Loading...

YEŞEREN FİLİZLER

YEŞEREN FİLİZLER

ÖNSÖZ

   Minik yüreklerden kaleme alınmış bu kitabı okumaktan çok zevk alacağınızı düşünüyorum. Okuyacağınız bu kitap, benim dört yılımı beraber geçirdiğim, elimde büyüyen, kimi zaman ağladığımız, kimi zaman güldüğümüz, kimi zaman gezip eğlendiğimiz, şarkılar söyleyip halaylar çektiğimiz; sınıfa girip onlarla ders yapmaktan büyük mutluluk duyduğum çocuklarıma aittir. Onları çok seviyo­rum.
  Kitabımızın birinci bölümü hikâyeler, ikinci bölümü ise şiirlerden oluşmaktadır. Çocuklar, duygu ve düşüncelerini kendi istekleri doğrultusunda şiir ve hikâye yazarak, resim yaparak dile getirdiler. Ben de bu çalışmanın defterleri içinde kaybolmasın, büyüdüklerinde onlara çocukluk döneminden bir ha­tıra kalsın ve arkadaşlarını unutmasınlar diye bir kitap altında toplamayı istedim. Yazmamızın amacı güzel dilimizi kurallarına göre yazmak ve konuşmaktır.
   Bizler birilerinin bir şeyler yapabileceğine inanır ve onlara güvenirsek, başaramayacağımız hiçbir konu yoktur. Konu çocuklar olunca bu daha önemli oluyor. Onlara güvenir, değer verir ve değer verdiği­mizi hissettirirsek, onların da kendilerine olan güveni artacak ve büyük başarılara imza atacaklardır. Ben öğrencilerime çok güveniyorum. Her zaman, her konuda başarılı ve mutlu olmalarını diliyorum.

ARKADAŞ OLALIM

  Bence dünyadaki en güzel şey İnsanın arkadaşının olması­dır.Hele hele dost başka bir şey. Arkadaş edinme fedakârlığı öğretir insana. Bunları öğrenmeyen arkadaş, arkadaş bile olmaz. Oyunun zevki, yemeğin tadı arkadaşla çıkar. Arka­daşla eğlenilir. Dostluk ise arkadaştan da ötedir. Hatta şöyle bir atasözü vardır: “Dost kara günde belli olur. “ Kara günde dostun sana yardım ediyorsa o gerçek dosttur. Dostun ve arkadaşın yeri çok büyüktür. Dünyada arkadaşsız yaşanıl­maz.
    Sizi biri arkadaş olarak görüyorsa ona iyi davranın.                       

MEHMET KEMAL ÇEVİK

1

İPEK İLE LEYLA

                                      
  İpek, yeşillikler içinde ki bir sahil kasabasında yaşıyordu. Küçücük evlerinde kardeşleri ve anne babası ile kalıyorlardı. Kardeşleriyle birlikte sabahları denize giderek, öğleden sonra ormanda oyun oynayarak vakit geçiriyorlardı.
  Bir gün babası işten eve geldiğinde, tayininin çıktığını ve artık şehre taşınacaklarını söyledi. Herkes bu habere çok üzüldü. Yaşadıkları kasabadan kimse ayrılmak istemiyordu. Fakat babası mecbur olduklarını söyledi. Bütün hazırlıklar yapıldı ve o büyük gün geldi çattı. Artık yeni şehir, yeni ev ve yeni okullarına başlamışlar. İpek okulun ilk günü çok mut­suzdu. Arkadaşlarını, evini, denizini ve ormanını çok özle­mişti. Teneffüste tek başına otururken yanına sınıf arkadaşı Leyla geldi. Ona kendi hikâyesini anlattı. Leyla da tıpkı İpek gibi başka şehirden gelmişti. Meğerse hikâyeleri birbirine çok benziyormuş. Artık her teneffüs sohbet eder oldular.
  Günler geçtikçe İpek ile Leyla birbirini çok seven iki arka­daş olmuşlar.
                                                               

YAĞMUR BEREN ÇİMEN

2

YENİ ARKADAŞIM

  Bu yaz babamın işi olduğu için oturduğumuz mahalleden taşındık. Okulların açılmasına çok az zaman kaldı. Eski oku­lumdan ve öğretmeninden ayrıldığım için çok üzülüyorum. Yeni okulumu ve öğretmeni ve sınıf arkadaşlarımı çok merak ediyorum
  Bu okulda hayatın nasıl gittiğini merak ediyorum. Daha merak ettiğim çok şey var. Okulumun ilk gününe iki gün kaldı. Annem ve babam beni mutlu olmam için bir şey­ler düşündüler ve okulumun açılış saati geldi. Herkes içeri giriyor. Biz de sınıfa girdik. İlk olarak öğretmenimle tanıştım. Ondan sonra öğretmenim beni arkadaşlarla tanıştırdı.
  Öğretmenim ve yeni arkadaşlarım ile sınıfta ilk gü­nüm güzel geçti ve yeni arkadaşlarım bana çok iyi davrandı­lar. Hiç yabancılık hissetmedim. Sırada yanımda oturan Arda gülümseyerek bana “arkadaş olalım mı?” diye sordu. Bu beni çok mutlu etti. Arda ile çok iyi arkadaş olduk. Yeni sını­fımı arkadaşlarımı ve öğretmenimi çok sevdim. 

EREN TAMCI

3