17 ΝΟΕΜΒΡΗ 1973

Paper texture

ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ

ΨΩΜΙ ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

ΟΙ ΑΠΩΛΕΙΕΣ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ

L'oiseau et l'enfant Comme un enfant aux yeux de lumière Qui voit passer au loin les oiseaux Comme l'oiseau bleu survolant la Terre Vois comme le monde, le monde est beau Beau le bateau, dansant sur les vagues Ivre de vie, d'amour et de vent Belle la chanson naissante des vagues Abandonnée au sable blanc Blanc l'innocent, le sang du poète Qui en chantant, invente l'amour Pour que la vie s'habille de fête Et que la nuit se change en jour Jour d'une vie où l'aube se lève Pour réveiller la ville aux yeux lourds Où les matins effeuillent les rêves Pour nous donner un monde d'amour L'amour c'est toi, l'amour c'est moi L'oiseau c'est toi, l'enfant c'est moi

ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΑΞΕΙΣ Ε' &amp; ΣΤ' ΣΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΤΩΝ ΓΑΛΛΙΚΩΝ

Moi je ne suis qu'une fille de l'ombre Qui voit briller l'étoile du soir Toi mon étoile qui tisse ma ronde Viens allumer mon soleil noir Noire la misère, les hommes et la guerre Qui croient tenir les rênes du temps Pays d'amour n'a pas de frontière Pour ceux qui ont un cœur d'enfant Comme un enfant aux yeux de lumière Qui voit passer au loin les oiseaux Comme l'oiseau bleu survolant la terre Nous trouverons ce monde d'amour L'amour c'est toi, l'amour c'est moi L'oiseau c'est toi, l'enfant c'est moi L'oiseau c'est toi, l'enfant c'est moi L'oiseau c'est toi, l'enfant c'est moi

https://api.bookcreator.com/users/v2/zXlE2ZmOjDN5LlBZPQTjT4RWAsq1/books/1EoP89Z_QFaRW41xzxyqjg/assets/CmEy6GtGRT-xm9FM3AyIPw.jpeg?width=1151&height=760

ΚΟΚΚΙΝΟ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ Κάθε πρωί ξεκινούσαμε να πάμε στη δουλειά, στο λεωφορείο γελούσαμε, είμαστε δυο παιδιά. Κόκκινο τριαντάφυλλο, κόκκινο το δειλινό. Κάποιο πρωί για τον πόλεμο κινήσαμε μαζί, όλοι μαζί τραγουδούσαμε, παλεύαμε μαζί. Κόκκινο τριαντάφυλλο, κόκκινο το δειλινό. Μέσα στο Μάη σκοτώθηκες, το αίμα σου μαβί, έβαψε μαύρο τον ουρανό, κόκκινο τον καιρό. Κόκκινο τριαντάφυλλο, κόκκινο το δειλινό. Μαζί σου όλα σκοτώθηκαν, όνειρα, ιδανικά, γίναμε όλοι φαντάσματα, ζούμε συμβατικά. Κόκκινο τριαντάφυλλο, κόκκινο το δειλινό. Τώρα οι σημαίες γενήκανε είδη εμπορικά, είναι τα όνειρα αγαθά καταναλωτικά. Κόκκινο τριαντάφυλλο, κόκκινο το δειλινό.

https://api.bookcreator.com/users/v2/zXlE2ZmOjDN5LlBZPQTjT4RWAsq1/books/1EoP89Z_QFaRW41xzxyqjg/assets/wyCq8JfzTdSU99O-M9so0Q.jpeg?width=1085&height=760

ΒΡΑΧΟ -ΒΡΑΧΟ Είναι βαριά η μοναξιά είναι πικρά τα βράχια παράπονο η θάλασσα και μου ‘πνιξε τα μάτια Βράχο βράχο τον καημό μου τον μετράω και πονώ κι είναι το παράπονό μου πότε μάνα θα σε δω (Χ2) Πάρε με θάλασσα πικρή πάρε με στα φτερά σου πάρε με στο γαλάζιο σου στη δροσερή καρδιά σου Βράχο βράχο τον καημό μου τον μετράω και πονώ κι είναι το παράπονό μου πότε μάνα θα σε δω (2)

Πάρε με να μην ξαναδώ τα βράχια και το χάρο κάνε το κύμα όνειρο και τη σιωπή σου φάρο Βράχο βράχο τον καημό μου τον μετράω και πονώ κι είναι το παράπονό μου πότε μάνα θα σε δω(2) Γίνε αστέρι κι ουρανός γίνε καινούργιος δρόμος να μην βαδίζω μοναχός να μην πηγαίνω μόνος Βράχο βράχο τον καημό μου τον μετράω και πονώ κι είναι το παράπονό μου πότε μάνα θα σε δω (2)

Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον

https://api.bookcreator.com/users/v2/zXlE2ZmOjDN5LlBZPQTjT4RWAsq1/books/1EoP89Z_QFaRW41xzxyqjg/assets/i7q8gYjJQSWnwW2vRSIj3g.jpeg?width=791&height=760

Μουσική - Στίχοι: Διονύσης Τσακνής Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον Στο μέλλον που φτιάχνετε όπως θέλετε Αφού η ιστορία σας ανήκει Σαρώστε το λοιπόν αν επιμένετε Στ' αφτιά μου δε χωράνε υποσχέσεις Το έργο το' χω δει μη με τρελαίνετε Το πλοίο των ονείρων μου με πάει Σε κόσμους που εσείς δεν τους αντέχετε

Μένω μονάχος στο παρόν μου Να σώσω οτιδήποτε αν σώζεται Κι ας έχω τις συνέπειες του νόμου Συνένοχο στο φόνο δε θα μ' έχετε Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον Το κόλπο είναι στημένο και στα μέτρα σας Ξεγράψτε με απ' τα κατάστιχα σας Στον κόπο σας δεν μπαίνω και στα έργα σας

https://api.bookcreator.com/users/v2/zXlE2ZmOjDN5LlBZPQTjT4RWAsq1/books/1EoP89Z_QFaRW41xzxyqjg/assets/--YaypYHSpWcFvhkcKKVWQ.jpeg?width=506&height=760

Ο ΑΝΘΡΩΠΑΚΟΣ Μουσική/Στίχοι:&nbsp;<a href="https://kithara.to/ci/xatfgnasips+cizrcps">Χατζηνάσιος Γιώργος</a>/<a href="https://kithara.to/ci/qaqadpqpulps+leutergs">Παπαδόπουλος Λευτέρης</a> Είμαι φτωχός κουρασμένος σκυφτός ανθρωπάκος, των ταπεινών και των άλλων πουλιών φιλαράκος. Για δε μ’ αφήνετε ήσυχο; Άστε με ήσυχο όλοι. Θέλω να ζήσω ελεύθερος, δίχως ταυτότητα πια. Μία ζωή με κρατάν, με κουνάν μ’ ένα σπάγκο. Λόγια, σχολειά, μέρα νύχτα δουλειά και στον πάγκο. Για δε μ’ αφήνετε ήσυχο; Άστε με ήσυχο όλοι. Θέλω να ζήσω ελεύθερος, δίχως ταυτότητα πια. Όπου χαρά πρώτη πρώτη σειρά κάποιος κλέφτης. Κι όποιο κακό κάνει τ’ αφεντικό, εγώ είμ’ ο φταίχτης. Για δε μ’ αφήνετε ήσυχο; Άστε με ήσυχο όλοι. Θέλω να ζήσω ελεύθερος, δίχως ταυτότητα πια.

