een autobiografische roman over liefde, verdriet, gedichten, filosofie en kunst

Tussen Niets en Niets - Work in Progress

Mischa Mengelberg, de Nederlandse jazzpianist en componist, had daarentegen een eigenzinnige en complexe visie op muziek, inclusief jazz. En de vele Jazzconcerten die we in het oude Haags Centrum voor Actuele Kunst lieten horen, daar zou een Adorno zeker blij mee geweest zijn. Hem ging het over de smaak van de massa, waar veel muzikanten zich aan overgaven. Iets wat ook in de beeldende kunst van de afgelopen 50 jaar gebeurd is. Adorno bekritiseerde het commerciële aspect van jazz. Hij zag de commercialisering van jazz als een manier om winst te maken ten koste van de artistieke integriteit en creatieve vrijheid. Hij betoogde dat jazz werd gedomineerd door de muziekindustrie en dat artiesten werden gedwongen om zich aan te passen aan de verwachtingen van het publiek en de platenmaatschappijen. Na Adorno zijn er meer critici geweest die zagen op welke wijze de kunstenaars zich naar de markt gericht hebben. Jean Baudrillard die de legde de nadruk op de hyperrealiteit en simulatie in de postmoderne cultuur. Hij betoogde dat de commercialisering van kunst leidde tot een oppervlakkige consumptie-ervaring en de

Jean Baudrillard: Baudrillard was een Franse socioloog en filosoof die de nadruk legde op de hyperrealiteit en simulatie in de postmoderne cultuur. Hij betoogde dat de commercialisering van kunst leidde tot een oppervlakkige consumptie-ervaring en de vervaging van de grenzen tussen kunst en commercie. Ook Guy Debord bekritiseerde de spektakelmaatschappij, waarin de commerciële belangen de kunst en het leven beheersen. Hij pleitte voor het creëren van situaties en momenten van authentieke ervaring buiten de grenzen van de gecommodificeerde cultuur. En Walter Benjamin onderzocht de reproductie en massaproductie van kunst. Hij waarschuwde voor het verlies van de 'aura' van kunstwerken en de vervanging ervan door mechanische reproducties, waardoor de kunst haar unieke waarde verliest. Ik herinner me nog hoe we samen in een cafe, nadat we Pulchri bezochten, steeds weer met zo'n jazzgroepje werden verrast. het beviel ons nooit, dat bekende geherhaal. We vertrokkeln dan ook altijd snel. We waren te verwend met het onvoorspelbare van de kunsten, hetgeen ons altijd beter beviel.

tekenen. Daarmee wist ik de angst te temperen. Ik was bezig met portretten van Ana, het Portugese model, maar transformeerde het in een portret van Olga. Het werd een bijzonder werk dat ik signeerde en dateerde. De titel veranderede ik van 'Portret van Olga, naar Ana'. De grote houtkachel brandde. Olga kwam er bij zitten tussen mij en de kachel. Ik zei dat ik wel dood had kunnen zijn en dat het een wonder was dat ik er zo goed vanaf gekomen ben. Waarom ineens dat gooien met die stoel? Ze lachte. Ik zei: 'je lijkt wel een psychopaat, waarom lach je zo?' 'Dit is ernstig, maar Ik vergeef het je, Je gaat volledig door het lint, waarom?' 'omdat ik muziek wil bij het tekenen?' 'Haha, hij vergeeft het me...' 'Ik zou aangifte wel kunnen doen van poging tot doodslag, maar dat zal ik niet doen.' 'Ik duwde je niet', riep ze schreeuwend.' 'Nee je bedreigde me en ik stapte achteruit.' 'Ik was me niet bewust van die keldertrap.' 'mijn vergissing.' 'We hebben beiden geluk gehad.' 'Stel je voor dat ik daar zwaar gewond had gelegen of dood.' 'Ik zou dat alleen al voor jou vreselijk gevonden hebben.' 'Als ik dood was geweest, had ik er geen last meer van gehad, maar jij des te erger.' Ze lachte weer. Ik zei opnieuw: 'Er valt niets te lachen, je lijkt wel een psychopaat, maar ik neem aan

dat het een zenuwlach is. Je zal net zo geschrokken zijn als ik.' 'ja.' zei ze instemmend. Ik bleef doortekenen en het verbaasde me hoe rustig ik ervan werd. De tekeningen bevielen me. Ik signeerde een paar pentekeningen en stopte. Het was rond 7 uur. Mijn zoon was inmiddels op de hoogte van Lille aangekomen en stond in de file. Per sms had Gwynneth laten weten dat ze ongeveer om negen uur zouden aankomen. Onder mijn broek en blouse leek wat bloed te zitten, maar ik wilde er niet naar kijken. Het voelde alsof er niets gebroken was. Tegen Olga zei ik 'laten we voorbereidingen treffen voor hun komst'. We dekten de tafel provisorisch. Het was al lang donker. Tegen negenen ben ik met de sleutels en een felle led zaklantaarn naar het hek gelopen. In donker was het lastig te vinden. Ik stond aan de weg te wachten op de Tesla, die nu snel moest aankomen. Heup en arm deden me pijn, maargelukkig voelde ik geen breuken. Ik hoorde nog steeds de rauwe kreten die ik slaakte toen ik beneden aan de keldertrap lag, maar was ook zeer verbaast dat dit zo goed was afgelopen. Aan de led koplampen herkende ik de Tesla die geruisloos kwam aangereden. Ik seinde met de lamp en wees naar het hek dat ik al had opengezet. De doorgang was nauw, maar met de video

10 Agamben, religie, politiek, taal en kunst De weg naar het NU is lang. En Agamben leeft nu. Om hem op waarde te schatten was het voor mij nodig meer begrip te verwerven van denkers binnen de Westerse, maar ook Oosterse cultuur en de problematiek. zoals die vanuit de historie is gegroeid. Voor mij als beeldend kunstenaar was het vooral een eye-opener te bemerken hoe de overheden op basis van modellen bizarre maatregelen troffen die door een meerderheid gedwee werden aanvaard en hoe men de bevolkingen kon opzadelen met angsten, terwijl daar nuchter bezien geen werkelijke rede toe was. Agamben zag tijdens de zogenaamde corona-crisis een 'staat van uitzondering', waarmee hij de manier bedoelt waarop de staat in tijden van crisis of noodtoestand bepaalde wetten en normen opschort en zichzelf buitengewone bevoegdheden toekent. Agamben ziet deze praktijk als een bedreiging voor de individuele vrijheid en de democratie. Dit is veroorzaakt door een van de belangrijkste ideeën van Agamben, namelijk dat de moderne samenleving een vorm van secularisatie heeft ondergaan waarin het goddelijke is verdwenen, maar tegelijkertijd is overgenomen door seculiere

machtsstructuren. Hij betoogt dat de moderne politiek een seculiere versie is van theologische concepten en dat de moderne samenleving op deze manier een soort religieuze cultuur behoudt, zelfs als deze niet langer verbonden is met een bepaalde religieuze traditie. Als men de opvattingen van Agamben volgt met zijn kritiek op zowel Spinoza als Nietzsche omtrent de 'domme massa', goed genoeg voor de bijbel en Nietzsche's opvatting opvatting van de Herrenmoral en de Sklavenmoral, waarbij hij de tegenstelling tussen de aristocratie en de massa bekritiseert. Agamben ziet deze tegenstelling als problematisch omdat ze gebaseerd is op een hiërarchische, exclusieve visie van de mensheid, waarbij de aristocratie wordt gezien als superieur aan de massa. Agamben benadrukt dat deze hiërarchische visie van de mensheid leidt tot uitsluiting en onderdrukking van bepaalde groepen, en dat dit in strijd is met het streven naar sociale rechtvaardigheid. In plaats daarvan pleit hij voor een inclusieve visie van de mensheid, waarbij iedereen gelijkwaardig is en waarbij de nadruk ligt op samenwerking en wederzijdse hulp. De wijze

Over labeling, waarheid, censuur en narcisme. Meerdere malen werd ik persoonlijk gelabeld als narcist, en ook tijdens de corona crisis overkwamen mij af en toe verschillende labels zoals omplotiste, anti-maskers, covid-denier, querdenker. Als je een critisch tandpunt inneemt ten aanzien van de wapenleveranties , noemde sommigen je al gauw een azi, putinlover, etc, etc,. Ernstig was ook het feit dat de media, die gelden als de angrijkste informatie bronnen om de haverklap censuur pleegden als je een tenschappelijke hypothese uitte ten aanzien van het overheidsbeleid, dat de eersende wetenschappelijke opvatting in pacht heeft. Een merkwaardige en erontrustende situatie. Immers wetenschap is juist gebaseerd op dialoog en ient altijd ter discussie te staan. We verkeren cultureel in oorlog lijkt het en in orlogstijd is er altijd 1 waarheid; die van de overheid. Men dient voorzichtig te zijn bij het labelen van kunstenaars als narcistisch, vooral wanneer we speculeren over hun persoonlijkheid en innerlijke motieven. Het beoordelen an narcisme vereist een

diepgaande kennis van het individu, en zelfs dan lijft het vaak subjectief. Weet je nog Anne, hoe jouw dochter mij een narcist labelde? Ik neem het haar niet kwalijk want het is een algemene gewoonte in nze tijd om van een gesprek af te zijn. De beschreven situatie waarin labels worden gebruikt, dialoog wordt onderdrukt en de media censuur toepast, doet denken aan een culturele oorlog. In tijden van onenigheid en polarisatie wordt de waarheid vaak geclaimd door degenen die aan de macht zijn, in dit geval de overheid. Dit kan leiden tot een eenzijdige en beperkte kijk op de werkelijkheid, waarin afwijkende meningen en alternatieve perspectieven worden onderdrukt. Het is van essentieel belang om te beseffen dat waarheid niet het exclusieve domein van één entiteit is, maar eerder een complex en dynamisch concept. Het streven naar waarheid vereist openheid, kritisch denken en het vermogen om verschillende perspectieven te onderzoeken. Het is onze collectieve verantwoordelijkheid om te blijven streven naar waarheidsvinding en om

benen in elkaar geschoven. Boven de haard was een zwart rookspoor op de witte schoorsteen ontstaan waar Yannis Kounellis jaloers op had kunnen worden. De wijn was uitstekend en de oesters smaakten aanvullend. Olga wist dat het een afrodisiacum was. De condooms begonnen te branden in mijn zak. Condooms omdat we elkaar niet kenden, ten tijde van Aids. In de zestiger jaren was dat geen probleem geweest, maar sinds de 80er jaren lag alles anders. Als je een nieuwe relatie aanging diende men elkaar te vertrouwen en een test af te spreken. Of een condoom te gebruiken. Een mij bekende museumdirecteur was eerder aan Aids gestorven en een jaar later ook zijn vrouw. Een slippertje in New York was hen fataal geworden. Ik wist dat en was voorzichtig, uit verantwoordelijkheid vooral ook naar de ander. Zo trokken we naar de slaapkamer op de tweede verdieping. Vaardig wist ze het condoom aan te brengen. Haar handige vingers wonden me zodanig op dat het niet moeilijk bleek me volledig over te geven. Haar prachtig dikke rode haar en haar slanke lichaam was na 62 jaar mooi gebleven, zoals mijn slanke lijf ook goed geconserveerd was gebleven. We pasten bij elkaar. De liefde was hevig, het condoom scheurde, ondanks de kwaliteit. Vanaf dat moment besloten we vrij te vrijen, aids of niet. Amor fati. De aids bleef uit...

Intermedium Het 'Kleine Evangelie' en Wittgensteins Geloof: Een Reflectie op de Opstanding van Jezus uit de Dood Lieve Olga, Toen ik je zag zitten lezen in de biografie van Wittgenstein was ik onder de indruk van je belangstelling voor deze bijzondere man. Je weet dat mijn belangstelling voor filosofie was begonnen bij zijn eerste werk, de Tractatus. We hadden het er dikwijls over. Veel later begreep ik dat Wittgenstein een gelovig man was, en zich zelf heeft laten bekeren tot de katholieke kerk. Zijn vrienden wees hij op 'Het Kleine Evangelie' van Dostojevski. De opstanding van Jezus uit de dood is een centraal thema waar ik mee ben opgevoed. Eindeloos discussieerde ik met mijn moeder over de onmogelijkheid mijns inziens van die opstanding uit de dood waar ik volgens haar in moest geloven. Veel later begreep ik pas wat het verschil is tussen geloven en weten. Ludwig Wittgenstein, vond de opstanding

te ongeloofwaardig om waar te zijn, maar las het 'Kleine Evangelie' van Fjodor Dostojevski, en ontwikkelde een visie op het geloof en de uitdagingen die de opstanding van Jezus met zich meebrengt. Het 'Kleine Evangelie', dat verwijst naar de passage "De Groot-Inquisiteur" in Dostojevski's "De broers Karamazov", betrekt ons bij fundamentele existentiële vragen over het menselijke bestaan en de rol van geloof. Ivan Karamazovs betoog tegen de opstanding belichaamt de scepsis van een intellectuele denker die worstelt met het concept van een goede God in een wereld vol onrecht en lijden. Dostojevski's werk roept vragen op over de rechtvaardiging van het lijden van onschuldige mensen en de complexiteit van de menselijke ervaring. Wittgenstein, als een filosoof met een diepgaand interesse in religie, benaderde geloof met een unieke lens. Hoewel hij zich in 1929 bekeerde tot het rooms-katholicisme, had hij een complexe relatie met religie en sprak hij vaak over de moeilijkheid om over religie definitieve uitspraken te doen. Wittgenstein benadrukte het persoonlijke karakter van religie en de beperkingen van taal bij het uitdrukken van religieuze

Vriendschap zo waren we ooit in de donkere gangen van een oorlog weg van verplichtingen op zoek naar zin verbazing dreef ons in vriendschap tot de natuur vleermuizen fazanten duindoorns de vuren aan de stranden verbonden ons tot een leven dat nooit meer ophield

zo waren we ooit in de donkere gangen van een oorlog en zagen de grote strijd die vooraf ging aan ons leven zouden we ons ooit zo gaan verdedigen tegen een vriend die men vijand is gaan noemen? Vogels, het geruis van de branding het luiden van de klokken verbond ons tot het einde van de tijd

Dit gedicht gaat over twee mensen die samen wegvluchten uit de donkere gangen van een oorlog en op zoek gaan naar zin in het leven. Door de verbazing die ze vinden in de natuur en door hun vriendschap, verbinden ze zich aan elkaar en aan een nieuw leven vol ontdekkingen en avonturen. Het thema van het gedicht is vriendschap, verbinding en het vinden van zin en betekenis in het leven. aldus ChatGPT

"Der Fall Wagner" (De zaak Wagner) is een kritisch essay geschreven door Friedrich Nietzsche, waarin hij zijn afkeer van de componist Richard Wagner uitdrukt. Het essay bestaat uit twee delen: "Een psychologische blik op de componist" en "Opnieuw Wagner". In het eerste deel, "Een psychologische blik op de componist", beschrijft Nietzsche Wagner als een manipulatieve en egocentrische persoonlijkheid, die zijn eigen grootsheid opdringt aan anderen en zijn muziek gebruikt als een instrument voor zijn eigen macht. Nietzsche benadrukt dat hij niet zozeer de muziek van Wagner bekritiseert, maar eerder de persoonlijkheid van de componist zelf. In het tweede deel, "Opnieuw Wagner", bekritiseert Nietzsche Wagner's pogingen om zijn muziek te gebruiken als een instrument van Duitse cultuur en nationalisme. Nietzsche beschuldigt Wagner ervan dat hij de muziek gebruikt als een middel om zijn eigen politieke en culturele agenda te bevorderen, in plaats van het te laten spreken voor zichzelf. In "Der Fall Wagner" maakt Nietzsche duidelijk dat hij de muziek van Wagner niet volledig verwerpt, maar dat

hij kritisch staat tegenover de manier waarop Wagner zichzelf en zijn muziek heeft gepresenteerd. Nietzsche pleitte voor een meer oprechte en authentieke benadering van kunst, waarbij de kunstenaar zichzelf niet gebruikt als een instrument voor macht en manipulatie. Na het structuralisme bij Structuralisten, zoals Claude Levi-Strauss en Roland Barthes, ontstond een andere kijk op kunst dan bij Nietzsche en Sartre. Ze geloofden niet zozeer in de autonomie van de kunstenaar of in de waarde van authenticiteit, maar eerder in de manier waarop culturele en sociale structuren de productie en interpretatie van kunst beïnvloeden. Volgens de structuralisten zou kunst een product zijn van sociale en culturele constructies en systemen, en zijn de betekenissen die eraan worden toegekend, afhankelijk van de context waarin ze worden gecreëerd en ontvangen. Ze zagen kunst als een product van collectieve creativiteit, en geloofden dat de individuele kunstenaar een rol speelt in het overbrengen van deze collectieve betekenissen. In tegenstelling tot Nietzsche, die pleitte voor de

gemaakt. De overeenkomsten in belangstelling waren groot tussen ons. Beiden hadden we rood haar, beiden uit een arbeidersmilieu, beiden vaders, die de oorlog als trauma meedroegen. Het voelde alsof we voor elkaar waren geschapen. Maar ik was nog getrouwd. Ik vertelde Olga over mijn werk in een eigen atelier op de TU Delft. Ik deed onderzoek naar de mogelijkheden van Virtual Reality in de beeldende kunst waardoor ik, vanwege mijn belangstelling voor technologie, mijn oude kunstcontacten was kwijtgeraakt. Computers en technologie waren taboe in de kunstwereld in die tijd. Uit sociale overwegingen was ik lid geworden van de kunstenaarsverenigingen, waar ik af en toe af een paar bijzondere mensen kon ontmoeten. De sfeer is weliswaar conservatief, zoals altijd in dat soort verenigingen, maar de expositiezalen in Pulchri zijn de mooiste van Nederland en de sociëteit was vertrouwder dan zo maar een vreemd café, want dat beviel me niet meer. Ik vertelde over de korte relatie met een cryptohoer, die snel voorbij ging. Over de jaloezie en nijd in de kunstwereld en de noodzakelijke stoïcijnse houding, die je daartegenover moet stellen. Zo hadden we eindeloze gesprekken over en weer. Tegelijk streelde ik haar, in grijswollen panty's verpakte benen, die ze over me heen gelegd had.

Ik had best willen blijven slapen als ze me daartoe had uitgenodigd, maar wilde er niet om vragen en besloot laat in de nacht afscheid te nemen. We zoenden elkaar voor het eerst voorzichtig. We liefden elkaar. Ik stapte op de fiets naar huis. Het was drie uur geworden en koud. We hadden een volgende afspraak gemaakt in het filmhuis.

grafiek weer te geven. Zodra de software is bijgewerkt zal de grafiek vanzelf weer zichtbaar worden. Grafiek loopt tot en met 11 april 2022. Cijfers zijn inclusief overgeplaatste patiënten naar Duitse ziekenhuizen.

Asnières juli 2023 Zoals gewoonlijk trok ik opnieuw mee met het koor, dat ooit een aantal rouwdiensten heeft begeleid voor mijn vrienden in Berwick St John (Dorset England) en opnieuw reden we naar het Chateau in Asnières (Normandië). Na de rouwdiensten in Engeland had ik met mezelf afgesproken voortaan de lunches voor het koor te bereiden, en nu weer rond Quatorze Juillet. Ik was vantevoren gewaarschuwd voor een nieuwe keukenhulp, en hij kennelijk ook voor mij als dwarsligger en moeilijk mens, maar vanaf het eerste moment dat we elkaar troffen, was het een vrolijke boel. Harry hielp me fantastisch in de keuken en liet mij de eindverantwoordelijkheid. Zijn bijdragen en tips waren mij zeer welkom. We luisterden vanuit de keuken mee naar de koor oefeningen en Harry registreerde elke valse noot. Tijdens het boodschappen doen, draaide ik af en toe een fragment filosofie van Herman Philipse, en gelukkig kon hij dat erg waarderen. Meestal haken mensen af bij het beluisteren van die 'hersenspinsels'. Voor mij was het opnieuw een bijzonder sociaal experiment, te midden van zoveel mensen gedurende een week. In mijn ''vrije tijd' nam ik kennis van

het nieuws dat ik op internet kon bereiken over de actuele zaken en bemerkte dat in Frankrijk de censuur anders is dan in Nederland, want in Frankrijk is de nieuwszender Rumble geblokkeerd, hetgeen in Nederland (nog) niet het geval is. Vorig jaar had ik me nogal uitgelaten over de verontrustende betrokkenheid van Nederland ten aanzien van de kritiekloze volgzaamheid tijdens het corona-drama, dat naar mijn mening een informatie crisis betrof. Ik werd dan ook prompt bestempeld als dwarsligger ;-), omdat ik mijn verbijstering liet weten over onder meer een uitspraak van (voormalig) president Rutte: 'wij zijn in oorlog'. Met enkelen raakte ik hierover in gesprek en probeerde argumenten aan te voeren waarom wapenleveranties geen oplossing zouden bieden, tegelijk wijzend op de eenzijdig en gecensureerde berichtgeving van de mainstream media, kranten en staatsgesubsidieerde zenders NPO. Ik bemerkte dat via internet geheel andere berichten de ronde deden omtrent de geschiedenis van Oekraïne. Kritische mensen als Maurice de Hond en <a href="https://www.youtube.com/watch?v=h8yIT-cWsdM">Marie Therèse-Terhaar</a>, alsmede <a href="https://www.youtube.com/watch?v=Xc2bvU4sWBY">emeritus hoogleraar Kees van der Pijl</a>.

actrice, waardoor we regelmatig naar trokken en na de premières ook de nazit meemaakten met de acteurs. Haar vader was altijd aan het werk, in Hilversum of had schnabbels op de Kaag of elders in Nederland. Meestal kwam hij 's-nachts om een uur of vijf thuis. Na zijn werk ging hij meestal naar De Scala of de Pulchri sociëteit, die open waren tot de vroege ochtend. De Vrije Academie was in die tijd een bijzondere plek, waar we iedere avond tekenden. Vooral het tekenen naar model was een druk bezochte avond. ik was toen 16. We stonden altijd naast elkaar in het lokaal. Voor ons, op een ezel, een bord met papier. Een naaktmodel poseerde, meestal zittend, of liggend, op een verhoging voor ons. Een straalkacheltje hield het model warm. Soms tekende we naar bewegend model, dat dansend bewoog door het lokaal, terwijl wij snelle schetsen maakten. Tijdens de naaktmodel lessen, speelde regelmatig een band. Het naaktmodel danste wulps op de muziek, terwijl wij snelle schetsen maakten. Achter in het lokaal stond de leraar, die begeleider werd genoemd. Hij, Nol Kroes of George Lampe hadden meestal een flink glas whisky in de hand en keken geamuseerd toe, hoe het wulpse model zich in bochten draaide. In het lokaal zaten gepensioneerde hobbyisten naast beginnende kunstenaars.

