Νίκος και Zayn

Craft paper border

Συμμετέχοντες μαθητές Αμπατζίδου Βιβή Ασλανίδου Μαρία -Ειρήνη Γκάγκος Τάσος Γκολέμης Αλέξανδρος Ζωίδη Γεωργία Καλλίνος Στράτος Καναρίδης Νίκος Κατσαρός Νίκος Κοντοπούλου Ελεάννα Μακρόπουλος Χρήστος Υπεύθυνη εκπαιδευτικός Κοραντζή Ευαγγελία Η εκπόνηση του προγράμματος έγινε σε συνεργασία με τη θεατρολόγο του ΚΘΒΕ Λιούτσια Ιωάννα.

Όνομα: Zayn Εξωτερική εμφάνιση: μελαμψός, πράσινα μάτια, ψηλός, λεπτός, σγουρά μαλλιά, μεγάλη μύτη Χαρακτήρας: ανασφαλής, χωρίς αυτοπεποίθηση, κακός μαθητής Οικογενειακή κατάσταση: οικονομικά προβλήματα, απώλεια πατέρα Άποψη περίγυρου: μυστήριος, ήσυχος, αντικοινωνικός

Όνομα: Νίκος Εξωτερική εμφάνιση: ψηλός γύρω στο 1.93, με γυμνασμένο σώμα, ξανθά μαλλιά και πράσινα μάτια Χαρακτήρας: όταν είναι στεναχωρημένος και προσπαθεί να ξαναβρεί την διάθεσή του, σκέφτεται την απόκρουση στη διαδικασία των πέναλτι με την οποία η ομάδα του κέρδισε το πρωτάθλημα. Ο Νίκος θεωρεί πως είναι ο καλύτερος και πιστεύει ότι μπορεί να τα καταφέρει όλα μόνος του. Οικογενειακή κατάσταση: μένει με την οικογένειά του, που είναι εύπορη και έχει έναν μεγαλύτερο αδερφό Άποψη περίγυρου: τον θεωρούν εγωκεντρικό, εγωιστή και αφελή, καθώς δεν αντιλαμβάνεται ότι χρειάζεται την βοήθεια των φίλων του, για να φτάσει στην κορυφή.

Paper stack border

Νίκος και Zayn

1ο Πρότυπο Γυμνάσιο Θεσσαλονίκης

Περπατώντας… Όσοι ονειρεύονται ένα καλύτερο μέλλον, ας προσγειωθούν στην αδυσώπητη πραγματικότητα. Στους νέους, το κενό παρουσίας και θορύβου δημιουργεί αίσθημα άγχους. Αίσθημα άγχους που κυριαρχεί στη σκέψη. Ήταν πρωί, πρωί σίγουρα. Ήλιος ευχάριστος, πνοή δυσάρεστη. Υποσχόταν πολλά.&nbsp;Στεκόμουν μοναχός στην πυκνή και δροσερή χλόη. Και ξάφνου πέφτω. Τα λουλούδια απόντα. Αύρα περίεργη στο χώρο. Πίσω μου, πεύκα υπερμεγέθη. Πεύκα, θυμίζουν και γεύονται ρετσίνι. Γευόμουν τον πόνο των πτηνών. Αφουγκράστηκα σε ρετσίνι, άκουγα σε τα σκυθρωπά κλαδιά. Κοκκινωποί κορμοί, πλατιά σκυθρωπά κλαδιά οριζόντια, εύγεστο ρετσίνι, φρεσκοκομμένη χλόη. Ευωδία θανάσιμη. Ο άνεμος παραπονιόταν κάθε που έχανε τα κλαδιά. Ζήταγε να τα λυγίσει. Άβυσσος μυστηρίου. Βαθύς Λήθαργος. Ένιωθα. Ένιωθα απειλές. Καταιγίδες σε απολαύσεις του άπνου αγέρα. Αίσθημα άγχους και απογοήτευσης κυριαρχούσε στην σκέψη. Τα μάτια μου ύπουλα απέφευγαν το βλέμμα των γύρω μου. Βάλε κάτι από δάκρυα σ’ όλα όσα μου είπες κι εγώ θα σε πιστέψω, γιατί τα ωραιότερα με πόνο μοναχά τα λέμε. Σηκώθηκα. Κι οι ελπίδες μου σηκώθηκαν. Αγέχωρα ακολουθούσα την ίδια διαδρομή. Δρόμο μακρύ, χωρίς επιστροφή και μόνο τέλος. Δίχως έναρξη. Περπάτησα. Σε απρόσμενες ράγες του τρένου παρατάσσω στρατιωτάκια – σκέψεις να ‘χουν τα παιδιά να βλέπουν, να μη φοβούνται το τούνελ. Και σαν μεγαλώσουν μην τους ζητήσεις να σου δείξουν τις τσέπες. Είναι τρύπιες. Η ηλικία δεν υπολογίζεται σωστά ποτέ στα παιδιά.&nbsp;Χάνεται η σημασία του νούμερου. Η αγαθότητα το πνίγει. Κι όσο πάει όλο και περισσότερα στρατιωτάκια λείπουν. Έχω χάσει την αίσθηση του χρόνου. Χαμένος στο χρόνο, χαμένος στον τόπο. Χαμένος σε κάθε αίσθησή του. Ξαφνικά, αισθάνομαι ασπρόμαυρη υφή, ασπρόμαυρη πραγματικότητα. Μια κυκλοειδής ασπρόμαυρη σφαίρα μ’ ακούμπα. Και επανέρχομαι πίσω στην σκυθρωπή μέρα. Και με φωνάζει. Με φωνάζει. Όλο και πιο ανήσυχος, διέκρινα μια εφηβική αντρική φιγούρα. Πλησίασα μόνο για να παρατηρήσω ένα σβέλτο, μεγάλο κορμί, στητό και λυγερό. Ένα μέτωπο δίχως ρυτίδες και ένα ευθύ βλέμμα που αν και σε εφηβικό πρόσωπο εξέπεμπε μια ξαφνική σοβαρότητα. Ήταν ψηλός, ξανθωπά μαλλιά που τα είχε αρκετά μακριά. Καθώς σγούραιναν ελαφριά στους κροτάφους μισόκρυβαν τα αυτιά του. Σε μια στιγμή, η ολοκάθαρη αυτή εικόνα εξαφανίστηκε. Ένας ποδοσφαιριστής εμφανίστηκε. Και εγώ δεν πρόλαβα καν να του μιλήσω. Πήρε την μπάλα και επέστρεψε στην προπόνηση. Κι όμως, ο μυστήριος αυτός νέος δε βγαίνει από το μυαλό μου. ~