ελληνικά μετάφραση Το πουλί και το παιδί Όπως ένα παιδί με φωτεινά μάτια που βλέπει να περνάνε μακριά τα πουλιά Όπως το μπλε πουλί που πετάει πάνω από τη γη Δείτε τον κόσμο, ο κόσμος είναι όμορφος Όμορφο το πλοίο, που χορεύει πάνω στα κύματα μεθυσμένο απ' τη ζωή, την αγάπη και τον άνεμο Όμορφο το τραγούδι που γεννιέται στα κύματα εγκαταλελειμμένο στην άσπρη άμμο Λευκό το αθώο, το αίμα του ποιητή που τραγουδώντας ανακάλυψε την αγάπη ώστε η ζωή να ντύνεται σαν γιορτή και η νύχτα να αλλάζει σε μέρα Ημέρα μιας ζωής όπου η αυγή ανατέλλει για να ξυπνήσει την πόλη με τα βαριά μάτια Όπου τα πρωινά μαδάνε τα όνειρα για να μας δώσουν έναν κόσμο αγάπης Η αγάπη είσαι εσύ, η αγάπη είμαι εγώ Το πουλί είσαι εσύ, το παιδί είμαι εγώ Εγώ δεν είμαι παρά ένα κορίτσι της σκιάς που βλέπει να λάμπει το αστέρι της νύχτας Εσύ το αστέρι μου που υφαίνεις ολόγυρά μου Έλα να ανάψεις τον μαύρο ήλιο μου Μαύρη η φτώχεια, οι άνθρωποι και ο πόλεμος που πιστεύουν ότι θα κρατήσουν τα ηνία του χρόνου Χώρες της αγάπης δεν έχουν σύνορα γι' αυτούς που έχουν μια καρδιά παιδιού Όπως ένα παιδί με φωτεινά μάτια που βλέπει να περνάνε μακριά τα πουλιά Όπως το μπλε πουλί που πετάει πάνω από τη γη θα βρούμε αυτόν τον κόσμο της αγάπης Η αγάπη είσαι εσύ, η αγάπη είμαι εγώ Το πουλί είσαι εσύ, το παιδί είμαι εγώ Το πουλί είσαι εσύ, το παιδί είμαι εγώ Το πουλί είσαι εσύ, το παιδί είμαι εγώ

https://api.bookcreator.com/users/v2/zXlE2ZmOjDN5LlBZPQTjT4RWAsq1/books/1EoP89Z_QFaRW41xzxyqjg/assets/2YePAyC5Q_mxsh9v2jFlXQ.jpg?width=511&height=511

https://api.bookcreator.com/users/v2/zXlE2ZmOjDN5LlBZPQTjT4RWAsq1/books/1EoP89Z_QFaRW41xzxyqjg/assets/Rhd8m13ZQ-G93r7u0DgPuA.png?width=535&height=374

KIDS UNITED - L'Oiseau Et l'Enfant (Clip officiel)

Ένας ακόμη σημαντικός καλλιτέχνης, ο οποίος συνέδεσε τη μουσική και το όνομά του με την Εξέγερση του Πολυτεχνείου, είναι ο Μάνος Λοΐζος.

https://api.bookcreator.com/users/v2/zXlE2ZmOjDN5LlBZPQTjT4RWAsq1/books/1EoP89Z_QFaRW41xzxyqjg/assets/-XgFL1tLQOyu1MFofvTNjA.jpeg?width=1151&height=760

Ο δρόμος Μουσική: Μάνος Λοΐζος Στίχοι: Μητροπούλου Κωστούλα

https://api.bookcreator.com/users/v2/zXlE2ZmOjDN5LlBZPQTjT4RWAsq1/books/1EoP89Z_QFaRW41xzxyqjg/assets/4Z2scTMvSru-TkOlEsXJ-A.jpeg?width=1151&height=760

Ο δρόμος είχε την δική του ιστορία, κάποιος την έγραψε στον τόιχο με μπογιά. Ήταν μια λέξη μοναχά "Ελευθερία" κι έπειτα είπαν πως την έγραψαν παιδιά. Λα λαλαλα... Ύστερα κύλησ'ο καιρός κι η ιστορία πέρασε εύκολα απ'τη μνήμη στην καρδιά. Ο τοίχος έγραφε μοναδική ευκαιρία εντός πωλούνται πάσης φύσεως υλικά. Λα λαλαλα... Τις Κυριακές από νωρίς στα καφενία κι έπειτα γήπεδο, στοιχήματα, καυγά. Ο δρόμος είχε την δική του ιστορία κι είπανε όμως πως την έγραψαν παιδιά. Λα λαλαλα...

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος Στίχοι: Γιώργος Σκούρτης

https://api.bookcreator.com/users/v2/zXlE2ZmOjDN5LlBZPQTjT4RWAsq1/books/1EoP89Z_QFaRW41xzxyqjg/assets/IFO4oLszRJmPva6Xop8KEQ.jpeg?width=1018&height=760

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί τις πόρτες σπάσαν οι οχτροί κι εμείς γελούσαμε στις γειτονιές την πρώτη μέρα Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί αδέρφια πήραν οι οχτροί κι εμείς κοιτούσαμε τις κοπελιές την άλλη μέρα Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί φωτιά μας ρίξαν οι οχτροί κι εμείς φωνάζαμε στα σκοτεινά την τρίτη μέρα

https://api.bookcreator.com/users/v2/zXlE2ZmOjDN5LlBZPQTjT4RWAsq1/books/1EoP89Z_QFaRW41xzxyqjg/assets/R1dAnxIyRKKpdqBryki2Dw.jpeg?width=1018&height=760

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί σπαθιά κρατούσαν οι οχτροί κι εμείς τα πήραμε για φυλαχτά την άλλη μέρα Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί μοιράσαν δώρα οι οχτροί κι εμείς γελούσαμε σαν τα παιδιά την πέμπτη μέρα Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί κρατούσαν δίκιο οι οχτροί κι εμείς φωνάζαμε ζήτω και γεια κι εμείς φωνάζαμε ζήτω και γεια σαν κάθε μέρα

Το μεγάλο μας τσίρκο ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος Στίχοι: Ι. Καμπανέλλης

https://api.bookcreator.com/users/v2/zXlE2ZmOjDN5LlBZPQTjT4RWAsq1/books/1EoP89Z_QFaRW41xzxyqjg/assets/MprG-u6NQOmo2zcKB9xMaA.jpeg?width=760&height=760

Πάμε κι εμείς στην αυλή του φθινοπώρου πίσω απ’ τα πετρωμένα στάχυα του καλοκαιριού πάμε κι εμείς στα παιδιά που κοιμήθηκαν κάτω απ’ τα ματωμένα νύχια του περιστεριού πάμε να δεις στην αυλή που μεγάλωσαν Δυο παιδιά ερωτευμένα δυο παιδιά του χαμού Ορέστη απ’ το Βόλο Μαρία απ’ τη Σπάρτη γυρεύω το γιο μου Μαρία απ’ τη Σπάρτη Ορέστη απ’ το Βόλο την κόρη μου θέλω Δυο παιδιά ερωτευμένα δυο παιδιά του Χαμού Ορέστη απ’ το Βόλο Μαρία απ’ τη Σπάρτη γυρεύω το γιο μου Μαρία απ’ τη Σπάρτη Ορέστη απ’ το Βόλο την κόρη μου θέλω

16 Νοέμβρη 1973. Πάνω από 150.000 άνθρωποι είναι γύρω από το Πολυτεχνείο και βροντοφωνάζουν με τους ελεύθερους φοιτητές «Κάτω η χούντα, η χούντα θα πέσει απ’ το λαό». Ώρα 7 και μισή μ.μ.:&nbsp;Ο δικτάτορας δίνει διαταγή να χτυπηθεί πρώτα η λαοθάλασσα, που είναι γύρω στο Πολυτεχνείο. Δακρυγόνα πέφτουν συνεχώς και κάνουν αφόρητη την ατμόσφαιρα. Ο λαός ανάβει φωτιές και τα εξουδετερώνει. Τώρα σφυρίζουν σφαίρες και οι πρώτοι νεκροί πέφτουν μέσα και έξω από το Πολυτεχνείο. Ο λαός στήνει οδοφράγματα, δεν υποχωρεί, παλεύει άοπλος, παραμένει στη θέση του. Ώρα 12 τη νύχτα&nbsp;μπαίνει στην Αθήνα στρατός και τανκ και καταλαμβάνουν επίκαιρες θέσεις.

https://api.bookcreator.com/users/v2/zXlE2ZmOjDN5LlBZPQTjT4RWAsq1/books/1EoP89Z_QFaRW41xzxyqjg/assets/X558tXNmTxq_dfPzhBTNUQ.jpeg?width=1030&height=1030