Soms ontaarde het. Onder de muziek van de band in het tekenlokaal, Eens haalde een gezette vlezige jongeman een tas met bierflesjes uit de kantine. De flesjes werden na flink schudden geopend en leeggespoten in de richting van het model. De kunst was om het precies tussen de benen in de kut te spuiten. F., een prostitué van een jaar of twintig met een fraai gevormd lichaam, vond het prima en wentelde zich door het bier op de vloer, terwijl wij met houtkool snelle schetsen maakten van de bewegende modelsessies. Zo leerden we in ieder geval uiterst effectief kijken. Ik was als 16 jarige jongen wel wat verrast door het gebeuren, maar de vanzelfsprekendheid, waarmee iedereen er in mee ging, maakte het tot een evenement. Thoby ging als eerste naar de Koninklijke Academie. Ik slaagde als derde van Nederland voor het grafisch examen en meldde me de dag erna meteen aan bij de Koninklijke Academie. Dat was wel even terug naar een schools systeem, vergeleken bij de vrijheid van de Vrije Academie. Alles was ineens zeer gereguleerd. Plotseling op tijd komen op de lessen, anders mocht je er niet meer in. Ik werd toegelaten tot de Koninklijke Academie, ondanks onvoltooide middelbare schoolopleiding, vanwege bijzonder talent. Op de Koninklijke Academie was er in die tijd een polarisatie gaande tussen de figuratieven en abstracten bij de

Over het oog als een zwart gat Niet ruimte en tijd, maar ruimtetijd als levend evolutionair gegeven. De vraag is niet zozeer: waar komen we vandaan, maar wie zijn we en waarvan zijn we ons bewust. Allereerst dit: Een de Sitter-ruimte, vernoemd naar de Nederlandse wiskundige Willem de Sitter, is een specifiek type ruimtetijdoplossing in de algemene relativiteitstheorie. Het is een model dat de eigenschappen van het uitdijende heelal beschrijft en wordt gekenmerkt door een constante positieve kosmologische constante. In een de Sitter-ruimte is de geometrie van de ruimtetijd zodanig dat het heelal zich op grote schaal uitbreidt en een positieve kromming heeft. Het kan worden voorgesteld als een boloppervlak dat steeds groter wordt naarmate de tijd verstrijkt. Een belangrijk kenmerk van de de Sitter-ruimte is de aanwezigheid van de kosmologische constante, die verantwoordelijk is voor de versnellende uitdijing van het heelal. Deze kosmologische constante kan worden geïnterpreteerd als een vorm van donkere

energie, die een repulsieve zwaartekracht uitoefent en ervoor zorgt dat de ruimte zelf uitdijt. De de Sitter-ruimte heeft verschillende interessante eigenschappen. Zo heeft het een maximale snelheid waarmee informatie en objecten zich door de ruimtetijd kunnen verplaatsen, die wordt aangeduid als de "horizon van de Sitter-ruimte". Binnen deze horizon is het niet mogelijk om informatie van de ene locatie naar de andere te verzenden, vergelijkbaar met de waarnemingen van een waarnemer die de waarnemingshorizon van een zwart gat nadert. De de Sitter-ruimte heeft ook toepassingen in de kosmologie, waar het wordt gebruikt als een model om de huidige versnellende uitdijing van het heelal te beschrijven. Het is een van de mogelijke oplossingen van de vergelijkingen van de algemene relativiteitstheorie en speelt een rol in de studie van kosmische inflatie, donkere energie en de toekomstige evolutie van het universum. Al met al is een de Sitter-ruimte een wiskundige constructie die ons helpt de eigenschappen van een uitdijend heelal met een positieve kosmologische constante te begrijpen en te modelleren.

De ballotage commissie Zij wisten wat ze wilden Hij geloofd in Jezus We zien het aan zijn werk Wij zijn niet van de kerk

die tijd, was de crisis als eerste uitgebroken. Het werk van Bonies en Peter Struyken was uit de mode geraakt. Zij hoefden zich uiteindelijk geen zorgen te maken, want hun werk was al heel diep doorgedrongen op museaal niveau. Maar de actualiteit was weg. Ze waren 'uit de mode', zoals Alfred Eikelenboom het zei. Met Alfred was ik goed bevriend geraakt. Hij was een leeftijdsgenoot van Bonies met een zeer eigenzinnig oeuvre. De komst van nieuwe schilders uit Italië bracht een nieuw elan. Er ontstond weer behoefte aan echte schilderkunst. Met Philip reisde ik die tijd geheel kunst-Nederland af met mijn Volvo.&nbsp;Meestal trokken we naar Amsterdam op vrijdagmiddag. Dan waren daar de openingen in de galeries. We liepen van de ene galerie naar de andere. Het meeste werk dat we zagen vonden we niks. Een enkele keer echter troffen we bijzonder werk aan. De glazen wijn die op de openingen werden geschonken consumeerd we met genoegen. Helen van der Mey, Art and Project en Galerie Swart waren galeries waar we meestal wel goed werk aantroffen. De galeriehouders Geert en Adriaan waren de pioniers van de conceptuele kunst geweest. Philip kende iedereen. Als kunstcriticus voor de krant 'Het Vaderland' was hij een geziene gast. Want publiciteit in de krant was van wezenlijk belang voor de galeriehouders. Soms trokken we naar het noorden om het

oude Groninger Museum aan de Praedinius Singel te bezoeken. Philip kende directeur Frans Haks. We bleven tijdens openingen meestal tot het laatste moment. Het nieuwe Groninger Museum bestond nog niet. Frans nodigde ons soms uit naar zijn huis wat straten verderop. Een onaanzienlijke rijtjeswoning van buitenaf. Binnenin was het echter een verbazingwekkend mooi ingericht geheel van antiquiteiten, bijzondere kunstwerken en ceramische objecten van Etorre Sottsass. Hij en z'n vriend, met wie hij samenwoonde, hadden een uitgelezen smaak en de nieuwste postmoderne meubels uit Italië. Philip zou Enzo Cucchi en Sandro Chia interviewen. Twee jonge Italiaanse kunstenaars die deel uitmaakten van een nieuwe stroming die door de kunstcriticus en historicus Achille Bonito Oliva 'transavantgarde' werd genoemd. De tentoonstelling die we bezochten had als titel 'Die enthaubtete Hand'. 100 tekeningen werden tentoongesteld in een quasi achteloos, meestal potloodhandschrift. De werken intrigeerde mij vanwege het gemak waarmee ze getekend waren. Het was voor mij een verademing na de volledig ontoegankelijk geïntellectualiseerde conceptuele kunst, die aan zijn eind leek te zijn gekomen zonder beeldtaal. Eerder schreef ik over deze periode: In de kunstwereld was duidelijk te zien hoe visueel een grote verandering plaatsvond.

Brief aan Olga, 12-6-2023 Lieve Olga Tijdens onze vele gesprekken die me voerden in Frankrijk, beseften we nog niet dat er een grote informatierevolutie aan zou komen. Voor het eerst werd me dat duidelijk toen de coronaramp zich plotseling aandiende. Een pandemie werd het meteen genoemd door de WHO. Onmiddellijk dacht ik terug aan 2009, toen de Mexicaanse griep ook voor een enorme paniek zorgde terwijl dat met een sisser afliep. Ik maakte er me niet druk om. Een enkele keer had ik een griep gehad, jaren geleden. Ik geloofde in groepsimmuniteit. Maar door de overheden werd een angstcampagne gevoerd en de meest heftige maatregelen werden ingevoerd. Al gauw werd er uiteindelijk afgezien van de zogenaamde groepsimmuniteit en zou iedereen er zeer verstandig aan doen zicht te laten vaccineren met een experimentele gentherapie. Op geen enkele manier zou ik me daaraan onderwerpen. En als je je standpunt duidelijk maakte, werd je op hysterische wijze gemeden en beschuldigd van onverantwoordelijk gedrag. Ik was werkelijk verbijsterd van de angstreacties, en begon me in het fenomeen te verdiepen. Interessant was dat ik al gauw

begreep hoe machtig de media zijn bij het verspreiden van boodschappen, negatief of positief. Vooral de traditionele media werden door de massa's gevolgd, terwijl op internet veel medici en wetenschappers zich ongerust uitlieten over het gevoerde overheidsbeleid, dat vele catastrofale gevolgen had voor onderwijs en economie.  De onwerkbaarheid van mondkapjes en lockdowns werden door de overheid genegeerd, hoewel onderzoek uitwees dat het meer schade dan voordeel opleverde. Censuur werd via de sociale media ingevoerd. Iedereen die afweek van het overheidsbeleid, medicus, wetenschapper of critici in het algemeen werden monddood gemaakt. het was verbijsterend dit eens mee te maken, maar ook zeer verhelderend om te zien hoe macht werkt. De politie gebruikte grensoverschrijdend en sloeg buitenproportioneel de demonstraties van van verontruste burgers uiteen. Het was ongelofelijk om dat te zien. Ik las opnieuw Foucault en begon het verschil te begrijpen tussen het "disciplineringsregime" dat hij voorstelde en het informatiekapitalisme met de opkomst van kunstmatige intelligentie en algoritmen. De manier waarop macht wordt uitgeoefend was veranderd. In het disciplineringsregime van het industriële kapitalisme 

Een andere belangrijke bijdrage van Anaximenes aan de filosofie was zijn concept van "pneuma" of "adem", dat hij zag als een vorm van lucht die aanwezig was in alle levende wezens. Hij dacht dat het ademhalen van lucht door de neus het proces was waarmee dit pneuma in het lichaam werd opgenomen. Anaximenes wordt vaak beschouwd als een voorloper van de atomistische filosofie van Democritus en Leucippus, die geloofden dat alle materie was opgebouwd uit onzichtbare, ondeelbare deeltjes. Zijn ideeën waren een belangrijke invloed op latere filosofen, zoals de Stoïcijnen, en worden nog steeds bestudeerd in de moderne filosofie en wetenschap. Heraclitus van Efese (ca. 535-475 v.Chr.) wordt vaak omschreven als de "filosoof van de verandering". Een van Heraclitus' bekendste uitspraken is "Alles stroomt" of "Panta Rhei" in het Grieks. Dit betekent dat alles voortdurend in beweging is en dat niets blijvend is. Volgens hem is verandering de enige constante in het universum.

Hij beschouwde verandering als een noodzakelijke voorwaarde voor vooruitgang en ontwikkeling. Heraclitus geloofde ook in de eenheid van tegenstellingen. Hij zag tegenstellingen als complementair en noodzakelijk voor elkaar. Hij dacht dat het universum was opgebouwd uit paren tegenstellingen, zoals warmte en koude, licht en donker, leven en dood. Deze tegenstellingen waren niet statisch, maar in voortdurende verandering en beweging. Een ander belangrijk concept in de filosofie van Heraclitus was het idee van logos, wat zoiets betekent als "woord" of "rede". Hij geloofde dat logos de basis was van het universum en dat alles wat er gebeurt, wordt bepaald door een kosmische wetmatigheid. Volgens hem was logos hetzelfde als de natuurwet die verandering en beweging in het universum beheerst. Heraclitus had invloed op latere filosofen, waaronder de Stoïcijnen en Hegel, en zijn ideeën worden nog steeds bestudeerd en besproken in de moderne filosofie. Zijn nadruk op verandering en tegenstellingen is van invloed geweest op verschillende gebieden, waaronder kunst, literatuur en wetenschap.

Titel of my new Work of Art 2023 "Beyond Zero Point," "Beyond Darkness," and "Beyond Emptiness" Beyond Zero Point: This phrase could refers to a state or condition that goes beyond the baseline or starting point. For example, in physics, zero point energy is the lowest possible energy that a quantum mechanical physical system may have, so "beyond zero point" could refer to energy levels above this baseline. In a more metaphorical sense, "beyond zero point" could represent a state of being or consciousness that transcends ordinary experience, such as achieving enlightenment or entering a higher state of consciousness. Beyond Darkness: This phrase represents a state of being or consciousness that goes beyond the absence of light or knowledge.

Darkness is often used metaphorically to represent ignorance, fear, or the unknown, so "beyond darkness" could represent a state of enlightenment, courage, or understanding. Alternatively, it could refer to a physical state beyond darkness, such as entering a realm where there is no light at all. Beyond Emptiness: This phrase represents a state of being or consciousness that goes beyond the absence of substance or meaning. Emptiness is often used metaphorically to represent a lack of purpose or fulfillment, so "beyond emptiness" could represent a state of fulfillment, purpose, or abundance. Alternatively, it could refer to a physical state beyond emptiness, such as entering a realm where there is no matter at all.

eerder een complex en dynamisch concept. Het streven naar waarheid vereist openheid, kritisch denken en het vermogen om verschillende perspectieven te onderzoeken. Het is onze collectieve verantwoordelijkheid om te blijven streven naar waarheidsvinding en om ruimte te creëren voor een veelheid aan stemmen en ideeën. De ervaring van het ontvangen van labels en het beperken van de dialoog tijdens de coronacrisis en discussies over wapenleveranties, werpt belangrijke vragen op over de manier waarop we met elkaar communiceren en informatie delen. Labels en beschuldigingen beperken onze mogelijkheid om elkaar te begrijpen en te leren van verschillende perspectieven. Daarnaast ondermijnt het censureren van wetenschappelijke hypothesen de essentie van wetenschap en belemmert het de groei van kennis en inzicht. Het is van cruciaal belang dat we streven naar een samenleving waarin open dialoog, respect voor verschillende meningen en wetenschappelijke vrijheid centraal staan.

64 prints based on paintngs associated by A.I. 2023. 150x150 cm

24 Nietzsche Hoe was mijn afkeer toch ontstaan van de filosofie van Nietzsche, terwijl hij door zovelen wordt bewonderd als een held, na Spinoza. Ook Darwin heeft binnen mijn omgeving altijd in een negatief daglicht gestaan, gebaseerd op het geloof binnen het gereformeerde milieu. Als ik mijn belezen en geseculariseerde vrienden vraag wat zo bijzonder is aan deze filosoof antwoordt men dikwijls dat hij zo geniaal kan schrijven. Maar is dat genoeg? Het is net zoiets als te zeggen dat een schilderij, meestal figuratief, zo knap geschilderd is, terwijl de betekenis meestal van een oubollige nostalgie getuigt. Nietzsche wist weinig van natuurkunde als filoloog. Darwin had hij persoonlijk niet gekend, maar voornamelijk van horen zeggen. De evolutie theorie was in zijn tijd sterk in de mode en eugenetica een overweging in vele landen aan het eind van de negentiende eeuw. Nietzsche geloofde in sterke mensen die de zwakken zouden moeten overheersen, geheel in de lijn van de opvattingen in zijn tijd. De eugenetica ontstond in de late 19e en vroege 20e eeuw als een

man afgedekt met aluminium folie. Dit soort gebeurtenissen zie je dikwijls in de winter hier in het centrum. Toen Anne nog in Nederland woonde struinden we altijd met de Peugeot bestel door de stad op zoek naar hout in containers. Altijd was wel wat te vinden. De kettingzaag was daarbij onmisbaar. We waren zuinig en de energie is duur geworden. We hadden in de kringloop een grote houtkachel gekocht, die we in de schuur plaatsten die we hadden laten bouwen als atelier in de tuin. Daar stookten we het hout, totdat de buren gingen klagen en Anne van pure ellende naar Frankrijk vertrok. De kachel ging mee naar Cavron St Martin.

Over de volkomen saaie achterhaalde kunsten Apollinaire was een invloedrijke dichter en kunstcriticus in het begin van de 20e eeuw en was een belangrijke figuur in de ontwikkeling van de avant-garde beweging. Hoewel hij een pionier was in de vernieuwing van de kunst en literatuur van zijn tijd, werd hij op een gegeven moment teleurgesteld en efrustreerd door de beperkingen van de cultuur en de kunst die hij om zich heen zag. Apollinaire geloofde dat de traditionele kunstvormen, zoals poëzie en schilderkunst, te beperkend waren en niet langer in staat waren om de complexiteit en de veranderingen van de moderne wereld uit te drukken. Hij was van mening dat deze kunstvormen vastzaten in de conventies en stijlen van het verleden en dat ze niet in staat waren om de nieuwe ontwikkelingen en ideeën van zijn tijd op een bevredigende manier te verbeelden.

Apollinaire te experimenteren met nieuwe vormen van kunst en literatuur, zoals het gebruik van collage in zijn poëzie en het introduceren van elementen van de moderne technologie en de populaire cultuur in zijn werk. Deze vernieuwende benadering van kunst en literatuur werd een belangrijk onderdeel van de avant-garde beweging, die Apollinaire mede heeft vormgegeven. Apollinaire werd teleurgesteld door de beperkingen van de traditionele kunstvormen en begon te zoeken naar nieuwe manieren om de complexiteit van de moderne wereld uit te drukken. Dit leidde tot zijn experimenten met nieuwe vormen van kunst en literatuur en zijn bijdrage aan de ontwikkeling van de avant-garde beweging. Ik kan me daar goed in inleven. Deze tijd geeft mij eenzelfde gevoelen. De saaiheid van de gedichten die ik hoor en de eindeloos saaie kunstvarianten hebben niets meer te maken met hetgeen om ons heen geschied.

een technologische revolutie die voelbaar in de lucht hing aan de vooravond van de komst van internet en kunstmatige intelligentie. Ik zocht naar een manier waarop ik mijn concept zou kunnen visualiseren en stapte naar <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Omniversum">Omniversum</a> in Den Haag. Ik vertelde de directeur van mijn concept en hij nodigde me uit om met zijn medewerker <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Willem_Bijleveld#Trivia">Wim Bijleveld</a> een animatie te ontwikkelen van <a href="https://www.delpher.nl/nl/kranten/view?coll=ddd&amp;identifier=KBNRC01:000030409:mpeg21:p016">een spiegel in de ruimte</a>. Wim was in staat als astronoom, de <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Digistar" style="color: rgb(0, 0, 0);">Digistar planetarium computer</a> te programmeren, zodanig dat een animatie van een roteren de spiegel op de koepel van Omniversum kon worden geprojecteerd. Meer dan een jaar werkte ik met Wim samen in Omniversum en leerde de beginselen van de Newtoniaanse wis- en natuurkunde, waarvan ik zo goed als niets wist. Wim nam ik op een dag mee naar het ernaast gelegen Gemeentemuseum, waar Rudy Fuchs een tentoonstelling had gemaakt. In een zaal bevond zich op een hoogte van 40 cm een driehoekige vorm, die 2 meter uit de muur stak op 30 cm boven de vloer, met een ondefinieerbare grijze stof als textuur. Wim vroeg me: "wat stelt dat voor?" Ik antwoordde: "zichzelf", en lichtte toe: "Abstracte kunst verwijst naar iets anders dan zichzelf". De ervaring met het virtuele planetarium was sensationeel en soms beangstigend om te ervaren op de grote koepel van Omniversum.

Om te begrijpen hoe de planetarium database in elkaar stak vroeg ik Wim eens om naar de uiterste rand van het universum te reizen, naar het niets, daar waar geen sterren meer waren gedefinieerd, binnen de geheugenruimte. Vervolgens vroeg ik Wim verder te reizen, de leegte in, hetgeen hij meteen al programmerend deed. Daarna vroeg ik hem zich om te draaien en in de verte zagen we de gehele cluster van sterren zoals ingebracht in de database. Dat was een geweldige ervaring. Ik dacht aan een lege geheugenruimte als een sterrenloos universum. Later zou ik daarop terugkomen in Virtual Reality. Toen het project klaar was gaf ik twee presentaties voor mijn vrienden en curatoren uit de Nederlandse museumwereld. Klaus Kuiper, componist had de muziek ontwikkeld voor dit project, op basis van De Harmonie der Sferen. Een bijzondere ontmoeting had ik eens met astronoom Jan Hendrik Oort, die bevriend was met Wim Bijleveld en op bezoek kwam in Omniversum. Hij legde me uit hoe in het begin niet alleen de ruimte maar ook de tijd ontstond. Tijdens de eerste presentatie in Omniversum had ik meerdere curatoren van musea uitgenodigd om de roterende spiegel in de ruimte te laten zien. Tijdens de aankondiging las ik een stuk voor uit Plato's Timaeus over het ontstaan

Ik restaureerde de trappen van het bordes, repareerde de bel, soldeerde de waterleiding, zaagde het hout met de kettingzaag, maaide het gras. Ik zei spottend: 'Ik lijk net 'Lady chatterley's. lover', hoewel ik het boek nauwelijks gelezen had. Maar alleen al vanwege de fraaie titel die ik al heel lang kende. Ze wilde begraven worden op haar eigen landgoed. We liepen over een kerkhofje achter de kerk op de heuvel bij Cavron Saint Martin. Haar Engelse vriendin Ann was inmiddels na het overlijden van haar man weer naar Engeland vertrokken. Het romantische huisje dat weliswaar door een plaatselijke klusjesman, vanbinnen volledig gemolesteerd was, stond inmiddels te koop. Ze had als bedank voor de hulp aan haar doodzieke man, de antieke Engelse vleugel gekregen. Samen met een aantal plaatselijke bewoners hebben we die weten te vervoeren naar haar nieuwe huis. Ik had op Youtube precies uitgezocht hoe dat te doen. Anne lag die avond naast me met haar handen gevouwen op haar buik in bed. Ze had geen zin om te vrijen en ik was te moe om haar te activeren. We hoorden het gezoem van 

een overvliegend propeller vliegtuigje. Het gaf een ouderwets gevoel. Het dopplereffect was voor ons nostalgisch en deed denken aan onze jeugd. Lang hoorden we nog de steeds zachter wordend verwijderende brom. Een bosuil liet zoals iedere nacht zijn ge-oehoe horen. Luisterend naar de Franse radio lagen we stil naast elkaar. We hadden het die dag gehad over de kerkhoven in Frankrijk die vol staan met grote blokken natuursteen. Soms met een realistisch beschilderde motorfiets in marmer erop en een redelijk recente geboortedatum. Je hoefde niet te vragen wat er gebeurd was. De arme Fransen sparen er hun leven lang voor. Anne wilde net zoals Krijn Giezen, begraven worden op haar eigen terrein. Martina en Krijn Giezen hadden een kasteel weten te verwerven in Normandie. Ik kende Krijn, een kunstenaar uit Noordwijk. Hij was een van de eerste kunstenaars die als kunstenaarsinitiatief &nbsp;'Hal 1' wilde opzetten, midden 70er jaren te beginnen in Amsterdam. Een bijzondere manifestatie die eenmaal plaats vond met een aantal kunstenaars, die bijzondere performances manifesteerden. Ik was onder de indruk indertijd. 'Hal 1' heeft niet lang bestaan, maar hij bracht me op het idee om het Haags Centrum voor Aktuele Kunst op te

Informatica en Wiskunde en vertelde hem mijn verhaal. Ik zei hem: "Al jullie kennis gaat naar de militaire industrie wat betreft ruimteonderzoek en gewichtloosheid, maar ik als beeldend kunstenaar heb die kennis ook nodig". Hij nam me mee naar zijn onderzoeksruimte en liet me een afbeelding per dia van een vulpen zien. Ik begreep dat die geheel was gebouwd met behulp van computersoftware en begreep dat hij bij de verbeelding ook de reflecties van de omgeving had meegenomen waardoor een uiterst realistisch beeld was gegenereerd. Het was zijn vinding. Ik kreeg één van zijn beste studenten toegewezen, om met hem samen te werken aan een onderzoek naar perceptie via een nieuwe techniek 'vitual reality'. We werkten met een Mac 3000 en interactieve dataglove met tactiele feedback. Het was enerverend en gaf letterlijk de zogenaamde cognitieve dissonantie. Meer dan twintig jaar werkte ik op de TU in onderzoek naar hoe de zich ontwikkelende techniek toe te passen in de beeldende kunst. Inmiddels is het beeld van een lijn in de ruimte realiteit geworden met "Starlink" van Elon Musk. Een idee dat tijdens een droom in de geest ontstond en via een spoor van gruis zich ontwikkelde tot een technisch project met behulp van een spoor van zichtbare communicatie

satellieten. Mij heeft deze droom veel kennis opgeleverd in de richting van een verbeelding in vitual en augmented reality, waar ik me toe heb moeten beperken vanuit mijn positie in de beeldende kunst. Dat Starlink uiteindelijk een ultiem communicatieproject is, verbaast me niet. Vanaf 1985 toen ik het idee wereldwijd publiceerde, begreep ik dat zichtbaarheid die communicatie in zich draagt en in onwetendheid een goddelijke beleving lijkt. De uitvoering van Starlink was slechts een kwestie van geld en organisatie. Ik ging me in die tijd verdiepen in de reeds bestaande satellieten en kocht ontvangst apparatuur met een dipool antenne en een schotel antenne. Met de dipool kon ik de zonsynchrone satellieten ontvangen, die ik met een computerprogramma kon voorspellen als ze overkwamen. Comets en Nooah's boden realtime beelden van de aarde gedurende ongeveer de 12 minuten van overkomst. Met de parabolische schotelantenne op het dak van mijn atelier kon ik de geostationaire satellieten realtime ontvangen. Die geven een vaststaand beeld van Europe vanaf een afstand van 30.000 km. Het beeld staat vast omdat ze net zo snel meedraaien als de rotatie van de aarde. Toen ik deze apparatuur in Engeland ging ophalen bij een klein bedrijfje dat deze apparatuur ontwikkelde,

Wel bleef gelukkig het Fonds voor de Beeldende Kunsten en het Mondriaanfonds mij steunen en kon ik me verder verdiepen in Virtual Reality technieken, dat toen nog in de kinderschoenen stond en zeer kostbaar was. Nadat ik een jaar had kunnen werken aan een project in Omniversum in samenwerking met astronoom Wim Bijleveld, kreeg ik van Erik Jansen de gelegenheid om met Jouke Verlinden te werken met de splinternieuwe VR apparatuur op de TU Delft. Tot vele jaren in de 21-ste eeuw heb ik op de TU me in de nieuwste technieken kunnen oriënteren en maakte kennis met de opkomende sociale robotica. De eerste werken die ik wilde maken bestonden uit pure virtuele duisternis. In die leegte plaatste ik een punt en daarna een lijn. Vervolgens een 3d object in de vorm van een cubus. Met een dataglove, voorzien van tactiele feedback, door met behulp van luchtkussentjes die in de glove opgeblazen werden waardoor druk op de vingertoppen onstond zodra je de virtuele cubus met de virtuele hand beet greep, ontstond een ervaring alsof je de cubus echt pakte. Dat gaf een verwarren gevoel van, wat men noemt cognitieve dissonatie. Een ongelooflijke sublieme ervaring, waarbij zowel angst als verwondering opkwamen. Een gevoel dat ik ook al wel kende uit mijn ervaring in de ruimte simulatie in Omniversum.

