Guía de lugares especiáis da Galiza
Alumnos de 2º da E.S.O. I.E.S. República Oriental do Uruguai (Vigo)
Iosune, o meu bosque secreto en Moaña
42º 17’ 19’’N 8º 44’ 15’’W
42º 17’ 19’’N 8º 44’ 15’’W
O meu lugar favorito é nun bosque en Moaña, tras a casa do meu pai. No bosque hai un silencio tranquilizador que, como moito, é interrumpido polo chío dos paxaros ou polo canto dos grilos.
Un río atravesa o bosque, formando nalgunhas partes pequenas cascadas, pero para min, o mellor de todo é a derradeira cascada.
Un río atravesa o bosque, formando nalgunhas partes pequenas cascadas, pero para min, o mellor de todo é a derradeira cascada.
Os nenos que coñecen o lugar, en verán van a xogar alí as veces. Ao lado da cascada hai un gran pilón no que os mais pequenos(mooooi de vez en cando) nadan as suas anchas, a dereita da imaxe da cascada, hai una casa en ruinas que lle da un aire extraño pero tranquilizador ao sitio.
Polos sendeiros do bosque, a xente saca aos cans, pero case ninguén pasa por alí, facendo que resulte tranquilizador, e pola noite, a luz das farolas fai a súa aparición, moitos rapaces en vacacións ou nos fines de semá, van alí pola noite a xogar as notas ou a facer o parvo simplemente. Este e ningún máis é o meu lugar favorito, un lugar que pouca xente coñece, este é o meu bosque.
No bosque sinto liberación, sinto coma se todos os meus problemas foran insignificantes e non tivese sentido preocuparse por eles. Non sei ben coma podería expresalo, pero é algo que adoro.
Miña nai non estivo alí nunca, pero sí que ten un lugar especial, é en Cabo Estai, ela iba a pasear aos cans por alí hai un tempo, e apenoulle non ter coche para poder ir alí máis a miudo.
Polos sendeiros do bosque, a xente saca aos cans, pero case ninguén pasa por alí, facendo que resulte tranquilizador, e pola noite, a luz das farolas fai a súa aparición, moitos rapaces en vacacións ou nos fines de semá, van alí pola noite a xogar as notas ou a facer o parvo simplemente. Este e ningún máis é o meu lugar favorito, un lugar que pouca xente coñece, este é o meu bosque.
No bosque sinto liberación, sinto coma se todos os meus problemas foran insignificantes e non tivese sentido preocuparse por eles. Non sei ben coma podería expresalo, pero é algo que adoro.
Miña nai non estivo alí nunca, pero sí que ten un lugar especial, é en Cabo Estai, ela iba a pasear aos cans por alí hai un tempo, e apenoulle non ter coche para poder ir alí máis a miudo.
Loading...
Loading...
SandraArea Brava
42º 17' 29,255" N 8º 50' 39,447" W
Loading...
É unha praia que ten un espazo natural, non hai urbanizacións, só algunhas casas. Ten moita vexetación, unha duna moi longa ao longo da praia. A auga é toda cristalina e acostuma estar a unha temperatura perfecta. É o meu lugar favorito porque no verán non hai case xente e podes estar nun lugar moi bonito sen estar case afogandote pola xente que hai.
Ao final da praia cando a marea está baixa hai unha praia “escondida” que cando vai subindo a marea tes que marchar rápido.
Transmíteme tranquilidade, conexion coa natureza, desfruto estando alí.
É o lugar favorito da miña familia, é moi bonito.
Loading...
María
Area Brava
42º17'33''N 8º49'50''O
Area Brava
42º17'33''N 8º49'50''O
Este é o meu sitio favorito porque alí os meus avós teñen unha casa, onde pasamos todos os verás os meus pais, os meus avós, os meus tíos e os meus primos, en resumo 16 persoas. Dende que nacín vou sempre e alí teño aos meus amigos, alí coñecín a miña mellor amiga e disfruto moitísimo do verá alí con todas as persoas que realmente quero. A miña familia comparte a mesma opinión, xa que nos libera, e somos moi felices estando en Area Brava con toda a nosa familia e amigos.
Uxía, Cabo Ortegal
43°46′20″N 7°52′05″O
43°46′20″N 7°52′05″O
O cabo Ortegal é un cabo situado na costa atlántica española, dentro do municipio de Cariño, na provincia da Coruña. Forma parte e delimita pola súa parte occidental coa ría de Ortigueira. No ascenso ata el pódense ver os seus tramos acantilados e o seus areais. Preto do cabo, as ladeiras gañan en verticalidade e altura configurando asi un lugar maxestuoso. Cunha altura de 100 metros sobre o nivel do mar pódense divisar:
1-. De fronte, os Aguillóns, tres peñascos afiados constantemente erosionados pola acción do mar.
2-. Ao este, asómase o cabo de Estaca de Bares, o punto máis ao norte de España.
3-. Ao oeste, divísase en primeiro termo, Punta do Limo. Tras ela, Vixía Herbeira (acantilado costeiro mais alto de España).
A rocha mais espectacular deste paraxe é o granito negro xa que as que atopamos aquí son as mais antigas da Península Ibérica. Este granito fórmase baixo a superficie terrestre, a partir de magma.