&nbsp;(Ο Νίκος πέφτει πάνω στον Zayn κατά λάθος, αφού είχε νεύρα και δεν πρόσεχε μπροστά του). -Zayn: Συγγνώμη για την απροσεξία, ήμουν απορροφημένος στις σκέψεις μου. -Νίκος: Πρόσεχε πού πας ρε θα με χτυπήσεις. Πως περπατάς έτσι; -Zayn: Χίλια συγγνώμη δεν το έκανα επίτηδες, ηρέμησε… -Νίκος: Ποιος να ηρεμήσει; Εγώ να ηρεμήσω; Τι σας φταίω εγώ; -Zayn: Σε παρακαλώ. (Ο Νίκος σπρώχνει τον Zayn) -Νίκος: Πήγαινε πίσω στη χώρα σου ρε! (καθώς τον σπρώχνει πέφτουν τα σχέδια του Zayn) (Ο Νίκος τα κοιτάει με θαυμασμό) -Νίκος: Τι είναι αυτά; Ζωγραφίζεις; -Zayn: Ναι, εεεε…κάποιες φορές. Ζωγραφίζαμε μαζί με τον πατέρα μου και τώρα ζωγραφίζω για να τον θυμάμαι. -Νίκος: Δεν ζεις πλέον με τον πατέρα σου; (με κατεβασμένο το κεφάλι) -Zayn: Δεν είναι πλέον κοντά μας. Βλέπεις από τότε που τον χάσαμε πουλάω τα έργα μου για να βοηθήσω τη μητέρα μου οικονομικά. -Νίκος: Λυπάμαι για τον πατέρα σου. Συγγνώμη για αυτά που σου είπα πριν. Δεν ήξερα. Άσε που τα νεύρα μου είναι τσατάλια, επειδή ο προπονητής μου με έδιωξε από την ομάδα,&nbsp;όπου ήμουν τερματοφύλακας. -Zayn: Δεν πειράζει, σε καταλαβαίνω και είμαι σίγουρος ότι θα σου επιτρέψει να γυρίσεις πίσω. -Νίκος: Μου άρεσαν πολύ τα έργα σου και ενδιαφέρομαι πολύ να αγοράσω ένα από αυτά. Έχεις Instagram για να συνεννοηθούμε για την αγορά; -Zayn: Ναι έχω και με λένε zayn_235856. -Νίκος: Α…μιας και σε έκανα follow…

Ο Νίκος, το τελευταίο χρονικό διάστημα, έπειτα από αρκετά συνεχόμενα παιχνίδια όπου έπαιζε ως βασικός τερματοφύλακας, δεν προτιμάται στους αγώνες της ομάδας του. Ο προπονητής του αποφασίζει&nbsp;να τον αφήσει στον πάγκο, για να ξεκουραστεί. Ο Νίκος αδυνατεί να το αποδεχθεί, το παίρνει βαριά και αποφασίζει να μιλήσει με &nbsp;τον προπονητή του. &nbsp;Αυτός προσπαθεί για αρκετή ώρα να του εξηγήσει ότι αποφάσισε να τον προφυλάξει, γιατί υπάρχουν σημαντικότεροι αγώνες στη συνέχεια της σεζόν. Ο Νίκος αγνοεί τον προπονητή του και του απαντάει: &nbsp;«Είμαι ο καλύτερος τερματοφύλακας στην ομάδα και πρέπει να παίζω βασικός σε όλα τα ματς». &nbsp;Η επιθετική συμπεριφορά του Νίκου τον φέρνει αντιμέτωπο με τον προπονητή του. Ο προπονητής του Νίκου του λέει: «Μέχρι να αλλάξεις μυαλά και να ζητήσεις συγνώμη από εμένα και τους συμπαίκτες σου μην ξαναέρθεις προπόνηση». Ο Νίκος μόλις το ακούει αυτό σηκώνεται και φεύγει νευριασμένος.&nbsp;

Name

Safari may block some audio or video from playing automatically and ‘read to me’ will skip these. You can configure this in Safari’s preferences.