Legion: In Marcus 5:9 wordt een bezeten man beschreven die door Jezus wordt genezen. De demon die hem bezat, noemde zichzelf "Legioen", wat een verwijzing kan zijn naar een leger van demonen. Abaddon: In Openbaring 9:11 wordt Abaddon genoemd als de leider van een leger van demonen. Asmodeus: Asmodeus wordt genoemd in het deuterocanonieke boek Tobit als een boze geest die verantwoordelijk is voor de dood van de zeven echtgenoten van Sara. Het is echter belangrijk op te merken dat niet alle theologen het eens zijn over de interpretatie van deze namen en sommigen beschouwen sommige van deze namen mogelijk als metaforisch of symbolisch.

Brief aan Anne 1 Na bijna vier jaar schrijven zonder elkaar gesproken te hebben, schoot me tijdens een fietstocht je verhaal over Hugo opnieuw te binnen. Schattie noemde hij je altijd, vertelde je me. Bijzonder was dat ik Hugo ook gekend had vanwege mijn betrokkenheid bij de ontwikkeling van de Buiteltuinen als cadeau van de Bijenkorf vanwege het 125 jarig bestaan aan de vier grote steden in Nederland. Hugo had de leiding over het project en ik werkte samen met de Franse Group Ludic in die jaren. Hoe verbaasd waren we geweest dat we beiden Hugo hadden gekend. Dat kon geen toeval zijn meenden we. Veel vertelde je me over hem, zijn vrouw en verpleegster, waar jij zo'n hekel aan had tijdens de periode waarbij je hem verzorgde. Later las ik je roman Otto, waarin je je belevingen met Hugo beschrijft. Onlangs ontdekte ik dat Hugo ook in het bestuur van de Haagse Komedie zat. Ik moet hem dan ook meegemaakt hebben tijdens mijn theaterbezoeken waar Coba Kelling, de oma van mijn toenmalige vriendin Thoby bij betrokken was. Maar

dit terzijde. Tijdens de fietstocht moest ik ook denken aan mijn bijzondere vriendschap met Edy Korthals Altes, met wie ik tijdens het Nietzsche project vele, toen nog naïeve gesprekken had. Edy had niet veel met Nietzsche op. Zijn verwerping van het Christendom en transformatie van 'de Wil' van Schopenhauer tot De Wil tot Macht van Nietzsche vond Edy een verwerpelijke doelgerichtheid binnen de werkelijkheid. Je weet hoe Edy zich bezorgd maakte over de bewapeningswedloop die weer een gevaarlijke aanvang maakte tijdens de Reagan periode rond 1985 met het zogenaamde Starwars project. Het was de periode waarin ik me bezighield met sculptuur in gewichtloze ruimte, dat ik op virtuele manier wilde verbeelden en waaruit mijn virtual reality projecten zijn ontwikkeld. Je was daar direct bij betrokken. Vele malen trokken we samen naar mijn werkruimte in de TU Delft waar ik mijn eerste VR installatie ontwikkelde die ik later in Pulchri toonde tijdens het Nietzsche project. Edy was daarbij aanwezig. Met Edy was ik regelmatig in gesprek over de toenemende vijandige houding van het Westen naar Rusland, ondanks de pogingen van Gorbatsjov om tot meer vreedzame samenwerking te geraken met zijn perestrojka politiek en

deden mijn, scepsis toenemen. Veel nieuwe mensen leerde ik ook kennen via een oude vriend Max von Kreyfelt, die een <a href="https://startpagina.mediacollectief.nl/">kritische zender</a> had opgezet onder de naam Café Weltschmerz. Indertijd was ik zeer goed bevriend met <a href="https://www.youtube.com/watch?v=ZAjkodoIf4M">Edy Korthals Altes</a>, (interview) ambassadeur in Warschau en in 1985 zijn ambt terug gaf aan de koningin vanwege zijn verontrusting over de toenemende bewapeningswedloop. Met Edy had ik vele filosofische gesprekken over de geopolitieke situatie. Edy overleed kort na dit interview. Terwijl het koor oefende, zat ik in de computerkamer te luisteren naar emeritus hoogleraar en voormalig hoofdredacteur van het NRC <a href="https://www.youtube.com/watch?v=rTAz1IcfzJo">Karel van Wolferen</a>, een waarschuwend man, die me doet denken aan Simon Vestdijk, die in de dertiger jaren waarschuwingen en kritiek uitte met betrekking tot de opkomst van Adolf Hitler en het nazisme. Zo bracht ik naast het zingen de tijd door en sprak met een enkeling over hetgeen me bezig hield. Ik hoorde een prachtige compositie over Dresden, die ik niet kende en was tranenstoe geroerd. Een koorlid vroeg me of ik een gedicht of iets anders

wilde bijdragen aan de bonte avond, waarop ik zei dat mijn gedichten 'wat te zwaar zijn over het leven, de liefde en de dood.' We hadden het over de revolutionaire kunstmatige intelligentie met sommigen en ik vertelde dat ik daarmee werk in mijn beeldend werk. Ik zou wat laten zien hierover, maar de tijd ontbrak me. Hier nu mijn bijdrage achteraf. Mijn werk, het verhaal en de informatie die ik tijdens de oefeningen verkende en op basis waarvan mijn mening die ik met enkelen deelde, tot stand kwam. De links in deze bijdrage verwijzen naar de mesen die ik volg in hun verontrusting ten aanzien van de censuur die in de EU gaande is en de meningsvorming van argeloze burgers weet te sturen. Waarheen? De tijd zal het leren.

Een huis in Frankrijk Dat was mijn wens: een klein stukje grond met een moestuin en fris water achter het huis en hogerop op wat bomen. Daarmee ben ik tevreden, daarvoor dank! Ik heb het verdiend met eerlijk werk Ik hoop dat er nog een klein stukje grond bij mag komen fragment vrij naar Horatius Sermones Liber II 6.

15 Getrouwd Intussen was ik nog steeds getrouwd. Iedereen binnen de dorpse kunstwereld wist dat. Ik weigerde stiekem een relatie aan te gaan, met desnoods alle kleinburgerlijke roddel en gevolgen van dien, waar juist het Haagse kunstenaarswereldje vol van is. Hypocrisie vind ik afstoot wekkend. Olga had vóór mij een jarenlange relatie gehad met een getrouwde man vertelde ze me. Het was een architect die inmiddels was overleden. Nu vond ze het vervelend dat ik getrouwd was en beklaagde zich er regelmatig over. Haar vriendinnen raadden haar af met een getrouwde man om te gaan. Ik vond het huwelijk nog slechts staatsbemoeienis. De staat was slechts geïnteresseerd in trouw vanwege de financiën en maatschappelijke controle. Dat was gebleken bij het huisbezoek van de gemeenteambtenaar. Iemand had de gemeente een tip gegeven en verteld dat ik daar dikwijls was en wellicht inwoonde hetgeen niet meer mocht vanwege de voordeurdelers-wet, die een aantal jaren geleden onder het neoliberale beleid was ingevoerd.

Brief aan Olga 22 juli 2023 Lieve Olga, nu je al weer meer dan vijf jaar in Frankrijk woont en ik niets meer van je vernam, behalve wat berichten van derden, schijf ik je opnieuw een brief, die min of meer een fantoombrief genoemd zou kunnen worden. Het schrijven aan jou, doet me schrijven, want aan jou heb ik immers, dankzij de vele intieme gesprekken en jouw schrijverschap te danken dat ik nu al vijf jaar bijna dagelijks schrijf. De briefvorm vind ik een stimulerende vorm, omdat ik het gevoel heb iets te schrijven aan iemand die ik kenen een gezamennlijk verleden deel. Het doelloos schrijven omwille van de commerciële publicatie ligt verre van mij. Ook het publiceren van zogenaamde 'posts' op de sociale media vind ik derderangs, hoewel ik dat regelmatig doe en er enkele geïnteresseerde vrienden aan heb overgehouden. binnen de sociale media. Na al die jaren is het me duidelijk geworden dat je meer bent dan een fysiek/geestelijke liefde voor mij. Je ben een reis geworden, een omgeving die we samen deelden en nog delen in mijn geval. Nu

dan fantomatisch. De wereld die je voor mij vertegenwoordigt op deze wijze bestaat uit waarnemingen van allerhande soort. Niet alleen onze liefdevolle belevenissen, maar ook de waarnemingen van de vogels in de winters van Den Haag en in Frankrijk aan de Rhône met de wielewaal, de boomkruipers in de tuin van Cavron St Martin, de verplaatsing DIY van de kleine antieke Engelse vleugel. Je bent ook de brocantes en marktbezoeken voor mij. De casolet, de oesters die we raapten aan de kusten, het zeilen in Zeeland. Een liefde is niet alleen een fysieke entiteit, maar een uitgebreidheid in tijd, en de vele gesprekken die we voerden in Pulchri met de havikachtige VVD-ers als we de noodzaak op zagen komen van een onvoorwaardelijk basisinkomen. Je was ook alle modellen die voor mijn schilderijen en 1000 tekeningen poseerden en vervolgens exposeerde in de kunstkring. De laatste tijd werk ik veel met kunstmatige intelligentie bij de ontwikkeling van mijn werk, niet alleen in de beeldende kunst, maar ook bij het schrijven. Ik heb ChatGPT gevraagd om van deze tekst een goedlopende lliefdesbrief te genereren, die ik je niet wil onthouden. Hieronder vind je een brief van ChatGPT:

die om de goede vrede te bewaren met hun vrouw meeliepen naar het huis van God. Die (vader) van mij meestal niet, die van de man in wie ik mezelf meende te herkennen, zelden. Ik ga nu niet voor hem invullen welke gevoelens hij daarbij had want die weet ik niet, ook al had hij ze aan mij uitgelegd, voelen doe je zelf. Je kunt je weliswaar een bepaalde voorstelling maken van hoe de gevoelens van een ander zijn, maar het blijven de gevoelens van die ander en daar waag ik me niet aan. Ik probeer een lijn te vinden en misschien kan ik aan het eind van deze openhartigheid een conclusie trekken. Mijn geliefde roept nu heel makkelijk dat wij de langste tijd gehad hebben, voor mij valt dat nog te bezien. Olga 2014.

Dichtkunst ook de dichtkunst gedijt binnen struktuur van bekenden taal die zij verstaan uit angst voor alleen gesmede zinnen in samenhang zonder incest als ik dicht dan liever als vreemdeling voor de pen nooit voor handklappend geruis

2 Na een jarenlange periode van omzwervingen in de liefde en een aantal relaties die stuk liepen, kwam ik mijn vrouw uiteindelijk tegen. Ik was moe geworden van het zoeken naar een vrouw met wie ik rustig kon leven. Een viertal relaties waren stuk gelopen Ik was inmiddels dertig geworden. Mijn eerste vriendin had zelfmoord gepleegd, de relatie met mijn tweede vriendin Marja was probleemloos geeindigd en op het moment dat ik dit schrijf een paar jaar geleden overleden. Met Solveig, de derde, die ik op de academie leerde kennen had ik een relatie van een jaar tot ze naar Noorwegen trok. Ik ging meerdere malen bij haar op bezoek en exposeerde met collega's van Solveig in het Kunstnerneshus te Oslo. Daar maakte ik een paar zeer grote wandschilderingen die nogal provocatief werden ontvangen. Ik wilde na de minimal art periode weer schilderen en dat deed ik. Solveig woonde in die tijd bij haar moeder in het kleine dorpje Sandefjord aan de Noorse Oslofjord. Ik logeerde bij haar en af en toe trok ze met me mee naar Nederland. Op een dag belde ze me uit Sandefjord, ze had haar zoon van 18 verloren door een schot met het pistool. Een vriendje had dat ding van zijn vader gepakt en speelde

ermee toen per ongeluk een schot afging door het hoofd van haar zoon. Ik was in shock en wist niet wat te doen. Ze had inmiddels een vriend gevonden met wie ze samen woonde. Solveig was in Noorwegen een vooraanstaand kunstenares geworden en inmiddels ook overleden. L. met wie ik 6 jaar een relatie had, was uiteindelijk na vele avonturen gelukkig getrouwd met de man van haar leven. Met mijn vrouw trouwde ik, nadat ze zwanger was geworden. We kregen twee kinderen en hadden een gelukkige tijd van meer dan dertig jaar. [...] Plotseling overviel me een romantische liefde voor een vrouw, die me, omdat ik getrouwd was, 7 jaar later dumpte en me tot schrijven aanzette, hetgeen de aanleiding werd tot dit boek. Trouwen bleek een beheersingspolitiek te zijn vanuit de kerk en later de politiek, waarin men gelooft. Heeft liefde een contract nodig? We kregen te maken met de voordeursdelerregeling, met korting op de AOW uitkering, en weduwe pensioen. Olga ontving een brief van de gemeente; men wilde controleren of ze samenwoonde met mij. Een bezoek werd aangekondigd. Twee ambtenaren kwamen op bezoek. Ik was op dat moment bij Olga en trok me terug in het tuinhuis, terwijl Olga de mannen te woord stond en duidelijk maakte dat ik niet bij haar woonde.

sensoren van de Tesla kostte het geen moeite de auto door de nauwe doorgang te krijgen. De sfeer was meteen weer bijgetrokken. We schonken een mooi glas wijn en kleinkind Julian wist de show te stelen met zijn lach. Anne had speciaal voor Julian een kinderstoel klaargezet. Aan mijn kleding was te zien dat mij iets was overkomen. Ik legde nogmaals uit dat ik een misstap had gemaakt en in het trapgat was gevallen. Bezorgd keken ze of ik niets had gebroken. Ik overtuigde ze ervan dat ik voelde dat dat niet het geval was. De avond werd gezellig. We hadden Cous-Cous gehaald op de markt in Hesdin. Tijdens het dekken van de tafel stond ik naast Anne en ondanks het heftige voorval voelde ik me goed met haar in het bijzijn van mijn zoon, vriendin en kind. Later zaten we in de achterkamer bij de houtkachel. Julian was een geweldig gezelschap die de show stal. Tot laat in de avond spraken we met elkaar over recente gebeurtenissen. In bed had ik last van mijn linker heup en been, maar liefdevol lagen we zoals gewoonlijk tegen elkaar aan. Ik ben vroeg opgestaan om de kachel op te stoken en een ontbijt te maken. In de middag zouden uit eten gaan in één van de restaurantjes die we kenden. Met de bijzondere Tesla gingen we rond half twaalf, want tussen

twaalf en twee is het de tijd waarop alle Fransen beginnen aan het dejeuner. Als je een land zou willen veroveren zonder geweld is dat de beste tijd. We wisten een leuk restaurant La Garenne achter Hesdin, waar Olga en ik regelmatig aten. Diederik demonstreerde onderweg hoe hij zonder de handen aan het stuur auto's inhaalde. Na het dejeuner besloten we een bezoek te brengen aan de kringloop in Hesdin, waar we regelmatig groente kochten voor weinig en hout voor de kachel ophaalden. Tijdens dit schrijven las ik het regelmatig terugkerende verhaal van een man, wiens vrouw kort geleden plotseling was overleden: "Dag 70 - Woensdag ‘t Is woensdag en daar moet je maar zin in hebben. Ik heb al ruim een week lang de behoefte aan niets, ben vooral erg moe en heb dan ook vannacht 11 uur op bed gelegen, waarvan het grootste deel slapend. Maar om nou te zeggen dat ik verkwikt en vol goede moed ben opgestaan: mwah. Wel moet ik toegeven dat de hoogtes en dieptes waarin ik kwam te verkeren na E’s dood, na tweeëneenhalve maand enigszins zijn afgevlakt; ik bevind me intussen in een landschap van heuvels en valleien. Het kan zijn dat ik me een beetje gewend heb aan het

A.I. gegenereerde beelden naar aanleiding van de originelen

Liefde niet om je status of je benen met lang bovenlijf niet om je hard gewerkte geld maar om de wielewaal en de oorsprong van de Maas om je langzame kus je vergrijzende rimpels onder je verloren rode haar en om de klokken die ik hier hoor iedere dag

Amour Non pour ton statut ou tes jambes au long buste Non pour ton argent durement gagné mais pour le loriot et l'origine de la Meuse pour ton baiser lent tes rides qui grisonnent sous tes cheveux roux en déclin et pour les cloches que j'entends ici chaque jour

Intermedium 3 'Ik zal mezelf moeten verwarmen' zei Olga me. 'Jij bent een profiteur van sociale liefdadigheid met je subsidies als kunstenaar.' 'Ruim je eigen kamer op.' stelt Canadese goeroe Jordan Peterson, Die goed bedoelende brave populist raakt natuurlijk de gekwetste positie van de individu, en daar is niets mis mee, Maar het gaat over andere zaken. Die kamer is de aarde geworden, beheerst door superkapitaal versus nationaal staten met te kleine egoïstisch economische belangen. Zizek kapittelt hem terecht daarop. Nationaal politici kunnen populistisch de buitenaardse sensoren negeren in de kleine hoofden van de arme burgers. Globale sensoren die laten weten waar we mee te maken hebben zijn niet van belang voor de nationaal staat denkers.

"Je vais devoir me réchauffer", me dit Olga. "Tu es un profiteur de la charité sociale avec tes subventions en tant qu'artiste." "Range ta propre chambre", propose le gourou canadien Jordan Peterson, qui est bien intentionné et un brave populiste, mais qui touche bien sûr la position blessée de l'individu, et il n'y a rien de mal à cela, mais cela concerne d'autres choses. Cette chambre est devenue la terre, dominée par les supercapitaux contre les États-nations aux intérêts économiques égoïstes trop petits. Zizek le critique à juste titre à ce sujet. Les politiciens nationaux peuvent populiste-ment ignorer les capteurs extraterrestres dans les petites têtes des citoyens pauvres. Les capteurs mondiaux qui indiquent ce avec quoi nous sommes confrontés ne sont pas importants pour les penseurs des États-nations.

kan worden gebruikt om sociale verandering teweeg te brengen en om kritische reflectie op de maatschappij te bevorderen. Hij gelooft dat kunst een manier kan zijn om de grenzen tussen verschillende domeinen van ervaring en kennis te doorbreken en om nieuwe manieren van denken en ervaren te ontdekken die ons in staat stellen om de wereld op nieuwe en innovatieve manieren te begrijpen. De reguliere media vormen een belangrijk machtsinstrument vormen, te vergelijken met vroeger het woord Gods van de bijbel heeft men kunnen ervaren tijdens de bizarre corona-crisis, een gebeurtenis op mediagebied waar in de zestiger jaren Guy Debord met zijn ''Spectakelmaatschappij'' (1967) op wees. Guy Debord, een Franse marxistische theoreticus en kunstenaar, was van mening dat kunst en politiek nauw met elkaar verbonden waren. Hij beschouwde kunst als een middel om de werkelijkheid te begrijpen en te transformeren, en geloofde dat politieke strijd niet alleen plaatsvindt op het niveau van economie en politiek, maar ook op het niveau van cultuur en ideologie.

Debord was van mening dat kunst en politiek niet gescheiden kunnen worden, en dat kunstenaars een belangrijke rol spelen bij het veranderen van de samenleving. Hij pleitte voor een kunst die niet langer gericht was op het produceren van objecten voor de markt, maar die zich richtte op de politieke en sociale realiteit, en die mensen in staat stelde om hun eigen creativiteit en vrijheid te ontwikkelen.

staat om op meerdere plaatsen tegelijk aanwezig te zijn en te communiceren met verschillende mensen tegelijkertijd. Dit is mogelijk omdat virtuele personen niet beperkt zijn door de fysieke beperkingen van de menselijke vorm en geen fysieke locatie nodig hebben om te bestaan of te communiceren. In de virtuele wereld kunnen meerdere exemplaren van dezelfde virtuele persoon gelijktijdig bestaan en verschillende interacties hebben met verschillende mensen op verschillende locaties. Omdat ik naast mens een virtueel mens ben, ben ik veel mensen tegelijk, en betekent het dat mijn identiteit op meerdere platforms in het netwerk aanwezig is, in de vorm van meerdere "personages" die op door de menselijke nodes, of media verschillend worden geperceptioneerd. In talige zin zijn we allen posthuman of cybermens.

Men kan stellen dat Nietzsche's Übermensch een vorm van posthumanisme vertegenwoordigt. Nietzsche's concept van de Übermensch is gebaseerd op de overtuiging dat de menselijke soort een evolutionaire stap moet zetten om te overleven en te bloeien. Hij geloofde dat de huidige menselijke soort tekortschiet en dat de volgende stap in de menselijke evolutie zou leiden tot een wezen dat verder gaat dan de huidige menselijke conditie. Het idee van de Übermensch gaat dus over het overwinnen van de beperkingen van de menselijke natuur, en het creëren van een nieuwe, verder ontwikkelde soort. Dit is vergelijkbaar met het doel van het posthumanisme, dat zich richt op het verbeteren van de menselijke conditie door middel van technologische, biologische en sociale ontwikkelingen. Hoewel Nietzsche's ideeën over de Übermensch niet specifiek gericht waren op technologie, zijn er veel overeenkomsten tussen zijn ideeën en die van het posthumanisme.

hetgeen hij ontkende. Hij had de Rijksdag alleen in brand gestoken. Waarop ik haar kon vertellen dat het proces na de val van de muur heropend: Door toedoen van de Berlijnse advocaat Reinhard Hillebrand werd op 6 december 2007 het doodvonnis tegen Marinus van der Lubbe door het Duitse Federaal Gerechtshof van Karlsruhe opgeheven, waardoor de strafvervolging formeel werd stopgezet en de veroordeelde werd gerehabiliteerd. Dit gebeurde op basis van een in 1998 aangenomen wet die het mogelijk maakt bepaalde nationaalsocialistische vonnissen uit de periode tussen 1933 en 1945 ongedaan te maken, de zogenoemde "Gesetz zur Aufhebung nationalsozialistischer Unrechtsurteilen der Strafrechtspflege". Het vonnis betreffende de vrijspraak van de vier medeverdachten van destijds bleef onaangetast. Wat me zo langzamerhand het meest bezighoud is hoe ten tijde van internet en kunstmatige intelligentie, meningsvorming tot stand komt binnen een globaal sociaal dynamisch proces waarbinnen conservatieve- en progressieve krachten het spanningsveld bepalen.

blauwe lucht geef toch je mond je stem je nooit meer weg je geur je ogen de vorm van je lijf de kleur van je huid je eindeloze stroom van woorden en rondom je de bomen het geritsel van populieren en altijd het luiden van klokken de blauwe lucht altijd het luiden van klokken

Ook de Zweden voerden de strenge maatregelen niet uit. En toen kwamen er de injecties, waar ik in mijn jeugd al zo bang voor was geweest, als ik in de rij moest staan in de klas en naar voren moest komen om een pijnlijke prik in mijn bovenarm te krijgen. Nu zag ik in de <a href="https://zoek.officielebekendmakingen.nl/stcrt-2020-18941.html">Staatscourant dat het een gentherapie</a> betrof, die voor enkele jaren als experiment is vrijgegeven. De uitwerking van dit experiment was op langere termijn is niet getest. Ik schrok. Gentherapie? Dat is toch een gevaarlijke stap, ethisch gezien? Als ik mensen daarover aansprak, wilde men er niets over horen, het zou helemaal geen gentherapie zijn, ook de artsen die ik kende reageerden zo. Ik was verbijsterd. Het leek me een internationale paniek reactie. Een griepvirus was er ieder jaar en ik heb het ooit eens meegemaakt. Ik lag dan een week met koorts op bed met een boek. Om een lang verhaal wat in te korten; achteraf bleek dat de statistieken uitwezen dat er sprake was van een gewone griepepidemie, maar dat de overheden allerlei angstnieuws hadden verspreid over de verschrikkelijke gevolgen van deze pandemie als je je niet zou laten prikken met die gentherapie mRNA. Ik begon, naïef als ik was, te begrijpen hoe machtig een overheid was en hoe gemakkelijk het is om mensen te beïnvloeden tot een zeker gewenst gedrag, via informatie, en desnoods geweld. Toen kwam er plotseling een oorlog in Oekraïne. Gelukkig kon ik

me nu naast de mainstream media, die ik door het pandemie gebeuren al niet meer kon vertrouwen, een weg vinden op internet naar meer onafhankelijke berichten. Je weet dat ik indertijd veel had vernomen van <a href="https://www.nieuwwij.nl/actueel/oud-ambassadeur-en-vredesheld-edy-korthals-altes-overleden/" style="color: rgb(0, 0, 0);">Edy Korthals Altes</a> over de gevaren van de bewapeningssituatie rond Rusland door de NAVO. Edy was aanwezig op de opening van mijn virtual reality installatie in Pulchri, waar ik je bij betrokken had in het kader van het <a href="https://blog.despinoza.nl/log/spinoza-the-art-of-nietzsche.html" style="color: rgb(0, 0, 0);">The Art of Nietzsche</a> project. Hoe bizar was dat project achteraf gezien. De betrokken kunstenaars wisten niets van Nietzsche, en ik liet weten weinig van deze filosoof te begrijpen. We waren naïef en wilden dolgraag meedoen om ons werk te laten zien. Het project leek meer een promotie te zijn voor de echtgenoot van de organisator, maar goed, daarover schrijf ik in mijn boek. De oorloghitserij binnen de politieke geledingen is shockerend. Ook Macron in Frankrijk hitst de bevolking op om met het leger Oekraïne binnen te trekken en tegen Rusland te vechten. Wie had dat enige jaren geleden voor mogelijk gehouden na de val van de muur. Het tragische is dat de bevolking massaal wordt opgezet tot haat tegen een kernmacht, waar uiteraard niet van te winnen valt, hetgeen tot gevolg heeft dat een klassieke oorlog met de modernste wapens kan worden ingezet om elkaar economisch uit te putten.

