Loading...
«Το ταξίδι με το παπόρι» (από την Ανθή Πολάκη)Πρόσωπα: Μάνα Παγώνα, Πατέρας Αετός, Κόρη:Στελιανή , Γιος: Σηφαλιώ
Μάνα: Αντέστε, αντέστε να φτιάξομε τα βουργιάλια γερά γερά, γιατί θα φύγει το παπόρι και θα
ξομείνετε επαέ!
Πατέρας: Για δες Παγώνα καιρούς τσι φτάξαμε, να πορίζουνε τα κοπέλια λέει με τα παπόρια στι πρωτεύουσες, για χορωδίες και οι γονέοι να μένουνε οπίσω !
Μάνα: Κιαμε, θαρρείς πως είναι μικιά ακόμη Αετέ μου , τα κοπέλια μας ; Γροίκα! Ντελίνα η Στελιανή, το Σηφαλιώ , ένα καμάρι είναι χαρώ τα!
Κόρη: Μάνα,ίντα άλλο να πάρομε μαζί μας;
Πατέρας: Ρακή να πάρετε από την καλή, γι ρακόμελο, να κρατείτε στι Αθηναίους και στι Κερκυραίους, από τον κύρη μου πε τους, έτσα ρακί δεν έχετε ματαδοκιμάσει!
Μάνα: Το νου σας τροζοκόπελα μη τηνε πιείτε τη ρακή
στο παπόρι αμοναχοί σας γιατί δεν απαλεύεστε ώρες ώρες!
Γιος: Όι δα μάνα, δεν κάνομε τέτοιες τροζάδες, και κρασί να πάρομε λέω γι;
Πατέρας: Κρασί, ναι από την κανίστρα που εγέμωσα οψάργας, γι ευκή μου μέσα σου αντράκι μου!
Πατέρας: Μπρε Παγώνα δυο αθοτύρους να βάλεις να τσι φάνε με τσι δασκάλους στο παπόρι;
Κόρη: Όι , όι , γιατι θα ξετσιλακωθούνε και θα μαγαρίσουνε το βουργιάλι μου!
Μάνα: Να σάξω Στελιανή μου καμπόσα καλιτσούνια από κείνες τσι γαλομυζήθρες που εμάλαξα οψές να τσι φάτε με μέλι, θα μου σχορνάτε!
Κόρη: Ξα σου!
Μάνα: Χαρώτο! Και λίγο χοντροζούμι να ψήσω πριχου φύγετε να ζεσταθείτε να μην εργάτε κοπέλι μου!
Πατέρας: Και χοχλιούς μπουμπουριστούς φτιάξε τος Παγώνα και δυο τρια αυγά στο αθόγαλο ! Ω το παντέρμο, πώς το ρέγομαι! Και γραβιέρα με μέλι βάλε τος και καρύδια και κάστανα!
Loading...
Μάνα: Κιαμέ! Το κάστανο θέλει ρακή και το καρύδι μέλι και το κοπέλι κοπελιά κι η κοπελιά κοπέλι!
Πατέρας : Μπρε σεις , ίντα ναι που ακούω, μπας και πάτε στι Αθήνες για να γαμπρίζετε με τσι Κερκυραίους και τσι πρωτευουσιάνες; Σηφαλιώ, την αδερφή σου και τα μάθια σου!
Πατέρας: Μπρε συ Παγώνα, εσκέφτηκα, να πέψομε κι ένα οζό , από τα καλά, όι εκείνα τα τσιλασμένα, του συντέκνου του Μανούσου οπου μένη στην Αθήνα.
Κόρη: ¨Οφου όφου, εδά θα κουβαλούμενε αρνιά του συντέκνου! Δεν απαλεύονται οι γονέοι μας Σήφη!
Γιός: Ώρα μας είναι να πορίσομε! Δεν παίρνομε πράμα!
Μάνα: Να, δυο μάτσα μαλοτύρα να δώσετε , ένα τσι κυρίας Λίζας κι ένα τσι κυρίας Λένας απου κάνουνε το καλύτερο βραστάρι!
Παιδιά: Εμπλέξαμε! Ίντα να τα κάνουνε τα βραστάρια, οι δασκάλες δεν είναι γράδες!
Πατέρας: Γλακάτε δα γιατί θα χάσετε το παπόρι (Απομακρύνονται).
Μάνα: Ότι σας ορμινεύουνε οι δασκάλοι σας! Μην κάνετε τροζάδες!
Ώρα καλή! Στην ευχή μου! (Τα σταυρώνει από μακριά).
Μάνα: Το λοιπό, Αετέ μου εμείναμε τα δυό μας εδά!
Άχι, Αετέ μου, αχι και να γυρίζανε τα χρόνια μας οπίσω…
Πατέρας: …να ξαναγίνεις κοπελιά να σε ξαναγαπήσω!
Μάνα: Για γρίκα!
Πατέρας: Μπρε συ Παγώνα και ίντα τραγούδια θα πουνε εκιά που πάνε ,κατέεις;
Μάνα: Θαρρώ, τον Ερωτόκριτο…
Πατέρας: Όφου, όφού, να τα τα μέλια…! Να ντακάρομε κι εμείς να το πούμενε;
Μάνα: Ξανοίγετε που εβγηκενε στο κέφι ο Αετός μου! Ξανοίγετε ένα μερακλή! Ε να ντακάρομε Αετέ μου να το πούμενε κι εμείς τον Ερωτόκριτο!
Πάτέρας: Όπα λέω!
