Loading...
ΚραυΓΗΣ απόηχοςLoading...
ΜΑΙΟΣ 2022 ΕΙΔΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗLoading...
Loading...
Οι μασκοφόροι του Ε'2 τμήματος του 3ου Δ.Σ. Αρτέμιδας παρουσιάζουν τις πτυχές . . .Loading...
Loading...
Της καταιγίδας . . . μιας Πανδημίας!Loading...
Loading...
Για τον Πανελλαδικό Μαθητικό Διαγωνισμό του Σωματείου "Ορίζοντες"
Παραμύθι ν' αρχινήσει...
Η φοβερή επίθεση του υποχθόνιου Βασιλιά
Της Νίκης Δημοπούλου
Μια φορά-κι ας ελπίσουμε να μην υπάρξει άλλη- και έναν καιρό επισκέφθηκε την γη μας ένας ιός, αλλά όχι οποιοσδήποτε ιός, ο βασιλιάς των ιών, ο Κορωνο-ϊός.
Ήταν φοβερός και τρομερός, ισχυρός, ύπουλος και πολύ πολύ μεταδοτικός. Βέβαια, τη γη, την είχαν επισκεφθεί και άλλα πολλά ξαδέρφια του Κορωνοϊού. Εξωτερικά ήταν τρομακτικός, σιχαμερός και άσχημος. Μόνο οι γιατροί μέσα απ’ το μικροσκόπιο τον έβλεπαν. Έλεγαν, πως είχε μια πράσινη κορώνα φτιαγμένη από μύξες, φλέγματα, σάλια και μολυσμένα σταγονίδια.
Μια μέρα αποφάσισε μαζί με τα αδέρφια, τα ξαδέρφια, τους θείους του και όλους του, τους συγγενείς να επιτεθεί στη γη. Το σχέδιο του ήταν ύπουλο και κακό.
"Η Γρίπη θα παρακολουθεί τους ανθρώπους έναν χρόνο, όταν δε θα τηρούν σωστά τα μέτρα υγιεινής θα εμφανιστώ εγώ και θα τους κάνω τη ζωή δύσκολη", είπε ο Κορωνοϊός, χαμογέλασε υποχθόνια και έφυγε. Οι υπόλοιποι ιοί τον ακολούθησαν γελώντας χαιρέκακα.
Οι μήνες περνούσαν γρήγορα και μοιραία για τους δύσμοιρους τους ανθρώπους, αλλά χαρωπά για τους φρικτούς ιούς. Και τότε, ήρθε η μέρα που η κακιασμένη Γρίπη ενημέρωσε τον Κορωνοϊο πως μπορούσε να εισβάλει ελεύθερα στον πλανήτη μας. Ο Κορωνοϊος χωρίς να περιμένει στιγμή, εκσφενδονίστηκε με ταχύτητα φωτός απ’ την βρώμικη πόλη του, την Μικροβιούπολη.
Όταν ο αόρατος ιός έφτασε και πάτησε τα σιχαμερά του πόδια στη γη, άρχισε να σκορπάει το χάος. Τα νοσοκομεία είχαν ξεχειλίσει από ασθενείς, στα μικροβιολογικά μελετούσαν τους αρρώστους που είχαν όλοι παρόμοια συμπτώματα, οι επιστήμονες δεν ήξεραν τι οδηγίες να δώσουν στους ανθρώπους. Βέβαια, υπήρχαν και κάποιοι γιατροί, που με τις τρελοθεωρίες τους μπέρδευαν τους αμόρφωτους. Γενικώς, στη γη επικρατούσε πα-νι-κός .