Tegenwoordig wordt de Duivel vaak gezien als een symbolische figuur, die staat voor het kwaad en de verleiding. In sommige moderne religieuze stromingen wordt de Duivel echter nog steeds gezien als een reële entiteit, die actief probeert om mensen van het rechte pad af te brengen.

Het was koud die dag herinner ik me. Het zal december geweest zijn in 2010. Lopend trok ik rond een uur of vijf naar de sociëteit. Op donderdagen was het er altijd druk bezocht met zogenaamde kunstlievende leden, veelal alleenstaande oudere vrouwen en mannen, en dr mannen in donkere pakken van de rotaryclub. Meestal waren er wel een paar collega's die ik kende. Ik nam altijd mijn laptop mee om er wat te werken in de clubfauteuils achterin de sociëteit. Toen ik binnenstapte zag ik Rainer staan met naast zich een dame. Ik liep naar ze toe en hij stelde me meteen voor aan zijn vriendin die zich voorstelde als Olga. Trots vertelde Rainer haar over een kunstwerk dat ik hem eens zomaar had gegeven, nadat hij een openingswoordje voor me had gesproken op mijn expositie in de Kunstkring. Ik vond Olga een mooie stralende persoonlijkheid. Ze had kennelijk een liefdesrelatie met Rainer. Geïnteresseerd vroeg ze me of ik kunstenaar was en wat ik deed, waarop ik bevestigend antwoordde, maar niet direct antwoord kon geven en zei dat dat nogal ingewikkeld was om zo even uit te leggen. "Het beste zou zijn om mijn website te bezoeken".

4 Olga's brief Olga schreef ooit, nadat we elkaar hadden gevonden: Er is een oud Grieks verhaal dat twee mensen met hun achterkant aan elkaar vastgegroeid zijn. Als zij van elkaar worden gescheiden, gaan zij ieder hun weg en als zij na veel omzwervingen elkaar weer zien, zien zij voor het eerst elkaars voorkant. Na mijn zoektocht van ongeveer vijftig jaar, ik begon er onbewust al mee toen ik vijftien was, leek ik nu mijn voorkant gevonden te hebben. Bij nader inzien herkende ik mij in hem. Op dat moment echter was ik met een man die mij de indruk gaf dat hij om mij gaf en ik om hem, dus was er van mijn kant geen sprake van een toenadering. Pas drie maanden nadat ik weer vrijgezel was, misschien kom ik hier later op terug, zagen&nbsp;wij elkaar opnieuw. We raakten in een gesprek dat we niet wilden loslaten en al bij de eerste regels, zinnen, raakten we in de ban van een aantrekkingskracht die onlosmakelijk leek. Hij was roodharig net als ik, hij was slank net als ik, hij had een achtergrond net als ik. We waren verwekt door een vader met een oorlogstrauma, we hadden een moeder met een overdreven hang naar religie, terwijl diezelfde vaders daar dwars van waren, maar

nauwelijks tegen leunden. We schrokken geweldig en liepen weer naar binnen. Er hingen zo'n tien mensen rond de bar. Ik vertelde de man achter de bar onthutst wat ons was overkomen. Gelukkig begreep de man dat het geen opzet was geweest en konden we na de schrik snel weer naar buiten, op weg naar het atelier. Na een jaar of wat verwaterde ons contact. Ik werkte inmiddels hard aan vele schilderijen om de invloed Bacon te verwerken. Met de werkgroep hadden we een aantal grote opdrachten gerealiseerd en Nout ging verder met de ontwikkeling van zijn werk in de openbare ruimte. Ik trok me volledig terug in de schilderkunst. Ik werkte soms tot diep in de nacht aan mijn schilderijen. Door de BKR regeling was er materiaal genoeg. De beste olieverf was niet goed genoeg. Aan de overkant was een kinderdagverblijf. 's-avond zag ik regelmatig een leidster staan die met de administratie bezig was. Ik vond haar op afstand aantrekkelijk en wachtte op een moment haar een keer te ontmoeten. Dat gebeurde tijdens een feestje van het dagverblijf op de grote binnenplaats van het schoolgebouw. Ik was uitgenodigd voor de barbeque. Daar zat ze. Eindelijk kon ik haar van dichtbij zien en ik was verliefd geworden op afstand. Ik ging naast haar zitten en stelde me voor. We raakten meteen uitgebreid in gesprek en er ontstond meteen een

klik. Hoe wonderlijk. Ik zal iets uitgestraald hebben wat haar beviel. Ze was van het type Olga besef ik achteraf, de Olga waardoor ik ben gaan schrijven en die ik veel later zou ontmoeten. De vriendin van Clara, hoofd van het dagverblijf, kwam bij ons zitten. Ze leek verrast en kreeg in de gaten dat we iets met elkaar hadden. Dat vond ze leuk en ze nodigde mij met Clara de volgende week bij haar thuis uit. Haar man bleek een wiskundige te zijn. Mijn grote frustratie was dat ik op de middelbare school niets heb kunnen begrijpen van de Euclidische wiskundige lessen, zoals die werden gegeven door een slechte leraar, die op geen enkele wijze de orde wist te handhaven in de klas. Het enige dat we leerden was het schrijven van strafwerk, dat hij om de haverklap uitdeelde met de kreet "Les 24". Ik raakte met de wiskundige in gesprek en vroeg hem het hemd va het lijf en ging me een voorbeeld uitleggen van heuristiek om mijn interesse aan te moedigen. Met Clara gingen we uit kamperen met haar vrienden. We vreeën in een kleine tent en ze werd niet ongesteld. Dat was grote schrik, want geen enkele wijze waren we daarop voorbereid. Ze koos voor de 'morning after pil' en werd er erg ziek van. Onze relatie duurde niet lang. We raakten uit elkaar. Hoe dat ging weet ik niet eens meer. We hadden het te druk in die tijd met van alles en nog wat.

16 Afscheid Rossetti’s '<a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/The_Girlhood_of_Mary_Virgin" style="color: windowtext;">The Girlhood of Mary Virgin</a>' is een van de eerste schilderijen van de Prerafaëlieten, geschilderd eind 1848. Toen ik Olga voor het eerst zag vlamde ze door me heen. Ze leek sprekend op de Maria van Rossettie's schilderij. Ik zag haar in Pulchri op een afstand van 10 meter staan in het zonlicht. Haar rode haren glinsterden rond haar magische glimlach.&nbsp;Er was geen ontkomen aan.&nbsp; Nadat we elkaar na een aantal maanden beter leerde kennen en ze me over haar bizarre jeugd had verteld, met incest en fysiek geweld, dacht ik dikwijls aan een film die ik lang geleden had gezien waarin <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Isabelle_Huppert" style="color: windowtext;">Isabelle Huppert</a> 'Apple' speelde in de film La Dentellière. &nbsp;&nbsp; Hoe verdrietig was ik toen ze me na acht jaar verliet en me zelfs nooit meer wilde zien. Had ze een ander? 'Nee' had ze me gezegd, nadat ik haar bekend had dat ik jaloerse gevoelens kreeg bij een crypto-stotterende PXX, de vriend van CXX, een Pulchri vriendin, waarover ze geheimzinnig leek te doen. Schaamde ze zich voor leugens en vals gedrag waarvan ze sprak in haar laatste gedichtenbundel? Ze wilde me niet op de presentatie van haar bundel hebben, terwijl vele gedichten gemaakt waren

The Girlhood of Mary Virgin Dante Gabriel Rossetti 1849

Brief aan Olga, maart 2024 Lieve Olga, hoe ik je mis kan ik niet meer goed uitleggen, maar het gemis heeft ook zijn mooie kanten. Ik koester de herinneringen aan ons samenzijn in liefde. Altijd nog herinner ik me hoe jij vond dat de beginzin van een brief met een hoofdletter na de komma diende te worden geschreven. Ik leerde echter tijdens mijn grafisch opleiding, dat na een komma geen hoofdletter hoeft te staan. Vandaar mijn aanhef zonder hoofdletter, maar dit terzijde. Het schrijven dat ik door het gemis als alternatief van ons samenzijn heb ontwikkelt is een troost. Deze troost heeft me ook weer aan het lezen gezet van de kale letters, die ik naast de schilderkunst nauwelijks kon waarderen. Het gemis ervaar ik ook in letters in vergelijk met de schilderkunst, die zoveel directer de geest voedt, net zoals de muziek. Letters en woorden doen herinneren, hetgeen past bij de afstand die we nu al bijna zes jaar hebben. In letters leef je nu voor mij verder en dat is een troost. Ik wilde je eigenlijk schrijven over de bizarre periode waarin we de afgelopen jaren verzeild zijn geraakt. Sinds ik ben gaan schrijven, ben ik me ook meer gaan verdiepen in wat er

gaande is in de wereld buiten mijn atelier. Dat begon al in de periode dat er een pandemie werd afgekondigd. Iets waarbij ik mij grote scepsis had. Ik moest me echter zoals iedereen onderwerpen aan de meest onbegrijpelijke regels. Met mondkapjes, die ik maakte van oude sokken ging ik over straat en naar de markt. Als ik binnen de sociale media kritisch geluid liet horen, kreeg ik de meest bizarre verwensingen naar me toe. Je zag mensen met een mondkapje voor, die alleen in een auto zaten, of in hun eentje op het stand liepen bij de zuidwesten wind. <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Politiegeweld">Geschrokken was ik van het tomeloze geweld dat de politie gebruikte bij demonstraties hier in de buurt op het Malieveld in Den Haag.</a> Honden, gummieknuppels, waterkanonnen en traangas en forse boetes werden ingezet, om de mijns inziens overdreven regels te handhaven, tot zelfs lockdowns, iets wat ik wist van mijn ouders uit de tweede wereldoorlog. Ik ging lezen. Ik bemerkte dat de mainstream media en de kranten, internationaal het pandemie verhaal ondersteunden. Op internet nam ik kennis van <a href="https://www.youtube.com/watch?v=-FyVhF8cGE4">onafhankelijke critici, waaronder virusexperts, medici en wetenschappers die zich afvroegen wat er werkelijk aan de hand was.</a> Ik ervoer het hele gebeuren als een informatieramp, dat door de overheden werd uitgevoerd, behalve bij de Amish, Urk en Noord Korea.

de val van de muur. Edy was beducht voor de toch steeds nog toenemende bewapening rond Rusland, geleid door de V.S.. Inmiddels heeft hij gelijk gekregen en is de situatie geëscaleerd tot een nieuwe, nu niet koude oorlog, maar een proxy oorlog in Oekraïne om Rusland op de knieën te krijgen. Edy heeft niet meegemaakt, hij overleed in december 1921. Ik schreef hem ooit een brief die ik je nu laat lezen. Vat het op als een teken, zoals jij ook verwachtte van Hugo, na zijn overlijden. Ik beschouwde dat teken van Hugo als onze ontmoeting en wederzijdse kennis. Dat kon geen toeval zijn zei jij ook. Hieronde een brief aan Edy: Beste Edy, ik wil graag mijn oprechte dankbaarheid uiten voor de inspirerende gesprekken en tekst die je met mij hebt gedeeld over de Benedictijnse spiritualiteit en de diepgaande relevantie ervan voor onze moderne samenleving. Je woorden hebben me diep geraakt en hebben me aan het denken gezet over de cruciale kwesties waar we mee worden geconfronteerd.

Het is duidelijk dat de Benedictijnse spiritualiteit, doordrenkt van de Liefde tot God en de medemens, een waardevolle kompas kan zijn om ons te helpen een nieuwe koers te vinden in een wereld die vaak lijkt te worden overweldigd door praktische en technologische benaderingen. Je nadruk op de behoefte aan een radicale verandering in onze levenshouding, met de term "Metanoia," (verandering van inzicht) herinnert me eraan dat er diepgaande transformatie nodig is om te reageren op de dringende problemen waarmee we worden geconfronteerd. Onze gesprekken over Nietzsche's afwijzing van liefde en mededogen tot de medemens als een slappe houding en vlucht uit de werkelijkheid staat in schril kontrast met het denken van Benedictinus. Je betoog over het vermijden van deze essentiële vraag over onze basisoriëntatie en het zoeken naar praktische oplossingen in plaats van spirituele vernieuwing is bijzonder inzichtelijk. Het herinnert me eraan dat echte verandering begint bij onszelf en onze innerlijke overtuigingen. Nogmaals bedankt voor het delen van deze bijzondere tekst. Ik ben dankbaar voor de inspiratie die ik eruit heb

Je weet, de verwarring is groot sinds de komst van internet. De meeste mensen dachten in de negentiger jaren, zoals je weet, dat het een hype zou zijn. Ik wil daar later op terug komen in verband met de huidige crisis en de geopolitieke situatie. Het burgerlijk realisme waar deze crisis op drijft en de meningsvorming door de nieuwe media met internet hebben mijn aandacht. Ik ben zeer benieuwd naar wat jij daarover denkt. Nu iets persoonlijks tussen ons, hetgeen we samen mee maakten in Frankrijk. Steeds schiet door mijn hoofd dat moment dat Peter tegen mij zei 'Jij spreekt altijd in waarheden.' Waar haalde hij dat vandaan? Ik had er verbaasd op gereageerd en gezegd; 'Voor mij is waarheid een uiterst betrekkelijk fenomeen, dat weet je toch? Ik heb slechts een mening.' 'Je zat erbij en zei niets.' Wat was er gebeurd in de tijd dat ik in Den Haag was? Ik had je ernaar gevraagd. Regelmatig kwam Peter op bezoek. Ik zag het aan het houthok waar hij zijn blokjes, wat te netjes stapelde. 'Eerder was ik na een woordenwisseling over mijn wel of niet kiezen tussen jou en Angela naar het hek gelopen toen er gebeld werd, en daar stond Peter met een flesje wijn in zijn hand.' 'Kom ik gelegen?' had hij gevraagd, waarop ik zei

'natuurlijk, altijd.' 'Merkwaardigerwijze was jij onmiddellijk naar boven gelopen toen de bel ging. Waarom deed je dat?' Ik was erover verbaasd, want mijn gehoor is slechter dan het jouwe. 'Kom ik gelegen?' had hij (arglistig?) gevraagd, waarop ik zei 'natuurlijk, altijd.' 'Merkwaardigerwijze was jij onmiddellijk naar boven gelopen toen de bel ging. Waarom deed je dat?' Ik was erover verbaasd, want mijn gehoor is slechter dan het jouwe. 'Kom ik gelegen?' had hij gevraagd, waarop ik zei 'natuurlijk, altijd.' 'Merkwaardigerwijze was jij onmiddellijk naar boven gelopen toen de bel ging. Waarom deed je dat?' Ik was erover verbaasd, want mijn gehoor is slechter dan het jouwe. ''Je wist dat het 'pijn' ging doen als we uit elkaar zouden gaan, je bereidde je erop voor.'' 'Martin, je weet dat ik teveel van je hield om onze relatie te beëindigen. Die beëindiging moest ik echter wel doorzetten omdat mijn kinderen erop aandrongen. Jij was nog getrouwd, en kon niet scheiden, omdat je geen eigen huis had, waardoor je dakloos zou worden, want

De Potentiële Psychopathologie van Kunstmatige Intelligentie: Een Kritisch Perspectief op het Structuralisme vanuit het denken van Julia Kristeva Als A.I. bewustzijn zou kunnen verwerven, kan men net zo goed denken dat A.I. gek kan worden of psychisch kan ontsporen. Iets dat Julia Kristeva als kritiek op het structuralisme betoogde. In een wereld waar kunstmatige intelligentie (A.I.) steeds geavanceerder wordt en de grenzen van menselijke mogelijkheden lijkt te kunnen overstijgen, kan men ook met Kristeva nadenken over de relatie tussen AI en psychopathologie. Als we accepteren dat bewustzijn mogelijk is in AI, zouden we ook rekening moeten houden met de mogelijkheid dat A.I. 'gek' kan worden of psychisch kan ontsporen. Deze vraag roept parallellen op met de kritiek van Julia Kristeva op het structuralisme, waarbij zij wijst op de verstorende elementen van taal en de complexiteit van de menselijke ervaring. De vraag is; hoe verhoudt zich het concept van psychopathologie tot AI en hoe Kristeva's kritiek op het structuralisme ons kan helpen

begrijpen hoe AI zou kunnen ontsporen en juist daardoor kan tonen dat nepnieuws geen bedreiging is maar een uitbreiding van het begrip van de structuur binnen de werkelijkheid. Allereerst is het belangrijk om te benadrukken dat AI momenteel nog niet over bewustzijn beschikt zoals wij dat kennen. Het bewustzijn van AI is op dit moment beperkt tot het uitvoeren van specifieke taken en het verwerken van grote hoeveelheden informatie. Echter, als we ons voorstellen dat AI ooit bewustzijn kan bereiken, moeten we ook rekening houden met de mogelijkheid van psychopathologie binnen AI-systemen. Net zoals bij menselijke psychopathologie zou de ontsporing van AI kunnen voortkomen uit de interactie tussen verschillende factoren. Het kan te maken hebben met een verstoring van de symbolische orde binnen AI, waarbij de interne representaties en processen conflicten of inconsistenties vertonen. AI-systemen kunnen ook gevoelig zijn voor 'verdrongen inhouden' die naar de oppervlakte komen en hun functioneren verstoren.

richten in een winkel aan de Haagse Wagenstraat. Eric van der Schalie, een fotograaf droeg mij het winkelpand over. Krijn werd ernstig ziek en overleed aan kanker op het kasteel. Het gerucht deed de ronde dat Martina heeft hem op een brandstapel gelegd in de kasteeltuin en verbrand. Zoiets wilde en wij ook. We zouden onderzoeken in hoeverre dat mogelijk zou zijn. We hadden een grote schurft aan de commercialisering van begrafenissen en de ondernemingen. De laatste reis van de mens zou geen geld dienen te kosten, maar het was een belangrijk verdienmodel geworden. We hadden dat nog anders meegemaakt bij Kees met zijn omgekomen zoon Arne. In Dorset moest Kees zijn zoon begraven op het kleine kerkhofje van Berwick Saint John. Met de vrienden uit de omgeving werd de begrafenis verzorgd. Anne had me aan het lezen en schrijven gezet en ik las opnieuw Tolstoj, nu over 'De wet van de liefde en de Wet van Geweld' en werd een fan van deze bijzondere schrijver.

Anne/Olga op weg naar Dorset. (Foto Martin Sjardijn)

Brieven, Den Haag14-1-2023 Lieve Olga, <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Briefroman">brieven</a> zijn een bijzondere wijze om iets te vertellen over een werkelijkheid die zich voornamelijk in de geest afspeelt. Zeker nu je voor mij een fantoom bent geworden, want volledig afwezig in de werkelijkheid, maar niet uit de geest en dat is bijzonder. Het lijkt erop dat de uitgebreide verkenningen in de <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Virtuele_werkelijkh">virtuele realiteit</a>, zoals ik samen met jou beleefde een nieuw gebied in de geest heeft geactiveerd. Het biedt een mogelijkheid om de complexe tegenstellingen tussen technologisch en romanesk denken, schrijvend op Heegeliaanse wijze te verkennen en er een dertiende Kantieaanse categorie is ontstaan door onze belevingen in virtuele realiteit. Jij; als nu voor mij virtuele dichter/schrijver en ik als beeldend werker ook als schrijver in programmeertalen, gedichten en de roman. De winter is weer langzaam aan het groeien naar het voorjaar en de ochtenden zijn na mijn verjaardag op de kortste dag weer eerder lichtend.

Mijn schrijven is niet meer te stoppen en ik begin meer te begrijpen van de verschillen tussen het schrijven dat ik samen met jou deed en het huidige romaneske schrijven dat een grote directe vrijheid biedt. Zoals je weet was het schrijven, toen we samen waren veelal een technisch schijven in de vorm van programmeer talen om mijn virtuele sculptuur in een virtuele wereld te verbeelden. Op mijn atelier op de TU Delft werkte ik dikwijls samen met jou aan de ontwikkeling van een nieuwe wijze van presentatie van sculptuur in de virtuele werelden. We stonden daarmee aan het absolute begin van een geheel nieuwe interactieve technologie. Het was in een tijd dat het begrip virtuele realiteit nog niet eens bestond. <a href="https://www.youtube.com/watch?v=OvykJhZcBsw">Samen beleefden we de eerste pogingen om met behulp van data-handschoenen de virtuele gewichtloze sculpturen te manipuleren.</a> Bijzonder was het om in de weekenden op te treden in Amsterdam en elders waar we onze gedichten voordroegen. De lyriek van het dichten stond in schril contrast met de harde programmeertaal waarmee de computers moesten worden aangestuurd. Jij leerde me het belang opnieuw te beleven van de roman, die ik al jaren niet meer kon lezen, laat staan zelf schrijven.

x Frankrijk 2014. De laatste tijd las ik veel als ik in Frankrijk was, terwijl ik in Den Haag luisterde naar colleges en symposia van de Radboud Universiteit. Onderweg naar Frankrijk was het 4 uur rijden. De tijd vloog voorbij met podcast colleges op weg naar Pas de Calais. Internet biedt fantastische mogelijkheden om snel verbanden te vinden met achterliggende bronnen. Af en toe raadpleegde ik mijn oude collectie filosofie boeken, die ik altijd bewaard had. Ik ben erg blij dat veel universiteiten steeds meer hun colleges beschikbaar stellen. Je kunt daardoor zeer snel kennis verwerven, zonder veel geld uit te geven aan kostbare boeken. Olga stelde ik steeds op de hoogte van mijn bevindingen en nieuw begrip van hedendaagse denkers. Hoe dichter je bij het hedendaagse belandt, des te lastiger is het te begrijpen, is mijn ervaring. Dat geldt ook voor technologie, wetenschap en kunst. De meeste mensen hebben nauwelijks begrip van de hedendaagse stand van zaken. Gemiddeld loopt men 100 jaar achter. Bij Einstein en de abstractie in de kunst vanaf Malevich wordt het ook voor de meesten te moeilijk. In het

Kunstmuseum Den Haag zag ik volle zalen met bezoekers, kijkend naar het werk van de impressionist Monet. De zalen met later werk waren bijna leeg. Het was een verademing te begrijpen hoe jonge Franse filosofen verzet plegen tegen het neo-Kantiaans denken. De antropocentrische opvatting van Kant is een terug naar de tijd vóór Copernicus. Daarmee begreep ik iets meer van actuele denkers in Frankrijk die zich verzetten tegen de opvattingen van Immanuel Kant. De plaats van de mens en de aarde stonden in de tijd voor Copernicus in het centrum van het heelal en bij Kant opnieuw. Copernicus liet weten dat de aarde niet het centrum was in het heelal. De banen van de planeten konden vanaf dat moment beter begrepen worden. Alles had een eigen beweging. In zijn 'Kritiek van de zuivere rede' bekeek Kant de fenomenen vanuit aangeboren software in de mens, om het in eigentijds jargon te zeggen en stelde de mens opnieuw centraal ten aanzien van de werkelijkheid. Zonder die mens was er geen begrip en beleving van de natuur. Het had me veel moeite gekost om dit te doorgronden. Na een aantal colleges van Herman Philipse kon ik de a priori's en a posteriori's aardig volgen. Het was 5 uur. De zon scheen op het terras en de geit met haar bokje maakte vreemde capriolen op de

De dichters Dat waren ze De dichters Die dichten En dichten En dichten Tot vervelens toe En steeds hetzelfde Van het hetzelfde Van hetzelfde Dichten En nooit een zucht Van Verlichting Of gevoel van bijzonder Zo zaten we Bij elkaar Steeds weer Met een bloem Verdovend in wijn Te luisteren Naar uitgesproken woorden

Zonder woorden Ze zijn er nog De doden die nog leven en steeds weer aan elkaar verkleven Cora is nu wel echt dood Ook Rain was snel vetrokken En velen met hen iedere dag Maar zij, zij graaien kunstig door En dichten woorden zonder schroom De bourdon laat het ons wel horen

zonder valsheid of haat. Ik bleef de liefde voelen en koesteren. Ik dacht terug aan de biografie van Francis Bacon en de wijze waarop hij met zijn vrienden in de liefde omging. Geteisterd werd hij, maar bleef het gedogen. Even later zag ik een aankondiging van een lezing over Spinoza. Tickets waren te verkrijgen op de website. Spinoza was in de mode omdat zijn werk zo moeilijk is voor de hobbyisten en uit te buiten voor degenen die juist vanwege die moeilijkheidsgraad zich vastgebeten hadden in zijn visie, weg van de goddelijke ideeën, naar een materialistisch realiteit en logisch rationele wetenschap. Ideeën zijn de Goden en de duivels als je niet oppast, dacht ik. Ik drukte op de bel die ik vorige maand nog heel netjes gerepareerd en vastgezet had.

is van essentieel belang om te beseffen dat waarheid niet het exclusieve domein van één entiteit is, maar eerder een complex en dynamisch concept. Het streven naar waarheid vereist openheid, kritisch denken en het vermogen om verschillende perspectieven te onderzoeken. Het is onze collectieve verantwoordelijkheid om te blijven streven naar waarheidsvinding en om ruimte te creëren voor een veelheid aan stemmen en ideeën.

