Book Creator | Ευγενία Φακίνου - ''τα ελληνάκια'' (διασκευή)

Ευγενία Φακίνου
"τα ελληνάκια" (διασκευή)

12/τάξιο Συμπληρωματικό Σχολείο Ελληνικών «Μανώλης Γλέζος»

Μάρτιος 2021

Σ’ ένα χωριό κοντά στη θάλασσα, τα χρόνια της Τουρκοκρατίας, η κυρα-Λένη μεγάλωνε τα δίδυμά της, τον Γιώργη και τη Μαρία, με κόπο και στερήσεις.

Τα χρόνια πέρασαν και τα δυο αδέρφια μεγάλωσαν. Η Μαρία έγινε ολόκληρη κοπέλα. Όλη η πλάση ζήλευε την ομορφιά της. Ο Γιώργης έγινε παλικάρι. Καβάλα στ’ άλογό του έτρεχε στα χωράφια και έκανε δουλειά για δέκα άντρες. Όμως παρά τη σκληρή δουλειά, τη μισή σοδειά θα την έπαιρνε, όπως πάντα, ο Αφέντης ο Αγάς.

Αυτός ήταν που διαφέντευε τα πάντα κι ήθελε να σκύβουν όλοι το κεφάλι στο πέρασμά του. Οι Έλληνες κάτοικοι έπρεπε να τον υπακούν και να του δίνουν μερίδιο απ’ τη σοδειά. Κανείς δεν τολμούσε να μιλήσει. Όμως ο Γιώργης, η Μαρία κι οι άλλοι νέοι του χωριού σιγοψυθίριζαν «ως εδώ και μη παρέκει...».

Μια μέρα ο Αγάς διέταξε τον Γιώργη να φύγει απ’ το χωριό, για να φυλακίσει τη Γοργόνα που του βούλιαζε τα καράβια. Αν δεν τα κατάφερνε, τον απείλησε ότι θα πάρει τη Μαρία. Ο Γιώργης φοβήθηκε για την αδερφή του και ξεκίνησε το μακρύ ταξίδι…

Μετά από μερικές μέρες στη θάλασσα, ο Γιώργης συνάντησε τη γοργόνα. Δεν τη φυλάκισε όμως, γιατί τον προειδοποίησε πως η Μαρία βρισκόταν σε κίνδυνο. Έτσι πήρε γρήγορα τον δρόμο του γυρισμού.

Όταν έφτασε, βρήκε το χωριό έρημο. Το Παγώνι, το αγαπημένο πουλί της Μαρίας, που μιλούσε με ανθρώπινη λαλιά, του διηγήθηκε όσα συνέβησαν στον γάμο της Παγώνας και του Γιάννου.

Η νύφη, ο γαμπρός κι όλοι οι καλεσμένοι χόρευαν και γλεντούσαν με την ψυχή τους, ώσπου φάνηκε ο Αγάς… Συνηθισμένος να κάνει ό,τι θέλει, απαίτησε φαγητό και ποτό για τη συνοδεία του και πρόσταξε τη Μαρία να χορέψει μαζί του. Αυτή όμως δήλωσε περήφανα πως δε χορεύει με το ζόρι. Αμέσως η συνοδεία του Αγά σήκωσε τα όπλα κι οι δικοί μας απάντησαν, σηκώνοντας τα σπαθιά.

ΔΕ ΧΟΡΕΥΩ ΜΕ ΤΟ ΖΟΡΙ!