Loading...
Ελληνικά Παραδοσιακά Μουσικά Όργανα2o Μέρος
Loading...
Ελένη Ψαρογιώργου
Τα Πνευστά ή Αερόφωνα όργανα χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες, ανάλογα με τον τρόπο παραγωγής του ήχου :
Με ελεύθερο επιστόμιο
Με μονό γλωσσίδι
Με διπλό γλωσσίδι
Με ελεύθερο επιστόμιο
Με μονό γλωσσίδι
Με διπλό γλωσσίδι
Φλογέρα
Πνευστό με ελεύθερο επιστόμιο.
Η φλογέρα ανήκει στα ποιμενικά όργανα, μαζί με το σουραύλι, τη μαντούρα και το θιαμπόλι.
Είναι κυλινδρικό, μακρόστενο, ανοικτό και στα δύο του άκρα.
Το ένα άκρο (κεφαλή) είναι το μέρος στο οποίο φυσά ο οργανοπαίκτης και παράγει τις κύριες δονήσεις του ήχου.
Φτιάχνεται από καλάμι, ξύλο ή κόκαλο , αλλά και πιο σύγχρονα υλικά πλέον, όπως πλαστικό.
Έχει διάφορα μεγέθη, με μήκος από 15 ως και 80 περίπου εκατοστά.
Είναι κυλινδρικό, μακρόστενο, ανοικτό και στα δύο του άκρα.
Το ένα άκρο (κεφαλή) είναι το μέρος στο οποίο φυσά ο οργανοπαίκτης και παράγει τις κύριες δονήσεις του ήχου.
Φτιάχνεται από καλάμι, ξύλο ή κόκαλο , αλλά και πιο σύγχρονα υλικά πλέον, όπως πλαστικό.
Έχει διάφορα μεγέθη, με μήκος από 15 ως και 80 περίπου εκατοστά.
Πνευστό με ελεύθερο επιστόμιο.
Σουραύλι
Παίζεται κυρίως στη νησιωτική Ελλάδα.
Το σουραύλι είναι και αυτό ένα όργανο τύπου φλάουτου. Το μέρος όμως από το οποίο φυσάει ο μουσικός δεν είναι εντελώς ανοιχτό, όπως στη φλογέρα, είναι συνήθως λοξοκομμένο και κλεισμένο με μια τάπα, που αφήνει μόνο μια λεπτή σχισμή.
Φτιάχνεται με τον ίδιο τρόπο με τη φλογέρα, σε διάφορα μεγέθη, από 15 με 20 εκατοστά έως 65 εκατοστά και από διάφορα υλικά: καλάμι και ξύλο και σπανιότερα από κόκαλο και μπρούντζο.
Το μεγάλο σουραύλι φτιάχνεται και από δύο ή περισσότερα κομμάτια ξύλου,που προσαρμόζονται το ένα στο άλλο.
Το σουραύλι έχει συνήθως 6 τρύπες μπροστά, σε ίση απόσταση η μία από την άλλη και μία πίσω, για τον αντίχειρα.
Το σουραύλι είναι και αυτό ένα όργανο τύπου φλάουτου. Το μέρος όμως από το οποίο φυσάει ο μουσικός δεν είναι εντελώς ανοιχτό, όπως στη φλογέρα, είναι συνήθως λοξοκομμένο και κλεισμένο με μια τάπα, που αφήνει μόνο μια λεπτή σχισμή.
Φτιάχνεται με τον ίδιο τρόπο με τη φλογέρα, σε διάφορα μεγέθη, από 15 με 20 εκατοστά έως 65 εκατοστά και από διάφορα υλικά: καλάμι και ξύλο και σπανιότερα από κόκαλο και μπρούντζο.
Το μεγάλο σουραύλι φτιάχνεται και από δύο ή περισσότερα κομμάτια ξύλου,που προσαρμόζονται το ένα στο άλλο.
Το σουραύλι έχει συνήθως 6 τρύπες μπροστά, σε ίση απόσταση η μία από την άλλη και μία πίσω, για τον αντίχειρα.
Το σουραύλι κρατιέται ίσια, δηλαδή κάθετα στο στόμα.
Το φύσημα του σουραυλιέρη περνάει απ’ τη σχισμή που αφήνει η τάπα, χτυπάει «σπάει» όπως λένε στην απέναντι κόγχη της τρύπας και δημιουργεί τον ήχο.
Με μαλακό φύσημα δίνει μια σειρά χαμηλούς φθόγγους. Με πιο δυνατό φύσημα, και με τους ίδιους δαχτυλισμούς, δίνει τους ίδιους φθόγγους μια οκτάβα ψηλότερα.
Οι χαμηλοί φθόγγοι είναι κάπως μουντοί, ενώ οι ψηλοί είναι λαμπεροί και διαπεραστικό.
Η φλογέρα και το σουραύλι παίζονται μόνα τους αλλά και μαζί με άλλα όργανα .
Το φύσημα του σουραυλιέρη περνάει απ’ τη σχισμή που αφήνει η τάπα, χτυπάει «σπάει» όπως λένε στην απέναντι κόγχη της τρύπας και δημιουργεί τον ήχο.
Με μαλακό φύσημα δίνει μια σειρά χαμηλούς φθόγγους. Με πιο δυνατό φύσημα, και με τους ίδιους δαχτυλισμούς, δίνει τους ίδιους φθόγγους μια οκτάβα ψηλότερα.
Οι χαμηλοί φθόγγοι είναι κάπως μουντοί, ενώ οι ψηλοί είναι λαμπεροί και διαπεραστικό.
Η φλογέρα και το σουραύλι παίζονται μόνα τους αλλά και μαζί με άλλα όργανα .
Μαντούρα
Πνευστό με μονό γλωσσίδι.
Την συναντάμε σε διάφορα μεγέθη, από 20 έως 30 εκατοστά, και έχει συνήθως 4 ή 5 τρύπες και σπάνια 6.
Υπάρχει και η διπλομαντούρα: δύο μαντούρες ενωμένες με φυτικές ίνες ή σπάγκο.
Ουσιαστικά το φτιάξιμο και το παίξιμο της μαντούρας είναι μια προετοιμασία για την τσαμπούνα και την γκάιντα.
Υπάρχει και η διπλομαντούρα: δύο μαντούρες ενωμένες με φυτικές ίνες ή σπάγκο.
Ουσιαστικά το φτιάξιμο και το παίξιμο της μαντούρας είναι μια προετοιμασία για την τσαμπούνα και την γκάιντα.