Ο Κορωνοϊος, όμως, δεν ήταν και τόσο έξυπνος ώστε να γνωρίζει πως είχε και αντιπάλους. Αυτοί οι καλοί φίλοι των ανθρώπων έσπευσαν να τους βοηθήσουν και να πολεμήσουν μαζί αυτόν τον σχεδόν ανίκητο ιό . Και δεν ήταν άλλοι από: τον Αφρούνη το σαπούνι, τη Σάσα τη μάσκα, την Τασούλα την αποστασούλα, τον Αντισηπτικούλη και τον Ζεστονερούλη, τα δίδυμα αδέρφια ,που μαζί με τον Αφρούνη κυνηγούσαν τον κακό ιό. Η Τασούλα η αποστασούλα και η Σάσα η μάσκα συγκέντρωναν όλες τους τις δυνάμεις για να προστατεύσουν τους ανθρώπους. Έχτιζαν αόρατα τείχη, έπαιρναν τις ατσάλινες ασπίδες τους ,τα κοφτερά σπαθιά τους και συνέτριβαν τον ιό. Άλλοτε ήταν πολύ κουρασμένες και ο Κορωνοϊός τις νικούσε , κατέστρεφε το γερό τους τείχος και έσπερνε τη βρωμιά ,τον ιό, το χάος και τον φόβο…
Όμως , σιγά σιγά οι άνθρωποι τον συνήθισαν, έγιναν πιο δυνατοί, τον αντιμετώπιζαν πιο εύκολα και το πιο σημαντικό, στο σώμα τους κυλούσε αίμα αισιόδοξο, στα μάτια τους ήταν ζωγραφισμένη η ελπίδα, η καρδιά τους χτυπούσε ανυπόμονα με γοργό ρυθμό, τον ίδιο ρυθμό που έλεγε "ΘΑ ΣΕ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ!" Όλα αυτά τα έβλεπε ο Κορωνοϊός και συγχύζονταν , μα μόλις το καλοσκεφτόταν γελούσε κι ανταποκρίνονταν "ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ". Μέχρι που οι έξυπνοι, τετραπέρατοι, μορφωμένοι ιατροί ανακάλυψαν το εμβόλιο. Στην αρχή οι άνθρωποι δεν το εμπιστευόντουσαν καθώς ήταν νέο. Με τον καιρό όμως έγινε ο αρχηγός των καλών μας βοηθών και κατέκτησε την εμπιστοσύνη των περισσότερων.
Κι έτσι ο Κορωνοϊός άρχισε να εξασθενεί, να χάνει τις δυνάμεις του και να συρρικνώνεται τόσο πολύ που είχε σχεδόν εξαφανιστεί. Τώρα πια δεν ήταν τίποτα παραπάνω από μια ίωση, ήταν αντάξιος με όλους του τους συγγενείς. Οι άνθρωποι πήραν και αυτοί ένα μάθημα και τώρα πια είναι έτοιμοι να αντιμετωπίσουν εύκολα άλλες τυχόν επιθέσεις από διάφορα μικρόβια.
Και έζησαν αυτοί καλά κι εμείς - ευχόμαστε- καλύτερα!!!
Μια φορά-κι ας ελπίσουμε να μην υπάρξει άλλη- και έναν καιρό επισκέφθηκε την γη μας ένας ιός, αλλά όχι οποιοσδήποτε ιός, ο βασιλιάς των ιών, ο Κορωνο-ϊός.
Ήταν φοβερός και τρομερός, ισχυρός, ύπουλος και πολύ πολύ μεταδοτικός. Βέβαια, τη γη, την είχαν επισκεφθεί και άλλα πολλά ξαδέρφια του Κορωνοϊού. Εξωτερικά ήταν τρομακτικός, σιχαμερός και άσχημος. Μόνο οι γιατροί μέσα απ’ το μικροσκόπιο τον έβλεπαν. Έλεγαν, πως είχε μια πράσινη κορώνα φτιαγμένη από μύξες, φλέγματα, σάλια και μολυσμένα σταγονίδια.
Μια μέρα αποφάσισε μαζί με τα αδέρφια, τα ξαδέρφια, τους θείους του και όλους του, τους συγγενείς να επιτεθεί στη γη. Το σχέδιο του ήταν ύπουλο και κακό.
"Η Γρίπη θα παρακολουθεί τους ανθρώπους έναν χρόνο, όταν δε θα τηρούν σωστά τα μέτρα υγιεινής θα εμφανιστώ εγώ και θα τους κάνω τη ζωή δύσκολη", είπε ο Κορωνοϊός, χαμογέλασε υποχθόνια και έφυγε. Οι υπόλοιποι ιοί τον ακολούθησαν γελώντας χαιρέκακα.
Οι μήνες περνούσαν γρήγορα και μοιραία για τους δύσμοιρους τους ανθρώπους, αλλά χαρωπά για τους φρικτούς ιούς. Και τότε, ήρθε η μέρα που η κακιασμένη Γρίπη ενημέρωσε τον Κορωνοϊο πως μπορούσε να εισβάλει ελεύθερα στον πλανήτη μας. Ο Κορωνοϊος χωρίς να περιμένει στιγμή, εκσφενδονίστηκε με ταχύτητα φωτός απ’ την βρώμικη πόλη του, την Μικροβιούπολη.
Όταν ο αόρατος ιός έφτασε και πάτησε τα σιχαμερά του πόδια στη γη, άρχισε να σκορπάει το χάος. Τα νοσοκομεία είχαν ξεχειλίσει από ασθενείς, στα μικροβιολογικά μελετούσαν τους αρρώστους που είχαν όλοι παρόμοια συμπτώματα, οι επιστήμονες δεν ήξεραν τι οδηγίες να δώσουν στους ανθρώπους. Βέβαια, υπήρχαν και κάποιοι γιατροί, που με τις τρελοθεωρίες τους μπέρδευαν τους αμόρφωτους. Γενικώς, στη γη επικρατούσε πα-νι-κός .