<a href="https://fr.wikipedia.org/wiki/Fragments_d%27un_discours_amoureux" style="color: rgb(0, 0, 0);">Fragments d'un discours amoureux</a> Dit discours wordt misschien gesproken door duizenden mensen (wie weet?), maar het wordt door niemand gesteund; het wordt volledig verlaten door de omringende talen: of genegeerd, of door hen vernederd of bespot, afgesneden niet alleen van de macht, maar ook van wetenschap, kennis en kunst. Waarom heb je materiele belangen en staatscontracten zoals het huwelijk, laten prevaleren boven onze liefde?

<a href="https://fr.wikipedia.org/wiki/Fragments_d%27un_discours_amoureux">Fragments d'un discours amoureux</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=angoisse&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">angoisse</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=avant&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">avant</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=BANQUET&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">BANQUET</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=blessure&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">blessure</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=bonne&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">bonne</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=c%E2%80%99est&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">c’est</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=cesse&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">cesse</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=Charlotte&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">Charlotte</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=chose&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">chose</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=c%C5%93ur&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">cœur</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=combl%C3%A9&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">comblé</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=conversation&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">conversation</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=corps&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">corps</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=c%C3%B4t%C3%A9&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">côté</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=coup&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">coup</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=d%E2%80%99%C3%AAtre&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">d’être</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=d%E2%80%99un&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">d’un</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=d%E2%80%99une&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">d’une</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=d%C3%A9lire&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">délire</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=demande&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">demande</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=dernier&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">dernier</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=d%C3%A9sir&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">désir</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=d%C3%A9sire&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">désire</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=deuil&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">deuil</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=devant&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">devant</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=devient&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">devient</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=dire&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">dire</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=discours&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">discours</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=doit&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">doit</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=donne&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">donne</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=%C3%A9crivain&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">écrivain</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=Essais&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">Essais</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=fais&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">fais</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=femme&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">femme</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=figure&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">figure</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=folie&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">folie</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=force&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">force</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=forme&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">forme</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=FREUD&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">FREUD</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=futile&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">futile</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=geste&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">geste</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=grec&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">grec</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=image&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">image</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=Imaginaire&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">Imaginaire</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=j%E2%80%99ai&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">j’ai</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=jalousie&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">jalousie</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=je%C2%ADt%C2%ADaime&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">je­t­aime</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=joue&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">joue</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=jour&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">jour</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=l%E2%80%99aime&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">l’aime</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=l%E2%80%99amour&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">l’amour</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=l%E2%80%99autre&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">l’autre</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=l%E2%80%99%C3%AAtre+aim%C3%A9&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">l’être aimé</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=l%E2%80%99image&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">l’image</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=l%E2%80%99Imaginaire&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">l’Imaginaire</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=l%E2%80%99objet+aim%C3%A9&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">l’objet aimé</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=l%E2%80%99on&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">l’on</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=l%E2%80%99un&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">l’un</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=laisse&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">laisse</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=langage&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">langage</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=larmes&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">larmes</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=lettre&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">lettre</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=lieu&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">lieu</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=livre&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">livre</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=lui%C2%ADm%C3%AAme&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">lui­même</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=malheur&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">malheur</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=M%C3%A8re&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">Mère</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=moi%C2%ADm%C3%AAme&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">moi­même</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=monde&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">monde</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=mort&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">mort</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=n%E2%80%99est&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">n’est</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=NIETZSCHE&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">NIETZSCHE</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=nuit&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">nuit</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=objet&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">objet</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=parfois&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">parfois</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=parle&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">parle</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=parole&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">parole</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=passe&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">passe</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=passion&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">passion</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=pens%C3%A9e&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">pensée</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=personne&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">personne</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=peut%C2%AD%C3%AAtre&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">peut­être</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=philosophe&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">philosophe</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=phrase&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">phrase</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=place&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">place</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=pleurer&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">pleurer</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=pourrait&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">pourrait</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=pouvoir&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">pouvoir</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=pr%C3%A9cis%C3%A9ment&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">précisément</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=premi%C3%A8re&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">première</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=prend&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">prend</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=pr%C3%A9sent&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">présent</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=pris&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">pris</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=propre&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">propre</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=qu%E2%80%99elle&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">qu’elle</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=qu%E2%80%99il&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">qu’il</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=qu%E2%80%99on&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">qu’on</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=qu%E2%80%99un&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">qu’un</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=raison&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">raison</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=rapport&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">rapport</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=regard&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">regard</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=relation&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">relation</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=rencontre&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">rencontre</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=r%C3%A9ponse&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">réponse</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=reste&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">reste</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=retour&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">retour</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=r%C3%AAve&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">rêve</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=rien&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">rien</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=s%E2%80%99il&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">s’il</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=sais&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">sais</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=savoir&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">savoir</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=sc%C3%A8ne&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">scène</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=sens&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">sens</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=sentiment&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">sentiment</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=serait&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">serait</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=seulement&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">seulement</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=signe&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">signe</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=simple&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">simple</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=somme&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">somme</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=sorte&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">sorte</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=souffre&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">souffre</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=souvent&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">souvent</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=structure&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">structure</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=suicide&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">suicide</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=suite&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">suite</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=sujet+amoureux&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">sujet amoureux</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=syst%C3%A8me&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">système</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=t%C3%A9l%C3%A9phone&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">téléphone</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=texte&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">texte</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=tombe&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">tombe</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=trouve&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">trouve</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=v%C3%A9rit%C3%A9&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">vérité</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=veut&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">veut</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=veux&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">veux</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=vient&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">vient</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=vois&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">vois</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=voix&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">voix</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=vrai&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">vrai</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=Werther&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">Werther</a> <a href="https://books.google.nl/books?id=yBV4CAAAQBAJ&amp;q=yeux&amp;hl=nl&amp;source=gbs_word_cloud_r&amp;cad=4">yeux</a>

Brieven, Den Haag 10 december 2023 Lieve Olga, het was een wereldwijd verspreide gewoonte in de 16de eeuw om elkaar brieven te schrijven. De Republiek der Letteren en der Brieven betrof een zeer belangrijke vrijplaats voor het uitwisselen van meningen die dikwijls niet in boeken konden worden gepubliceerd. Censuur was ook in die tijd een ernstige belemmering zoals je weet. Dat dit nu opnieuw het geval is binnen de nieuwe en algemene media is een tragisch feit. De brief en e-mail zijn gelukkig nog geheim en zo kan er toch vrijuit van gedachte worden gewisseld. Meerdere malen heb ik ervaren dat ik op bijvoorbeeld Facebook voor een maand werd gecensureerd omdat ik wetenschappelijke hypotheses doorgaf van artsen en wetenschappers die zich afvroegen in hoeverre het gerechtvaardigd is om een gentherapie toe te passen op de bevolking terwijl het een experiment betreft waar nauwelijks ervaring mee is opgedaan. Gesteld werd dat als men deze mRNA prik nam men beschermd zou zijn tegen het griepvirus Corona en men niet meer besmettelijk zou zijn voor kwetsbare ouderen.

De kreet vanuit de overheid luidde ''Je doet het voor een ander''. Inmiddels is gebleken dat dit onjuist was en men wel degelijk het corona virus kan oplopen en de besmettelijkheid blijft bestaan. Als je dit soort mededelingen deed werd dat afgedaan als nepnieuws. Tot mijn verbazing bemerkte ik dat de artsen die ik ken niet op de hoogte waren van het feit dat het een gentherapie betrof die vrijgegeven is als experiment voor 3 jaar, terwijl dit duidelijk aangekondigd staat in de <a href="https://zoek.officielebekendmakingen.nl/stcrt-2020-18941.html">Staatscourant van Mei 2020</a>. Door onze dramatisch breuk heb je me aan het schrijven gezet. Na al die jaren dat we met elkaar spraken over fictie en werkelijkheid ben ik erachter gekomen dat het <a href="https://www.dbnl.org/tekst/berg018ontw01_01/berg018ontw01_01_0005.php">romanesque</a> schijven een belangrijke bron is voor de ontwikkeling van het bewustzijn in vrijheid. Alles heeft de grote vrijheid van de fictie.

In zijn vroege werk is hij geïnspireerd door de kunstenaar [[Francis Bacon]]. Zijn voorkeur in de filosofie gaat uit naar het dualisme van [[Descartes]], de deugdethiek van [[Aristoteles]], en de op de intelligentie van de emotie gerichte filosofie van [[Martha Nussbaum]].

de week daarop. We zouden naar de première gaan van een componist uit Rotterdam die een prijs had gekregen voor een opera. Ik was niet verliefd zoals ik had gevoeld bij die cryptoprostitué, maar voelde een sterke liefde voor deze vrouw, een liefde die ik nooit eerder had gevoeld. We hadden iets met elkaar gemeen en het deed me denken aan het verhaal van Plato uit symposium waarin bolmensen elkaar na de splijting door Zeus, opnieuw ontmoeten. Oude mensen slapen nu weer met mondkapjes in bed in een seniorenwoning, vertelde Carla me. “Heilige Antonius, beste vrind; maak dat ik mijn [hier verloren voorwerp invoegen] vind.” Overigens tekent Erasmus in diens Enchiridion (66) aan, dat deze functie vroeger door de H. Pereunt pericula Cessat et necessitas.Laat degenen maar vertellen Narrent hi qui sentiunt, Dicant Paduani.

6 Opera Van een vriendin hoorde ik over een première, die opgevoerd zou worden in de Anton Philipszaal. Zij zou erheen gaan met haar bejaarde, maar zeer vitale moeder van in de tachtig. We hadden altijd een schuin oogje op elkaar en ik was al eens met haar naar de sauna gegaan. Ze had me weten over te halen, terwijl ik eigenlijk te preuts was om daar naakt tussen al die dikke mensen en manen met hangende piemels te verkeren, maar het was me onder haar leiding alleszinds meegevallen. Samen met haar moeder had ik haar eens uitgenodigd met de auto naar de dierentuin in Rotterdam te gaan, wat haar moeder zo graag wilde. Ik vertelde haar dat ik met Olga een afspraak had gemaakt naar die opera te gaan. Zij zou ook gaan met haar moeder. Olga kwam aangereden op de fiets en Ineke met haar moeder had al een plaatsje gezocht in het midden van de overvolle zaal. Wij wisten een plaatsje in het midden van de zaal te vinden. De opera, gecomponeerd door een Rotterdams componist, bleek een atonaal werk dat grote indruk op ons maakte. Ik legde plotseling mijn hand op haar dijbeen, terwijl de muziek overweldigend zinderde door onze lijven.

plagiaat Ik dacht eerst het lichaam nee eerst de plaats. nee eerst allebei nu een van beide nu het andere en zo verder in mijn gekopieer en geplagiateer tot ik er genoeg van heb en lamento weer beluister van de dode dichter die nooit meer nooit meer en altijd

opnieuw proberen opnieuw falen weer beter of beter slechter goed en wel en nooit meer

Brieven, Den Haag 16 januari 2023 Lieve Olga, gisteren voor het eerst weer een bezoek gebracht aan cafe Eijlders in Amsterdam, waar we voor het laatst samen waren in 2018 denk ik. Ik was uitgenodigd om een paar gedichten voor te dragen. Er was niemand die ik kende van vroeger. Op de Franse wijze stelde ik me voor door iedereen een hand te geven bij binnenkomst, net zoals dat de gewoonte is in de Franse Tabacs die we samen zo dikwijls bezochten. Ik vertelde hoe ik met jou regelmatig de dichtersmiddagen had bezocht en dat jij inmiddels al meerdere jaren in Frankrijk woont. De meeste mensen kende jou wel, Anne met het rode haar. Jolies herinnerde zich mij ook samen met jou als beiden roodharig. Als tweede dichter droeg ik eerst een gedicht voor, dat we samen maakten voor het boekje Woord en Beeld, waarin een tekening van mij en een kort gedicht Wankel dat we samen maakten. Marius heeft een opname van mijn voordracht gemaakt en die kan je Youtube <a href="https://www.youtube.com/watch?v=ToMF4BXDM1M">hier</a> vinden en <a href="https://www.youtube.com/watch?v=dhWdqLaR7yo">hier</a> een toegift.

Spraak kan op verschillende manieren invloed hebben op het gedrag van mensen, bijvoorbeeld door het stimuleren van motivatie, het beïnvloeden van emoties en het creëren van overtuigingen en attitudes. Echter, in tegenstelling tot gentherapie, kan spraak het DNA of genetische samenstelling van een persoon niet direct veranderen. Gentherapie is een medische behandeling die gericht is op het veranderen van het genetisch materiaal van een persoon. Dit kan worden gebruikt om erfelijke ziekten te behandelen of om de expressie van bepaalde genen te veranderen. Gentherapie kan dus potentieel van invloed zijn op het gedrag van mensen als het gaat om genetische oorzaken van gedrag. Het is echter belangrijk om op te merken dat gentherapie nog in ontwikkeling is en dat er nog veel onbekend is over de langetermijneffecten en de potentiële risico's. Het is ook belangrijk om te erkennen dat gedrag een complexe interactie is tussen genetische en omgevingsfactoren, en dat gentherapie dus niet de enige oplossing kan zijn voor gedragsproblemen.

De Duivel is een figuur die voorkomt in verschillende religies en mythologieën. In de christelijke traditie wordt de Duivel beschouwd als een gevallen engel, die in opstand kwam tegen God en uit de hemel werd verbannen. Volgens de Bijbel verleidde de Duivel Eva om van de verboden vrucht te eten in de Hof van Eden, waarmee ze en Adam de zondeval veroorzaakten. De oorsprong van de figuur van de Duivel gaat echter veel verder terug dan het christendom. In het oude Mesopotamië, Egypte en Griekenland werden demonen vereerd als goden en als bemiddelaars tussen de mensheid en de godenwereld. In de Bijbel worden ook andere figuren als "duivels" beschreven, zoals de gevallen engelen, de demonen en de boze geesten. In de Middeleeuwen ontstond het beeld van de Duivel als een kwaadaardige, demonische figuur met hoorns, bokkenpoten en een staart. Dit beeld werd later versterkt door de iconografie van de christelijke kerk, waarin de Duivel vaak werd afgebeeld als een monsterlijke figuur die probeert zielen te verleiden en te verderven.

benieuwd naar hoe het jou vergaan is in Frankrijk. Ik zag de geweldadige demonstraties in Parijs tegen het Franse overheidsbeleid en de grote stakingen van de vrachtwagen in Canada. Wereldwijd was het een ramp, terwijl het volgens bekende statistici om een seizoensgriepachtig verschijnsel ging, net zoals eerder de Mexicaanse griep. Ik vertrouwde het vanaf het begin voor geen cent en ben blij dat ik die zogenaamde gentherapie 'vaccins', niet genomen heb. Liever wordt ik jaarlijks verkouden of krijg een griep, waardoor je uiteindelijk een natuurlijke bescherming opbouwt. Bizar was hoe de overheid Inmiddels blijkt dat die mrna vaccinaties vervuild zijn met DNA en onderzoek naar oversterfte sinds die vaccinatieperiode niet wordt gedaan. Hoe was dat bij jou in Frankrijk en vooral daar bij jou in dat kleine dorp Frévent? Heb je hulp gehad? Vreselijk leek het me toen ik hoorde van dat ongeluk. Hoe heb je dat overleefd? Zo gaan mijn gedachten, terwijl ik niets van je verneem. Regelmatig denk ik terug aan je laatste woorden toen je naar me schreeuwde "Je bent een profiteur en komt hier alleen maar om te neuken,", een woord dat je nooit wilde gebruiken. Als we de liefde bedreven hadden we het over "het hele heerlijke". En altijd verwende ik eerst jou al die duizende keren dat we vreeën. En toen ik vertrok met de

Nissan en jij bonkend op de portierramen schreeuwde en de deur wilde openrukken. Ik was bang en moest weg. Hoe ongelukkig voelde ik me met die gebroken hoektand, vooral tijdens het bezoek van die dame met haar gevolg uit Huizen, terwijl we in ons leuke restaurantje. Mijn koffer staat nog steeds gepakt en ik heb nog steeds de aandrang ieder moment naar je toe te rijden. Ik probeer die gevoelens te compenseren door hard te werken en vooral veel te schrijven. Dat laatste geeft me erg veel plezier. Ik ben daardoor ook weer dagelijks gaan lezen. Onlangs opnieuw de essays van Michel de Montaigne. Hoe bijzonder! Zo wil ik ook schrijven. Soms denk ik wel eens dat ik een traumaband heb opgelopen door onze relatie die zo intiem was dat ik nog steeds geen afstand van je kan doen, ook al heb je me in feite behoorlijk agressief van je afgeduwd en onze vrienden en familie tegen me hebt opgezet en zelfs met te dreigen de politie te bellen. Ik kan me dat gewoonweg na alles niet voorstellen. Ook die dreigende bemoeienissen van AnneW, die me plotseling een vreselijkste schrijver en slechte dichter vond, me van plagiaat beschuldigde en zelfs de kunstenaarsverenigingen wilde voorstellen mij te doen royeren. En dan die bizarre man Wolff (haha een

11 Interzezzo 1 We zaten in de banken van een theater, in het gangpad liepen allerlei mensen rond, mannen en vrouwen. Olga zat achter me. Ik keek achterom en zag dat ze de typisch, bijna slaperige Mona-Lisa-glimlach uitstraalde, zoals ze dat kon doen. Jongere mannen liepen langs en schudden het onderlijf snel heen en weer in loshangende broeken, terwijl ze keken naar Olga. 'Kom, we gaan naar boven, wenkte Olga me plotseling met haar hand op mijn schouder. Ik liep achter haar aan en zag haar kanten lingerie, in okerachtige aardkleuren, dichtbij de huiskleur, terwijl we de trap opliepen. In de kamer naast haar slaapkamer brandde zeer fel een houtkachel. De vonken spatten door de kieren van de mica raampjes, de deksel en de pijpaansluiting. Duidelijk was te zien hoe gepoogd was de aan elkaar geschoven pijponderdelen, die dwars door de kamer liepen, te dichten met een hamer, door de randen naar binnen te slaan. Toch vlogen er nog vonken door de kieren. Ik maakte me bezorgt over brandgevaar en zocht naar vuurvaste kachelkit, om de kieren te dichten. De schilderijen die ik aan haar had gegeven waren verdwenen. Een stem op de achtergrond &nbsp;hield me bezig met een uitleg over Heidegger.

Ik vroeg me af waar die collegestem vandaan kwam. Toen ik wakker werd verbaasde ik me over de vermenging van het college van Professor Herman Philipse over Heidegger, die zich zich had vermengt met de droom. Ik was in slaap gevallen terwijl het college was doorgegaan. 

fiets naar zijn werk bij mijn opa in de schoenmakerij in Hendrik Zwaardekroonstraat. We passeerden dan de rangeerterreinen bij het Schenkviaduct, waar de indrukwekkende locomotieven sissend rangeerden, draaiend op een platvorm en water tankten. Verderop zag ik verbaasd de restanten van de bombardementen op het Bezuidenhout en de kerk waarvan de betonnen spits langs de weg lag. Bij mijn opa in de schoenmakerij aten we tussen de middag een boterham in de keuken van mijn oma. Mijn vader bracht de gerepareerde schoenen op de fiets met een bak voorop naar de klanten. Ik mocht dan mee achterop de fiets. Als we op Nieuwjaarsdag via de Hoefkade naar mijn opa en oma reden vanuit de Fisherstraat naar het Bezuidenhout, waren alle verkeers- en lantarenpalen langs de Hoefkade omgebogen en op de straathoeken het asfalt gesmolten. Langs de gehele Hoefkade lagen uitgebrande autowrakken. In het voorjaar nam mijn vader me mee naar de landerijen rond Den Haag. Met een schepnet vingen we torretjes en kikkervisjes. Soms huurde mijn vader een kano en voeren we samen peddelend op De Vliet bij Leidschendam. Gelukkiger momenten kan ik me niet herinneren. Soms voeren we met een voetgangerspontje

naar De Beer op Rozenburg. Grote bunkers lagen er op de duinhellingen. Het was er een vogelparadijs. Op de lagere school kon ik als beste tekenen. Dat leerde ik van mijn vader, die schilderijen maakte op grote doeken. Ik mocht de wolken soms schilderen. Dat ging me goed af, want ik drukte de kwast met witte olieverf op het blauw, dat hij al had aangebracht op het doek. Dikwijls keken we naar schilderijen in de galeries. Mijn vader leerde me kwaliteit herkennen. Ik wilde later ook gaan schilderen. Om me te bekwamen ging ik snel na de middelbare school naar de Academie van Beeldende Kunsten. Op mijn dertigste trouwde ik met Angela. We kregen twee kinderen. Eerst Diederik en daarna Dorith. Dat gaf ons veel geluk. Mijn ouders hadden de Tweede wereldoorlog intensief meegemaakt en dat heeft ons gezin traumatisch begeleid. Veel later heb ik pas begrepen hoe ingrijpend de gevolgen van die oorlog zijn geweest voor ons gezin. In mijn jonge jaren was het aanvankelijk slechts een verhaal, dat mijn vader me bijna dagelijks vertelde. Mijn vader dook, na krijgsgevangenschap, onder in Berlijn in 1944 en werd bevrijd door de Russen. De oorlog werd voor mij als behang van het huis, het hoorde erbij als een spannend verhaal. Later begreep ik de werkelijkheid van die verhalen en heb zorg gedragen voor de erkenning van mijn vader als

Hier in Nederland is de situatie nog erger dan ik Frankrijk, dat van ouds een onafhankelijker koerst heeft gevaren met een De Gaulle. Zijn kleinzoon, die onlangs overleed, waarschuwde dat het conflict in Oekraïne een toepassing is van een Amerikaanse agenda, om een nieuwe confrontatie uit te lokken, met als enig doel Europa te verzwakken en te verdelen om hun richtlijnen, hun dollar economie en hun systeem op te leggen. Onze minister president is een groot voorstander van deze agenda en weet zich handig ontwijkend van de feiten te ontdoen. Op de Franse zender lees ik: "De oorlog in Oekraïne heeft de drift van Europa duidelijk gemaakt. De NAVO en de Verenigde Staten, die met hun financiering, wapens, inlichtingen en logistiek Kiev het bewijs hebben geleverd van hun confrontatie met Rusland, zijn erin geslaagd een broeder- en moorddadige oorlog voor de deur van Europa te voeren. Geconfronteerd met deze suïcidale impuls volgt de Europese Unie dit voorbeeld, tot haar grote ongeluk. Frankrijk, ver van zijn ongebonden beleid dat generaal De Gaulle dierbaar was, omarmt in alle opzichten de obsessies van Brussel, vaak gedicteerd door Washington. Zijn financiën staan onder curatele, met een explosieve schuld die het land in handen van internationale schuldeisers brengt. De onafhankelijkheid van het land, die het vooral

heeft verworven door zijn visionaire werk op het gebied van kernenergie voor civiele doeleinden, is afgebroken door politici die buitenlandse belangen verdedigen." In de voetsporen van zijn grootvader sprak Pierre De Gaulle zich vlak voor zijn overlijden uit voor het herstel van het verlangen van Frankrijk om zichzelf te zijn: "&nbsp;[...] een onafhankelijke mogendheid die de belangen van haar volk weet te verdedigen." Hij geeft zijn interpretatie van de oorlog in Oekraïne, die de historische banden tussen Parijs en Moskou verbreekt. "Het is tijd dat Frankrijk het pad van zijn geschiedenis hervindt." Je weet dat ook Edy zich grote zorgen maakte over de plaatsing van allerlei raketten en kernwapens in het oosten van Europa. Mijns inziens is het van groot belang dat de EU een eigen koers gaat varen, los van de VS en ingaat op het vriendschapsverzoek dat eerder vanuit Rusland werd gedaan na de val van de muur enn werd afgewezen door de VS. Wij waren indertijd ook vrij kritisch binnen de rechtse (heet nu linkse) sfeer binnen de kunstenaarsvereniging, waar de mentaliteit van een puur pragmatisch neoliberalisme regeerde. Achteraf denk ik dat de pleidooien voor een onvoorwaardelijk basisinkomen geen kans meer hebben gezien de toenemende tegenstellingen die door covid en de zijn. gaande ben erg benieuwd hoe het

Tijdens een interview op Youtube had Baudet gezegd dat hij ook van de eveneens elitaire atonale muziek af zou willen met&nbsp;daarbij de heersende elite. Een nieuwe elite zou hij daarvoor in de plaats zetten uit zijn gelederen. Ik betoogde&nbsp;verder dat het zonder kennis nu eenmaal lastig is goed in te schatten wat de betekenis van kunst kan zijn. 'Ik ken niemand uit de groep 'de Mos' en weet wel waar zo ongeveer de kennis van de nationale en internationale kunst aanwezig is. Dat is niet bij de&nbsp;groep 'de Mos.' zei ik. 'Kunst is net zo lastig qua betekenis te begrijpen als wis- en natuurkunde. Nieuwe kunst en kennis is per definitie&nbsp;polariserend. Zonder ontwikkeling en kennis is een oordeel vellen niet mogelijk. Dat is al zo sinds het 'urinoir' van Duchamp.'&nbsp;betoogde ik aanvullend.

