Α
Π
Ο
Κ
Ρ
Ι
Α
Τ
Ι
Κ
Α
Π
Ο
Κ
Ρ
Ι
Α
Τ
Ι
Κ
Α
ΙΙ
Π
Α
Ι
Δ
Ι
Κ
Α
Α
Ι
Δ
Ι
Κ
Α
Τ
Ρ
Α
Γ
Ο
Υ
Δ
Ι
Α
Ρ
Α
Γ
Ο
Υ
Δ
Ι
Α
ΜΑΡΘΑ ΧΑΡΙΤΟΥΔΗ
ΠΕ 79.01
ΠΕ 79.01
ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΟ
ΠΡΩΤΕΣ ΤΑΞΕΙΣ
ΠΡΩΤΕΣ ΤΑΞΕΙΣ
Loading...
Loading...
Ήρθαν οι απόκριες!!!!!!Μικροί μασκαράδες ετοιμαστείτε για παραμύθι, τραγούδι και χορό...
Κρατήστε μια πολύχρωμη κορδέλα...
Πετάξτε όσο πιο ψηλά μπορείτε
με τον χαρταετό σας....
Loading...
ΉΡΘΕΣ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΤΡΕΛΟ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙΉρθες και πάλι
τρελό καρναβάλι
παντού σκορπώντας
γέλια, χαρά
και τη ζωή την έχεις μεταβάλλει
σε πανηγύρια και ξεφωνητά.
Πηδάς και χορεύεις
τρως και μεθάς
παντού σκορπώντας
γέλια, χαρά
και πέφτουν επάνω σου
σαν τη βροχή
οι σερπαντίνες και τα κομφετί.
Loading...
Loading...
Loading...
Καλώς το καρναβάλι,
με τους τρελούς χορούς,
που ντύνει μασκαράδες,
μεγάλους και μικρούς.
Καλώς το που σκορπάει,
κορδέλες κομφετί,
είναι για τα παιδάκια,
η πιο τρελή γιορτή.
Χορέψτε τραγουδήστε,
μου λέει η γιαγιά,
αχ πόσο θα 'θελα και 'γω,
να μπόραγα παιδιά.
με τους τρελούς χορούς,
που ντύνει μασκαράδες,
μεγάλους και μικρούς.
Καλώς το που σκορπάει,
κορδέλες κομφετί,
είναι για τα παιδάκια,
η πιο τρελή γιορτή.
Χορέψτε τραγουδήστε,
μου λέει η γιαγιά,
αχ πόσο θα 'θελα και 'γω,
να μπόραγα παιδιά.
Χορέψτε όλοι Μπάμπα
ΜΕΞΙΚΑΝΙΚΟΣ ΧΟΡΟΣ
Πόσο μ' αρέσει να τραγουδώ
Με μουσική να χορωπηδώ
Σαν πεταλούδα εδώ κι εκεί
Να βρίσκομαι στη στιγμή
Τα ποδαράκια να τα χτυπώ
Τα παλαμάκια να τα κροτώ
Και να γυρίζω στροφή - στροφή
με όμορφη μουσική
Με μουσική να χορωπηδώ
Σαν πεταλούδα εδώ κι εκεί
Να βρίσκομαι στη στιγμή
Τα ποδαράκια να τα χτυπώ
Τα παλαμάκια να τα κροτώ
Και να γυρίζω στροφή - στροφή
με όμορφη μουσική
Μ' ακορντεόν και μ' ένα βιολί
Πόσο μαρέσει πολύ πολύ
Να τραγουδώ λα λα λα λα
Και να 'μαι όλο χαρά
Πόσο μ' αρέσει να τραγουδώ
Με μουσική να χορωπηδώ
Σαν πεταλούδα εδώ κι εκεί
Να βρίσκομαι στη στιγμή
Πόσο μαρέσει πολύ πολύ
Να τραγουδώ λα λα λα λα
Και να 'μαι όλο χαρά
Πόσο μ' αρέσει να τραγουδώ
Με μουσική να χορωπηδώ
Σαν πεταλούδα εδώ κι εκεί
Να βρίσκομαι στη στιγμή
απόκριες χωρίς κλόουν
πιερότους.....
αρλεκίνους δεν γίνεται...
πιερότους.....
αρλεκίνους δεν γίνεται...
Ας γνωρίσουμε την ιστορία του αρλεκίνου....
...
