Μια άσκηση στον υπερρεαλισμό

Παίζοντας με τις λέξεις

Νυχτολούλουδα στη στέγη, τραγούδια ανεβαίνουν στον ουρανό Χορεύουν οι άνθρωποι; Ξεκούρδιστη λατέρνα κάνει μαγικά Κίτρινη η ζωή σαν το λεμόνι

Παίζοντας με τις λέξεις...

Α1 &amp; Α2 ΓΕΛ Καρπενησίου

Ροζ άνθη ανθισμένα, άνθη μαραζωμένα Μέρα παλιά κελαηδούν τη νύχτα φοβισμένα Πέφτουν κάτω με τη ζωή, πετούν ψηλά με τον θάνατο Απαλό σαν μετάξι δέρμα, ράμφος σκληρό σαν πέτρα

Το τυρί Τυρίλα μυρίζει το τυράκι Το τυράκι φαγώθηκε από το ποντικάκι Βάζω διπλό τυράκι στο τοστάκι Για να κοιμηθώ ήσυχα το βραδάκι

Ένα κοράκι τη μαύρη κοιτά τη θάλασσα Θάλασσα απέραντη, στα δυο ανοίγει η θάλασσα Ζωντανό μέσα απ’ το μαύρο βυθό αναδύεται το χρυσό δελφίνι

Της νύχτας το φως ξημερώνει το γέλιο σου Η φωνή σου σιωπή, ξύπνημα χαράς Τρέχεις στην κουζίνα της ακινησίας Να σου λέω πως σε θέλω Να σ’ αγγίζω στη δροσιά

Λιβάδι διάπλατο με λουλούδια Πράσινες πεταλούδες και γαλάζιες Πάπιες γεμάτη όλη η λίμνη Ροζ νούφαρο στην άκρη λευκό Μεγάλος ο βάτραχος πρίγκιπας

Μια φωτογραφία στην τραπεζαρία Ένα πιάτο σπάει Ένας βρόντος στο ξύλινο πάτωμα Το χάδι σου εκείνα τα βράδια, μαμά!

Πολλά χρώματα στην τάξη δίνουν χαρά Ανάμεσα στους τοίχους φωνές Κουρασμένες καρέκλες ακίνητες Εξώφυλλα σκισμένα στον κάδο

Σαν χόρτα τα ξερίζωνε τα βουνά Βόγκαγε τη νύχτα Ησύχαζε τη μέρα Σαν χελώνα έτρεχε, σαν ψάρι ανέπνεε Ακούμπαγε τον ουρανό και πάταγε το έδαφος

Ο ήλιος το φεγγάρι τη νύχτα φωτίζει Οι λύκοι ουρλιάζουν το βράδυ Όλα γυρίζουν γύρω απ’ τον ήλιο Κι εκείνος μας αγγίζει

Μονοπάτι του έρωτα και της αγάπης Στα μάτια σου τα καστανά βλέπω εμένα Όταν με κοιτά τρέμω Ανατέλλει ο ήλιος και τότε βλέπω το βάθος της αγάπης Με γλυκά φιλιά και αγγίγματα παρασέρνομαι

Φλόγα μικρή αναβοσβήνει Χάνει το φως του, λιώνει Σάπιο κορμί, ψυχή δυνατή Χάνει η ζωή Κακοκαιρία θάνατος Τη γη καταστρέφει Το πνεύμα θυσιάζει Η φωνή τρεμοπαίζει

Καρδιές πληγωμένες περπατούν ενωμένες στο απέραντο Φωνάζω δυνατά – Καμιά απάντηση Τα λουλούδια τρέχουν να κρυφτούν στα δάκρυα του ουρανού Ξεκαρφώνω το βέλος της ψυχής&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; Πόσο πονάω

Είδα την ειρήνη Άκουσα τον πόλεμο Το έσκασε η ελευθερία Χτυπώντας μου τον ώμο

Η ψυχή μου μαύρη σαν τη θάλασσα Σαν πάταγα την αιθέρια ύπαρξή σου θυμόμουν το μέλλον μας Το κέρινο καράβι πέταγε στον ουρανό παρέα με τον Ίκαρο Η θάλασσα καίει τα φτερά του Η κόλαση καίει τα φτερά του

Τον χρόνο βλέπω με τα μάτια κλειστά Ακούγοντας τους χτύπους ενός χαλασμένου ρολογιού Από τον χρόνο τρέχω μα στα ίδια μένω Αγγίζοντας τα γηρασμένα μαλλιά μιας ψυχής που δεν αντέχει τη νιότη να χάσει

Το λιονταράκι ξύνει το αυτάκι Στην πισίνα κολυμπάει το δελφινάκι Το γατάκι τρώει το ψαράκι

Μαύρο ηλιοβασίλεμα σαν σκιά αντανακλά σκοτεινές ακτίνες του ήλιου Βουνά ψηλά γαντζωμένα τη γη κρατούν Ριζωμένα ψηλά βουνά σκεπάζουν την πόλη πάνω Ποτάμι σαν βροχή σκεπάζει τον ουρανό, η γη θρέφει πολύχρωμη ζωή Σύννεφα πυκνά κλεμμένα όνειρα του άνω κόσμου εξαφανίζονται ξαφνικά από προσώπου γης

Γκρίζο το νερό της σαν τσιμέντο στο γιαλό Το κύμα πήγε σε άλλο τόπο τις σκέψεις μου Κρίμα το παποράκι πλέει μόνο στο νερό Φύκια με τραβάνε στης Αβύσσου το φως

Έρχεται η άνοιξη, έρχονται τα άνθη Ανατέλλει το φεγγάρι μέσα από τη θάλασσα Δυο πεταλούδες φτερουγίζουν Δυο πασχαλίτσες πετούν Έρχεται ο χειμώνας, έρχονται και οι καταιγίδες

Ο έρωτας αστραπή Όλα τ’ αστέρια τ’ ουρανού Όλα τα φώτα της πόλης είναι μικρά στα μάτια σου Ταξίδι μαζί σου στα άστρα μ’ ένα καράβι Ταξίδι σαν σπίρτο αναμμένο

Στο ξεχασμένο σπίτι βούλιαξε ο χρόνος Απελπισμένες ψυχές κρέμονται από τον ολοσκότεινο ουρανό Το φεγγαρόφωτο κρύβεται στου διαδρόμου την άκρη Γέλια και χαρές χαϊδεύουν τα μαλλιά σου

Δημιουργική Γραφή στην Τάξη Ασκήσεις στην υπερρεαλιστική γραφή Α1 &amp; Α2 ΓΕΛ Καρπενησίου Σχ. Έτος 2023-24

Βλέποντας το χιόνι στην καλοκαιρινή ημέρα Το κύμα θροΐζει στα δέντρα του δάσους Το κουτσό ελάφι τρέχει στον αέρα Χαϊδεύοντας τον ήλιο στο νυχτερινό ουρανό

Name

Safari may block some audio or video from playing automatically and ‘read to me’ will skip these. You can configure this in Safari’s preferences.