Το Πολυτεχνείο σε αριθμούς: -1.103 άτομα τραυματίστηκαν κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων με την αστυνομία. -Η κατάληψη του Πολυτεχνείου διήρκεσε&nbsp;56 ώρες&nbsp;και, όπως γνωρίζουμε, τερματίστηκε με την καταστροφική εισβολή του τανκ. -100.000 πολίτες συμμετείχαν σε διαδηλώσεις στο κέντρο της Αθήνας. -Το ελεύθερο ραδιόφωνο του Πολυτεχνείου εξέπεμψε πάνω από 50 ώρες. -Στα 95 υπολογίζονται τα συνθήματα που βρέθηκαν γραμμένα στους χώρους του Πολυτεχνείου.

https://api.bookcreator.com/users/v2/zXlE2ZmOjDN5LlBZPQTjT4RWAsq1/books/1EoP89Z_QFaRW41xzxyqjg/assets/lxMrWvnISG272DokzYr2WQ.jpeg?width=1151&height=760

https://api.bookcreator.com/users/v2/zXlE2ZmOjDN5LlBZPQTjT4RWAsq1/books/1EoP89Z_QFaRW41xzxyqjg/assets/9QS-imOqQOipk0DFbHDIHg.jpeg?width=653&height=431

Οι απώλειες του Πολυτεχνείου: Ως<a href="https://www.neolaia.gr/2017/11/17/oi-nekroi-tou-polutexneiou/">&nbsp;νεκροί του Πολυτεχνείου</a>&nbsp;αναφέρονται τα θύματα από τα χτυπήματα και τους πυροβολισμούς των σωμάτων ασφαλείας, κατά τη διάρκεια της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, τον Νοέμβριο του 1973.

https://api.bookcreator.com/users/v2/zXlE2ZmOjDN5LlBZPQTjT4RWAsq1/books/1EoP89Z_QFaRW41xzxyqjg/assets/TipMIW86Tmy4BIShDZ3YiQ.jpg?width=648&height=433

Λειτουργεί νέος πομπός, που τώρα ακούγεται σ’ όλη την Αττική. Υπερηφάνεια και συγκίνηση κατέχει όλους τους Έλληνες που τ’ ακούνε:&nbsp;

https://api.bookcreator.com/users/v2/zXlE2ZmOjDN5LlBZPQTjT4RWAsq1/books/1EoP89Z_QFaRW41xzxyqjg/assets/o8AbFFOnQjWdL0m1U8qqrg.jpeg?width=1030&height=1030

«Εδώ Πολυτεχνείο! Εδώ Πολυτεχνείο! Σας μιλά ο Ραδιοφωνικός Σταθμός των ελεύθερων αγωνιζόμενων φοιτητών, των ελεύθερων αγωνιζόμενων Ελλήνων…».&nbsp;

17 Νοέμβρη 1983, ώρα 2 πρωινή. Τα τανκ πλησιάζουν το Πολυτεχνείο.&nbsp;«Φαντάροι, είμαστε άοπλοι, είμαστε αδέλφια, μη μας χτυπήσετε, ελάτε μαζί μας»&nbsp;φωνάζουν οι φοιτητές και ο Ραδιοφωνικός Σταθμός καταγγέλλει στον Ελληνικό λαό την ανίερη πράξη του δικτάτορα. Ώρα 3 πρωινή.&nbsp;Ένα τανκ γκρεμίζει τη σιδερένια πόρτα του Πολυτεχνείου κι ας είναι στα κιγκλιδώματα φοιτητές. Ρίχνονται ριπές. Στρατός και αστυνομικοί μπαίνουν στο προαύλιο. Οι φοιτητές προσπαθούν να φύγουν, αλλά δέχονται άγριες επιθέσεις. Πολλοί φαντάροι προστατεύουν και βοηθούν τους φοιτητές να φύγουν, αλλά τους κυνηγούν οι γενίτσαροι. Πολλοί συλλαμβάνονται και οδηγούνται στην Ε.Σ.Α όπου βασανίζονται φρικτά. Οι οδομαχίες συνεχίζονται γύρω από το Πολυτεχνείο μέχρι το πρωί. Ώρα 11 π.μ.&nbsp;επαναφέρεται στρατιωτικός νόμος.

https://api.bookcreator.com/users/v2/zXlE2ZmOjDN5LlBZPQTjT4RWAsq1/books/1EoP89Z_QFaRW41xzxyqjg/assets/5R-TEoPHRqGP70f1jix4fw.jpeg?width=1030&height=1030

https://api.bookcreator.com/users/v2/zXlE2ZmOjDN5LlBZPQTjT4RWAsq1/books/1EoP89Z_QFaRW41xzxyqjg/assets/hg_sA2HOROCvM1JW-CssHA.jpeg?width=1030&height=679

Η Εξέγερση του Πολυτεχνείου σφραγίστηκε απ’ την επέλαση στρατιωτικών αρμάτων (τανκς) στις 17 Νοέμβρη 1973.

Πολυτεχνείο 17 Νοέμβρη 1973 - Εισβολή

https://api.bookcreator.com/users/v2/zXlE2ZmOjDN5LlBZPQTjT4RWAsq1/books/1EoP89Z_QFaRW41xzxyqjg/assets/rVRtS2edT0mGSHyipALJWA.jpeg?width=1030&height=679

Η πύλη του Πολυτεχνείου στο φως της μέρας, 18 Νοέμβρη 1973.

ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΑΙΜΑΤΑ Της αγάπης αίματα με πορφύρωσαν και χαρές ανείδωτες με σκιάσανε. Οξειδώθηκα μες στη νοτιά των ανθρώπων. Μακρυνή μητέρα, ρόδο μου, ρόδο αμάραντο. Στ’ ανοιχτά του πελάγου με καρτέρεσαν με μπομπάρδες τρικάταρτες και μου ρίξανε. Αμαρτία μου να ‘χα και ‘γώ μιαν αγάπη. Μακρυνή μητέρα, ρόδο μου, ρόδο αμάραντο. Τον Ιούλιο κάποτε μισανοίξανε τα μεγάλα μάτια της μες στα σπλάγχνα μου. Την παρθένα ζωή μια στιγμή να φωτίσουν. Μακρυνή μητέρα, ρόδο μου, ρόδο αμάραντο.

https://api.bookcreator.com/users/v2/zXlE2ZmOjDN5LlBZPQTjT4RWAsq1/books/1EoP89Z_QFaRW41xzxyqjg/assets/UUGzjaujT7ylfqhYN386pw.jpeg?width=1085&height=760

ΑΡΝΙΕΜΑΙ Αρνιέμαι αρνιέμαι αρνιέμαι οι άλλοι να βαστάνε τα σκοινιά αρνιέμαι να με κάνουν ό,τι θένε αρνιέμαι να πνιγώ στην καταχνιά. Αρνιέμαι αρνιέμαι αρνιέμαι να είσαι συ και να μην είμαι εγώ που τη δική μου μοίρα διαφεντεύεις με τη δική μου γη και το νερό. Αρνιέμαι αρνιέμαι αρνιέμαι να βλέπω πια το δρόμο μου κλειστό αρνιέμαι να `χω σκέψη που σωπαίνει να περιμένει μάταια τον καιρό.

https://api.bookcreator.com/users/v2/zXlE2ZmOjDN5LlBZPQTjT4RWAsq1/books/1EoP89Z_QFaRW41xzxyqjg/assets/ckdEAIc2Q7qbqUUZihpkrQ.jpeg?width=1151&height=760

https://api.bookcreator.com/users/v2/zXlE2ZmOjDN5LlBZPQTjT4RWAsq1/books/1EoP89Z_QFaRW41xzxyqjg/assets/lTQRD7fTQiCnG-k6rB2G6A.jpg?width=534&height=760