Ο Κορωνοϊος, όμως, δεν ήταν και τόσο έξυπνος ώστε να γνωρίζει πως είχε και αντιπάλους. Αυτοί οι καλοί φίλοι των ανθρώπων έσπευσαν να τους βοηθήσουν και να πολεμήσουν μαζί αυτόν τον σχεδόν ανίκητο ιό . Και δεν ήταν άλλοι από: τον Αφρούνη το σαπούνι, τη Σάσα τη μάσκα, την Τασούλα την αποστασούλα, τον Αντισηπτικούλη και τον Ζεστονερούλη, τα δίδυμα αδέρφια ,που μαζί με τον Αφρούνη κυνηγούσαν τον κακό ιό. Η Τασούλα η αποστασούλα και η Σάσα η μάσκα συγκέντρωναν όλες τους τις δυνάμεις για να προστατεύσουν τους ανθρώπους. Έχτιζαν αόρατα τείχη, έπαιρναν τις ατσάλινες ασπίδες τους ,τα κοφτερά σπαθιά τους και συνέτριβαν τον ιό. Άλλοτε ήταν πολύ κουρασμένες και ο Κορωνοϊός τις νικούσε , κατέστρεφε το γερό τους τείχος και έσπερνε τη βρωμιά ,τον ιό, το χάος και τον φόβο…
Όμως , σιγά σιγά οι άνθρωποι τον συνήθισαν, έγιναν πιο δυνατοί, τον αντιμετώπιζαν πιο εύκολα και το πιο σημαντικό, στο σώμα τους κυλούσε αίμα αισιόδοξο, στα μάτια τους ήταν ζωγραφισμένη η ελπίδα, η καρδιά τους χτυπούσε ανυπόμονα με γοργό ρυθμό, τον ίδιο ρυθμό που έλεγε "ΘΑ ΣΕ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ!" Όλα αυτά τα έβλεπε ο Κορωνοϊός και συγχύζονταν , μα μόλις το καλοσκεφτόταν γελούσε κι ανταποκρίνονταν "ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ". Μέχρι που οι έξυπνοι, τετραπέρατοι, μορφωμένοι ιατροί ανακάλυψαν το εμβόλιο. Στην αρχή οι άνθρωποι δεν το εμπιστευόντουσαν καθώς ήταν νέο. Με τον καιρό όμως έγινε ο αρχηγός των καλών μας βοηθών και κατέκτησε την εμπιστοσύνη των περισσότερων.
Κι έτσι ο Κορωνοϊός άρχισε να εξασθενεί, να χάνει τις δυνάμεις του και να συρρικνώνεται τόσο πολύ που είχε σχεδόν εξαφανιστεί. Τώρα πια δεν ήταν τίποτα παραπάνω από μια ίωση, ήταν αντάξιος με όλους του τους συγγενείς. Οι άνθρωποι πήραν και αυτοί ένα μάθημα και τώρα πια είναι έτοιμοι να αντιμετωπίσουν εύκολα άλλες τυχόν επιθέσεις από διάφορα μικρόβια.
Και έζησαν αυτοί καλά κι εμείς - ευχόμαστε- καλύτερα!!!
Το χρονικό της Πανδημίας
Παγκόσμια ανησυχία
Της Λίνας Νάκα
Στα τέλη του Δεκεμβρίου 2019 σε μια αγορά στη Γουχάν της Κίνας εμφανίστηκαν ύποπτες περιπτώσεις πνευμονίας και οι Κινέζικες αρχές ανακοινώνουν ότι πρόκειται για την προέλευση νέου ιού. Στις 1 Ιανουαρίου η αγορά έκλεισε, ενώ στις 21 ο πρώτος θάνατος σημειώθηκε στην Κίνα. Στις 23 η Γουχάν μπαίνει σε καραντίνα όπως και οι δίπλα πόλεις στις 24.
Τα πρώτα κρούσματα έξω από τα σύνορα της Κίνας βρέθηκαν στην Ιαπωνία, στη Νότια Κορέα και στην Ταϊλάνδη στις Η.Π.Α. Το πρώτο κρούσμα που εμφανίστηκε ονομάστηκε ‘’ασθενής 0’’. Στις 2 Φεβρουαρίου καταγράφηκε στις Φιλιππίνες ο πρώτος θάνατος.
Το πρώτο κρούσμα στην Ευρώπη εμφανίστηκε στη Γαλλία όπως και ο πρώτος θάνατος στις 14 Φεβρουαρίου. Ο Κορονοϊός έφτασε και στη γειτονική μας χώρα, την Ιταλία, όπου ήρθε ο φόβος και η απειλή σε όλους μας γιατί όπου να ΄ναι θα νιώθαμε τη νόσο πολύ κοντά μας.