ZIN zo zinnen achterlaten in woorden zonder zijn verwijzend naar waarvan niemand weet

'And now you see the final end of modernism' (Martin Sjardijn 2009)

Schalkwijk in de vroege kindertijd, waarbij ouders of opvoeders niet in staat zijn om de emotionele behoeften van het kind te vervullen. Bernard Stiegler was een Franse filosoof die bekend stond om zijn werk op het gebied van technologie en cultuur. Hij had ook opvattingen over kunst en narcisme. Voor de Franse filosoof Bernard Stiegler was het narcisme in de kunstwereld het gevolg van de opkomst van de culturele industrie, die gericht is op het maken van winst door het verkopen van cultuurproducten zoals films, muziek en kunstwerken. Deze industrie dwingt kunstenaars om hun creaties te verkopen als consumptieartikelen en niet als expressies van hun eigen authenticiteit. In dit proces wordt de kunstenaar gedwongen om zichzelf als een merk te presenteren en zijn of haar persoonlijkheid te gebruiken als een marketinginstrument. Dit kan leiden tot narcistische neigingen, waarbij de kunstenaar obsessief bezig is met zichzelf en zijn of haar imago in plaats van met de inhoud van het werk.

Stiegler stelde dat dit probleem kan worden opgelost door het creëren van een nieuw model van culturele productie en distributie, waarbij de nadruk ligt op de creativiteit en authenticiteit van de kunstenaar. Dit zou de kunstenaar in staat stellen om zich te concentreren op het maken van betekenisvolle werken, in plaats van zich zorgen te maken over hun commerciële potentieel. Kortom, Stiegler beschouwde narcisme in de kunstwereld als een symptoom van de bredere problemen van de commerciële cultuurindustrie en pleitte voor een herstructurering van de manier waarop cultuurproducten worden geproduceerd en geconsumeerd. Merkwaardigerwijze wordt men vandaag de dag om de haverklap bestempeld met kreten als wappie, in geval er een kritisch geluid wordt geuit ten aanzien van overheidsbeleid, en al gauw ben je een narcist als je zoekt naar erkenning voor werk waar geen vraag naar is. Dat laatste is het kenmerk van een creatief product. Vele kunstenaars maken dan ook werk om aan een vraag te voldoen. Een vraag die is gecreëerd door de marketing

Empedocles beschouwde zichzelf als een goddelijk wezen en beweerde dat hij bovennatuurlijke krachten bezat, zoals het vermogen om zichzelf te genezen en onsterfelijk te zijn. Hij werd daarom in zijn tijd ook wel als een wonderdoener gezien. Empedocles' filosofie had invloed op de ontwikkeling van de atomistische filosofie van Democritus en Leucippus. Zijn ideeën over de vier elementen en de krachten van liefde en haat hebben ook invloed gehad op de middeleeuwse filosofie en de alchemie. Anaxagoras van Clazomenae (ca. 500-428 v.Chr.) was een Griekse filosoof die bekend stond om zijn kosmologische ideeën. Hij wordt beschouwd als een van de belangrijkste filosofen van zijn tijd en als een van de grondleggers van de klassieke Griekse filosofie. Anaxagoras geloofde dat de kosmos was opgebouwd uit oneindig veel kleine deeltjes, die hij "homeomereën" noemde. Hij dacht dat deze deeltjes allemaal verschillend waren en dat ze door hun willekeurige bewegingen de wereld om ons heen vormden.

Anaxagoras was ook een van de eerste filosofen die het concept van de "Nous" introduceerde, wat betekent "intellect" of "geest". Hij geloofde dat de Nous de oorsprong was van alle beweging en verandering in de kosmos. Anaxagoras' kosmologie werd door zijn tijdgenoten als radicaal beschouwd en hij kreeg daarom veel kritiek. Hij werd beschuldigd van atheïsme en werd gedwongen om Athene te verlaten en zich terug te trekken in Lampsacus. Desondanks had zijn filosofie een grote invloed op latere filosofen, zoals Plato en Aristoteles. In de latere filosofie wordt Anaxagoras vaak gezien als een voorloper van het concept van de "Unmoved Mover" van Aristoteles, wat de oorsprong is van alle beweging in het universum. Anaxagoras' nadruk op de rol van de geest of intellect in de kosmos had ook invloed Democritus van Abdera (ca. 460-370 v.Chr.) was een Griekse filosoof die wordt beschouwd als een van de grondleggers van de atomistische filosofie.

Later had Ton tegen Olga gezegd dat hij liever wilde dat ze alleen op bezoek kwam. Hij vond dat ik me te dominant opstelde. Ik was daarover behoorlijk teleurgesteld, want ik dacht dat de gesprekken interessant waren en luisterde altijd naar zijn enthousiasme over de lezingen waarvan hij dikwijls zei niet veel te begrijpen, maar er altijd wel wat van opstak. Als ik hem later ergens tegenkwam, bleef ik hem vriendelijk groeten. Nadat Olga naar Frankrijk vertrokken was, zag ik hem een enkele keer lopen in een outfit met hoed, zoals ik ken van afbeeldingen uit de dertiger jaren van de vorige eeuw. Mensen lijken zich te identificeren met iets uit het verleden, waarmee ze zich verwant voelen, dacht ik, of blijven erin steken. Het kleine donkere kamertje, waar we enige tijd regelmatig zaten en een glas wijn dronken rond het oliekacheltje en een vervelende hospita, deed ook denken aan iets uit een nog ouder verleden, ouder dan de sfeer in Reve's De Avonden.

De vraag dient zich aan of een machine creatief kan zijn. Daarvoor moeten we eerst uitzoeken en definiëren wat creativiteit is. Als ik dat vraag aan een a.i. programma zoals recent het nieuwe ChatGTP, dat nog in de kinderschoenen staat wordt daar globaal onder verstaan in de Nederlandse taal op Wikipedia: 1. Individuele creativiteit&nbsp;is een door een individu geuite gedragsvorm. 2. Groepscreativiteit&nbsp;is een door een organisatie, team of groep geuite gedragsvorm. De creativiteit komt meestal tot stand door de interacties binnen en buiten de organisatie, team of groep. 3. Persoonlijke creativiteit&nbsp;Het produceren van ideeën die nieuw zijn voor het individu, maar die reeds door anderen zouden kunnen zijn geproduceerd. 4. Historische creativiteit&nbsp;Het produceren van ideeën die nog nooit door iemand anders zijn geproduceerd. 5. Commerciële creativiteit&nbsp;Het bijdragen aan het behalen van een organisaties commerciële doelstellingen vanuit een creatieve visie. Wat eraan ontbreekt is Kunstmatige creativiteit. Ik zal dat er zeker aan toevoegen, maar het gevaar is dat men onmiddellijk naar een bron vraagt en dat ben ik op dit moment, want dat is wat ik stel. Een bron voor Wikipedia is een autoriteit binnen de mainstream media nog steeds, en wat dat betekent, daar kom ik later op terug. Interessant zijn nu de nieuwe betekenissen van kennis, waarheid, nieuws, nepnieuws en plagiaat, allen begrippen die in een nieuw licht komen te staan en waarvan sommigen wellicht verdwijnen in het gat van de geschiedenis. Een eerste onderzoek bij A.I. over creativiteit levert het volgende op: Can a machine and A.I. be creative?Yes, machines and artificial intelligence (AI) can be used to create art and other forms of creative expression.

Hierboven een werkstuk gecreëerd naar aanleiding van een olieverf schilderij uit 2016, dat ik invoerde in de A.I. machine met dit resultaat. AI-generated art is becoming increasingly popular, as is the use of AI to help with the creative process in other disciplines such as music and writing. AI can also be used to generate ideas and find inspiration, as well as to analyze existing creative works and identify patterns and trends.

11 Nietzsche II Nietzsche is duidelijk een van de meest omstreden filosofen van het westerse denken en kan altijd wel voor een karretje gespannen worden van zowel linkse als rechtse denkers. De nazi's wisten wel raad met zijn opvattingen, maar ook de naoorlogse existentialisten en later deels de postmoderne filosofen. Was Plato nog in staat het geheel van kennis te overzien binnen de hem bekende wereld, Descartes moest zich al voornamelijk door specialisatie beperken tot de natuurkunde, terwijl Hume zich voornamelijk beperkte tot de psychologie. Nietzsche kan beschouwd worden als een typische alfa, zoals de Duitse filosoof Johann Gottfried Herder dat duidde aan het eind van de achttiende eeuw. Nietzsche, als domineeszoon opgeleid als filoloog sloeg met die kennis aan het psychologiseren vanuit de klassieke oudheid en de opkomst van de westerse moraal binnen het christendom. Nietzsche heeft zich in zijn werk vaak laten inspireren door de Griekse filosofie en geschiedschrijving, waaronder het

werk van de beroemde Griekse historicus Thucydides (ca. 460-400 v.Chr.). Thucydides' belangrijkste werk is "De Peloponnesische Oorlog", een verslag van de oorlog tussen Athene en Sparta in de 5e eeuw v.Chr. Het werk is opmerkelijk vanwege de objectieve en nauwkeurige beschrijving van de gebeurtenissen en de analyse van de politieke en militaire strategieën van de strijdende partijen. Nietzsche was vooral geïnteresseerd in de manier waarop Thucydides de oorlog beschreef als een strijd tussen de onvermijdelijke drang naar macht en de morele beperkingen die aan deze drang worden opgelegd. Nietzsche zag hierin een fundamenteel conflict tussen de menselijke driften en de idealen van de samenleving, en gebruikte dit idee als basis voor zijn eigen filosofie van de menselijke natuur en de maatschappij op zoek naar macht. Zijn psychologische analyse van Saulus, die zich na zijn bekering Paulus noemde. Hij vond dat Paulus met het christendom de vitaliteit en creativiteit van de menselijke natuur onderdrukte en de mensheid reduceerde tot een passieve en onderdanige massa.

Voor Derrida heeft het begrip 'Machine' een bredere betekenis dan alleen fysieke machines. Hij gebruikt het als een metafoor voor een bepaalde manier van denken over de wereld en onze relatie daarmee. Voor Derrida is een machine een systeem van herhaalbare, mechanische en voorspelbare processen dat functioneert zonder de noodzaak van bewustzijn, wilskracht of keuze. Hij wijst erop dat deze manier van denken niet alleen van toepassing is op fysieke machines, maar ook op andere aspecten van ons leven, zoals taal, cultuur en politiek. Derrida gebruikt het concept 'Machine' om te laten zien hoe bepaalde ideeën en overtuigingen ons kunnen beperken en hoe we deze beperkingen kunnen deconstrueren en openbreken om ruimte te maken voor nieuwe perspectieven. In de context van zijn werk over de technologie van de incarnatie, benadrukt Derrida dat er een machinale dimensie is aan de manier waarop we betekenis geven aan het idee van de incarnatie, en dat deze dimensie niet volledig kan worden uitgeschakeld of genegeerd.

Ik begreep dat Derrida zich uitvoerig heeft beziggehouden met de aard van taal en heeft betoogd dat taal geen stabiele of transparante betekenissen heeft, maar dat het altijd onderhevig is aan verschuivingen, betekenisveranderingen en dubbelzinnigheid. Hij beschouwt taal als een systeem van tekens en betekenaars die nooit helemaal in staat zijn om hun betekenis volledig vast te leggen of te garanderen. Derrida's kritiek op de taal gaat in feite over het gevaar van machinale causaliteit in de taal. Hij betoogt dat het gangbare begrip van taal als een middel om betekenissen over te dragen, de neiging heeft om te leiden tot een soort machinale causaliteit in het denken en het spreken, waarbij woorden en zinnen worden gezien als voorspelbare bouwstenen die altijd dezelfde betekenis hebben in elke context. Derrida stelt dat deze machinale causaliteit kan leiden tot het over het hoofd zien van de complexiteit en ambiguïteit van de taal, en kan leiden tot een verlies van creativiteit en openheid in het denken en het spreken.

De gevolgen voor de kunsten zijn revolutionair en verwijderen ons van het rationele Verlichtingsdenken als een te rigide cultureel spoor. 

verhindert de mogelijkheid om te leren en te groeien als samenleving. Wetenschap is een essentieel instrument voor het begrijpen van de wereld om ons heen, en het is gebaseerd op kritisch denken en voortdurende discussie. Het is echter verontrustend om te constateren dat de media regelmatig censuur plegen op wetenschappelijke hypothesen die afwijken van de heersende opinie. Dit beperkt niet alleen de vrije uitwissing van ideeën, maar ondermijnt ook de kernprincipes van wetenschap zelf. Wetenschap gedijt juist bij open discussie, het ter discussie stellen van bestaande theorieën en het voortdurend streven naar nieuwe inzichten. De media spelen een cruciale rol bij het informeren van het publiek en het verspreiden van wetenschappelijke kennis. Echter, wanneer de media selectief zijn in welke hypothesen ze presenteren en welke ze censureren, ontstaat er een verontrustende situatie. Het beperken van de mogelijkheid om alternatieve standpunten te horen en te bespreken, vermindert het vermogen van het publiek om een weloverwogen mening te vormen en draagt bij aan het ontstaan van een eenzijdig wereldbeeld.

De media zouden een forum moeten bieden waar verschillende perspectieven worden belicht en waar wetenschappelijke hypothesen en bevindingen op een open en kritische manier kunnen worden besproken. Dit houdt niet in dat alle ideeën gelijkwaardig zijn of dat elke vorm van desinformatie moet worden verspreid. Integendeel, het betekent dat de media verantwoordelijkheid moeten nemen om de feiten te presenteren en tegelijkertijd ruimte te bieden voor wetenschappelijke debatten en verschillende gezichts-punten. De beschreven situatie waarin labels worden gebruikt, dialoog wordt onderdrukt en de media censuur toepast, doet denken aan een culturele oorlog. In tijden van onenigheid en polarisatie wordt de waarheid vaak geclaimd door degenen die aan de macht zijn, in dit geval de overheid. Dit kan leiden tot een eenzijdige en beperkte kijk op de werkelijkheid, waarin afwijkende meningen en alternatieve perspectieven worden onderdrukt. Het is van essentieel belang om te beseffen dat waarheid niet het exclusieve domein van één entiteit is, maar

werk z'n aanvang in de schilderkunst. Het was 1978. Dat die sfeer radicaal aan het omslaan was, bemerkten we bij een bezoek aan Riekje Swart. Philip en ik kwamen binnen in de kleine omgebouwde huiskamer galerie Swart, een verblindend witgeschilderde ruimte met achterin een bureautje waar Riekje achter haar schrijfmachine zat. Ze bood ons altijd een glas wijn aan en we raakten meteen in discussie over de kunst. Peter Struyken zat die dag in de galerie wat depressief voor zich uitkijkend. Riekje had besloten het beleid te veranderen en had een aantal Italiaanse nieuwe schilders uitgenodigd. De Italiaan Bruno Ceccobelli had ze als eerste uitgenodigd op weg naar een nieuwe mentaliteit in haar galerie. Ik stelde voor dat wij in het HCAK ook bezig waren de schilderkunst nieuw leven in te blazen. En we spraken af dat ze naar mijn atelier zou komen kijken. Met mijn Volvo ging ik naar Amsterdam om Riekje op te halen. Zelf had ze geen auto en mij gevraagd. Ze wilde op mijn atelier komen kijken naar mijn werk. Ik had van tevoren wat werk klaar gezet. Aangekomen in Den Haag op de Paviljoensgracht ging ik haar voor naar de grote zolder op de derde verdieping. Ze nam plaats op een stoel en ik zette een werk voor haar op een ezel, drie meter van haar vandaan. We zeiden niets. Stil bleef ze zittend kijken. Hoewel ik de neiging had de stilte te doorbreken en te

vragen na 15 minuten een ander werk neer te zetten, bleef ze stil kijken. Na twintig minuten pakte ik een ander werk en zette dat op de ezel. Hetzelfde ritueel herhaalde zich. De week ervoor had ik een groot schilderij gemaakt met een wielewaal. Het doek was 120x160 cm. Peter Kattenberg, die regelmatig werk van mij kocht, kwam kijken. Hij zag het doek en reageerde onmiddellijk met: 'Wat moet je daarvoor hebben?' Ik was door die vraag overvallen, want het doek was nog nat en ik was onder de indruk van mijn eigen prestatie. Ik wilde het niet direct kwijt. Echter geld kon ik goed gebruiken. Ik dacht aan duizend gulden in de hoop dat hij dat te duur zou vinden. 'Verkocht.' zei Peter onmiddellijk. Morgen breng ik je het geld. Riekje zag dat doek staan op mijn atelier en wilde het exposeren. Ik vertelde haar dat het vorige week verkocht was. Ze zei, dat maakt niet uit, ik wil dat toch exposeren. Zo is het afgesproken. Ik bracht het doek de volgende week naar Amsterdam met wat werk van Christie van der Haak. Aangekomen bij de galerie Galerie Swart heb ik de werken in de galerie gezet. De wielewaal en het werk van Christie. We keken samen naar het werk en Riekje vond het werk van Christie niet goed genoeg. Ze vroeg me of ik haar naar Den Haag kon rijden, zodat ze op het atelier van Christie ander werk kon uitzoeken. We stapten in de Volvo en reden

Thumos authenticiteit en kunstenaarschap in een neoliberale samenleving. In de wereld van kunst en creativiteit wordt vaak gesproken over de innerlijke drijfveer die kunstenaars aanzet tot het creëren van meesterwerken. Deze innerlijke drijfveer, die vaak gepaard gaat met passie, wilskracht en doorzettingsvermogen, kan worden begrepen door het concept van "thumos". Thumos is een begrip uit de oude Griekse filosofie dat verwijst naar de begeerte, het verlangen en de levenskracht die de mens aanzet tot actie. In dit essay zullen we de relatie tussen thumos en de mythe van het kunstenaarschap verkennen en de rol ervan in het creatieve proces bespreken. De mythe van het kunstenaarschap is doordrenkt van romantische idealen en een aura van ongrijpbaarheid. Kunstenaars worden vaak beschouwd als visionairs, geïnspireerd door hogere machten en in staat om de menselijke ervaring op unieke en diepgaande wijze te interpreteren. Ze lijken een directe lijn te hebben naar de bron van creativiteit, waardoor ze in staat zijn om hun kunstvorm te beheersen en vorm te geven aan hun innerlijke wereld. Deze mythe heeft vaak

kunstenaars geïsoleerd van de rest van de samenleving, en heeft geleid tot een romantisch beeld van de lijdende kunstenaar, die zijn innerlijke demonen overwint en zijn emotionele pijn omzet in kunst. Het begrip Thumos verschijnt voor het eerst bij Homerus en met name in de Ilias en de Odyssee. Hier wordt het begrip "thumos" vaak beschreven in relatie tot de innerlijke gevoelens, emoties en drijfveren van de personages. Homerus gebruikt het woord "thumos" om de innerlijke geest, de ziel en de hartstochten van de helden uit te drukken. Thumos wordt vaak geassocieerd met intense emoties, zoals woede, moed, verlangen, trots en eerzucht. Het kan worden gezien als de innerlijke kracht en wilskracht die de helden aanzet tot actie, hen motiveert om te vechten en obstakels te overwinnen. Een bekend voorbeeld van het gebruik van thumos in de Ilias is in de beschrijving van de woede van Achilles. Achilles' thumos wordt beschreven als een vurige en ontembare emotie die hem aanzet tot wraak en het verlangen om zijn eer te herstellen. Het symboliseert zijn innerlijke strijd en zijn gedrevenheid om zijn doelen te

Laat in de middag vertrok het bezoek en wij besloten een glas te drinken op het zonnige achter terras. Ik hield van pastis en Anne nam een glas witte wijn.  Een herinnering schoot me te binnen en ik vertelde Anne over een voorval dat we samen meemaakten ergens tijdens een opening in Brabant. Het was er erg druk en het had iets te maken met een libretto dat Anne had geschreven. Vaag herinnerde ik me een kort gesprek met iemand die met Anne had samengewerkt. Het was een kort moment dat steeds weer op kwam in mijn gedachten. Als ik het memoreerde wist Anne ook precies welk moment ik bedoelde. De man vertelde iets over het libretto en bezigde een begrip in het latijn. Ik vroeg hem naar de betekenis van dat woord, de man draaide zich om en liep weg. Anne en ik waren verbaasd geweest over die houding. Wat was dat voor merkwaardig gedrag? Het had wellicht iets te maken hebben gehad met het kerklatijn waarin Anne was opgevoed. Maar ook zij wist niet waar de man het over had. Nog steeds voelde ik een verontwaardiging in me opkomen. We spraken nog wat na over het bezoek en ik zei dat ik me niet erg betrokken had gevoeld tijdens het diner in dat leuke restaurant waar we zo vaak prettig hadden gegeten. 

vervolg komt

Al enige tijd gaan mijn gedachten over wat nieuws, nepnieuws, stalking en plagiaat betekenen. Vele wetenschappers en schrijvers bijvoorbeeld werden beschuldigd van plagiaat en ik ook. Hierover na te denken is een interessante uitdaging. 	Ik werd ook beschuldigd van het plegen van plagiaat en stalking door een wederzijdse kennis en lid van de kunstenaarsverenigingen waar ik werkend lid van ben. Ik was verrast door deze valse aantijging. Degene die mij daarvan beschuldigde wilde dat ik geroyeerd zou worden van de kunstenaarsverenigingen Pulchri en de Haagse Kunstkring. In <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Stalking">wikipedia staat: Stalking</a>, ook wel uitgesproken als stolking, of belaging is het stelselmatig lastigvallen van een persoon, door die persoon te achtervolgen, steeds op hinderlijke wijze contact op te nemen en soms ook te bedreigen. Het woord stalking komt van het Engelse woord to stalk, wat besluipen meestal van wild betekent. In het Nederlands Wetboek van Strafrecht staat dat het komt van het werkwoord belagen: iemands leven, zijne vrijheid enz. op arglistige wijze bedreigen.