ΚΑΠΟΤΕ ΘΑ ‘ΡΘΟΥΝ Κάποτε θα `ρθουν να σου πουν πως σε πιστεύουν, σ’ αγαπούν και πώς σε θένε Έχε το νου σου στο παιδί, κλείσε την πόρτα με κλειδί ψέματα λένε Κάποτε θα `ρθουν γνωστικοί, λογάδες και γραμματικοί για να σε πείσουν Έχε το νου σου στο παιδί κλείσε την πόρτα με κλειδί, θα σε πουλήσουν Και όταν θα `ρθουν οι καιροί που θα `χει σβήσει το κερί στην καταιγίδα Υπερασπίσου το παιδί γιατί αν γλιτώσει το παιδί υπάρχει ελπίδα

https://api.bookcreator.com/users/v2/zXlE2ZmOjDN5LlBZPQTjT4RWAsq1/books/1EoP89Z_QFaRW41xzxyqjg/assets/spQGaPS7RreRH29xoWvePg.png?width=1151&height=760

Τώρα-τώρα &nbsp; Μουσική/Στίχοι:&nbsp;<a href="https://kithara.to/ci/llacg+lluis">Llach Lluis</a>/<a href="https://kithara.to/ci/valaras+qanps">Φαλάρας Πάνος</a> Όπως και να 'ναι ο κόσμος όσα κι αν έχει στραβά έστω κι αν μείνω πια μόνος πάντα θα φεύγω μπροστά &nbsp; Όσα γραπτά κι αν θα κάψουν στο φως δεν βάζουν φωτιά όσες αλήθειες κι αν θάψουν λεύτερη μένει η καρδιά &nbsp; Όπως και να 'ναι τούτη η γη θα 'μαι στην πρώτη τη γραμμή όπως και τώρα, τώρα, τώρα που είναι δίσεκτοι καιροί &nbsp; Όπως και να 'ναι ο κόσμος δεν θα σταθώ πουθενά δεν καρτεράει ο χρόνος πίσω ποτέ δεν γυρνά &nbsp; Όπως και να 'ναι ο κόσμος θα τραγουδώ στη ζωή για να μερέψει ο πόνος πρέπει να κλείσει η πληγή &nbsp; Όπως και να 'ναι τούτη η γη θα 'μαι στην πρώτη τη γραμμή όπως και τώρα, τώρα, τώρα που είναι δίσεκτοι καιροί

https://api.bookcreator.com/users/v2/zXlE2ZmOjDN5LlBZPQTjT4RWAsq1/books/1EoP89Z_QFaRW41xzxyqjg/assets/KLoFTzVgS_yRIaR9k4RwaA.jpeg?width=760&height=760

https://api.bookcreator.com/users/v2/zXlE2ZmOjDN5LlBZPQTjT4RWAsq1/books/1EoP89Z_QFaRW41xzxyqjg/assets/yJM0bwffQnCK46_evG9FyQ.jpeg?width=1030&height=1030

Τα συνθήματα που γράφτηκαν στους τοίχους και που φώναξε ο λαός στο Πολυτεχνείο τον Νοέμβριο του 1973:

Τα συνθήματα του Πολυτεχνείου

Τα συνθήματα που έριξαν τη χούντα

Ο ΜΕΡΜΗΓΚΑΣ ΜΑΝΟΣ ΛΟΪΖΟΣ

https://api.bookcreator.com/users/v2/zXlE2ZmOjDN5LlBZPQTjT4RWAsq1/books/1EoP89Z_QFaRW41xzxyqjg/assets/LVgrCmyzSke4vyx2lP_kDw.jpeg?width=1151&height=760

Ένας μέρμηγκας κουφός με πήρε απ το χέρι Είμαι λέει ο πιο σοφός σ' ολόκληρο τ' ασκέρι Και τα μικρά του τα μερμηγκάκια χειροκροτάνε μ' ενθουσιασμό εν δυο προσκυνάμε, εν δυο πολεμάμε, εν δυο δεν πεινάμε Τα βολεύεις μια χαρά σπουδαίο μου μυρμήγκι όμως πρόσεχε καλά τ' ωραίο σου λαρύγγι Και τα μικρά του τα μερμηγκάκια χειροκροτάνε μ' ενθουσιασμό εν δυο προσκυνάμε, εν δυο πολεμάμε, εν δυο μα πεινάμε Πριν προλάβω να του πω το σύστημα ν' αλλάξει πλάκωσε όλο το χωριό το μέρμηγκα να χάψει Και τα μικρά του τα μερμηγκάκια χειροκροτάνε μ' ενθουσιασμό εν δυο προσκυνάμε, εν δυο μα πεινάμε, εν δυο θα σε φάμε!

Δώδεκα παιδιά &nbsp; Μουσική/Στίχοι:&nbsp;<a href="https://kithara.to/ci/lpifps+manps">Λοΐζος Μάνος</a>/<a href="https://kithara.to/ci/xristpdpulpu+dgmgtrgs">Χριστοδούλου Δημήτρης</a> &nbsp; Δώδεκα παιδιά στους δρόμους, δώδεκα παιδιά Πήραν τη βροχή στους ωμούς, δώδεκα παιδιά κράτησαν ψηλά τον ήλιο, κάνανε το κρύο φίλο | 2x Πήγαν πιο μακριά κι απ' τα πουλιά | 2x &nbsp; Βρήκαν στην κορφή, την παλιά πληγή | 2x Το χρυσό μαχαίρι του ληστή | 2x &nbsp; Δώδεκα παιδιά στους δρόμους, δώδεκα παιδιά Πήραν τη βροχή στους ωμούς, δώδεκα παιδιά κράτησαν ψηλά τον ήλιο, κάνανε το κρύο φίλο | 2x Πήγαν πιο μακριά κι απ' τα πουλιά | 2x &nbsp; Δώδεκα παιδιά στους δρόμους, δώδεκα σπαθιά Πήραν το Χριστό στους ωμούς δώδεκα παιδιά χάραξαν στη γη τους νόμους, άνοιξαν στη νύχτα δρόμους | 2x Κι έγινε η αγάπη πιο βαθιά | 2x &nbsp; Γράψαν μιαν ευχή να μη ξεχαστεί | 2x Κάτω από το χώμα η γιορτή | 2x &nbsp; Δώδεκα παιδιά στους δρόμους, δώδεκα σπαθιά Πήραν το Χριστό στους ωμούς δώδεκα παιδιά χάραξαν στη γη τους νόμους, άνοιξαν στη νύχτα δρόμους | 2x Κι έγινε η αγάπη πιο βαθιά

https://api.bookcreator.com/users/v2/zXlE2ZmOjDN5LlBZPQTjT4RWAsq1/books/1EoP89Z_QFaRW41xzxyqjg/assets/hCplTCaaS4GpBsHeHH-6fw.jpeg?width=1151&height=760

Μαλαματένια Λόγια (Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος)

https://api.bookcreator.com/users/v2/zXlE2ZmOjDN5LlBZPQTjT4RWAsq1/books/1EoP89Z_QFaRW41xzxyqjg/assets/_v9ua-I2SHWsyHmkH2a13Q.jpeg?width=1561&height=760

Μαλαματένια λόγια στο μαντήλι τα βρήκα στο σεργιάνι μου προχτές τ αλφαβητάρι πάνω στο τριφύλλι σου μάθαινε το αύριο και το χτες μα εγώ περνούσα τη στερνή την πύλη με του καιρού δεμένος τις κλωστές Τ αηδόνια σε χτικιάσανε στην Τροία που στράγγιξες χαμένα μια γενιά καλύτερα να σ έλεγαν Μαρία και να 'σουν ράφτρα μες στην Κοκκινιά κι όχι να ζεις μ αυτή την κομπανία και να μην ξέρεις τ άστρο του φονιά Γυρίσανε πολλοί σημαδεμένοι απ του καιρού την άγρια πληρωμή στο μεσοστράτι τέσσερις ανέμοι τους πήραν για σεργιάνι μια στιγμή και βρήκανε τη φλόγα που δεν τρέμει και το μαράζι δίχως αφορμή Και σαν τους άλλους χάθηκαν κι εκείνοι τους βρήκαν να γαβγίζουν στα μισά κι απ το παλιό μαρτύριο να 'χει μείνει ένα σκυλί τη νύχτα που διψά γυναίκες στη γωνιά μ ασετιλίνη παραμιλούν στην ακροθαλασσιά

