Loading...
Πράγματι, με μιας το χαρτί έγινε μια ωραία βαρκούλα και ο Μολύβιος πήδηξε μέσα και άρχισε να πλησιάζει το ιστιοφόρο. Όταν έφτασε δίπλα, ζωγράφισε με τη μεγάλη του μύτη μια σκάλα κι άρχισε να σκαρφαλώνει. Πριν όμως προλάβει να ανέβει, εμφανίζεται ο Ξύστρας ο Μολυβοεξολοθρευτής.-Ξουτ από δω ξεμυαλλισμένα, ξιπασμένα πλάσματα! Νομίζετε ότι θα μου ξεφύγετε κι εσείς; Όλοι στο νερό! Τώρα! Και απλώνει τα σιδερένια χέρια του για ν’ αρπάξει το Μολύβιο και να τον ρίξει στο νερό.
Ο φίλος του το χαρτί, χωρίς να χάσει χρόνο μεταμορφώνεται σε χαρτοπόλεμο και πέφτει με φόρα στο κεφάλι του Ξύστρα. Εκείνος, χάνει την ισορροπία του και πέφτει μέσα στο νερό.
Το χαρτί ξεκαρδισμένο στα γέλια του φωνάζει:
-Φιλαράκο! Δεν ξέρεις ότι όποιος σκάβει το λάκκο του άλλου, πέφτει ο ίδιος μέσα; Όχι; Ε, τώρα μόλις το έμαθες! Σε λίγο θα έχεις σκουριάσει τόσο που δεν θα μπορείς να ξύσεις ούτε τη μύτη σου!
Loading...
Όσο ο Ξύστρας βρισκόταν στο νερό, ο Μολύβιος ανεβαίνει στο ιστιοφόρο και τρέχει να ελευθερώσει τα μολύβια. Μόλις φτάνει μπροστά στη φυλακή, βλέπει ένα τεράστιο λουκέτο. Γυρνάει τη μεγάλη του γόμα κι αρχίζει να το σβήνει με μανία μέχρι που το εξαφάνισε. Αμέσως τα μολυβάκια πετάχτηκαν έξω. Τώρα ήταν όλα ελεύθερα, σώα και ασφαλή. Ένα ροζ μολυβάκι με πολύχρωμες καρδούλες στην πλάτη του, φίλησε το Μολύβιο και του είπε: -Μολύβιε, σ’ ευχαριστούμε όλοι πολύ! Μας έσωσες από τον κακό Ξύστρα. Θα είσαι για πάντα ο ήρωάς μας, ο Σούπερ Μολύβιος!
Όλα τα μολύβια άρχισαν να το χειροκροτούν και να του φωνάζουν ζήτω!
Όσο τα μολύβια χαίρονταν και πανηγύριζαν, ο Ξύστρας βρήκε την ευκαιρία να σκαρφαλώσει κι εκείνος στη σκάλα. Ευτυχώς, το χαρτί τον είδε και το είπε στο Μολύβιο. Εκείνος έκανε μια κατακόρυφο κι άρχισε να σβήνει τη σκάλα με τη μεγάλη του γόμα. Ο Ξύστρας ο Μολυβοεξολοθρευτής, δεν τα κατάφερε να ανέβει και ξανάπεσε στο νερό.