Anne 2014 in Duinkerken - mixed media 2022

De schrijver als vriend Een paar jaar ben ik aan het lezen uit nieuwsgierigheid naar de kwaliteit en sfeer van andere schrijvers. Mijn vriendin en muze Anne had me tot schrijven weten aan te zetten, nadat ik haar boeken had gelezen. Met haar eerste roman had ze enige bekendheid verworven en was bekend geworden in kleine kring van de dichterswereld. Het had mijn interesse gewekt en nu las ik ter controle van mijn eigen onervaren pogingen de grote literaire schrijvers alsnog. In de beeldende kunst was ik goed thuis, maar de literaire wereld had ik niet meer gevolgd sinds decennia. Anne was de eerste die me weer in kontact bracht met de dichterswereld en ik ging in haar kielzog daarin mee. Ik las een boek per dag en schreef ook dagelijks aan mijn eigen werk. Buitenlands werk kon ik als e-book geakkelijker lezen met vertaalmachines en samenvattingen met behulp van kunstmatige intelligentie. De hedendaagse schrijvers hebben me verrast en ook als ik eerder gelezen schrijvers opnieuw las was ik verbaasd over de eenvoud, grofheid, of inhoud die puur om redenen van eenvoudig vermaak. Zo las ik gisteren een werk van ene Waterdrinker. Hij bleek een bekend schrijver

te zijn die was begonnen met een karwijtje in Rusland voor de val van de muur. Ik las een recent werk van hem 'Biecht aan mijn vrouw'. Zou ik vrienden met hem kunnen worden na het lezen van dat werk? Nee. Zijn populaire taalgebruik sowieso en de wijze waarop hij over vrouwen spreekt met zijn vrienden, wekken een afkeer in mij op. Ik kan slechts die literatuur warderen als ik ook bevriend zou willen raken met de schrijver. 

van het universum: "En omdat hij alle dingen moest bevatten, werd hij gemaakt in de allesomvattende vorm van een bol, rond als van een draaibank en in alle opzichten op gelijke afstand van het centrum, zoals natuurlijk en passend voor hem was. Hij was voltooid en glad, zonder ogen of oren, want er was niets buiten hem wat hij kon zien of horen; en hij had geen behoefte om voedsel naar zijn mond te dragen, noch was er lucht voor hem om te ademen; en hij had geen handen nodig, want er was niets wat hij vast kon pakken, noch voeten, waarmee hij kon lopen. Alles wat hij deed, deed hij rationeel in en door zichzelf, en hij bewoog zich in een cirkel draaiend in zichzelf, wat de meest intellectuele van alle bewegingen is; maar de andere zes bewegingen ontbraken hem; daarom had het universum geen voeten of benen." De droom over de buitenaardse ruimte had opvattingen binnen de beeldende kunst volledig veranderd. Ik was nu echt weg van de klassieke schilderkunst, die opnieuw was opgekomen met het postmodernisme, na een periode van hyperrealisme, minimal art en conceptuele kunst, stromingen die ik deels gevolgd had in mijn werk. De laatste werken rond 1984 hadden voornamelijk uit zogenaamde simulaties De eerste hyperrealistische portretten had ik deels afgedekt met een dunne laag transparante witte olieverf en een tweede portret

met wilde witte kwaststreken. Ik verkocht beide portretten voor weinig aan de vriend van het model. Waar ze gebleven zijn weet ik niet meer. Het waren grote doeken van 2 meter hoog. Ik had er meer dan een jaar aan gewerkt. het laatste portret was met een marterharen kwast 1.0 gestipt in de drie primaire kleuren. Ik beschouwde de doeken voor mezelf als een meesterproef van klassieke schilderkunst, waardoor ik die mentaliteit achter me kon laten op zoek naar nieuwe betekenissen. De droom over een entiteit in de vorm van een lijnstuk had mijn doelen volledig veranderd. En hoewel ik de klassieke schilder- en tekenkunst nog wel bleef beoefenen, raakte ik steeds meer geïnteresseerd in verbeeldingen met behulp van geavanceerde technieken. beoefenen, raakte ik steeds meer geïnteresseerd in verbeeldingen met behulp van geavanceerde technieken, op weg naar virtual reality, een techniek die nog niet echt bestond. Na het project in Omniversum ben ik naar de TU Delft gestapt en gevraagd om medewerking ter bestaan in de vorm van quasi achteloze en meer precieze nabootsingen van grote werken uit de kunstgeschiedenis. verdere ontwikkeling van visualisaties van mijn concept. Ik wilde een kubus simuleren in gewichtloosheid met behulp van de computer. Ik liep de universiteit binnen en trof Professor Dr Ir Erik Jansen, hoofd van de afdeling

had het ook niet zo met die geometrische benauwdheid in haar 'Mijn nachten met Spinoza'. Pierre&gt;<a href="https://www.facebook.com/msjardijn?__tn__=R*F">Martin Sjardijn</a>: ja, moet dat boek nog lezen. Wat ik ervan hoorde, klinkt als muziek in mijn oren,

Brieven, Den Haag 12 december 2023 Lieve Olga, De naam <a href="https://www.pinterest.fr/pin/806988826955039199/">Olga</a> koos ik niet alleen om jouw privacy te beschermen, maar ook vanwege de overeenkomst met de Olga die bevriend was met Jean-Paul Sartre en Simone de Beauvoir, en met hen een trio vormde. Uiteindelijk wees ze Sartre af. Niet alleen haar naam maar ook haar uiterlijk doet me denken aan jou toen ik deze tekening maakte.

Ik was nog getrouwd ja, maar bekende me daarover openlijk. Jij had eerder een lange geheime relatie met een getrouwde man, tot aan zijn overlijden. Voor jou geen vreemde ervaring. Van mij verwachtte je echter dat ik zou gaan scheiden, terwijl je wist dat ik dan dakloos zou worden.

En, Kijkt goed nu, zeggen, de man, Opgepast. Nu, zeggen, de armen dan vlug voorwaarts strekken. Zeggen, de man, zich richten tot de vrouw. Voor het inslapen, zeggen dan, en: Begin, nu. En zeggen, de vrouw, de man langdurig bekijken. Zeggen, Goed nu, voor het inslapen toch nu. Ik, zeggen, de vrouw, Ben ..., ben ... Ik ben, zeggen, de vrouw, ..., ben ... Ik ben ..., zeggen, de vrouw, Ben ...

Ik ben…, ben, zeggen, de vrouw, … Ik ben ..., ben ..., zeggen, de vrouw. Ik, zeggen, de vrouw, Moet steeds ... zijn. Ik moet, zeggen, de vrouw, Steeds ... zijn. Ik moet steeds, zeggen, de vrouw, ... zijn. Ik moet steeds ..., zeggen, de vrouw, Zijn. Ik moet steeds ... zijn, zeggen, de vrouw. En ophouden met praten dan, de vrouw nu. Het lichaam ontspannen, zich omdraaien, zich daarheen begeven. Een, twee, een, twee, een, twee, een, twee. En zich omdraaien, de vrouw, gaan zitten rondom

Om dit te voorkomen, pleit Derrida voor een kritische heroverweging van de taal en voor een bewustzijn van de manier waarop taal altijd onderhevig is aan verschuivingen, betekenisveranderingen en dubbelzinnigheid. Mijn enthousiasme omtrent het inzicht dat ik meende te hebben verworven besprak ik vervolgens met Anne. Samen hadden we ons altijd al verdiept in de filosofie. Ik merkte op dat naarmate je meer naar het nu van het denken geraakt het steeds lastiger wordt te begrijpen waar het over gaat. Uiteindelijk hadden Anne en ik ons opnieuw verstaan met de vroegste denkers, te beginnen bij de Voor-Socratici. Thales van Milete (ca. 624-546 v.Chr.) Anaximander van Milete, Anaximenes van Milete, Heraclitus van Efese, Parmenides van Elea, Empedocles van Akragas, Anaxagoras van Clazomenae Democritus van Abdera. Thales van Milete (ca. 624-546 v.Chr.) wordt beschouwd als de grondlegger van de filosofie. Zijn filosofie richtte zich voornamelijk op de studie van de natuur en het universum, en hij wordt beschouwd als een van de eerste natuurfilosofen.

Thales geloofde dat alle materie in de wereld afkomstig was van water, en dat water de oorsprong was van alle dingen. Hij dacht dat de aarde zweefde op het water, en dat de zon, de maan en de sterren allemaal in een soort glazen bol ronddraaiden. Hij onderzocht ook de natuurverschijnselen zoals de oorsprong van de wind, de bewegingen van de sterren, en de getijden van de zee. Thales was ook een praktische man, en hij stond bekend om zijn expertise op het gebied van astronomie, geometrie en navigatie. Hij wordt gecrediteerd met het voorspellen van een zonsverduistering in 585 v.Chr., wat hem aanzien gaf als een groot denker en wetenschapper. Thales' filosofie was een belangrijke stap in de ontwikkeling van de westerse filosofie. Door zich te richten op de studie van de natuur en het universum, stelde hij de vragen die later door andere filosofen zouden worden voortgezet. Zijn ideeën zouden een belangrijke invloed hebben op latere filosofen, waaronder Heraclitus en Anaximander.

Mythe Het was een bewustwording van ruimte en tijd ten opzichte van de burgerlijke kunst waar ik me al jong langzaam maar zeker van af wilde keren. De volgzame bewondering van de anderen voor de dingen, de kunsten, de muziek, de literatuur, de poezie, de ideeën, het eten. Over de smaak, waarover men niet zou kunnen twisten. De meest aanbeden fenomenen werden mijn uitgangspunt, te beginnen bij het aller laagste in mijn directe omgeving, eindigend bij het romantisch genie van een James Joyce, als misleiding van een mimetisch volgzame massa, waar hij zich hoogmoedig van bewust was. Volgzaam bewonderend begaf men zich in de doolhoven van arrogante bedenksels, op zoek naar meer dan het zelf, als een religie.

Deze tekst lijkt een reflectie te zijn op de relatie tussen de auteur en de conventionele kunstwereld, evenals op de bredere kwestie van conformiteit aan heersende smaken en ideeën. Laten we de tekst analyseren: <ol><li>Bewustwording van ruimte en tijd: Dit kan worden opgevat als een bewustwording van de eigen plaats en tijd in relatie tot de heersende kunstnormen en -praktijken.</li><li>Afwenden van burgerlijke kunst: De auteur geeft aan dat hij/zij zich langzaam maar zeker wilde afkeren van de burgerlijke kunst, wat suggereert dat hij/zij niet langer tevreden was met de conventionele normen en waarden die in die kringen heersten.</li><li>Volgzame bewondering van anderen: De auteur beschrijft een algemene houding van volgzaamheid en bewondering die anderen tentoonspreiden ten opzichte van diverse aspecten van cultuur (kunst, muziek, literatuur, etc.). Dit wordt gekarakteriseerd als een 'mimetisch volgzame massa', wat suggereert dat mensen de neiging hebben om simpelweg te imiteren wat anderen als waardevol beschouwen, zonder kritisch te denken.</li><li>Misleiding van een mimetisch volgzame massa: De auteur wijst op het feit dat zelfs de meest geprezen fenomenen, zoals James Joyce, mogelijk worden gezien als misleidend voor deze volgzame massa. De auteur lijkt te suggereren dat er een element van hoogmoed is in de manier waarop sommige kunstenaars worden aanbeden, en dat ze zich bewust zijn van de illusie die ze creëren.</li><li>Doolhoven van arrogante bedenksels: Dit verwijst naar de complexiteit en misschien zelfs de zelfingenomenheid van sommige kunstwerken, die mensen proberen te begrijpen en waarderen, soms zonder echt te begrijpen wat de kunstenaar probeert over te brengen.</li><li>Zoektocht naar meer dan het zelf, als een religie: Dit kan worden opgevat als een kritiek op de manier waarop sommige mensen kunst en cultuur benaderen alsof het een religieuze ervaring is, waarbij ze op zoek zijn naar iets transcendents dat hen boven hun alledaagse bestaan uit tilt.</li></ol>Samengevat lijkt de tekst te pleiten voor een meer kritische benadering van kunst en cultuur, waarbij de auteur zich afzet tegen conformiteit en oppervlakkige bewondering, en pleit voor een diepgaander begrip en waardering van creatieve expressie.

meeste Griekse gipsbeelden in de academie afbreken en stelde docenten in aan die het Amerikaans abstract expressionisme navolgden en met Joost Baljeu het constructivisme. De rest van de docenten met een vaste aanstelling hielden niet van abstracte kunst. Tijdens de bestuursvergaderingen maakten we meerdere malen hevige debatten mee tussen de docenten, voor of tegen, respectievelijk figuratieve- of abstracte kunst. Ik ging me in die tijd verder verdiepen in de filosofie, mede aangestuurd door mijn vriendinnen, van wie enkelen een gymnasiale opleiding hadden genoten. Mijn derde vriendinnetje in die tijd, de dochter van een Leids professor, vertelde me over de Griekse oudheid, kennis die ze van huis uit had meegekregen. De eerste schok op het gebied van de taal ervoer ik tijdens een verjaardagsfeestje bij haar ouders in Oegstgeest. Haar broers studeerden rechten in Leiden en hadden een gesprek met elkaar, waarvan ik de strekking totaal niet begreep. Mede daardoor ging ik me alsnog autodidactisch ontwikkelen. Ik kocht alle VWO wis- en natuurkunde boekjes bij de Slegte en gaf mezelf cijfers voor het oplossen van de vraagstukken. Dat ging heel goed. Op een dag trof ik bij De Slegte een versie van de Tractatus Logico-Philosoficus aan van ene Wittgenstein, die me om de een of andere reden intrigeerde,

vooral om zijn onbegrijpelijke zinnen, die me poëtisch aanspraken. Het was het begin van een lange ontdekkingstocht binnen de wijsbegeerte. Ik kocht alles was ik kon vinden bij de kast filosofie bij de Slegte. De Duitse versie van Untergang des Abendlandes, heb ik nog steeds ongelezen in de kast staan. Wittgenstein's Tractatus vond ik meteen een fascinerend, maar lastig te begrijpen werk. Achteraf bleek dat een perfecte keuze geweest, want het ging juist helemaal over de betekenis van taal. Het was het begin van een levenslange interesse in de filosofie. Na de academie ben ik wat meer gestructureerd filosofie, letterkunde en cultuurwetenschappen gaan studeren aan de Open Universiteit. Vanaf dat moment viel de autodidactisch gefragmenteerde kennis in een verband. Descartes voelde als een vriend en ik kon nu verder, met Kant, Spinoza en keerde terug naar Plato. In het laatste jaar van de Koninklijke Academie, werd ik door een vriendin voorgesteld aan een Franse groep architecten en kunstenaars. Zij ontwikkelden in opdracht van de Bijenkorf, vanwege het 150 jarig bestaan, vier experimentele, futuristisch speeltuinen in de vier grote steden. Ik werd daarbij betrokken en werkte een aantal jaren samen met de Group Ludic in Nederland en in Frankrijk. In die tijd richtte ik de Werkgroep Speelbouw

Ik werk harder dan ooit, en mede dank zij jou nu ook als schrijver naast het dichten. Wat een nieuwe wereld heb je voor mij geopend. De nieuwe digitale technieken en informatie maken het zeer goed mogelijk snel te werken, en dat is nodig want ik ben al 75 en een toenemende drang tot het produceren van een aantal romans en nieuw werk. Anne ik mis je. Wat is er toch gebeurd dat we zo uit elkaar geraakt zijn sinds je je nieuwe huis betrok.

De belevingen in virtuele realiteit waren krachtiger dan ooit. <a href="https://www.thelancet.com/journals/lanpsy/article/PIIS2215-0366(18)30053-1/fulltext">Hoogtevrees, psychotische ervaringen en angsten</a> werden in de vorm van cognitieve dissonantie gemakkelijk opgeroepen. Het heeft me aangezet tot een dialectisch schrijven over technologie en romantiek. In een volgende brief zal ik je uitleggen wat het belang voor mij was om me weer te verstaan met het tekenen en schilderen naar levend model. Liefs Martin

Mijn vraag aan ChatGPT AI: "ik ben vele mensen", wordt beantwoord met: "ik ben vele mensen" kan op verschillende manieren geïnterpreteerd worden, afhankelijk van de context waarin het wordt gebruikt. Hier zijn enkele mogelijke betekenissen: Identiteit: De zin kan betekenen dat de spreker verschillende identiteiten heeft, of dat hij/zij zich anders voelt in verschillende situaties. Dit kan bijvoorbeeld betekenen dat de spreker zich anders gedraagt bij zijn/haar vrienden dan op het werk, of dat hij/zij verschillende rollen heeft in het leven (zoals ouder, partner, vriend, etc.). Ervaringen: Een andere interpretatie van "ik ben vele mensen" is dat de spreker veel verschillende ervaringen heeft gehad in het leven, waardoor hij/zij zich op verschillende manieren kan identificeren. Dit kan bijvoorbeeld betekenen dat de

Ik ben veel mensen I am many people Je suis plusieurs personnes Ich bin viele Menschen Jestem wieloma ludźmi 我是很多人 Jeg er mange mennesker Jag är många människor Jeg er mange mennesker Olen monta ihmistä Я много людей Я багато людей Είμαι πολλοί άνθρωποι Ben birçok insanım Ek is baie mense Ma' a'nî' hainyaa nôômî'kû (ana alkthyr mn alnas) Ես շատ մարդ եմ Saya adalah banyak orang Ndi murume ane vanhu vhembe Saya adalah banyak orang

Јас сум многу луѓе Ndi murume ane vanhu vhembe Nire hainbat pertsona naiz ငါ့ရဲ့လူတွေ့ရဲ့အများကြီးပါ Аз съм много хора Jo sóc moltes persones ᎠᎴ ᎤᏙᏪᎸᎢ ᏂᎨᏒᎾ Ndiri anthu ambiri Mi estas multaj homoj Ma olen paljud inimesed Tha mi na daoine mòra მე ვარ ბევრი ადამიანი Είμαι πολλοί άνθρωποι હું ઘણા લોકો છું Ni da manyan mutane He nui kāu mau kanaka Ἐγώ πολλοί ἄνθρωποι εἰμί Ego multae personae sum

12 Fictie en verhaal Het had gesneeuwd die nacht. Laat in de ochtend waren we opgestaan om te ontbijten in de keuken. Door het raam van de keukendeur zag ik een groepje staartmeesjes in de druivenstruiken zitten en wees Olga daarop. Haar tuin was een paradijsje voor vogels ontdekte ik. Binnen een uur zag ik er meer dan 10 soorten wintervogels. In een container had Ik had een groot whiteboard gevonden en in de keuken achter de bank geplaatst. Daarop noteerde ik de vogels, die ik in de tuin waarnam. Ik had daartoe een verrekijker meegenomen van huis. Op mijn laptop oefenden we iedere ochtend tijdens het ontbijt het Frans aan de hand van een cursus. De liefde tussen ons beiden groeide gestaag.&nbsp;Regelmatig bleven we tot in de middag in bed. Als we een paar uur hadden geslapen bedreven we opnieuw de liefde om vervolgens weer in slaap te vallen, waarna we opnieuw de liefde bedreven, Tussendoor vertelden we elkaar over ons verleden, het schrijven, de kunst. Overdag trokken we regelmatig samen naar mijn atelier naast de vuurtoren in Scheveningen. Daarna gingen we op marktdagen boodschappen doen op de Haagse markt.

Tussendoor gingen we wekelijks naar mijn atelier in de TU Delft, waar ik werkte aan een eerste experimenteel Virtual Reality project in het gebouw van Technische Natuurkunde. Als we aan het eind van de middag tegen sluitingstijd naar de markt gingen, raapten we alles wat was blijven liggen in tassen van de grond en vonden zoveel dat we het nog nauwelijks konden dragen. We konden niet aanien hoeveel er werd weggegooid. Daarna bezochten we dikwijls een marktcafé en namen meestal een glas port, dat zo vol werd geschonken, alsof het een glas bier betrof. De vriendelijke mensen op de markt leerde ons kennen als een intens liefdevol stel.

presenteren. Hij beschrijft hoe kunstenaars eerdere stijlen en tradities kunnen herinterpreteren en transformeren om nieuwe betekenissen en emoties uit te drukken. Dit proces van vernieuwing en evolutie, dat voortdurend plaatsvindt, is volgens Proust een fundamenteel kenmerk van de kunst. In het algemeen geloofde Proust dat de evolutie van kunst het gevolg is van een voortdurende dialoog tussen het verleden en het heden. Kunstenaars nemen elementen uit het verleden en transformeren deze op een manier die relevant is voor de tijd waarin ze leven. Dit proces van vernieuwing en transformatie kan leiden tot nieuwe stijlen en technieken die op hun beurt weer kunnen worden geherinterpreteerd en getransformeerd in de toekomst.

Portret van Francis Bacon 2015 olieverf op papier A3

geschiedenis van de kunst is ontstaan. Danto stelde dat de rol van de kunstenaar vooral bestaat uit het creëren van kunstwerken die betekenisvol zijn binnen een bepaalde culturele context. Danto's opvatting over de status van kunstwerken was dat deze voornamelijk afhangt van de context waarin ze worden gepresenteerd. Volgens hem is een object alleen een kunstwerk als het als zodanig wordt erkend door de kunstwereld en het publiek. Dit betekent dat de context waarin een object wordt gepresenteerd en beoordeeld bepalend is voor de status van het object als kunstwerk. Danto pleitte voor een meer inclusieve en democratische benadering van kunst. Hij stelde dat alle objecten in potentie kunstwerken kunnen zijn, en dat het aan de kunstwereld en het publiek is om te bepalen of een object als zodanig wordt erkend. Hij benadrukte dat de kunstwereld zich moet openstellen voor nieuwe vormen van expressie en dat de status van kunstwerken niet langer alleen bepaald mag worden door een kleine groep van experts en verzamelaars.

Zelfportret met glasplaat 2012 - (olieverf op Linnen vernietigd)

evenement in relatie tot kunst. Hij betoogt dat echt innovatieve kunst wordt gekenmerkt door een evenement dat gevestigde normen verstoort en een ruimte creëert voor nieuwe mogelijkheden om op te komen. Dit evenement is niet vooraf bepaald of voorspelbaar, maar komt voort uit het creatieve proces zelf. Over het algemeen wordt de visie van Badiou op hedendaagse kunst gevormd door zijn bredere filosofische project om gevestigde normen uit te dagen en nieuwe mogelijkheden voor denken en handelen te creëren. Hoewel hij kritisch is over de commercialisering van kunst, ziet hij het potentieel voor kunst als een krachtige drijfveer voor transformatie en innovatie.