Στην Ελλάδα ο Κορονοϊός μας χτύπησε την πόρτα στις 26 Φεβρουαρίου στη Θεσσαλονίκη. Ο πρωθυπουργός της χώρας μας κήρυξε το Ελληνικό lockdown στις 23 Μαρτίου. Η Ιαπωνία μια μέρα μετά ανέβαλε τους Ολυμπιακούς αγώνες στο Τόκυο 2020 και τους μετέφερε για το καλοκαίρι του'21.
Μέχρι τον Απρίλιο οι θάνατοι έφτασαν παγκοσμίως τις διακόσιες χιλιάδες. Μετά από αρκετή ταλαιπωρία βρέθηκαν τα εμβόλια της νόσου Covid-19 με τον πρώτο εμβολιασμό που έγινε στις 9 Δεκεμβρίου. Μέχρι στιγμής έχουν υπάρξει αρκετές μεταλλάξεις του Κορονοϊού με τελευταία την ‘’Ο2’’ και την πιο ήπια.
Στα τέλη του Δεκεμβρίου 2019 σε μια αγορά στη Γουχάν της Κίνας εμφανίστηκαν ύποπτες περιπτώσεις πνευμονίας και οι Κινέζικες αρχές ανακοινώνουν ότι πρόκειται για την προέλευση νέου ιού. Στις 1 Ιανουαρίου η αγορά έκλεισε, ενώ στις 21 ο πρώτος θάνατος σημειώθηκε στην Κίνα. Στις 23 η Γουχάν μπαίνει σε καραντίνα όπως και οι δίπλα πόλεις στις 24.
Τα πρώτα κρούσματα έξω από τα σύνορα της Κίνας βρέθηκαν στην Ιαπωνία, στη Νότια Κορέα και στην Ταϊλάνδη στις Η.Π.Α. Το πρώτο κρούσμα που εμφανίστηκε ονομάστηκε ‘’ασθενής 0’’. Στις 2 Φεβρουαρίου καταγράφηκε στις Φιλιππίνες ο πρώτος θάνατος.
Το πρώτο κρούσμα στην Ευρώπη εμφανίστηκε στη Γαλλία όπως και ο πρώτος θάνατος στις 14 Φεβρουαρίου. Ο Κορονοϊός έφτασε και στη γειτονική μας χώρα, την Ιταλία, όπου ήρθε ο φόβος και η απειλή σε όλους μας γιατί όπου να ΄ναι θα νιώθαμε τη νόσο πολύ κοντά μας.
Στην Ελλάδα ο Κορονοϊός μας χτύπησε την πόρτα στις 26 Φεβρουαρίου στη Θεσσαλονίκη. Ο πρωθυπουργός της χώρας μας κήρυξε το Ελληνικό lockdown στις 23 Μαρτίου. Η Ιαπωνία μια μέρα μετά ανέβαλε τους Ολυμπιακούς αγώνες στο Τόκυο 2020 και τους μετέφερε για το καλοκαίρι του'21.
Μέχρι τον Απρίλιο οι θάνατοι έφτασαν παγκοσμίως τις διακόσιες χιλιάδες. Μετά από αρκετή ταλαιπωρία βρέθηκαν τα εμβόλια της νόσου Covid-19 με τον πρώτο εμβολιασμό που έγινε στις 9 Δεκεμβρίου. Μέχρι στιγμής έχουν υπάρξει αρκετές μεταλλάξεις του Κορονοϊού με τελευταία την ‘’Ο2’’ και την πιο ήπια.
Δύσκολα χρόνια
Της Ανίσας Σεχιτάι
Όλα ξεκίνησαν ξαφνικά και πολύ δύσκολα για όλους. Μια μέρα, καθώς γυρνούσα από το σχολείο, στις ειδήσεις έδειχναν για έναν νέο ιό που λεγόταν Κορονοϊός. Λίγες μέρες αργότερα τα σχολεία έκλεισαν και τα παιδιά έκαναν μάθημα μέσω διαδικτύου. Δε μπορούσαν να βγουν έξω αλλά αυτό ήταν μόνο η αρχή.
Μετά από ένα χρονικό διάστημα τα πράγματα έγιναν ακόμη πιο δύσκολα. Άνοιξαν τα σχολεία και τα παιδιά προσέρχονταν αναγκαστικά με μάσκα και τη δήλωση του self-test. Οι μεγάλοι θα έπρεπε να κάνουν το εμβόλιο για να είναι ασφαλείς.
Πολλά τα κρούσματα που παρουσιάζονταν κι αυτό δεν ήταν καλό για καμία χώρα. Όλη αυτή η διαδικασία συνεχίζεται σχεδόν τρία χρόνια. Σε αυτό το χρονικό διάστημα δεν άλλαξαν και πολλά από τα μέτρα. Όμως πολλά άτομα έχασαν τη ζωή τους, πολλοί νόσησαν ενώ υπάρχουν ακόμη αρκετοί που δεν έχουν βγει θετικοί στον ιό.