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΡΛΕΚΙΝΟΥ
«Μια φορά κι έναν καιρό στην πόλη με τις γόνδολες, τη Βενετία, ζούσε ένα φτωχό παιδάκι, ο Αρλεκίνος. Τις μέρες της Αποκριάς, στη Βενετία γιορτάζουν το καρναβάλι με παρελάσεις και γιορτές. Όλοι ντύνονται μασκαράδες και κρυμμένοι πίσω από τις μάσκες τους γλεντάνε μέχρι το πρωί.
Ο μικρός Αρλεκίνος, κάθε απόγευμα, καθόταν στο παράθυρο, έβλεπε τους γελαστούς μασκαράδες που περνούσαν παρέες παρέες κάτω από το σπίτι του και μερικές φορές ένα δάκρυ κυλούσε στο μαγουλάκι του.
Θυμόταν πώς ντυνόταν κι αυτός μασκαράς μαζί με τον πατέρα του και τη μητέρα του και κάνανε βόλτες στην πλατεία το Αγίου Μάρκου με τα περιστέρια. Τώρα πια όλα ήταν διαφορετικά !
Ο πατέρας είχε πεθάνει και η καημένη η μητέρα του με μεγάλη δυσκολία κατάφερνε να πληρώνει τα έξοδά τους. Σκούπιζε, λοιπόν, το δάκρυ του και χαιρετούσε τους γελαστούς μασκαράδες που του φώναζαν να κατέβει μαζί τους στο γλέντι.
Ο μικρός Αρλεκίνος, κάθε απόγευμα, καθόταν στο παράθυρο, έβλεπε τους γελαστούς μασκαράδες που περνούσαν παρέες παρέες κάτω από το σπίτι του και μερικές φορές ένα δάκρυ κυλούσε στο μαγουλάκι του.
Θυμόταν πώς ντυνόταν κι αυτός μασκαράς μαζί με τον πατέρα του και τη μητέρα του και κάνανε βόλτες στην πλατεία το Αγίου Μάρκου με τα περιστέρια. Τώρα πια όλα ήταν διαφορετικά !
Ο πατέρας είχε πεθάνει και η καημένη η μητέρα του με μεγάλη δυσκολία κατάφερνε να πληρώνει τα έξοδά τους. Σκούπιζε, λοιπόν, το δάκρυ του και χαιρετούσε τους γελαστούς μασκαράδες που του φώναζαν να κατέβει μαζί τους στο γλέντι.
ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΑΚΟΥΣΕΙΣ ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ!
Η μαμά του είδε το κρυφό δάκρυ του Αρλεκίνου και ανέβηκε στη σοφίτα αποφασισμένη να βρει κάτι, έστω κι ένα παλιό ρούχο, για να μασκαρέψει το λυπημένο παιδί της.
Κάτι μικρά κουρελάκια από υφάσματα της έδωσαν την ιδέα ! Τα μάζεψε όλα, πήρε τα ραφτικά της και δούλεψε μέχρι το πρωί.
Ένωσε τα μικρά κομματάκια, έκανε ένα μεγάλο πολύχρωμο πανί και μ’ αυτό έραψε μια φανταχτερή στολή, που άλλη δεν είχε ξαναγίνει!
Ξύπνησε χαρούμενη το Αρλεκίνο και τον έντυσε με τη στολή. Φούντωσε τα κατσαρά καστανά μαλλάκια του παιδιού και, σαν τελευταία πινελιά, άνοιξε δυο τρύπες με το ψαλίδι της σε μια μαύρη βελούδινη λωρίδα και την έδεσε στα μάτια του παιδιού για μάσκα ! Το αποτέλεσμα ήταν θαυμάσιο !
Κάτι μικρά κουρελάκια από υφάσματα της έδωσαν την ιδέα ! Τα μάζεψε όλα, πήρε τα ραφτικά της και δούλεψε μέχρι το πρωί.
Ένωσε τα μικρά κομματάκια, έκανε ένα μεγάλο πολύχρωμο πανί και μ’ αυτό έραψε μια φανταχτερή στολή, που άλλη δεν είχε ξαναγίνει!
Ξύπνησε χαρούμενη το Αρλεκίνο και τον έντυσε με τη στολή. Φούντωσε τα κατσαρά καστανά μαλλάκια του παιδιού και, σαν τελευταία πινελιά, άνοιξε δυο τρύπες με το ψαλίδι της σε μια μαύρη βελούδινη λωρίδα και την έδεσε στα μάτια του παιδιού για μάσκα ! Το αποτέλεσμα ήταν θαυμάσιο !
