Σ’ ένα χωριό κοντά στη θάλασσα, τα χρόνια της Τουρκοκρατίας, η κυρα-Λένη μεγάλωνε τα δίδυμά της, τον Γιώργη και τη Μαρία, με κόπο και στερήσεις.
Τα χρόνια πέρασαν και τα δυο αδέρφια μεγάλωσαν. Η Μαρία έγινε ολόκληρη κοπέλα. Όλη η πλάση ζήλευε την ομορφιά της. Ο Γιώργης έγινε παλικάρι. Καβάλα στ’ άλογό του έτρεχε στα χωράφια και έκανε δουλειά για δέκα άντρες. Όμως παρά τη σκληρή δουλειά, τη μισή σοδειά θα την έπαιρνε, όπως πάντα, ο Αφέντης ο Αγάς.
Αυτός ήταν που διαφέντευε τα πάντα κι ήθελε να σκύβουν όλοι το κεφάλι στο πέρασμά του. Οι Έλληνες κάτοικοι έπρεπε να τον υπακούν και να του δίνουν μερίδιο απ’ τη σοδειά. Κανείς δεν τολμούσε να μιλήσει. Όμως ο Γιώργης, η Μαρία κι οι άλλοι νέοι του χωριού σιγοψυθίριζαν «ως εδώ και μη παρέκει...».
Μια μέρα ο Αγάς διέταξε τον Γιώργη να φύγει απ’ το χωριό, για να φυλακίσει τη Γοργόνα που του βούλιαζε τα καράβια. Αν δεν τα κατάφερνε, τον απείλησε ότι θα πάρει τη Μαρία. Ο Γιώργης φοβήθηκε για την αδερφή του και ξεκίνησε το μακρύ ταξίδι…
Μετά από μερικές μέρες στη θάλασσα, ο Γιώργης συνάντησε τη γοργόνα. Δεν τη φυλάκισε όμως, γιατί τον προειδοποίησε πως η Μαρία βρισκόταν σε κίνδυνο. Έτσι πήρε γρήγορα τον δρόμο του γυρισμού.