Όλα ξεκίνησαν ξαφνικά και πολύ δύσκολα για όλους. Μια μέρα, καθώς γυρνούσα από το σχολείο, στις ειδήσεις έδειχναν για έναν νέο ιό που λεγόταν Κορονοϊός. Λίγες μέρες αργότερα τα σχολεία έκλεισαν και τα παιδιά έκαναν μάθημα μέσω διαδικτύου. Δε μπορούσαν να βγουν έξω αλλά αυτό ήταν μόνο η αρχή.
Μετά από ένα χρονικό διάστημα τα πράγματα έγιναν ακόμη πιο δύσκολα. Άνοιξαν τα σχολεία και τα παιδιά προσέρχονταν αναγκαστικά με μάσκα και τη δήλωση του self-test. Οι μεγάλοι θα έπρεπε να κάνουν το εμβόλιο για να είναι ασφαλείς.
Πολλά τα κρούσματα που παρουσιάζονταν κι αυτό δεν ήταν καλό για καμία χώρα. Όλη αυτή η διαδικασία συνεχίζεται σχεδόν τρία χρόνια. Σε αυτό το χρονικό διάστημα δεν άλλαξαν και πολλά από τα μέτρα. Όμως πολλά άτομα έχασαν τη ζωή τους, πολλοί νόσησαν ενώ υπάρχουν ακόμη αρκετοί που δεν έχουν βγει θετικοί στον ιό.
Κοινωνία & Αντιδράσεις
Το ξέσπασμα της... "καταιγίδας"
Πίσω απ΄το παράθυρο
Καραντίνα
Του Κωνσταντίνου Βουσκουδάκη
Καθώς τα παιδιά έπαιζαν ανέμελα έξω στους δρόμους ήρθε μια αρρώστια, «ο Κορωνοϊός». Κάπως έτσι όλοι ήταν κλεισμένοι στα σπίτια τους. Όμως τα παιδιά δε μπορούσαν να κατανοήσουν την κατάσταση. Έλεγαν «παλιά έπαιζα με τους φίλους μου αλλά τώρα τους συναντάω… ηλεκτρονικά!».
Οι ξαφνικές αλλαγές ήταν πολλές. Αντί να πηγαίνουμε σχολείο, κάναμε ηλεκτρονικό μάθημα. Δε μπορούσαμε να αγκαλιάσουμε τους φίλους μας. Αντισηπτικό δε βάζαμε ποτέ, μόνο στα νοσοκομεία. Όμως, πλέον μπήκε στην καθημερινότητά μας. Μάσκες φορούσαμε στις απόκριες και τώρα κάθε μέρα.
Καθώς τα παιδιά έπαιζαν ανέμελα έξω στους δρόμους ήρθε μια αρρώστια, «ο Κορωνοϊός». Κάπως έτσι όλοι ήταν κλεισμένοι στα σπίτια τους. Όμως τα παιδιά δε μπορούσαν να κατανοήσουν την κατάσταση. Έλεγαν «παλιά έπαιζα με τους φίλους μου αλλά τώρα τους συναντάω… ηλεκτρονικά!».
Οι ξαφνικές αλλαγές ήταν πολλές. Αντί να πηγαίνουμε σχολείο, κάναμε ηλεκτρονικό μάθημα. Δε μπορούσαμε να αγκαλιάσουμε τους φίλους μας. Αντισηπτικό δε βάζαμε ποτέ, μόνο στα νοσοκομεία. Όμως, πλέον μπήκε στην καθημερινότητά μας. Μάσκες φορούσαμε στις απόκριες και τώρα κάθε μέρα.
Της Μαριαλίνας Ραυτοπούλου
Καραντίνα μας ήρθε
Απ΄ το ’20, ελεύθερο τον χρόνο
Τον είχαμε πολύ.
Δουλειές απ΄ το πρωί
Κι άγχος που τρέχει να κρυφτεί.
Απ΄ το άγχος –δυστυχία
Κι απ΄ τη λύπη στη χαρά
Καραντίνα να μείνουμε
Για να ΄μαστε καλά.
Μα οι άνθρωποι μακριά,
Ούτε μια αγκαλιά.
«Μήπως λίγο πιο κοντά;»
«Α πα πα, από πολύ πολύ μακριά!»
Καραντίνα μας ήρθε
Απ΄ το ’20, ελεύθερο τον χρόνο
Τον είχαμε πολύ.
Δουλειές απ΄ το πρωί
Κι άγχος που τρέχει να κρυφτεί.
Απ΄ το άγχος –δυστυχία
Κι απ΄ τη λύπη στη χαρά
Καραντίνα να μείνουμε
Για να ΄μαστε καλά.