Και στ ανοιχτά του κόσμου τα καμιόνια θα ξεφορτώνουν στην Καισαριανή πώς έγινε με τούτο τον αιώνα και γύρισε καπάκι η ζωή πώς το 'φεραν η μοίρα και τα χρόνια να μην ακούσεις έναν ποιητή Του κόσμου ποιος το λύνει το κουβάρι ποιος είναι καπετάνιος στα βουνά ποιος δίνει την αγάπη και τη χάρη και στις μυρτιές του Άδη σεργιανά μαλαματένια λόγια στο χορτάρι ποιος βρίσκει για την άλλη τη γενιά Με δέσαν στα στενά και στους κανόνες και ξημερώνοντας μέρα κακή τοξότες φάλαγγες και λεγεώνες με πήραν και με βάλαν σε κλουβί και στα υπόγεια ζάρια τους αιώνες παιχνίδι παίζουν οι αργυραμοιβοί Ζητούσα τα μεγάλα τα κυνήγια κι όπως δεν ήμουν μάγκας και νταής περνούσα τα δικά σου δικαστήρια αφού στον άδη μέσα θα με βρεις να με δικάσεις πάλι με μαρτύρια και σαν κακούργο να με τιμωρείς.

https://api.bookcreator.com/users/v2/zXlE2ZmOjDN5LlBZPQTjT4RWAsq1/books/1EoP89Z_QFaRW41xzxyqjg/assets/f29fk767SqalsTSxBPFVrw.jpeg?width=1085&height=760

Στίχοι: Μίκης Θεοδωράκης Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης Το μεσημέρι χτυπάνε στο γραφείο μετρώ τους χτύπους τον πόνο μετρώ είμαι θρεφτάρι μ' έχουν κλείσει στο σφαγείο σήμερα εσύ αύριο εγώ Χτυπούν το βράδυ στην ταράτσα τον Ανδρέα μετρώ τους χτύπους το αίμα μετρώ πίσω απ' τον τοίχο πάλι θα 'μαστε παρέα τακ τακ εσύ τακ τακ εγώ Που πάει να πει σ' αυτή τη γλώσσα τη βουβή βαστάω γερά, κρατάω καλά Μες στις καρδιές μας αρχιναέι το πανηγύρι τακ τακ εσύ τακ τακ εγώ τακ τακ εσύ τακ τακ εγώ

Μύρισε το σφαγείο μας θυμάρι και το κελί μας κόκκινο ουρανό Μύρισε το σφαγείο μας θυμάρι και το κελί μας κόκκινο ουρανό Χτυπούν το βράδυ στην ταράτσα τον Ανδρέα μετρώ τους χτύπους το αίμα μετρώ πίσω απ' τον τοίχο πάλι θα 'μαστε παρέα τακ τακ εσύ τακ τακ εγώ Που πάει να πει σ' αυτή τη γλώσσα τη βουβή βαστάω γερά, κρατάω καλά Μύρισε το σφαγείο μας θυμάρι και το κελί μας κόκκινο ουρανό Μύρισε το σφαγείο μας θυμάρι και το κελί μας κόκκινο ουρανό

https://api.bookcreator.com/users/v2/zXlE2ZmOjDN5LlBZPQTjT4RWAsq1/books/1EoP89Z_QFaRW41xzxyqjg/assets/y5qXCAqxRFO3McQWhs0Dhw.jpeg?width=1085&height=760

Όταν Σφίγγουν το Χέρι Στίχοι: Γιάννης Ρίτσος Συνθέτης: Μίκης Θεοδωράκης Όταν σφίγγουν το χέρι (x2) ο ήλιος είναι βέβαιος για τον κόσμο (x2) Όταν χαμογελάνε (x2) ένα μικρό χελιδόνι φεύγει μές απ' τ' άγρια γένια τους (x2) Όταν σκοτώνονται όταν σκοτώνονται (x2) η ζωή τραβάει την ανηφόρα (x2) με σημαίες με σημαίες και με ταμπούρλα η ζωή τραβάει την ανηφόρα (x2) με σημαίες με σημαίες με σημαίες και με ταμπούρλα

https://api.bookcreator.com/users/v2/zXlE2ZmOjDN5LlBZPQTjT4RWAsq1/books/1EoP89Z_QFaRW41xzxyqjg/assets/C6vZfi_9R-OS8gzvZplwjQ.jpeg?width=1085&height=760

https://api.bookcreator.com/users/v2/zXlE2ZmOjDN5LlBZPQTjT4RWAsq1/books/1EoP89Z_QFaRW41xzxyqjg/assets/RCnmjAQuQPaZnqJYTaPXnw.jpeg?width=1151&height=760

ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΗΛΙΕ ΝΟΗΤΕ

Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ και μυρσίνη συ δοξαστική μη παρακαλώ σας μη λησμονάτε τη χώρα μου! Αετόμορφα έχει τα ψηλά βουνά στα ηφαίστεια κλήματα σειρά και τα σπίτια πιο λευκά στου γλαυκού το γειτόνεμα! Τα πικρά μου χέρια με τον κεραυνό τα γυρίζω πίσω απ' τον καιρό τους παλιούς μου φίλους καλώ με φοβέρες και μ' αίματα! Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ και μυρσίνη συ δοξαστική μη παρακαλώ σας μη λησμονάτε τη χώρα μου!

Ποιός την ζωή μου. (Μίκης Θεοδωράκης - Μάνος Ελευθερίου )

https://api.bookcreator.com/users/v2/zXlE2ZmOjDN5LlBZPQTjT4RWAsq1/books/1EoP89Z_QFaRW41xzxyqjg/assets/jykssNtjSjKtpudE9-ZofA.jpeg?width=1117&height=760

Ποιός τη ζωή μου, ποιός την κυνηγά να την ξεμοναχιάσει μες στη νύχτα; ουρλιάζουν και σφυρίζουν φορτηγά σαν ψάρι μ' έχουν πιάσει μες στα δίχτυα Για κάποιον μες στον κόσμο είν' αργά ποιός τη ζωή μου, ποιός την κυνηγά; ποιός τη ζωή μου, ποιός την κυνηγά; Ποιός τη ζωή μου, ποιός παραφυλά στου κόσμου τα στενά ποιος σημαδεύει; πού πήγε αυτός που ξέρει να μιλά που ξέρει πιο πολύ και να πιστεύει; Για κάποιον μες στον κόσμο είν' αργά ποιός τη ζωή μου, ποιός την κυνηγά; ποιός τη ζωή μου, ποιός την κυνηγά;

https://api.bookcreator.com/users/v2/zXlE2ZmOjDN5LlBZPQTjT4RWAsq1/books/1EoP89Z_QFaRW41xzxyqjg/assets/1zfe4TIBRpiQ2VmkDJVJpQ.jpg?width=1250&height=760

ΜΗ ΜΕ ΡΩΤΑΣ

Μουσική: Μάνος Λοίζος Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος Τα πολυβόλα σωπάσαν Οι πόλεις αδειάσαν και κλείσαν Ένας βοριάς παγωμένος Σαρώνει την έρημη γη Στρατιώτες έρχονται ,πάνε, Ρωτάνε γιατί πολεμήσαν Κι εσύ ησυχάζεις το δάχτυλο βάζεις Να δεις την πληγή Μη με ρωτάς δε θυμάμαι Μη με ρωτάς, μη με ρωτάς, μη με ρωτάς Μη με κοιτάς σε φοβάμαι Μη με κοιτάς, μη με ρωτάς, μη με ρωτάς. Στην πολιτεία βραδιάζει Το χιόνι τις στέγες σκεπάζει Εάν καμιόνι φορτώνει Και κόβει στα δυο τη σιγή Περιπολία στους δρόμους Και κάποια φωνή που διατάζει Κι εσύ ησυχάζεις, το δάχτυλο βάζεις Να δεις την πληγή

https://api.bookcreator.com/users/v2/zXlE2ZmOjDN5LlBZPQTjT4RWAsq1/books/1EoP89Z_QFaRW41xzxyqjg/assets/l1y34ZLJT2-Bj3TEmcdkGQ.jpeg?width=1151&height=760

https://api.bookcreator.com/users/v2/zXlE2ZmOjDN5LlBZPQTjT4RWAsq1/books/1EoP89Z_QFaRW41xzxyqjg/assets/XLqsgS91RYOXrzuSwHIWXw.jpg?width=697&height=392

https://api.bookcreator.com/users/v2/zXlE2ZmOjDN5LlBZPQTjT4RWAsq1/books/1EoP89Z_QFaRW41xzxyqjg/assets/XbkGIMPNS0WygVA54iddhg.jpg?width=878&height=439

Pop art red

https://api.bookcreator.com/users/v2/zXlE2ZmOjDN5LlBZPQTjT4RWAsq1/books/1EoP89Z_QFaRW41xzxyqjg/assets/LsT4jkf9TnegDEWMP_LSLA.jpg?width=1061&height=797

ΜΑΡΘΑ ΧΑΡΙΤΟΥΔΗ ΠΕ 79.01

ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΠΡΟΟΡΙΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΧΡΗΣΗ. ΟΛΟΙ ΟΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΙ ΔΙΑΤΗΡΟΥΝ ΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΤΟΥΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ.

