καιρός να χτίσετε δικό σας σπίτι. Άντε λοιπόν στο καλό κι ένα σας λέω.
Να φυλαγόσαστε από τον Ρούνι Ρούνι ,το ύπουλο, κακό, γουρούνι!

-Mείνε ήσυχη, μανούλα, θα έχουμε τα μάτια μας
δεκατέσσερα. Υποσχέθηκαν τα λυκάκια και πήραν το δρομάκι.

Εκεί που πηγαίνανε ,ανταμώσανε ένα καγκουρό
που έσπρωχνε ένα καρότσι γεμάτο κόκκινα και γκρίζα τούβλα.
-Να ζήσεις καλό μας καγκουρό! Του είπανε.
- Μας δίνεις λίγα τούβλα να χτίσουμε σπιτάκι;

-Μετά χαράς!
Αποκρίθηκε το καγκουρό, που το λέγανε ΖιπΖιπΖορό.

Και τους χάρισε όσα τούβλα θέλανε και τρία παραπάνω.

Τα λυκάκια στρωθήκανε στη δουλειά και χτίσανε ένα τούβλινο σπιτάκι.

Την άλλη μέρα εκεί που παίζανε στον κήπο, τι να δούνε;

Τον Ρούνι-Ρούνι, το ύπουλο καλό γουρούνι!
Αμέσως τρέξανε και κλειστήκανε στο σπιτάκι τους.

Ο Ρούνι-Ρούνι, το ύπουλο κακό γουρούνι, χτύπησε τηνπόρτα και είπε:
-Λυκάκια μου γλυκά, λυκάκια φοβισμένα, ανοίξτε μου την πόρτα, ανοίξτε μου και μένα!