Μα οι άνθρωποι μακριά,
Ούτε μια αγκαλιά.
«Μήπως λίγο πιο κοντά;»
«Α πα πα, από πολύ πολύ μακριά!»
Στη Μ.Ε.Θ.
Διήγημα, της Λίνας Νάκα
Όταν πρωτοπήγα στο νοσοκομείο όλα φάνταζαν διαφορετικά. Όμως, τη στιγμή που γύριζα έπειτα από διαρκή διασωλήνωση, τα έβλεπα όλα πολύ αισιόδοξα. Καθώς αντίκριζα τους άλλους να εισάγονται στη Μ.Ε.Θ. συλλογιζόμουν πώς πέρασα εγώ εκεί. Κοιτούσα τα φορεία που μετέφεραν τους αρρώστους από τα ασθενοφόρα. Μονολογώντας και μουρμουρώντας κουρασμένη την περιπέτειά μου στους συγγενείς μου, μου ερχόντουσαν στο μυαλό τραγικές εικόνες στιγμών.
Οι γιατροί όταν μπαινόβγαιναν για να ελέγξουν τους ασθενείς με τη νόσο Covid-19 δεν ήξεραν αν θα μας δουν καλύτερα είτε χειρότερα. Οι συγγενείς τους περίμεναν να ακούσουν ευχάριστα νέα για τους δικούς τους ανθρώπους όπως και οι ίδιοι. Πολλοί φορείς του ιού αναγκάζονταν να εισέλθουν στο νοσοκομείο και μετά από μακρά νοσηλεία δυστυχώς έχαναν τη ζωή τους.
Κάποιοι άνθρωποι με υποκείμενα νοσήματα ή με πολλές θεραπείες φοβόντουσαν για αυτή τη νόσο και άλλοι τους στερούσαν την υγεία τους με την απροσεξία τους. Έτσι κι εγώ μετά από τη νόσησή μου φοβόμουνα πιο πολύ απ’ ότι πριν που δεν με ένοιαζε και τόσο.
Όταν πρωτοπήγα στο νοσοκομείο όλα φάνταζαν διαφορετικά. Όμως, τη στιγμή που γύριζα έπειτα από διαρκή διασωλήνωση, τα έβλεπα όλα πολύ αισιόδοξα. Καθώς αντίκριζα τους άλλους να εισάγονται στη Μ.Ε.Θ. συλλογιζόμουν πώς πέρασα εγώ εκεί. Κοιτούσα τα φορεία που μετέφεραν τους αρρώστους από τα ασθενοφόρα. Μονολογώντας και μουρμουρώντας κουρασμένη την περιπέτειά μου στους συγγενείς μου, μου ερχόντουσαν στο μυαλό τραγικές εικόνες στιγμών.
Οι γιατροί όταν μπαινόβγαιναν για να ελέγξουν τους ασθενείς με τη νόσο Covid-19 δεν ήξεραν αν θα μας δουν καλύτερα είτε χειρότερα. Οι συγγενείς τους περίμεναν να ακούσουν ευχάριστα νέα για τους δικούς τους ανθρώπους όπως και οι ίδιοι. Πολλοί φορείς του ιού αναγκάζονταν να εισέλθουν στο νοσοκομείο και μετά από μακρά νοσηλεία δυστυχώς έχαναν τη ζωή τους.
Κάποιοι άνθρωποι με υποκείμενα νοσήματα ή με πολλές θεραπείες φοβόντουσαν για αυτή τη νόσο και άλλοι τους στερούσαν την υγεία τους με την απροσεξία τους. Έτσι κι εγώ μετά από τη νόσησή μου φοβόμουνα πιο πολύ απ’ ότι πριν που δεν με ένοιαζε και τόσο.
Κοινωνία & Επιπτώσεις
Το παιδί της "Καταιγίδας"
Η Χρονομηχανή
Της Χαράς Σιδέρη
Μέσα στ' όνειρο τρέχει
το παιδί της καταιγίδας
Το στόμα του τρέμει στη νύχτα
ψάχνει τρέχοντας στο κρύο
για μία ζεστή κουβέρτα.
Άπλωσε η αυγή την αγκαλιά της
και χαμογέλασε.
Έκλεισε τα μάτια
κι αποκοιμήθηκε.
Μέσα στ' όνειρο τρέχει
το παιδί της καταιγίδας
Το στόμα του τρέμει στη νύχτα
ψάχνει τρέχοντας στο κρύο
για μία ζεστή κουβέρτα.
Άπλωσε η αυγή την αγκαλιά της
και χαμογέλασε.
Έκλεισε τα μάτια
κι αποκοιμήθηκε.