Μουσική: Μάνος Λοίζος Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος Αχ χελιδόνι μου πως να πετάξεις Σ' αυτόν το μαύρο τον ουρανό Αίμα σταλάζει το δειλινό Και πως να κλάψεις και πως να κλάψεις Αχ χελιδόνι μου Αχ παλικάρι μου τα τρένα φύγαν Δεν έχει δρόμο για μισεμό Κι όσοι μιλούσαν για λυτρωμό Πες μου που πήγαν πες μου που πήγαν Αχ παλικάρι μου Αχου καρδούλα μου φυλακισμένη Δε βγαίνει ο ήλιος που καρτεράς Μόνο ο ντελάλης της αγοράς Σε ξεκουφαίνει, σε ξεκουφαίνει Αχου καρδούλα μου

https://api.bookcreator.com/users/v2/zXlE2ZmOjDN5LlBZPQTjT4RWAsq1/books/1EoP89Z_QFaRW41xzxyqjg/assets/F4pJ6ZxcQ-WsPWFBbO3JcQ.jpeg?width=1151&height=760

https://api.bookcreator.com/users/v2/zXlE2ZmOjDN5LlBZPQTjT4RWAsq1/books/1EoP89Z_QFaRW41xzxyqjg/assets/nlnB4znUSual--WcRIE8Eg.jpg?width=685&height=490

https://api.bookcreator.com/users/v2/zXlE2ZmOjDN5LlBZPQTjT4RWAsq1/books/1EoP89Z_QFaRW41xzxyqjg/assets/XWmOKZc7RZaB-kE6_df0Dg.jpg?width=612&height=498

17 ΝΟΕΜΒΡΗ 1973

ΜΑΡΘΑ ΧΑΡΙΤΟΥΔΗ ΠΕ79.01

Ήρθε ο καιρός Μουσική/Στίχοι:&nbsp;<a href="https://kithara.to/ci/oarxakps+staurps">Ξαρχάκος Σταύρος</a>/<a href="https://kithara.to/ci/ckatsps+nikps">Γκάτσος Νίκος</a> Εσείς που βάλατε την έγνοια προσκεφάλι κι είχατε στρώμα της ζωής την ερημιά Εσείς που χρόνια δεν σηκώσατε κεφάλι και καλοσύνη δεν σας άγγιξε καμιά Ήρθε ο καιρός, ήρθε ο καιρός πάνω στου κόσμου την πληγή Ήρθε ο καιρός, ήρθε ο καιρός να ξαναχτίσετε την γη Εσείς αδέρφια που ποτέ δεν βγάλατε άχνα κι ούτε ξημέρωσε στην πόρτα σας γιορτή Εσείς που η πίκρα σας πλημμύρισε τα σπλάχνα κι όλοι σάς βλέπανε σαν άγραφο χαρτί Ήρθε ο καιρός, ήρθε ο καιρός...

https://api.bookcreator.com/users/v2/zXlE2ZmOjDN5LlBZPQTjT4RWAsq1/books/1EoP89Z_QFaRW41xzxyqjg/assets/kc65aK6YQ6CV2B2Xha89lw.jpeg?width=1151&height=760

https://api.bookcreator.com/users/v2/zXlE2ZmOjDN5LlBZPQTjT4RWAsq1/books/1EoP89Z_QFaRW41xzxyqjg/assets/vM5u3EbPQM62Q9lwGtn5WQ.jpeg?width=1848&height=1146

Μουσική - Στίχοι: John Lennon Imagine there's no heaven It's easy if you try No hell below us Above us only sky Imagine all the people living for today Imagine there's no countries It isn't hard to do Nothing to kill or die for And no religion too Imagine all the people living life in peace, you You may say I'm a dreamer But I'm not the only one I hope some day you'll join us And the world will be as one

Λεβέντης Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης Στίχοι: Νότης Περγιάλης Σαν τον αητό φτερούγαγε στη στράτα Τον καμαρώνει η γειτονιά στα παραθύρια Με χαμηλά τα μαύρα του τα μάτια Λεβέντης ε- εροβόλαγε Στα μάτια του ένα ένα σύννεφο Μες στην καρδιά καρδιά του σίδερο Κυλάει το αίμα σκέπασε τον ήλιο Κι ο χάρος ε-εροβόλαγε Σφάλλουν τα μάτια μάτια κι οι καρδίες Σφάλλουν τα πα- τα παραθύρια Μετα χυμάει ο χάροντας καβάλα Κι εκείνος χα- χαμογέλαγε Ποιος κατεβαίνει σήμερα στον Άδη Ποιον κουβεντιάζει η γειτονιά κι ανανταριάζει Γιατί βουβά είναι τα βουνά κι οι κάμποι Λεβέντης ε- εροβόλαγε

https://api.bookcreator.com/users/v2/zXlE2ZmOjDN5LlBZPQTjT4RWAsq1/books/1EoP89Z_QFaRW41xzxyqjg/assets/hP-8S3umRMCdUZl4Saenwg.jpeg?width=1085&height=760

https://api.bookcreator.com/users/v2/zXlE2ZmOjDN5LlBZPQTjT4RWAsq1/books/1EoP89Z_QFaRW41xzxyqjg/assets/POElgDIcRKiVpJVMAV-2Cw.jpg?width=774&height=774

https://api.bookcreator.com/users/v2/zXlE2ZmOjDN5LlBZPQTjT4RWAsq1/books/1EoP89Z_QFaRW41xzxyqjg/assets/pmpDRXOtSX6ObR5kafB3eg.jpeg?width=1108&height=827

Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος Στης ανάγκης τα θρανία και στης φτώχειας το σχολειό μάθαμε την κοινωνία και τον πόνο τον παλιό Παραπονεμένα λόγια έχουν τα τραγούδια μας γιατί τ' άδικο το ζούμε μέσα από την κούνια μας Το σεργιάνι μας στον κόσμο ήταν δέκα μέτρα γης όσο πιάνει ένα σπίτι και ο τοίχος μιας αυλής Παραπονεμένα λόγια έχουν τα τραγούδια μας γιατί τ' άδικο το ζούμε μέσα από την κούνια μας

https://api.bookcreator.com/users/v2/zXlE2ZmOjDN5LlBZPQTjT4RWAsq1/books/1EoP89Z_QFaRW41xzxyqjg/assets/uCsOricjR6W5aPnnFMd2nw.jpg?width=701&height=392

https://api.bookcreator.com/users/v2/zXlE2ZmOjDN5LlBZPQTjT4RWAsq1/books/1EoP89Z_QFaRW41xzxyqjg/assets/7E0Nan5EQGu7wPLgGxozqQ.jpg?width=698&height=449

https://api.bookcreator.com/users/v2/zXlE2ZmOjDN5LlBZPQTjT4RWAsq1/books/1EoP89Z_QFaRW41xzxyqjg/assets/oRhQwMkyTLarT80ReJjiqg.jpeg?width=1151&height=760

