Καρδιές πληγωμένες περπατούν ενωμένες στο απέραντο Φωνάζω δυνατά – Καμιά απάντηση Τα λουλούδια τρέχουν να κρυφτούν στα δάκρυα του ουρανού Ξεκαρφώνω το βέλος της ψυχής Πόσο πονάω
Loading...
Βλέποντας το χιόνι στην καλοκαιρινή ημέρα Το κύμα θροΐζει στα δέντρα του δάσους Το κουτσό ελάφι τρέχει στον αέρα Χαϊδεύοντας τον ήλιο στο νυχτερινό ουρανό
Στο ξεχασμένο σπίτι βούλιαξε ο χρόνος Απελπισμένες ψυχές κρέμονται από τον ολοσκότεινο ουρανό Το φεγγαρόφωτο κρύβεται στου διαδρόμου την άκρη Γέλια και χαρές χαϊδεύουν τα μαλλιά σου
Τον χρόνο βλέπω με τα μάτια κλειστά Ακούγοντας τους χτύπους ενός χαλασμένου ρολογιού Από τον χρόνο τρέχω μα στα ίδια μένω Αγγίζοντας τα γηρασμένα μαλλιά μιας ψυχής που δεν αντέχει τη νιότη να χάσει