Του Νικόλα Ζαφείρογλου
Από μακριά και πάλι
Τέρμα τα φιλιά κι οι αγκαλιές.
Τέρμα οι συγγενείς κι οι φίλοι.
Μέσα στο σπίτι καταχωνιασμένοι,
Όλοι με μάσκες και self test,
Από το σπίτι μας το σχολείο.
Αχ μακάρι να υπήρχε μια χρονομηχανή,
Να ταξιδεύαμε στο παρελθόν
Και τα παλιά να βλέπαμε.
Αχ να υπήρχε μια χρονομηχανή
Να πάγωνε τον χρόνο
Για να βρεθώ εκεί.
Από μακριά και πάλι
Τέρμα τα φιλιά κι οι αγκαλιές.
Τέρμα οι συγγενείς κι οι φίλοι.
Μέσα στο σπίτι καταχωνιασμένοι,
Όλοι με μάσκες και self test,
Από το σπίτι μας το σχολείο.
Αχ μακάρι να υπήρχε μια χρονομηχανή,
Να ταξιδεύαμε στο παρελθόν
Και τα παλιά να βλέπαμε.
Αχ να υπήρχε μια χρονομηχανή
Να πάγωνε τον χρόνο
Για να βρεθώ εκεί.
Αγαπημένοι ...από μακριά
Μέτρα... όχι στα μέτρα μας
Της Νίκης Δημοπούλου
Μακριά κι αγαπημένοι
Στο σπίτι μας κλεισμένοι
Φοβισμένοι, τρομαγμένοι,
Μην κολλήσουμε κι εμείς.
Το σχολείο να μας λείπει,
Απ΄ το ίντερνετ να γίνει
Μάθημα σωστό.
Μα δεν είναι κατανοητό.
Λυπημένοι, σκυθρωποί,
Περιμένουμε τη μέρα
Που θα βγούμε ξανά
Στο δροσερό αέρα
Δίχως μάσκα, φυσικά!
Μακριά κι αγαπημένοι
Στο σπίτι μας κλεισμένοι
Φοβισμένοι, τρομαγμένοι,
Μην κολλήσουμε κι εμείς.
Το σχολείο να μας λείπει,
Απ΄ το ίντερνετ να γίνει
Μάθημα σωστό.
Μα δεν είναι κατανοητό.
Λυπημένοι, σκυθρωποί,
Περιμένουμε τη μέρα
Που θα βγούμε ξανά
Στο δροσερό αέρα
Δίχως μάσκα, φυσικά!
Του Νίκου Δημητρακόπουλου
Με τα νέα μέτρα
Δε μπορώ να σ’ αγκαλιάσω.
Με τα νέα μέτρα
Δε μπορώ να ‘ρθω να σε δω.
Απ΄το 2020
Δε μπορώ να κάνω τίποτα.
Φοβάμαι να έρθω
Για να μη σε κολλήσω
Είτε κολλήσω εγώ.
Με τον covid έχουμε κολλήσει,
Κάνε κάτι, δεν έχω χρόνο.
Κι η βενζίνη δυόμισι ευρώ.
Χρόνια κλεισμένοι μέσα στο σπίτι,
Βγαίνω έξω και μάσκα φορώ.
Όλοι μάσκα φοράνε,
Μέχρι και στ’ αυτοκίνητο.
Πρέπει να τελειώσει
Αυτή η κατάσταση.
Με τα νέα μέτρα
Δε μπορώ να σ’ αγκαλιάσω.
Με τα νέα μέτρα
Δε μπορώ να ‘ρθω να σε δω.
Απ΄το 2020
Δε μπορώ να κάνω τίποτα.
Φοβάμαι να έρθω
Για να μη σε κολλήσω
Είτε κολλήσω εγώ.
Με τον covid έχουμε κολλήσει,
Κάνε κάτι, δεν έχω χρόνο.
Κι η βενζίνη δυόμισι ευρώ.
Χρόνια κλεισμένοι μέσα στο σπίτι,
Βγαίνω έξω και μάσκα φορώ.
Όλοι μάσκα φοράνε,
Μέχρι και στ’ αυτοκίνητο.
Πρέπει να τελειώσει
Αυτή η κατάσταση.
Περιβάλλον & Covid-19
Πώς επηρέασε η Πανδημία το Περιβάλλον
Είναι στο χέρι μας!
CAPTION At malesuada nisl felis sit amet dolor. Duis ultrices semper lorem nisl felis sit. At malesuada nisl felis sit amet dolor nisl felis.
Της Βαλέριας Χαραλαμποπούλου
Ή πανδημία έχει επηρεάσει τη ζωή μας και το περιβάλλον. Υπήρξαν κάποια καλά αποτελέσματα αλλά και κακές επιπτώσεις. Επειδή δεν κυκλοφορούσαν τόσα πολλά αυτοκίνητα μειώθηκε το καυσαέριο κι επειδή δεν έβγαιναν έξω από τα σπίτια τους οι άνθρωποι, δε μολύνονταν το περιβάλλον από τα σκουπίδια τους.