Ο Κατάλογος των νεκρών του Πολυτεχνείου

ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ 14 Νοέμβρη 1973. Οι φοιτητές της Αθήνας καταλαμβάνουν το Πολυτεχνείο. Σύνθημά τους: ΨΩΜΙ- ΠΑΙΔΕΙΑ- ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ- ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ. Ώρα 7 μ.μ.&nbsp;από 1500 φοιτητές πάρθηκε η απόφαση « να μείνουμε απόψε στο Πολυτεχνείο».&nbsp;Συγκροτείται Συντονιστική Επιτροπή απ΄ όλες τις σχολές και επιβάλλει έλεγχο σε ανεύθυνα συνθήματα και μεταδίδει τα δικά της από μεγάφωνα και το μικρό πομπό, αλλά και συγκεντρώνει τρόφιμα, φάρμακα κλπ.&nbsp;Γύρω στο Πολυτεχνείο και χιλιάδες αδούλωτοι Έλληνες τούς συμπαραστέκονται.

https://api.bookcreator.com/users/v2/zXlE2ZmOjDN5LlBZPQTjT4RWAsq1/books/1EoP89Z_QFaRW41xzxyqjg/assets/3cEEJXxWQ5ubHdOh3D3HIQ.jpeg?width=1030&height=1030

Φοιτητές και φοιτήτριες στην ταράτσα της Νομική Σχολής Αθηνών, Μάρτιος 1973.

ΕΠΕΣΑΤΕ ΘΥΜΑΤΑ Επέσατε θύματα, αδέρφια, εσείς Σε άνιση Πάλη κι Αγώνα Ζωή, λευτεριά και τιμή του Λαού Γυρεύοντας, βρήκατε μνήμα Συχνά σε υγρές, σκοτεινές φυλακές Πικρές επεράσατε μέρες Και μ’ ένα του δήμιου νεύμα ευθύς Σας φέραν μπροστά στην κρεμάλα... Γλεντούν οι τυράννοι και μες το πιοτό Τη λήθη γυρεύουν να βρούνε Μα οι μέρες τους όμως μετρήθηκαν πια Και τέλος φρικτό τους προσμένει Θεριεύει ο γίγαντας τώρα Λαός Και σπάει δεσμά κι αλυσίδες Αιώνια η μνήμη σε σας, αδελφοί Στον τίμιο που πέσατε Αγώνα...

Είμαστε δυο Στίχοι/Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης

https://api.bookcreator.com/users/v2/zXlE2ZmOjDN5LlBZPQTjT4RWAsq1/books/1EoP89Z_QFaRW41xzxyqjg/assets/6Jmnh30sQm240FnOa8Rrug.jpeg?width=1075&height=760

Είμαστε δυο, είμαστε δυο, η ώρα σήμανε οχτώ κλείσε το φως, χτυπά φρουρός, το βράδυ θα ‘ρθουνε ξανά έμπα μπροστά, έμπα μπροστά και οι άλλοι πίσω ακολουθούν μετά σιωπή και ακολουθεί το ίδιο τροπάρι το γνωστό Βαράνε δυο, βαράνε τρεις, βαράνε χίλιοι δεκατρείς Πονάς εσύ, πονάω εγώ, μα ποιος πονάει πιο πολύ θα ‘ρθει καιρός να μας το πει Είμαστε δυο, είμαστε τρεις, είμαστε χίλιοι δεκατρείς Καβάλα πάμε στον καιρό με τον καιρό με την βροχή το αίμα πήζει στην πληγή ο πόνος γίνεται καρφί Είμαστε δυο, είμαστε τρεις, είμαστε χίλιοι δεκατρείς Καβάλα πάμε στον καιρό με τον καιρό με την βροχή το αίμα πήζει στην πληγή ο πόνος γίνεται καρφί Ο εκδικητής ο λυτρωτής είμαστε δυο, είμαστε τρεις είμαστε χίλιοι δεκατρείς

https://api.bookcreator.com/users/v2/zXlE2ZmOjDN5LlBZPQTjT4RWAsq1/books/1EoP89Z_QFaRW41xzxyqjg/assets/IyJdRhdATXC02s-27zUjvQ.jpeg?width=1018&height=760

&nbsp;Το γελαστό παιδί Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης Στίχοι: Brendan Behan

Ηταν πρωι τ Αυγουστου κοντα στη ροδαυγη βγηκα να παρω αερα στην ανθισμενη γη Βλεπω μια κορη κλαιει σπαρακτικα θρηνει σπασε καρδια μου εχαθη το γελαστο παιδι Ειχεν αντρεια και θαρρος κι αιωνια θα θρηνω το πηδηχτο του βημα το γελιο το γλυκο Αναθεμα την ωρα καταρα στη στιγμη σκοτωσαν οι εχθροι μας το γελαστο παιδι

Ένα το χελιδόνι Στίχοι: Οδυσσέας Ελύτης Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης

https://api.bookcreator.com/users/v2/zXlE2ZmOjDN5LlBZPQTjT4RWAsq1/books/1EoP89Z_QFaRW41xzxyqjg/assets/REuQxUqXREeJ5O6AsxPcFA.jpeg?width=760&height=760

Ένα το χελιδόνι κι η άνοιξη ακριβή για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή Θέλει νεκροί χιλιάδες να 'ναι στους τροχούς Θέλει κι οι ζωντανοί να δίνουν το αίμα τους. Θε μου Πρωτομάστορα μ' έχτισες μέσα στα βουνά Θε μου Πρωτομάστορα μ' έκλεισες μες στη θάλασσα! Πάρθηκεν από μάγους το σώμα του Μαγιού Το 'χουνε θάψει σ' ένα μνήμα του πέλαγου σ' ένα βαθύ πηγάδι το 'χουνε κλειστό μύρισε το σκοτάδι κι όλη η άβυσσος Θε μου Πρωτομάστορα μέσα στις πασχαλιές και Συ Θε μου Πρωτομάστορα μύρισες την Ανάσταση

https://api.bookcreator.com/users/v2/zXlE2ZmOjDN5LlBZPQTjT4RWAsq1/books/1EoP89Z_QFaRW41xzxyqjg/assets/m_uagOciRxycpBAOrJoOpg.jpg?width=326&height=245

https://api.bookcreator.com/users/v2/zXlE2ZmOjDN5LlBZPQTjT4RWAsq1/books/1EoP89Z_QFaRW41xzxyqjg/assets/v4yhKjUJQISb9_du06SbyA.jpeg?width=888&height=468

Τα παρακάτω τραγούδια, λοιπόν, είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με την 17η Νοεμβρίου, καθώς φροντίζουν να μεταβιβάσουν τα γεγονότα και τη σημασία τους, μέσα από τους στίχους και τη μελωδία τους.

https://api.bookcreator.com/users/v2/zXlE2ZmOjDN5LlBZPQTjT4RWAsq1/books/1EoP89Z_QFaRW41xzxyqjg/assets/B4ZsvSGhR9CfPej2RbE-vA.jpeg?width=1356&height=760

Ένας από τους σημαντικότερους καλλιτέχνες τόσο εκείνης της εποχής όσο και συνολικά της ελληνικής μουσικής είναι ο Μίκης Θεοδωράκης. Από την αρχή της εγκαθίδρυσης της στρατιωτικής δικτατορίας, ο Μίκης Θεοδωράκης ανέπτυξε αντιδικτατορική δράση, για την οποία διώχθηκε.

&nbsp;Ωστόσο, αυτό δεν τον εμπόδισε από το να εκφράσει την αντιδικτατορική του στάση μέσω των τραγουδιών του, τα οποία ερμηνεύτηκαν από μεγάλους ερμηνευτές και ερμηνεύτριες

https://api.bookcreator.com/users/v2/zXlE2ZmOjDN5LlBZPQTjT4RWAsq1/books/1EoP89Z_QFaRW41xzxyqjg/assets/lrXDrAcZTtGO_w_6RcNpBA.jpeg?width=910&height=407

https://api.bookcreator.com/users/v2/zXlE2ZmOjDN5LlBZPQTjT4RWAsq1/books/1EoP89Z_QFaRW41xzxyqjg/assets/qXEGRNFRQoyPdKIO5TtUww.jpg?width=630&height=394

On écrit sur les murs On écrit sur les murs le nom de ceux qu'on aime Des messages pour les jours à venir On écrit sur les murs à l'encre de nos veines On dessine tout ce que l'on voudrait dire Partout autour de nous, Y a des signes d'espoir dans les regards Donnons-leur un cri car dans la nuit Tout s'efface même leur trace On écrit sur les murs le nom de ceux qu'on aime Des messages pour les jours à venir On écrit sur les murs à l 'encre de nos veines On dessine tout ce que l'on voudrait dire On écrit sur les murs la force de nos rêves Nos espoirs en forme de graffiti On écrit sur les murs pour que l'amour se lève Un beau jour sur le monde endormi Des mots seulement gravés pour ne pas oublier pour tout changer Mélangeons demain dans un refrain nos visages, métissages On écrit sur les murs ....