Este é un lugar de fábula ou incluso de película celta, deses lugares nos que hai de todo: monte e mar, area e pedra, verde e seco… un todo en un. Onde o tempo semella parar para poder disfrutar desa banda sonora contínua que é o mar; no que a vista non alcanza a ver o fin e onde te das de conta do pouquiña cousa que somos ante tal inmensidade.
Eses “Aguillóns”, xigantes que asemellan mesmamente estar agradecidos da súa natural beleza e da que podemos disfrutar sen nos cansar. Toda esta mestura leva a que me sinta tranquila, sosegada e cunha felicidade que somentes se pode sentir e que, dificilmente, escribir. Sentimento que é compartido pola miña familia o igual que o fan outros sitios naturais e máis cercanos como son: cabo Estai, Monteferro e praias que se atopan, de antemán, agochadas para os “forasteiros”.
1-. De fronte, os Aguillóns, tres peñascos afiados constantemente erosionados pola acción do mar.
2-. Ao este, asómase o cabo de Estaca de Bares, o punto máis ao norte de España.
3-. Ao oeste, divísase en primeiro termo, Punta do Limo. Tras ela, Vixía Herbeira (acantilado costeiro mais alto de España).
A rocha mais espectacular deste paraxe é o granito negro xa que as que atopamos aquí son as mais antigas da Península Ibérica. Este granito fórmase baixo a superficie terrestre, a partir de magma.
Este é un lugar de fábula ou incluso de película celta, deses lugares nos que hai de todo: monte e mar, area e pedra, verde e seco… un todo en un. Onde o tempo semella parar para poder disfrutar desa banda sonora contínua que é o mar; no que a vista non alcanza a ver o fin e onde te das de conta do pouquiña cousa que somos ante tal inmensidade.
Eses “Aguillóns”, xigantes que asemellan mesmamente estar agradecidos da súa natural beleza e da que podemos disfrutar sen nos cansar. Toda esta mestura leva a que me sinta tranquila, sosegada e cunha felicidade que somentes se pode sentir e que, dificilmente, escribir. Sentimento que é compartido pola miña familia o igual que o fan outros sitios naturais e máis cercanos como son: cabo Estai, Monteferro e praias que se atopan, de antemán, agochadas para os “forasteiros”.
Daniel A. A praia de Melide 42°15'04.0"N 8°51'59.9"W
Sitúase nos extremos que conforman a bocana da Ría de Vigo. A praia é de fina area branca, encontrase prácticamente no mar aberto, é alta e rochosa, moi acantilada é conocida como ”costa da vela o Costa de la Soavela”, está separada por pequenos intervalos rochosos e hai espacios dunares.
Entre Punta Robaleira e Punta Fuxiño ábrese unha pequena ensenada que se enche de area sobre a cal formouse un pinar de pouca altitude.
Esta praia é o centro da área coñecida como Cabo Home debido a un dos cabos que teñen esta pequena península e que a finaliza polo oeste; dando paso á acantilada costa de Soavela.
Está illada e no corazón dun espacio natural protexido que forma parte do Espazo Natural Protexido “dunas de Barra e costa da Soavela”.
O lugar é fantastico, unha extensa praia de fina area branca e augas cristalinas. Diante da praia hai un enorme pinar no cal estar á sombra.
Hai varias rutas para facer senderismo, visitar os faros e acantilados graníticos. O frente costeiro acantilado, con alturas que van dende os 150 metros, fórmase na ladeira oeste do monte O facho de Donón que alcanza os 159 metros de altitud. Na súa cima atópase a construción coñecida como "o Facho" un punto de vixilancia costeira construido no século XVI .Ten unhas vistas privilexiadas das illas Cíes, e a vista do noso mar dende aquí é increible e tamén dende aquí, poden avistarse familias de golfiños.
Soan as ondas do mar, do vento...
Cando estou alí sinto unha relaxación perfecta, diversión, tranquilidade,
alegría.
Para as persoas da miña familia tamén é un sitio moi especial, senten o mesmo e icnluso aínda sensacións máis profundas.
Entre Punta Robaleira e Punta Fuxiño ábrese unha pequena ensenada que se enche de area sobre a cal formouse un pinar de pouca altitude.
Esta praia é o centro da área coñecida como Cabo Home debido a un dos cabos que teñen esta pequena península e que a finaliza polo oeste; dando paso á acantilada costa de Soavela.
Está illada e no corazón dun espacio natural protexido que forma parte do Espazo Natural Protexido “dunas de Barra e costa da Soavela”.
O lugar é fantastico, unha extensa praia de fina area branca e augas cristalinas. Diante da praia hai un enorme pinar no cal estar á sombra.
Hai varias rutas para facer senderismo, visitar os faros e acantilados graníticos. O frente costeiro acantilado, con alturas que van dende os 150 metros, fórmase na ladeira oeste do monte O facho de Donón que alcanza os 159 metros de altitud. Na súa cima atópase a construción coñecida como "o Facho" un punto de vixilancia costeira construido no século XVI .Ten unhas vistas privilexiadas das illas Cíes, e a vista do noso mar dende aquí é increible e tamén dende aquí, poden avistarse familias de golfiños.
Soan as ondas do mar, do vento...
Cando estou alí sinto unha relaxación perfecta, diversión, tranquilidade,
alegría.
Para as persoas da miña familia tamén é un sitio moi especial, senten o mesmo e icnluso aínda sensacións máis profundas.