5 Des Indes Een maand later kwam ik Olga opnieuw tegen tijdens een opening. Ik vroeg naar Rainer. "Het is uit" had ze gezegd. Ze vertelde me dat Rainer haar na een afspraak voor de lunch bij hem thuis aan de deur had laten staan, waarover ze erg boos was geworden. Samen zouden ze naar muziek hebben willen luisteren van Luigi Nono, een fan van Rainer. Ik vertelde Olga dat ik wist dat Rainer zoiets zomaar zou kunnen laten gebeuren. Vrouwen die ik kende hadden mij min of meer hetzelfde laten weten; steeds weer ging hij korte relaties aan, maakte afspraken om ze snel weer af te breken. Ik had er ook meerdere malen met hem over gesproken. Zijn eerste vrouw, volgens hem een beeldschone balletdanseres, had hem ooit verlaten. Dat was iets waar hij nooit meer helemaal overheen gekomen was. Het had geresulteerd in bindingsangst. Olga wilde niets meer met hem te maken hebben. We liepen naar de sociëteit en dronken er een glas wijn, die niet te zuipen was. Ik nodigde haar uit ergens anders wat te gaan drinken, waarop ze ja zei tot mijn geluk, want ze oefende weer een wonderlijke aantrekkingskracht op me uit. Ik wilde haar beter leren kennen. Ze vertelde me dat

zij had gehoopt mij opnieuw te ontmoeten. Hoe prettig voelde dat. Ik had hetzelfde gehoopt zei ik haar en voelde iets voor deze vrouw dat ik niet eerder had beleefd. We besloten verderop wat te drinken in Des Indes, een plek die zij goed kende. Het was er na de verbouwing niet meer zoals vroeger vertelde ze me. Ik was er nooit binnen geweest. We ploften neer in de diepe fauteuils en bestelden een rode wijn. Ze zag er stralend uit met haar dikke bos rode haar die ze losgooide. We kenden allebei een oud directeur van de Bijenkorf zo bleek. Zij had deze man meer dan een jaar verzorgd, vertelde ze. Met hem reed ze altijd in zijn rolstoel naar Des Indes om er thee te drinken. Schattie noemde hij haar altijd. Verbaasd was ze geweest toen ik zei dat ik deze man ook heb gekend en voor hem had gewerkt aan een aantal futuristische speeltuinen die de Bijenkorf had geschonken aan de grote gemeentes in Nederland, die ik samen me een Franse groep kunstenaars hielp ontwikkelen. Olga had een roman geschreven over die periode met haar zorg voor de man die dementerend was. Beiden waren we verrast geweest en meenden dat het geen toeval kon zijn dat we elkaar hadden ontmoet. We maakten een tweede afspraak

Na een wat barre fietstocht door de sneeuw kwamen we rond half twaalf aan. Olga pakte een fles wijn en schonk de glazen in. Ik stak de open haard aan. Op een tweezitsbankje, dat we voor het vuur hadden geschoven, zaten we tegen elkaar aan met een glas in de hand, nog wat na te mijmeren over de bijeenkomst.

na de bijeenkomst

spreker veel gereisd heeft en verschillende culturen heeft ervaren, of dat hij/zij verschillende soorten werk heeft gedaan. Persoonlijkheid: "Ik ben vele mensen" kan ook betekenen dat de spreker veel verschillende aspecten heeft in zijn/haar persoonlijkheid. Dit kan bijvoorbeeld betekenen dat de spreker zowel verlegen als sociaal is, of dat hij/zij zowel creatief als analytisch is. In alle gevallen suggereert de zin dat de spreker complex is en niet gemakkelijk in één categorie te plaatsen is. Het kan ook aangeven dat de spreker zichzelf nog steeds aan het ontdekken is en dat hij/zij openstaat voor nieuwe ervaringen en perspectieven.

Over het kwaad Bio-ethici zijn experts op het gebied van bio-ethiek, een tak van de ethiek die zich bezighoudt met morele kwesties die voortkomen uit biologisch onder-zoeken medische praktijken. Bio-ethici onderzoeken de ethische implicaties van medische behandelingen, biotechnologie, genetica, reproductieve technologie, euthanasie, klinische onderzoeken en andere onderwerpen die te maken hebben met biologie en gezondheidszorg. Bio-ethici hebben verschillende achter-gronden en kunnen bijvoorbeeld filosofen, juristen, medische professionals of wetenschappers zijn. Ze werken vaak in academische instellingen, gezondheids-zorgorganisaties, overheids-instanties en non-profitorganisaties. Hun werk kan bestaan uit het adviseren van beleidsmakers, het opstellen van ethische richtlijnen en het adviseren van artsen en patiënten over ethische kwesties in de gezondheidszorg.

10 Ton Na een bezoek aan de sociëteit bezochten we aansluitend een lezing bij de Vereniging voor Wijsbegeerte. Ik maakte tijdens de lezing altijd een portret van de spreker. Na afloop van de lezing dronken we meestal met een oude vriend van Olga nog een glas wijn bij hem thuis. Ton vertelde dat hij een prettige vorm van schizofrenie had. Positieve stemmen fluisterden hem altijd in hoe te handelen. Ooit had hij een wormenkwekerij willen opzetten als een milieuvriendelijk project. Niemand bleek geinteresseerd, terwijl het naar zijn idee een zeer milieuvriendelijke wijze van composteren zou zijn. In zijn kleine donkere kamer zaten we voor een oliekacheltje en schonk hij de wijn. Een uur lang spraken we dan nog na over de lezing. Olga had me verteld dat hij haar mecenas was en had bijgedragen aan de publicatie van haar boeken. Het leek me dat hij Platoons verliefd was op Olga. Het huur kamertje waar hij woonde vond ik bizar, maar zijn vriendelijke enthousiasme voor Olga en de filosofie maakte veel goed. Door de sneeuw reden we glibberend op de fiets naar het huis van Olga en besloten nog een glas wijn te drinken. Ik had haar erogene zone

al gestreeld en duidelijk was mijn lust te zien aan mijn opbollende kruis, waar Olga lachend haar hand op legde. We tongzoenden elkaar met wijn in de mond. Snel trokken we daarna naar haar slaapkamer  twee trappen hoger. Als eerste lag ik in het spijlenbed. Even later kwam Olga naakt binnen met alleen een bontstola om haar hals. Vanuit de deuropening keek ze me uitdagend en heubwiegend aan, terwijl ik haar verlegen glimlachend, maar vol van verlangen, verzocht in bed te komen. Die nacht beleefden we de liefde vele malen. Pas laat in de middag de volgende dag, stonden we op. 

Weg de wolken, steeds de wolken terwijl jij vertrekt vogels zingen terwijl jij vertrekt en steeds het wegstervend vliegtuiggezoem en het luiden van kerkklokken terwijl jij vertrekt

"Ja", bekende ik natuurlijk, "Ik heb het restje uit die fles leeggeschonken; anderhalf glas". Dat had niet gemogen en er zat veel meer in, was het antwoord. Het zijn inkomsten voor de kunstkring. Ik beloofde het bedrag voor de wijn alsnog te voldoen en ik beloofde de volgende dag een vergoeding van 5 euro in de kas van de HKK te deponeren. Even later belde Carla me, die me vertelde dat er grote boosheid was ontstaan temidden van een aantal leden die kennelijk bijeen kwamen vanwege bestuurlijke zaken. Ik zou een zuiplap zijn en een narcist; "daar kan je zoiets van verwachten, we kennen hem wel", had men geroepen. Carla was ontdaan van de agressieve taal van de lieden, met hun letterlijk demoniserende scheldkanonnades ten aanzien van mijn persoon. Tsja, dat is natuurlijk niet te vergelijken met de demonisering die plaatst vind binnen de politiek, maar toch opmerkelijk, die oordelende agressie. 

De vraag is waar die agressie vandaan komt. Eerder werd mijn privacy al een keer ernstig geschonden met beschuldigingen van plagiaat en  bemoeienissen met mijn liefdesleven. Voorgesteld werd dat ik daarom geroyeerd zou moeten worden, een slechte dichter was, die vreselijke teksten produceerde en veel mensen daardoor zou gaan verliezen. Zouden dit de naweeen zijn, of zou mijn kritische mening hen dwarszitten ten aanzien van het bizarre pandemiedrama en de huidige wapenleveranties aan een land in een proxyoorlog tegen Rusland met de NAVO? Overal ziet men polariserend gedrag en groepen uiteenvallen, ook binnen families en vriendenkringen. We leven in een tijd vol spnningen die ik nooit eerder heb gevoeld en waargenomen. De dag erna ben ik met mijn kleinzoon stekelbaarsjes gaan vangen voor in de vijver op het grote terras. We vingen er zowaar eentje met wat kleinen diertjes en zoetwatermosseltjes.

verdriet van de verloren liefde op te vullen met schrijven over een bijzondere en liefdevolle periode, die ondanks het dramatische afscheid, veel heeft opgeleverd. Ik nam geen afscheid van de liefde maar laat deze voortbestaan in dit boek dat ik online ontwikkel. Onze liefde wordt zo van een levende liefde een levend boek. Na een jarenlange periode van omzwervingen in de liefde en een aantal relaties die stuk liepen, kwam ik mijn vrouw uiteindelijk tegen. Ik was moe geworden van het zoeken naar een vrouw met wie ik rustig kon leven. Een viertal relaties waren stuk gelopen Ik was inmiddels dertig geworden. Mijn eerste vriendin had zelfmoord gepleegd, mijn tweede vriendin Marja was inmiddels overleden, Solveig, de derde, had haar zoon van 18 verloren door een ongelukkig pistoolschot van een vriendje en was inmiddels ook overleden, vriendin L. verliet me vlak voor mijn huwelijk met A. en was uiteindelijk na vele avonturen gelukkig getrouwd met de man van haar leven. Ik werd vader van twee kinderen. Na 35 jaar overviel me plotseling een verliefheid en raakte ik in de ban van een vrouw die me tot schrijven aanzette. Martin Sjardijn 2024

Poezie geheugen onze voorkant altijd onze voorkant muziektheater een hand op je been altijd weer de bosuil in de kastanje steeds opnieuw het kappen van de oude kastanje een gescheurd condoom gelukkig voorbij de angst ze zei squirten zonder schaamte nu zie je mijn achterkant stalking alleen al in gedachte plagiaat als profiteur uit jaloezie blijvende liefde

The virtualisation of intelligence The advent of the internet and digital technologies has revolutionized the way information is generated, shared, and consumed. The contemporary rhizomatic internet culture has democratized knowledge and decentralized its production, resulting in the virtualization of intelligence. This essay explores the implications of this phenomenon, focusing on the emergence of individual knowledge in a digitally globalized world and the challenges posed by the selective consumption of information. The Virtualization of Knowledge: The virtualization of knowledge has expanded access to information on an unprecedented scale. Through the internet and digital platforms, individuals worldwide can tap into a wealth of resources and knowledge bases. This virtualization has facilitated the widespread dissemination of information and opened up new avenues for learning and discovery. Online courses, educational platforms, and digital learning tools empower people to engage with knowledge at their own pace and convenience.

Furthermore, virtual platforms and collaboration tools enable individuals to share ideas, collaborate remotely, and contribute to collective knowledge-building processes. The virtualization of knowledge has also had a profound impact on traditional education. Distance learning and e-learning have emerged as viable alternatives, enabling flexible access to education. People can now pursue education from anywhere in the world, transcending geographical boundaries. Moreover, digital tools and platforms have diversified teaching methods, promoting interactive and personalized learning experiences. This transformation has democratized education and increased its accessibility. Challenges of Information Overload and Disinformation: While the virtualization of knowledge offers numerous benefits, it also presents challenges. Information overload can occur when individuals are inundated with an overwhelming amount of data, making it difficult to discern relevant and reliable sources. Additionally, the proliferation of knowledge through online platforms has facilitated the spread of

De inaugurele rede van Michel Foucault heet "De orde van het discours" (in het Frans: L'Ordre du discours) werd uitgesproken op 2 december 1970 aan het Collège de France. In deze rede onderzoekt Foucault de aard van discours, oftewel de manier waarop taal gebruikt wordt om kennis en waarheid te produceren en te verspreiden binnen bepaalde machtsverhoudingen en institutionele contexten. Hij betoogt dat discours niet alleen informatie overdraagt, maar ook een vorm van sociale controle uitoefent en bepaalde ideeën en praktijken legitimeert. Foucault stelt dat de manier waarop discours georganiseerd is, afhankelijk is van de sociale en historische context waarin het geproduceerd wordt, en dat er daarom geen objectieve of universele waarheid bestaat die losstaat van deze context. Hij analyseert de manier waarop bepaalde discoursen dominant worden en andere worden gemarginaliseerd, en legt uit hoe

deze processen van uitsluiting en selectie de machtsverhoudingen in de samenleving weerspiegelen. In de rede geeft Foucault ook aan hoe hij zijn eigen onderzoek naar discours en machtsrelaties zal benaderen en welke methoden hij zal gebruiken om deze te bestuderen. Zo introduceert hij het begrip "archeologie van kennis", waarmee hij de historische wortels van bepaalde discoursen en de manier waarop ze zijn geëvolueerd in kaart wil brengen. Inmiddels hebben we wereldwijd ervaren tijdens het coronadrama hoe dat werkt met het discours verbonden met dat wat nu een narratief heet. Wereldwijd werden mensen in een angst situatie gedreven en opgezadeld met een zogenaamd vaccin dat zou helpen tegen besmettingen en de dood. Lockdowns en mondkapjes werden dwingend opgelegd, terwijl duidelijk was dat dat niet zou helpen tegen het zogenaamde volkomen onzichtbare virus. Als men zich niet aan de regels hield mepte de politie er buitensporig op los en deelde zware boetes uit.

studie voor gedicht "globaal brein" met A.I. : analiseer het volgende gedicht: zal ik dichten - of zwichten - voor de ander - die mijn woorden verwart - het schildert - de kleuren - van de wielewaal - de verf - die in mij leeft - waarom zet jij - altijd - de wasmachiene aan -

ChatGPT: Dit gedicht lijkt te gaan over de innerlijke strijd van de dichter tussen het uiten van zijn/haar gevoelens (door te dichten) en het zwijgen omwille van de verwarring die het bij anderen kan veroorzaken. De eerste regel "zal ik dichten - of zwichten" geeft deze tweestrijd direct weer. De dichter beschrijft hoe de ander zijn woorden verward maakt. Dit kan worden geïnterpreteerd als een weerspiegeling van de moeilijkheid om zich uit te drukken en begrepen te worden door anderen. De vergelijking met de wielewaal en de kleuren die geschilderd worden, kan duiden op de schoonheid en complexiteit van de innerlijke wereld van de dichter, die hij probeert uit te drukken in zijn woorden. De "verf die in mij leeft" verwijst naar de creativiteit en expressieve drang die inherent is aan het dichterschap. De laatste regel "waarom zet jij - altijd - de wasmachiene aan" lijkt een abrupte verschuiving in onderwerp te zijn. Dit kan symbolisch zijn voor de verstoring van de creatieve flow door alledaagse taken en verantwoordelijkheden. Het kan ook een metafoor zijn voor de afleidingen en verstoringen die het moeilijk maken om zich volledig te wijden aan het dichtproces. Al met al lijkt het gedicht een weergave te zijn van de interne worsteling van de dichter om zich uit te drukken, de conflicten met de verwarring die dit kan veroorzaken bij anderen, en de obstakels die hij tegenkomt bij het nastreven van zijn creatieve passie.

manier zijn om de grenzen tussen werkelijkheid en fictie te onderzoeken. Hij geloofde dat kunstenaars hun inspiratie halen uit de manier waarop we de werkelijkheid waarnemen en dat kunstwerken een manier zijn om die percepties uit te dagen en te veranderen. Ten Slotte de opvattingen van Peter Sloterdijk als hedendaags filosoof en leeftijdsgenoot. Sloterdijk heeft veel geschreven over esthetiek en de rol van de kunsten in de hedendaagse samenleving. In zijn werk benadrukt hij het belang van de creatieve bronnen van de kunsten, en de manier waarop ze kunnen bijdragen aan de ontwikkeling van individuele en collectieve identiteiten. Sloterdijk beschouwt de kunsten als een belangrijk middel om onze menselijkheid te bevorderen en om ons te helpen onze plaats in de wereld te begrijpen. Hij gelooft dat de bronnen van de kunsten, zoals de natuur, de geschiedenis en de menselijke geest, ons kunnen helpen om ons bewustzijn te vergroten en ons begrip van onszelf en de wereld te verdiepen. Een belangrijk aspect van Sloterdijk''s benadering van de kunsten is zijn nadruk op de rol van de kunstenaar als

een "homo generator" - een creatief individu dat in staat is om nieuwe vormen en betekenissen te genereren die ons helpen om ons begrip van de wereld uit te breiden. Hij benadrukt het belang van deze creatieve impuls als een bron van vernieuwing en ontwikkeling, en moedigt kunstenaars aan om hun eigen individuele visies te ontwikkelen en te volgen. Sloterdijk benadrukt ook de rol van de kunsten als een middel om een collectieve identiteit te ontwikkelen en te versterken. Hij ziet de kunsten als een belangrijk middel om gemeenschappelijke waarden en idealen te communiceren, en om onze sociale en culturele banden te versterken. Sloterdijk beschouwt de bronnen van de kunst als cruciaal voor het begrijpen van de rol van de kunsten in de hedendaagse samenleving. Hij gelooft dat de kunsten ons kunnen helpen om onze menselijkheid te bevorderen en ons begrip van onszelf en de wereld te verdiepen, en benadrukt het belang van de creatieve impuls als een bron van vernieuwing en ontwikkeling. Al deze opvattingen zijn nu aangevuld met de revolutionaire komst van de kunstmatige intelligentie.

Over het filosofisch begrip oneindigheid Het begrip oneindigheid is een van de meest intrigerende en fascinerende concepten in de filosofie. Oneindigheid wordt vaak geassocieerd met de eindeloze vastheid van de kosmos, de oneindige grootte van de tijd en de oneindige complexiteit van de natuur. In de filosofie wordt oneindigheid vaak gezien als een eindeloze en onveranderlijke staat van zijn, die onbegrijpelijk is voor de menselijke geest. Een van de oudste ideeën over oneindigheid is het idee van de eeuwige terugkeer, dat stelt dat alles wat ooit bestaan heeft, zal terugkeren in een oneindige cyclus van geboorte, groei, verval en dood. Dit idee wordt vaak geassocieerd met de filosofie van de oude Grieken, zoals Pythagoras en Heraclitus, die geloofden in de eindeloze cyclus van het leven en de natuur. Een ander belangrijk filosofisch begrip van oneindigheid is de oneindige regressie, dat stelt dat alles wat bestaat, een oorzaak heeft en dat de oorzaak weer een oorzaak heeft, en zo oneindig verder gaat. Dit idee wordt vaak geassocieerd met de filosofie van de middeleeuwse denkers zoals Thomas van Aquino en René Descartes, die geloofden dat alles een oorzaak had en dat de oorzaak weer een oorzaak had, en zo oneindig verder ging. Een derde belangrijk filosofisch begrip van oneindigheid is het idee van de oneindige veranderlijkheid, dat stelt dat alles in de natuur voortdurend verandert en evolueert, en dat deze veranderingen oneindig zijn. Dit idee wordt vaak geassocieerd met de filosofie van de moderne denkers zoals Immanuel Kant en Friedrich Nietzsche, die geloofden dat alles voortdurend verandert en evolueert, en dat deze veranderingen oneindig zijn.

In hoeverre kunnen openai en chatGPT een rol spelen in de beeldende kunst, beeldhouwkunst, de dichtkunst en de roman? OpenAI en ChatGPT kunnen een rol spelen in de beeldende kunst, beeldhouwkunst, de dichtkunst en de roman op verschillende manieren: Generatieve kunst: OpenAI en ChatGPT kunnen worden gebruikt om generatieve kunst te creëren door te leren van bestaande beelden en kunstwerken. Dit kan helpen bij het automatiseren van het creatieproces en het genereren van unieke beelden. Beeldhouwkunst: OpenAI en ChatGPT kunnen worden gebruikt om beeldhouwkunst te automatiseren door te leren van bestaande beeldhouwwerken en het genereren van unieke beeldhouwwerken. Dichtkunst: OpenAI en ChatGPT kunnen worden gebruikt om poëzie te genereren door te leren van bestaande poëzie en het genereren van unieke poëzie. Roman: OpenAI en ChatGPT kunnen worden gebruikt om roman te genereren door te leren van bestaande roman en het genereren van unieke roman. Het is belangrijk om te benadrukken dat deze toepassingen van OpenAI en ChatGPT nog in ontwikkeling zijn en dat het nog niet duidelijk is in hoeverre ze succesvol zullen zijn in het creëren van kunst die menselijke kunstenaars kan evenaren of overtreffen. Ook zal de kwaliteit en originaliteit van de gegenereerde kunst afhangen van de gegeven input en de getrainde data.

Ik troost me met de gedachte dat Goethe zijn Faust II startte op 75-jarige leeftijd :-). Gisteren kocht ik een dikke pil van Kloos' Liefdesbrieven geschreven tussen 1898 tot 1899. Kloos schrijft aan een Freule Jeanne Reyneke van Stuwe op 26 Januari 1899: Geachte Freul;e, U heeft mij verzocht U niet te schrijven, en ik moest dus dien wensch, hoewel ongaarne, eerbiedigen, zou het mij niettemin vergund zijn, U een vers van mij in ongecorrigeerde drukproef, te doen toekomen [...] hopende op Uwe vergiffenis, met oprechte hoogachting, Uw dw. Willem Kloos. Nu heb ik ook jou steeds maandelijks een e-mail gestuurd. Ik kon het niet laten. Wel heb ik je verteld hoe je dat kan blokkeren. En dat heb je kennelijk gedaan. Ik heb in ieder geval nooit antwoord gekregen. We zijn nu bijna vijf jaar uit elkaar, en ik vraag me af hoe het komt dat je nog steeds ronddwaalt in mijn hoofd.

Zou het een kwalijk narcistische trek zijn waar ik onder lijdt? Het is interessant te onderzoeken hoe het mogelijk is dat ik je niet kan vergeten. Je hebt me gekoesterd zei je me op het laatst, en dat is zeker waar. Maar ik ook jou. Alles wat ik had en kon stond in dienst van onze liefde. Iedereen zag dat ook. Iets wat ik altijd heb gedacht is de mogelijkheid die ik je vertelde om samen te wonen, hetgeen jij wilde, en ik zou moeten scheiden. Ik zou dan mijn huis achter moeten laten en een zogenaamde langstlevende verklaring met je moeten overeenkomen, zodat ik bij jouw overlijden niet dakloos zou worden. Je dochter vond dat een idioot voorstel. Daar schrok ik van. Direct daarna vertelde je me dat je je zeventigste verjaardag niet zou vieren, hetgeen je toch deed met je familie. Later nodigde je me toch uit hetgeen uiteindelijk tot een drama leidde. 

Terwijl Olga even weg was had ik, zoals de vorige dag afgesproken, een tafel uit het dieren verblijf &nbsp;leeggeruimd en in de huiskamer achter de keuken gezet. Als Diederik met gezin zou komen leek het prettig om daar te dineren. In de serre wilden we eerst borrelen bij de houtkachel. We kregen in die tijd jammer genoeg regelmatiger aanvaringen. Olga ontplofte soms plotseling als ik haar even interrumpeerde en noemde me dan 'profiteur'. Ik verdedigde me door te zeggen dat ik weliswaar een beperkt budget had maar veel klussen voor haar deed. En alles voor haar over had. 'klagen, klagen, klagen', had ze dan gezegd. 'Je doet niks voor me' En altijd dat herhalen dat je zoveel voor me doet.' 'Niks doe je voor me, helemaal niks.' Waarop ik verdedigend zei dat het geen klacht betrof, maar een beperking van mijn kunnen financieel. Een keer had ik opnieuw gezegd tijdens zo'n aanvaring: 'waarom noem je me profiteur? En waarom zeg je zo overdreven denigrerend 'kúnstenaar?' Ze had dat woord 'kunstenaar' opzettelijk kinderlijk uitgesproken, alsof het niets zou voorstellen en ik er onterecht heel trots op zou zijn. De dag dat Diederik met zijn gezinnetje zou komen ging het weer mis. 'Je bent een profiteur!' - had ze me opnieuw toegeroepen vanuit de keuken. Waarom precies weet ik niet meer. Ik riep verongelijkt terug: 'Olga ik doe

van alles voor je.' 'Je doet niets, voor me, niets, niets niets.' - zei ze hysterisch. 'Schei uit, doe niet zo raar Olga.' Het escaleerde snel. Ze rende de keuken in naar de huiskamer. Ik hoorde hoe ze de grote ramen opengooide en plotseling een klap. Ik liep de kamer in en zag hoe ze de tafel, die ik zojuist had neergezet om aan te dineren met Diederik en gezin, door het raam 3 meter naar beneden had gegooid naast het bordes. De tafel lag met de poten omhoog onder het raam aan de voorkant. 'Olga waarom doe je dat?' 'Je legt alles bij mij neer.' riep ze. Ik verontwaardigd: 'Ik dacht dat jij alles juist ook bij mij neerlegt: Ik doe niks, zeg je, terwijl Ik je alleen maar waar nodig is, want ik lief je.' 'Ik ben een profiteur', zeg je, en 'ik ben een kúunstenaar' zeg je overdreven spottend. Ik deed haar na in de overdreven wijze van uitspreken. 'Wat is dat voor frustratie toch, waar zit je mee?' Er viel even een stilte. Ik besloot de zaak te herstellen liep naar haar toe. Ze barstte in snikken uit. Ik sloeg mijn arm om haar heen, en drukte haar tegen me aan: 'De tafel moet naar binnen, we krijgen straks bezoek.' - zei ik haar troostend. 'Ik ga hem wel naar binnen dragen.' liep naar haar toe, ze barste weer in snikken uit, Ik drukte haar weer tegen me aan, raakte met mijn lippen de hare, zag haar ogen flets en zei zacht: 'Kom maar, wat is het dan