KIDS UNITED - On Ecrit Sur Les Murs (Clip Officiel)

Ελληνικά μετάφραση Ας γράψουμε στους τοίχους Ας γράψουμε στους τοίχους το όνομα αυτών που αγαπάμε, με μηνύματα για τις μέρες που θα ‘ρθουν. Ας γράψουμε στους τοίχους με το μελάνι των φλεβών μας. Ας ζωγραφίσουμε όσα θα θέλαμε να πούμε. Παντού τριγύρω μας, υπάρχουν σημάδια ελπίδας στις ματιές Ας προσέξουμε τα γραπτά τους αφού μες τη νύχτα, όλα εξαλείφονται το ίδιο και τα ίχνη τους. Ας γράψουμε στους τοίχους το όνομα αυτών που αγαπάμε, με μηνύματα για τις μέρες που θα ‘ρθουν. Ας γράψουμε στους τοίχους με το μελάνι των φλεβών μας. Ας ζωγραφίσουμε όσα θα θέλαμε να πούμε. Ας γράψουμε στους τοίχους τη δύναμη των ονείρων μας, τις ελπίδες με τη μορφή γκραφίτι. Ας γράψουμε στους τοίχους για την αγάπη να βασιλέψει, μια ωραία μέρα στο κόσμο τον κοιμισμένο Μόνο με λέξεις χαραγμένες για να μη ξεχάσουμε τα πάντα να αλλάξουμε με μηνύματα για τις μέρες που θα ‘ρθουν. Ας γράψουμε στους τοίχους το όνομα αυτών που αγαπάμε, με μηνύματα για τις μέρες που θα ‘ρθουν. Ας γράψουμε στους τοίχους με το μελάνι των φλεβών μας. Ας ζωγραφίσουμε όσα θα θέλαμε να πούμε. Ας γράψουμε στους τοίχους τη δύναμη των ονείρων μας, τις ελπίδες με τη μορφή γκραφίτι. Ας γράψουμε στους τοίχους για την αγάπη να βασιλέψει, μια ωραία μέρα στο κόσμο τον κοιμισμένο Ας γράψουμε στους τοίχους το όνομα αυτών που αγαπάμε, με μηνύματα για τις μέρες που θα ‘ρθουν. Ας γράψουμε στους τοίχους με το μελάνι των φλεβών μας. Ας ζωγραφίσουμε όσα θα θέλαμε να πούμε. Ας γράψουμε στους τοίχους τη δύναμη των ονείρων μας, τις ελπίδες με τη μορφή γκραφίτι. Ας γράψουμε στους τοίχους για την αγάπη να βασιλέψει, μια ωραία μέρα στο κόσμο τον κοιμισμένο(χ2

https://api.bookcreator.com/users/v2/zXlE2ZmOjDN5LlBZPQTjT4RWAsq1/books/1EoP89Z_QFaRW41xzxyqjg/assets/SnMxXDd-QJukq-ku0OlKww.jpg?width=1049&height=760

17 Νοεμβρίου 1973 Όταν ο χρόνος γυρίζει πίσω....

Ένας ραδιοπομπός, μια ξεχασμένη τσάντα, ένα γαρύφαλλο θα μας πουν τη δική τους&nbsp;ΙΣΤΟΡΙΑ. Ήταν τότε που…. Παιδιά του τότε και του σήμερα θα σταθούν χέρι χέρι, άοπλα, θα θυμηθούν και θα αγωνιστούν για την Ελευθερία. “Να πολεμάτε το άδικο, αλλά να μην σηκώσετε όπλο στα αδέλφια σας”

Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ…

Ο Στρατιώτης Μουσική: Μάνος Λοΐζος Στίχοι: Μητροπούλου Κωστούλα

https://api.bookcreator.com/users/v2/zXlE2ZmOjDN5LlBZPQTjT4RWAsq1/books/1EoP89Z_QFaRW41xzxyqjg/assets/GnrDAmF7QOiTQy8pVd9XXg.png?width=1151&height=760

Του 'παν θα βάλεις το χακί θα μπεις στην πρώτη τη γραμμή θα μπεις στην πρώτη τη γραμμή και ήρωας θα γίνεις Εκείνος δε μιλάει πολύ του 'ναι μεγάλη η στολή του 'ναι μεγάλη η στολή και βάσανο οι αρβύλες Το εμβατήριο που του 'μαθαν να λέει είναι μονότονο και του 'ρχεται να κλαίει είναι μονόνοτο και του 'ρχεται να κλαίει το εμβατήριο που του 'μαθαν να λέει Δεν του 'γραφε ποτέ κανείς τις νύχτες ξύπναγε νωρίς τις νύχτες ξύπναγε νώρις και μίλαγε για λάθος Μια μέρα έγινε στουπί πέταξε πέρα τη στολή πέταξε πέρα τη στολή και έκλαψε μονάχος Το εμβατήριο που του 'μαθαν να λέει είναι μονότονο και ντρέπεται να κλαίει είναι μονότονο και ντρέπεται να κλαίει το εμβατήριο που του 'μαθαν να λέει

Το ακορντεόν – Μάνος Λοΐζος Στίχοι: Γιάννης Νεγρεπόντης. Μουσική: Μάνος Λοΐζος.

https://api.bookcreator.com/users/v2/zXlE2ZmOjDN5LlBZPQTjT4RWAsq1/books/1EoP89Z_QFaRW41xzxyqjg/assets/hBvuvTvzQs-Xoe79gnswFw.png?width=1151&height=760

Στη γειτονιά μου την παλιά είχα ένα φίλο που ήξερε και έπαιζε τ' ακορντεόν όταν τραγούδαγε φτυστός ήταν ο ήλιος φωτιές στα χέρια του άναβε τ' ακορντεόν Μα ένα βράδυ σκοτεινό σαν όλα τ' άλλα κράταγε τσίλιες παίζοντας ακορντεόν φασιστικά καμιόνια στάθηκαν στη μάντρα και μια ριπή σταμάτησε τ' ακορντεόν Τ' αρχινισμένο σύνθημα πάντα μου μένει όποτε ακούω από τότε ακορντεόν κι έχει σαν στάμπα τη ζωή μου σημαδέψει δε θα περάσει ο φασισμός

15 Νοέμβρη 1973. Γέμισαν τα κτίρια του Πολυτεχνείου και το προαύλιο από φοιτητές και απέξω δεκάδες χιλιάδες λαού και μαθητών, που έρχονται κατευθείαν από τα σχολεία τους, φέρνοντας στους ελεύθερους και μαχητικούς φοιτητές όλο και περισσότερα τρόφιμα, φάρμακα κλπ.

https://api.bookcreator.com/users/v2/zXlE2ZmOjDN5LlBZPQTjT4RWAsq1/books/1EoP89Z_QFaRW41xzxyqjg/assets/NLiPLKLETQ2uWuzqNulbGA.jpeg?width=1030&height=1030

15 Νοέμβρη 1973. Η δεύτερη μέρα της κατάληψης περιγράφεται ως «γιορτή», με χιλιάδες άτομα συγκεντρωμένα έξω από το Πολυτεχνείο να φωνάζουν συνθήματα σε πανηγυρική ατμόσφαιρα, πρακτική που επέτρεψε τη συλλογική έκφραση συναισθημάτων.

Name

Safari may block some audio or video from playing automatically and ‘read to me’ will skip these. You can configure this in Safari’s preferences.