Δυστυχώς υπήρξαν και άσχημες επιπτώσεις. Οι άνθρωποι φοβόντουσαν ότι θα τελειώσουν τα τρόφιμα με αποτέλεσμα να αγοράζουν περισσότερα από ό,τι χρειάζονταν . Έτσι οι κτηνοτρόφοι αναγκάστηκαν να μεγαλώνουν πολλά ζώα σε έναν μικρό χώρο, επομένως τα ζώα αρρώσταιναν.
Με αυτόν τον τρόπο δημιουργούνται ιοί που μεταδίδονται στον άνθρωπο. Γι' αυτό τον λόγο εμείς η νέα γενιά πρέπει να προστατεύουμε το περιβάλλον περισσότερο από ότι η παλιά.
Ή πανδημία έχει επηρεάσει τη ζωή μας και το περιβάλλον. Υπήρξαν κάποια καλά αποτελέσματα αλλά και κακές επιπτώσεις. Επειδή δεν κυκλοφορούσαν τόσα πολλά αυτοκίνητα μειώθηκε το καυσαέριο κι επειδή δεν έβγαιναν έξω από τα σπίτια τους οι άνθρωποι, δε μολύνονταν το περιβάλλον από τα σκουπίδια τους.
Δυστυχώς υπήρξαν και άσχημες επιπτώσεις. Οι άνθρωποι φοβόντουσαν ότι θα τελειώσουν τα τρόφιμα με αποτέλεσμα να αγοράζουν περισσότερα από ό,τι χρειάζονταν . Έτσι οι κτηνοτρόφοι αναγκάστηκαν να μεγαλώνουν πολλά ζώα σε έναν μικρό χώρο, επομένως τα ζώα αρρώσταιναν.
Με αυτόν τον τρόπο δημιουργούνται ιοί που μεταδίδονται στον άνθρωπο. Γι' αυτό τον λόγο εμείς η νέα γενιά πρέπει να προστατεύουμε το περιβάλλον περισσότερο από ότι η παλιά.
Tων Χριστίνα Παπαδοπούλου, Χαράς Σιδέρη, Μαριαλίνας Ραυτοπούλου
Η περιβαλλοντική καταστροφή, όπως αυτή των φυσικών οικοτόπων και η υποβάθμιση της βιοποικιλότητας συντελούν στην εξάπλωση των νόσων των ζώων, από τα οποία λέγεται ότι προκλήθηκε και ο Covid-19 που προκάλεσε την Πανδημία.
Επομένως, είναι υποχρέωση όλων μας να προστατεύουμε το περιβάλλον και να φροντίζουμε για τη διατήρηση της ζωής. Αυτό μπορεί να γίνει με πολλούς τρόπους, αρκεί να ενημερωνόμαστε, να είμαστε μέλη εθελοντικών οργανώσεων και να συμμετέχουμε σε δράσεις που βοηθούν προς αυτόν τον σκοπό.
Η περιβαλλοντική καταστροφή, όπως αυτή των φυσικών οικοτόπων και η υποβάθμιση της βιοποικιλότητας συντελούν στην εξάπλωση των νόσων των ζώων, από τα οποία λέγεται ότι προκλήθηκε και ο Covid-19 που προκάλεσε την Πανδημία.
Επομένως, είναι υποχρέωση όλων μας να προστατεύουμε το περιβάλλον και να φροντίζουμε για τη διατήρηση της ζωής. Αυτό μπορεί να γίνει με πολλούς τρόπους, αρκεί να ενημερωνόμαστε, να είμαστε μέλη εθελοντικών οργανώσεων και να συμμετέχουμε σε δράσεις που βοηθούν προς αυτόν τον σκοπό.
Φωτογραφία Αρχείου της τάξης μας
Την Παρασκευή, 15 Απριλίου καθαρίσαμε την παραλία της Αρτέμιδας από σκουπίδια, γυαλιά, αποτσίγαρα και πλαστικά γιατί αν δεν το κάνουμε εμείς, δεν θα το κάνει κανείς για εμάς. Θέλουμε καθαρές θάλασσες, ένα βιώσιμο περιβάλλον... κι είναι στο χέρι μας!
Την Παρασκευή, 15 Απριλίου καθαρίσαμε την παραλία της Αρτέμιδας από σκουπίδια, γυαλιά, αποτσίγαρα και πλαστικά γιατί αν δεν το κάνουμε εμείς, δεν θα το κάνει κανείς για εμάς. Θέλουμε καθαρές θάλασσες, ένα βιώσιμο περιβάλλον... κι είναι στο χέρι μας!
