Loading...
Geneza Armii Andersa
11 Sierpnia 1941 roku naczelne dowództwo Polskie powierzyło dowodzenie armią generałowi Władysławowi Andersowi przetrzymywanemu w więzieniu na Łubiance. Jednak dopiero 14 sierpnia roku 1941 podpisano umowę wojskową dającą podstawę do formowania polskiej armii w ZSRS. Oficjalnie zostały nazwane "Polskimi siłami zbrojnymi w ZSRS". Jednak ich potoczna nazwa to "Armia Andersa". Oddziały te były podporządkowane lokalnemu rządowi Rzeczypospolitej na emigracji. Armia została utworzona dzięki zawarciu układu Sikorski-Majski /tzw. Amnestii dla obywateli polskich Rzeczypospolitej. Polegała ona na uwolnieniu obywateli Rzeczypospolitej z więzień i łagrów w ZSRS, którzy zostali wcieleni do armii.
Władysław Anders
Urodzony 11 sierpnia 1892 w Błonie
Zmarł 12 maja 1970 w Londynie
Urodzony 11 sierpnia 1892 w Błonie
Zmarł 12 maja 1970 w Londynie
Trasa Armii Andersa
Pomimo, że Władysław Anders został mianowany dowódcą armii w ZSRS już w roku 1941 ewakuacja ludności ze Związku Sowieckiego rozpoczął się dopiero 24 marca 1942 r. Pierwszy etap ewakuacji armii polskiej polegał na przetransportowaniu ludności do Iranu. Udało się to zrealizować do listopada 1942 roku. Znalazło się tam 115 tysięcy osób w tym około 78,5 tysiąca żołnierzy i 37 tysięcy cywilów. Z Iranu, a dokładnie z Taszkent został przeprowadzony dalszy etap ewakuacji do Europy i na Bliski Wschód. (Trasa została dokładnie przedstawiona poniżej).
Początkowe problemy armii
Na początku rząd II RP przewidywał, że do Iranu trafi 200 tysięcy żołnierzy.
Jednakże z powodu zimna, głodu i chorób dotarło tam tylko 120 tysięcy w tym jak już wcześniej wspomniano 78,5 tysiąca żołnierzy. Dodatkowym problemem okazało się znalezienie oficerów, którzy wcześniej zostali wymordowani przez Rosjan w katyńskim ciemnym lesie. Odnaleziono jedynie 400 oficerów znajdujących się w Griazowcu, których przeniesiono tam z trzech obozów: W Kozielsku, Starobielsku i Ostaszkowie. W tym samym czasie sowieci unikali odpowiedzi na pytania o zaginionych i utrudniali poszukiwania ich ciał.
Jednakże z powodu zimna, głodu i chorób dotarło tam tylko 120 tysięcy w tym jak już wcześniej wspomniano 78,5 tysiąca żołnierzy. Dodatkowym problemem okazało się znalezienie oficerów, którzy wcześniej zostali wymordowani przez Rosjan w katyńskim ciemnym lesie. Odnaleziono jedynie 400 oficerów znajdujących się w Griazowcu, których przeniesiono tam z trzech obozów: W Kozielsku, Starobielsku i Ostaszkowie. W tym samym czasie sowieci unikali odpowiedzi na pytania o zaginionych i utrudniali poszukiwania ich ciał.
Anders ze swoimi żołnierzami
Armia Andersa we Włoszech
W grudniu 1943 roku do Włoch przetransportowane zostały wszystkie korpusy armii Andersa na południe razem z desantem sił aliantów na Sycylię.
W maju 1944 roku zdobył Monte Cassino znajdujący się na linii Gustawa,
a następnie w lipcu 1944 roku na wybrzeżu Morza adriatyckiego dopomógł w wyzwoleniu Ankony. W okresie sierpnia i września przełamał linię Gotów, a w październiku walczył w Apeninach. Kwietnia roku 1945 wziął udział w bitwę o Bolonię.
Po wojnie pozostał we Włoszech w składzie wojsk okupacyjnych pilnujących porządku w powojennych Włoszech.
W maju 1944 roku zdobył Monte Cassino znajdujący się na linii Gustawa,
a następnie w lipcu 1944 roku na wybrzeżu Morza adriatyckiego dopomógł w wyzwoleniu Ankony. W okresie sierpnia i września przełamał linię Gotów, a w październiku walczył w Apeninach. Kwietnia roku 1945 wziął udział w bitwę o Bolonię.
Po wojnie pozostał we Włoszech w składzie wojsk okupacyjnych pilnujących porządku w powojennych Włoszech.
W roku 1946 został przetransportowany do Wielkiej Brytanii większość żołnierzy jednak udała się na emigrację i wstąpiła do polskiego korpusu "Przysposobienia i Rozmieszczenia", niestety rok później w 1947 korpus rozwiązano.
Walki o Monte Casino
Bitwa o Monte Cassino to w rzeczywistości były 4 bitwy stoczone przez wojska alianckie z niemieckimi na terenie Włoch. Rozegrały się one w 1944 roku a wielkie znaczenie w czasie tych bitew miała Armia Andersa, która przyczyniła się do zwycięstwa dzięki swojemu zaangażowaniu. Walki te były
prawdopodobnie najkrwawszą i najcięższą bitwą II wojny światowej.
Alianci wraz z polskimi wojskami wystawi tam 240 tysięcy żołnierzy za to nazistowskie Niemcy i Włosi wystawili do walki 135 tysięcy żołnierzy i pomimo prawie dwukrotnie i przewagi aliantów.
prawdopodobnie najkrwawszą i najcięższą bitwą II wojny światowej.
Alianci wraz z polskimi wojskami wystawi tam 240 tysięcy żołnierzy za to nazistowskie Niemcy i Włosi wystawili do walki 135 tysięcy żołnierzy i pomimo prawie dwukrotnie i przewagi aliantów.
Naziści i włoscy żołnierze zacięcie bronili klasztoru doprowadzając do strat 55 tysięcy żołnierzy u najeźdźców a sami stracili zaledwie 20 tysięcy jednak postanowili oni skapitulować, aby uniknąć dalszych strat zwłaszcza że ostateczna ofensywa Która trwała przez 2 dni od 17 do 19 stycznia 1944 roku zmusiła ich do poddania się.